USV Hercules

Het voert wat ver om na twee nederlagen meteen van een angstgegner te gaan spreken, maar om nou te zeggen dat ik helemaal overlopend van het zelfvertrouwen naar De Wolfskamer fiets is dan toch het andere uiterste.
Vandaag is de groen-gele supportersdag. Langs het veld staan die wappermannetjes al te blazen en men is druk met de voorbereidingen. Kinderen lopen rond met grote handtekeningenvellen waarop de krabbels van spelers en staf verzameld kunnen worden. Maar voor mij is nu al het hoogtepunt dat de spelersvrouwen acte de precense geven! Een charmant clubje dames dat gezamenlijk heerlijk aan de bubbels en de oesters zit. Geweldig initiatief en ik hoop dat ze hier een vervolg aan geven. Het geeft toch weer een stukje extra binding en sfeer. Ik hoop de foto die ik vóór en ván de dames maakte nog wel even toegezonden te krijgen, dan plak ik ‘m alsnog in dit verslag! Alvast bij voorbaat mijn dank en ik hoop dat jullie een hele leuke middag beleefd hebben!
Ook aanwezig in de businessruimte is Leo Ruiters. Voormalig topspeler en trainer bij Huizen. Hij komt kleinzoon Ezra Bonefaas afleveren die vandaag pupil van de week is.
Vandaag wordt ook de derby der derby’s gespeeld: IJsselmeervogels – Spakenburg. Traditioneel toch altijd een titanenstrijd waar veel toeschouwers de voorkeur aan geven boven een bezoek aan de ‘eigen’ club. Toch loopt de tribune nog aardig vol vandaag. Het valt me zonder meer mee.
Het scorebord is weer ‘gereanimeerd’ en grijnst ons weer flonkerend toe. Ook de opkomsttune is aangepast! Ik had zelf altijd een hekel aan dat gegrauwde aftellen en nu schalt de Final Countdown van de Zweedse groep Europe over de Wolfskamer. Weliswaar en beetje obligaat, maar zeker een verbetering in mijn oren.
Als Ezra dan keurig de openingstreffer maakt, kunnen we dan beginnen.

Sociaal

En het valt me niet mee…
Het lijkt alsof ze die tweeëntwintig op het veld niet uit hebben gelegd dat het de bedoeling van het spel is dat je die bal naar iemand met het zelfde shirt als jij speelt. Het is een sociaal gebeuren waarbij beide ploegen elkaar welwillend de bal schenken. Het lijkt een beetje op die sketch waarbij twee mannen eindeloos voor een draaideur staan en maar blijven volharden in het ‘Na u, meneer!’…
Die sociale instelling blijkt ook als Tim Vrakking even neer gaat met een blessure en Huizen de bal uitspeelt. Onze gasten leveren hem via de inworp weer keurig terug. Een applausje op de tribune waar men al blij is ergens voor te kunnen klappen.
We krijgen veel goede bedoelingen voorgeschoteld waar de techniek geen gelijke tred mee weet te houden. Zit je verkering voor het eerst op de tribune, loop je te voetballen alsof de dozen nog om je schoenen zitten. Dan heb je vanavond denk ik toch wel het een en ander uit te leggen aan je dametje…
Een diepe bal in de zesde minuut is het eerste dat enige gelijkenis met het edele voetbalspel vertoont. Jostein Ohm – actief als altijd – gelooft er in, dreigt de bal te verliezen, maar herwint de bal. Zijn inzet wordt helaas geblokt en als de aanval door loopt krijgt hij nog een herkansing waar echter ook een Herculiet een beetje voor steekt.
Dan twee minuten Saber Charif die geweldig open draait en meteen een pass geeft die wél aankomt. Jaylon Moi Thuk Shung komt in schietpositie en neemt zijn kansen waar. Helaas is de inzet te slap om Hercules-doelman Steyn Gerritsen te kunnen verontrusten.

Kansen

Ook Hercules dwingt ondanks het matige veldspel wat kansen af. We zijn twaalf minuten onderweg en ineens komt Teun Heijmans volledig vrij voor Olivier Pabon te staan! Oog in oog met onze doelman zet Heijmans in, Pabon raakt de bal half en lijkt alsnog achter hem in het doel te verdwijnen. Dan verricht Jeroen Lamme een heldendaad: op de lijn en bijna tegen de tweede paal aan weet hij acrobatisch de bal uit de doelmond te werken. Het scheelde hooguit enkele millimeters!
Het levert Hercules een corner op die goed voor komt. Nathan Bijl heeft rand zestien alle gelegenheid om uit te halen en doet dat dan ook gretig. Hij ziet tot zijn afgrijzen dat de bal richting Raadhuisplein spat! Twee ‘honderdprocents’ kansen die dus in de praktijk toch slechts 99% bleken te zijn…
Ik denk dat het dat moment was waarop ik tegen mijn mede tribunebewoners verzucht dat ik blij zal zijn als we hier vanmiddag met een puntje weten weg te komen.
Als je niet lekker in de wedstrijd zit, dan kan je toch altijd wel arbeid leveren. Dat doet Saber Charif als hij op pure wilskracht een duel uitvecht met meerdere Herculianen, Herculieten? Joshua Lo-Asioe schiet hem te hulp maar ook hij levert de bal weer simpeltjes in bij een rood shirt met witte mouwen…
Hercules draait Huizen toch wel wat de duimschroeven aan. Een dekkingsfout waardoor een Utrechter zomaar bij zijn man kan weglopen en alle alarmbellen gaan rinkelen! Een overtreding rand zestien is nodig om het gevaar voorlopig even af te kunnen wenden. Olivier van Eldik zet zich achter de bal en jaagt hem via de muur tot corner. Huizen zit echt in het nauw…

Geel

Nadat eerder Jeroen Lamme al een gele prent voorgeschoteld had gekregen van arbiter Daniël Drost, is nu ook Joshua Lo-Asioe de pineut. Een beetje op appelleren en op basis van de ‘kerm’ trekt onze arbiter van dienst het geel uit de borstzak. An sich geen slechte scheidsrechter, die Drost, maar wel wat inconsequent. Ik had bij opmerkelijk veel situaties het ‘doet-ie-het-of-doet-ie-het-niet’ gevoel. Een enorme beuk wordt simpel weggewuifd, terwijl dit onschuldige duel, waarbij de speler weliswaar wel wat geraakt wordt, meteen geel oplevert. Een wat onzekere factor in dit duel!
We zijn krap een half uur onderweg als Sergio Kozjak (weer een degelijke rol als vleugelverdediger) een schot van Sel Bastmeier moet blokkeren. Hij doet het met verve.
Het is Tim Vrakking die voetballend toch wat lijn in ons spel probeert te krijgen: rustig aan de bal, altijd op zoek naar een voetballende oplossing. Wat een heerlijke speler is dat toch!

Bingo!

Dan gaat het in de tweeëndertigste minuut ineens helemaal fout achterin bij Hercules: een zwakke terugspeelbal, een doelman die wat aarzelend reageert en dan breekt Ahmed al Mahdi – ijverig als altijd – door en zit er tussen. Met alleen doelman Gerritsen nog voor zich, komt hij met de rug naar de goal te staan. Mijn hart slaat meerdere keren over, de adem stokt me in de keel! Dan draait Ahmed keurig om zijn as, behoudt de controle over de bal en vindt het lege doel zoal het een topspits betaamt: 1 – 0! En als is dat eigenlijk wel wat tegen de veldverhoudingen in, de goal smaakt er zeker niet minder om!
Het geeft onze mannen wat meer zelfvertrouwen. Het spel lijkt ze nu wat makkelijker af te gaan en bij Hercules slaat toch de twijfel toe. Als je in die hoek zit waar de klappen vallen komt het hard aan als je zelf denkt te gaan scoren en je tegenstander die eerste voetbalwet ten uitvoering legt: als je zelf niet scoort dan doet je tegenstander dat wel… In dit geval is dat dus Huizen…
Drie minuten later krijgt Hercules eigenlijk al de knock-out als een corner van Jostein Ohm goed voor komt en de krullenbol van Joshua Lo-Asioe voor zijn man uit torent en genadeloos de 2 – 0 tegen de touwen knikt. Een heerlijke goal waar het etiketje ‘Gepatenteerde Joshgoal’ stevig op geplakt zat. Daar was onze middenvelder denk ik écht weer eens aan toe! Het is onze goedlachse smaakmaker van harte gegund!

Doodsteek

Je ziet de vertwijfeling bij de mannen van Jochem Twisker binnen sluipen. Shanon Carmelia kan de frustratie even niet helemaal de baas en vergrijpt zich wat aan Jaylon Moi Thuk Shung. Ook geel voor Carmelia, deze keer zonder meer terecht. De vrije trap wordt ingebracht en doelman Gerritsen bokst de bal naar veiliger oorden. Er vaart toch iets van ‘winning-mood’ in onze mannen.
De rust is al aanstaande als het dan toch weer een keer in onze opbouw fout gaat. Ineens mag Bastmeier één-op-één met Jeroen Lamme op ons doel af gaan. Het is tekenend voor het gebrek aan vertrouwen bij de Utrechtse topscorer als hij in arren moede besluit het duel niet aan te gaan. Zijn schot stijgt ruim over de goal van Olivier Pabon. Kans verkeken…
Een blessure van Dylan Chiazor terwijl Artuur Zutterman al ruim op weg is op de Hercules helft. Toch tikt onze vleugelback de bal netjes uit om verzorging mogelijk te maken. Opnieuw gaat de inworp sportief terug naar Huizen.
De vijfenveertig staat al op ons gereviseerde scorebord als Tijmen Bakker Jostein Ohm goed wegstuurt. Tijmen speelde een ongelukkig wedstrijd en leverde veel te veel zomaar in, maar deze pass was wél precies op maat. Zo zijn we het van je gewend, Bakkie! Ohm ziet zijn kans. Waar hij eerder de bal nog in een vergelijkbare situatie voor zette in plaats voor eigen succes te gaan, jaagt hij nu de bal spijkerhard in het zijnet. Jammer, maar dit is wél wat je van een spits in die positie verwacht.
We zitten al in de extra tijd als het allemaal bij Huizen weer als vanouds ‘past’. Saber Charif weet Jaylon te bereiken die zich niet meer laat afstoppen en doelman Gerritsen omspeelt. Een heerlijke actie en ook hij weet dan het verlaten doel vlekkeloos te doorboren: 3 – 0, een ongekende luxe!

Rust

We gaan dus rusten met een comfortabele 3 – 0 voorsprong. Daar zag het echter lang niet bepaald naar uit. Het geeft maar weer eens aan dat als een ploeg tegen de ranglijst moet gaan knokken dat het dan ook tegen zichzelf gaat knokken. Hercules drong aan, maar wist de kansen maar niet te verzilveren. ‘De duvel schijt altijd op de grote hoop!’ luidt het gezegde en daar ziet Hercules zich vandaag ook weer mee geconfronteerd, want het begon allemaal met dat gestuntel achterin waardoor Al Mahdi simpel de score kon openen. Daar kwamen dan nog eens een paar zwakke momenten achterin overheen en daarmee kijken de Utrechters nu tegen een schier onoverbrugbare achterstand aan. Hercules was in dit foutenfestival niet echt de mindere van Huizen, maar eigenlijk ook niet de betere. Daarvoor hadden ze toch echt wat meer uit die mogelijkheden moeten halen dan ze nu gedaan hebben deze eerste helft. Het is een mentale opdoffer waar de mannen van Jochem Twisker zich overheen zullen moeten zien te zetten, maar daar ziet het vooralsnog niet echt naar uit. De derde treffer viel uiteraard wel op een psychologisch wel héél lekker moment voor Huizen.
Bij Huizen lijkt Elijah Kruize zich voor te bereiden voor een invalbeurt. Bij onze gasten zie ik geen spelers die serieuze aanstalten maken. Vreemd, ik zou toch verwachten dat Twisker wel iets zou ondernemen om zijn ploeg weer een impuls te geven…

Wissels

Inderdaad heeft Jochem Twisker toch drie man op het oog die het vastgelopen team weer vlot moeten zien te trekken. Soufiane Reclaoui, Aimane Lemrini en Jay Zouteriks melden zich aan de zijlijn voor een invalbeurt. Marciano van Leijenhorst, Koen Vos en Dylan Chiazor zijn in de kleedkamer achtergebleven en mogen de rest van de wedstrijd vanaf de tribune komen volgen.
Ook Saber Charif zien we niet meer terug, hij wordt vervangen door Elijah Kruize.
Reclaoui doet meteen van zich spreken met een voorzet waar Huizen een corner van moet maken. Die corner wordt met vereende krachten geruimd en Huizen graaft zich wat in om de verwachte Utrechter storm op te gaan vangen. Het staat dan wel 3 – 0, maar we moeten niet te makkelijk gaan denken dat we er al zijn!
En meteen lijkt Hercules succes te hebben als een bal fraai met de hak wordt binnen gewerkt via de paal. Gelukkig constateerde de grensrechter dat de voorzet van achter de lijn werd gegeven. Nou zit ik er niet echt gunstig voor om dat te kunnen constateren, maar véél zal dat niet gescheeld hebben! Huizen komt gelukkig met de schrik vrij.
Geel voor Tijmen Bakker die Lemrini torpedeert. Ook dit was terecht geel. De door Twisker ingebrachte spelers brengen inderdaad nieuw elan binnen de Utrechtse formatie en Huizen moet echt even ‘aan de bak’.
Bijna een uur gespeeld en dan gaat Joshua Lo-Asioe zitten en heeft verzorging nodig. De pijn is hem aan te zien. Voor Rob de Groot het signaal om Dailey Groenewegen aan onze defensie toe te voegen. Josh is geblesseerd, heeft al geel op zak en met een aandringend Hercules is een mannetje extra achterop natuurlijk geen raar idee.

Kansen en mogelijkheden

Een vrije trap na drieënzestig minuten en Jostein Ohm zet goed door. Zijn schot wordt met de vuisten gepareerd door doelman Gerritsen. De aanval loopt door en via Jaylon wordt de bal weer perfect voorgezet. Ter hoogte van de penaltystip heeft de volledig vrijstaande Ahmed al Mahdi de bal maar voor het binnen vegen – en dat is exact wat Ahmed van plan is. Van plan, ja… Maar de bal rolt nagenoeg onberoerd tussen standbeen en maaiende voet door. Wanhopig gaat Ahmed op zoek naar een molshoop om in weg te kruipen. Maar ja: kunstgras en dus weinig mollen in de buurt…
Aan de andere kant komt Sel Bastmeier in een lastige maar toch wel kansrijke positie. Hij moet de bal binnenkant van de rechtervoet naar de verre paal sturen. Meer mogelijkheden had de spits niet en hij heeft opnieuw de pech die hem vandaag te beurt viel. De bal rolt gevaarlijk voorlangs en geen Utrechter die kans ziet de bal dat laatste zetje over de doellijn te geven…
Een minuut na de poging van Bastmeier ziet Jostein Ohm doelman Gerritsen wat ver voor zijn goal staan. De trap is nagenoeg perfect, maar de boogbal is toch iets te ruim bemeten. Ik had het onze hardwerkende spits graag gegund, want het was een beauty geweest!

Over en sluiten

Dan een heerlijk stukje voetbal dat ons die belabberde eerste helft doet vergeten. Jaylon en Zutterman zetten een heerlijke aanval op. Even wachten tot er aansluiting is en dan een voorzet die zo heerlijk op maat is dat Jostein Ohm er met de ogen dicht nog uit gescoord zou kunnen hebben! Het deed een beetje denken aan de kans die Al Mahdi eerder liet liggen, maar deze keer is het ongenadig raak: met een droge tik spat de bal de hoek in en laat doelman Gerritsen kansloos. 4 – 0 en wie nog twijfels had over de afloop, kon die twijfels nu wel laten varen. Dit gaat Hercules niet meer te boven komen…
Voor Rob de Groot gelegenheid om Dani Vivié en Robbie Schipper binnen de lijnen te brengen. Jaylon Moi Thuk Shung en Tijmen Bakker worden bedankt voor bewezen diensten en bij Hercules gooit Twisker zijn laatste troeven op tafel: Ayoub Zoufri en Valentijn Beck komen Shanon David Carmelia en Olivier van Eldik uit hun lijden verlossen.
Opnieuw even wat hernieuwde druk van Hercules dat bewonderenswaardig de strijd bleef aangaan. Dat dat niet helemaal van harte ging blijkt wel uit een opstootje dat ontstaat als Artuur Zutterman wat fel een luchtduel met Pim ten Have aangaat. Ten Have kan z’n frustratie niet de baas en grijpt Zutterman beet. Helaas was onze mannetjesputter niet zo slim om zich als een stervende zwaan op het kunstgras te laten vallen en hij reageert met gelijke munt. Opnieuw moet arbiter Drost naar de borstzak grijpen en opnieuw terecht. Geel voor Ten Have én Zutterman…

Slotakkoord

De wedstrijd suddert naar zijn eind. De afloop laat immers geen ruimte meer voor twijfel. Jostein Ohm teistert de buitenkant van de paal nog een keer en Justen Kuiper mag de wedstrijd volmaken voor Man-of-the-Match Ahmed al Mahdi. De wat onzeker keepende Gerritsen bokst nog een keer een inzet weg waar gewoon klemvast pakken zeker een optie was geweest. Hij komt er wat gelukkig mee weg.
Dan een diepe bal waar Dani Vivié in gelooft. Hij gaat een sprintduel aan met Soufiane Reclaoui achter de hogen opstuitende bal aan. Vivié kan ondanks zijn eerste seniorenjaar toch het nodige aan fysiek in de strijd werpen en wint het duel. Reclaoui gaat neer en dan heeft Vivié vrij baan richting Gerritsen. Als een geroutineerd spits omspeelt hij de wanhopig uitkomende doelman en vindt opnieuw het doel: 5 – 0…Die uitslag kan ik me van Huizen niet echt meer voor de geest halen…
Reclaoui blijft echter liggen. Even denk ik dat de teleurstelling hem parten speelt, maar als dan de brancard het veld op gebracht wordt, onderken ik de ernst van de situatie. Als de brancard onverrichter zake terug kan en Soufiane ondersteund door twee man op eigen kracht van het veld kan strompelen is wel duidelijk dat ons erbarmelijke veld opnieuw een slachtoffer heeft gemaakt: Soufiane is verkeerd terecht gekomen en óf zijn sleutelbeen is gebroken, óf zijn arm is uit de kom… In de catacomben zie ik hoe hij naar de medische ruimte wordt gebracht om daar de komst van de ambulance af te wachten. Uiteraard wensen wij Soufiane vanaf hier ook een voorspoedig herstel en ik spreek de hoop uit dat we hem in de uitwedstrijd weer gewoon aan het werk mogen zien!
Twisker heeft echter al zijn wissels gebruikt en kan dus niemand meer inbrengen. Hercules moet met tien man verder. Het is wat schril, maar regels zijn nou eenmaal regels. Arbiter Drost voelt dat ook goed aan en ondanks dat het spel geruime tijd stil heeft gelegen blaast hij de wedstrijd af zonder extra tijd bij te trekken. ‘n Uitstekende beslissing!

Rob de Groot

“Ik merkte net op dat we eigenlijk de slechtste wedstrijd van het seizoen spelen en we winnen met 5 – 0. Leg het mij maar uit…”
“Tja, ik begrijp waar je naar toe wilt. Ik vond de eerste twintig minuten echt héél, héél matig!”
“Ik zei op dat moment op de tribune dat ik blij zou zijn als we hier met een punt vandaan zouden komen…”
“Ja, misschien is dat het moment, wellicht dat ze je gehoord hebben en ze een tandje bij zetten. Maar ik ben het met je eens. Ook vorige week waren er momenten dat er best wel wat te halen was maar we heel erg slordig waren en verkeerde ballen speelden. Ik vond ons ook passie in de zin van dat er vaak niemand was die een man op pakte.
Hercules is wel een goede ploeg, maar wel een ploeg zonder vertrouwen. Als je kijkt naar het technische en het positiespel dat ze spelen, dan is het toch echt wel een goede ploeg, dan zouden ze mee moeten kunnen met de bovenste ploegen. Ze zijn alleen met ruimtes in de rug heel erg kwetsbaar als ze hoger op het veld staan. Dat moet je wel weten te bespelen anders ga je een hele lastige middag tegemoet. Die twintig minuten waar jij het over hebt dacht ik ook dat we een hele lastige middag tegemoet zouden gaan…
De uitvalletjes die we deden gingen eigenlijk zonder veel overtuiging…”
“Ja, het deed zeer aan mijn ogen…”
“Dat heb ik ze ook in de rust gezegd. Natuurlijk waren we licht euforisch met die 3 – 0 – en dat begrijp ik ook – toen ben ik toch maar even in die andere rol gekropen waarin ik wat minder blij was met die eerste twintig minuten . Op dit moment kan het in zo’n fase maar zo helemaal óver zijn…”
“Ja, Jeroen haalde op een gegeven moment een bal van de lijn, dat had maar zo een treffer kunnen zijn…”
“Dan zijn we op zo’n moment dus te ver van onze mensen waardoor ze er toch ‘onderuit’ kunnen spelen. Daar kwamen we dus goed weg, maar daarna zijn we eigenlijk niet meer echt in de problemen geweest.”
“Ondanks die twintig minuten, kan ik er niet omheen dat ik toch iets van een opgaande lijn bespeur. Ik meen daar toch ook jouw ‘hand’ in terug te zien…” Het blijft even stil en De Groot staat even te peinzen.
“Ja, dan zit ik weer te denken wat je daar nou concreet mee zal bedoelen…”
“Ik denk dat we toch wel stappen maken…”
“Dat denk ik ook. Daarom was ik vorige week ook zo teleurgesteld omdat je met lege handen van een veld stapt waarvan je wist dat er wel degelijk iets te halen viel. Niet om een enkel omschakelmomentje, maar er lagen genoeg mogelijkheden om onze kwaliteiten te benutten en minimaal een punt te pakken. Dus deze wedstrijd ligt wel in de lijn dat we dingen beter gaan doen. Dan helpt het als je scoort, dat geeft toch dat vertrouwen. Ik ben er ook echt blij mee dat er meerdere mensen vandaag tot scoren kwamen. Want ook dát is nodig om die volgende stap te zetten.”
“Jouw hand vind ik vooral terug in het nuchtere voetbal. Je weet goed in te spelen op de kwaliteiten en zwaktes van de tegenstanders. Je analyseert goed…”
“Als je dat bedoelt dan herken ik me daar inderdaad wel in. Ik ben sowieso wel een persoon die graag observeert. Hoe speelt een tegenstander, waar liggen de kwaliteiten van een tegenstander en hoe verhoudt zich dat met onze eigen kwaliteiten?
Dat verwacht ik eigenlijk ook van de spelers. Je moet ook in het veld al kunnen tellen. Als je druk zet moet je weten met hoeveel verdedigers een tegenstander speelt, want anders betekent het maar zo dat je overal één-op-één speelt. Daarin probeer ik ze wel mee te krijgen.”
“Je brengt Dailey Groenwegen binnen de lijnen en gaat met hem met vijf achterop spelen. Vorige week gaf Tim Vrakking echter nog aan dat ie zich daar niet helemaal vertrouwd in voelde…”
“Dat begrijp ik volledig. Vorige week speelden we dat systeem eigenlijk voor het eerst, maar dat hebben we nog niet veel kunnen trainen en ook in de voorbereiding hebben we dat eigenlijk niet gespeeld.
Ik vond het nu raadzaam omdat zij ook met twee spitsen speelden en er op het middenveld nog een man bij kwam…”
“Dat is dat ‘nuchtere’ waar ik op doelde…”
“Ja, ik probeer gewoon nuchter te analyseren wat er gebeurt en niet naar alles er omheen…”
“Ik denk dat we volgende week in Harkema wel een iets andere tegenstander gaan treffen…”
“Ja, daar ga ik zeker van uit. Ook weer een goede ploeg die gewoon in goeden doen is. Dan wordt het zeker anders. Ik heb een aantal wedstrijden van ze gezien en er was ook zeker wat te halen, ook door op papier ‘mindere’ tegenstanders. Maar in deze competitie is overal wat mogelijk als je goed in je duels speelt. Doe je dat niet, tja, dan wordt het lastig…
Ik ben in ieder geval heel erg blij met deze drie punten. Weer en stapje dichter bij onze doelstelling. Drie overwinningen, allemaal hier thuis. Vandaag vond ik de sfeer ook heel stimulerend met al die kinderen. ’n Mooie zaterdag!”

Dani Vivié

“In de slotminuten een heerlijke goal… Je geloofde echt in die bal…”
“Ja, daar moet je altijd in geloven. Soms wordt er nog wel eens gezegd dat je niet moet gokken, maar als aanvaller denk ik dat je juist wél de gok moet nemen en nu deed ik dat!”
“Je tegenstander raakte geblesseerd, maar ik had niet de indruk dat je een overtreding beging…”
“Nee, het kwam niet door mij. Hij kwam in het duel verkeerd terecht, had niets te maken met mij, hij is gewoon ongelukkig neergekomen…”
“…En dan ga jij ‘gelukkig’ door… Kom je één-op-één met de keeper en moet je daar omheen…”
“Ja, weet je, ik wist dat ik één-op-één wegliep en dat er dus geen man in mijn rug zat. Daardoor kon ik de tijd nemen en de keeper voorbij gaan en binnenschuiven. Dat was voor mij op dat moment de makkelijkste optie…”
“Ik heb in het recente verleden toch dit soort kansen vaak verloren zien gaan omdat de speler dan koos voor een inzet en er juist niet voor koos de keeper te passeren, maar te schieten… Speelde dat nog door je hoofd?”
“Toen ik op hem af ging zag ik wel dat hij wat ver voor zijn goal stond en toen twijfelde ik nog wel heel even of ik zou stiften. Maar ik was lekker op snelheid en koos er voor om hem er voorbij te tikken – een koud kunstje…” klinkt het zelfverzekerd.
“Het was wel even slikken dat je weer vanaf de bank moest beginnen, denk ik?”
“Nee, dat hoort er gewoon bij! Dat accepteer ik gewoon. Ik had ook persoonlijk niet mijn allerbeste fase achter de rug de afgelopen weken. Dus die keuze begrijp ik gewoon. Het hoort bij het voetbal. Ik heb op hoog niveau gespeeld en als je niet presteert, dan krijgen andere jongens de kans. Ik baal er natuurlijk wel van, maar daar haal ik ook weer de motivatie uit om mijn hoofd niet te laten hangen en gewoon keihard door te gaan.”
“Toch vond ik je niet écht slecht spelen. Je moest veel ondankbaar verdedigend werk doen… En dat was ook nodig…”
“Ja, voor mezelf weet ik dat het gewoon nog beter kan. Ik ben nog een beetje zoekende binnen het team en ik denk dat ik daar ook wat tegenaan liep. Maar ja, je kunt wel zeggen ja dat ik veel loopwerk heb moeten verrichten. Maar op depositie waar ik sta moet je ook aanvallend ‘leveren’ en dat ging gewoon minder. Dat is ook een stukje wennen aan de speelwijze. Daar heb ik het met de trainer ook over gehad, de looplijnen en zo. Ik ben nog jong, dus ook het seniorenvoetbal dat er nog eens bij komt kijken. Ik heb misschien wat langer de tijd nodig om daar in te groeien…”

Ahmed al Mahdi

“Ik kan wéér niet om je heen, hè…? Man-of-the-Match!” open ik ons gesprekje als ik hem uit de feestende menigte in de kleedkamer heb geplukt.
“Haha, als jij dat zegt! Maar ik ben blij dat ik weer een belangrijke bijdrage heb kunnen leveren. En weer drie punten gepakt, dus ik ben héél erg blij!”
“Je maakte de belangrijke openingsgoal…”
“Ja, het was me opgevallen dat die keeper een beetje onzeker was. Bij die terugspeelbal anticipeerde ik er dan ook op dat hij bij die niet zo beste terugspeelbal zou gaan twijfelen. Ik kon daardoor vóór hem komen, de bal meenemen en de goal was leeg en kon ik hem er in tikken…
Ik stond wel met mijn rug naar de goal, maar ik moest gewoon even mijn geduld bewaren, weten waar ik stond en scoren!”
“Dat is dus de klassespits in Ahmed!”
“Haha, ja, maar als ik kijk naar die kans die ik in de tweede helft nog mis… Die moet er dan óók in! Dan moet je er ook van bewust zijn waar je staat. En dat had ik op dat moment niet helemaal door…”
“Het leek me dat je op dat moment niet helemaal wist waar de bal was!”
“Haha, ja, ook dat! Ik miste hem volledig, helaas!”
“In een vorig interview gaf je al aan dat je geen spits was die elke kans verzilvert. Is dat jouw manco?”
“Ja, ik denk dat als ik mee een ‘killer’ zou moeten zijn. Als ik heel eerlijk naar mijn eigen kwaliteiten kijk, dan kan ik nóg meer killer zijn, nóg rustiger voor de goal zijn en beter kunnen koppen.”
“Nou, voorlopig zijn we hier dolgelukkig met je!”

Jeroen Lamme

Ook bij Jeroen opper ik de vraag hoe je zo slecht kunt spelen en toch je grootste overwinning uit het vuur kunt slepen.
“Poeh! Goeie vraag… Jemig…. We begonnen echt dramatisch slecht in balbezit, in de duels… Geen tweede ballen winnen en er zat gewoon te weinig pit in. Zij begonnen scherper. Door foutjes van hen scoren we de 1 – 0, de 2 – 0 uit een corner en de 3 – 0 weer een foutje voor mijn gevoel en dan sta je dus gewoon met rust met 3 – 0 voor! Ongelofelijk!
De tweede helft weet je dat je even die eerste vijftien minuten door moet zien te komen. Zij gingen 3-4-3 staan. Als je er dan een om je oren krijgt, dan ga je het nog lastig krijgen, dus die fase moesten we wel eerst even door. Dan maken we die 4 – 0 en weet je dat het nu wel klaar is.”
“Vorige week merkte Tim Vrakking op dat hij met die vijf man achterop niet helemaal happy was. Hoe ervaar jij dat?”
“Nou, we zijn er gewoon wat minder op ingespeeld. Met Dailey Groenwegen kwam er natuurlijk gewoon een hele sterke centrale verdediger bij en dat is toch even wennen voor iedereen. Vorige week ging dat ook niet helemaal goed voor mijn gevoel, maar vandaag konden we gewoon wat ‘lager’ gaan staan en konden we iets meer zekerheden inbouwen en stond het ook een stuk beter.
Ik had dit niet verwacht tegen Hercules. Vorig jaar zijn we echt weggespeeld in de thuiswedstrijd. Ik had dan ook vandaag wat méér van ze verwacht. Zo’n Tim Pieters (nu Sparta Nijkerk, Red.) is dan toch wel een man die ze zullen missen, ja…”
“Ik kan me zo spontaan even niet de vorige 5 – 0 voor de geest halen. Jij?”
“Een keer 5 – 1 in de vierde divisie voor mijn gevoel – misschien zelf de eerste klasse, maar nee, haha. Ik kom ook niet verder…”
“Waren jullie extra nerveus door het gebeuren bij Huizen? De dames die erbij waren?”
“Hahaha! Die van mij niet, helaas. Misschien dat eerste kwartiertje, maar even een compliment naar ‘Aggie’ (Ahmed al Mahdi, Red.) die wint zoveel duels, echt ongelofelijk. Daardoor heb je het als tem zoveel makkelijker als iemand voorin de bal gewoon vast weet te houden. Dat gaf ons echt heel veel ademruimte. Een dik compliment!”
“Hoe gaat het met Wessel?” informeer ik ook even naar het wel en wee van neef Wessel Biljardt.
“Ja! Positief! Hij heeft het bij Victoria goed naar zijn zin, speelt alles. Hij liep vijf op vijf, heeft vertrouwen, voetbalt ‘om de hoek’ en kan op de fiets naar de training. Af en toe doen we nog wel leuke dingen samen, padellen en zo. Vaak ook even appen na de wedstrijd. Je kijkt toch even snel wat ze hebben gedaan. Victoria speelt ook leuk voetbal! Ik heb ze één keer zien spelen tegen HBC! 3 – 1 en Wessel maakte de derde!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Na afloop moet ik in de kantine even bij Jostein Ohm aan tafel komen. Hij zit daar met oom, tante, vader en moeder. Men is zeer benieuwd naar de oorsprong van de titel van dit onderdeeltje van het verslag. Uiteraard ben ik gaarne bereid een en ander even uit de doeken te doen: ik vind het belangrijk dat mensen kunnen reageren op wat ik schrijf. Daarom onderteken ik met mijn mailadres. Om echter een stortvloed aan spamberichten te voorkomen, schrijf ik het apenstaartje in dat adres voluit. Aan de bar werd ik daarmee alras ’Apenstaartje’ genoemd, een geuzennaam die ik vervolgens maar in stand heb gehouden. Ik vind hem wel leuk, heeft iets ondeugends en op mijn leeftijd moet je blij zijn met alle ondeugends dat men je nog opspeldt, hè Janine Blijdorp…😉
Vandaag een overwinning die smaakt naar méér! Het spel was zeker in die openingsfase niet om over naar huis te schrijven. Ik heb dat toch zo goed en zo kwaad – en vooral zo objectief mogelijk – getracht te doen. En heel eerlijk gezegd zal het me ergens aan roesten als je met 5 – 0 van het veld kunt stappen!
Het is een vreemde competitie waarin iedereen van iedereen kan winnen. Het pooltje dat er werd georganiseerd heeft geen winnaar opgeleverd. De voorspellingen 3 – 0 en 4 – 1 kwamen nog het dichtst bij. Maar dit had dus niemand durven dromen. TEC wint verrassend met 2 – 3 bij Sparta Nijkerk dat daarmee toch het zicht op de titel wel wat aan het verliezen is. Jammer dat we ze uitgerekend in de openingswedstrijd moesten treffen. Rohda Raalte wint toch ook wel wat verrassend bij Genemuiden en nestelt zich lekker op een derde plek. Voorwaar geen slechte prestatie voor een ploeg die gelijk met Huizen promoveerde naar de derde divisie.
Huizen steeg door deze overwinning naar een elfde plek. Daarmee staan de ploegen acht tot en met dertien allemaal op één overwinning afstand van elkaar. Het is dus ongemeen spannend in onze contreien.
Zaterdag gaan we dan naar dat verre Harkema waar de gelijknamige vereniging ons wacht. Harkema speelde dit weekend gelijk tegen Eemdijk (1 – 1) en staat daarmee negende. Ook één van de clubs die op één overwinning afstand van Huizen staan. Het gaat er dus weer om! Buigen of barsten, stijgen of dalen? Concurrent D.O.V.O. gaat bij koploper Sportlust op bezoek. TEC ontvangt in Tiel onze buren van Eemdijk, beide clubs staan ook in die driepunts marge op de ranglijst. Het is dus dringen. Een beetje groen-gele support kan onze mannen daar in het verre Friesland zeker tot flinke steun zijn. Ik reken dan ook eigenlijk wel een beetje op uw komst!
Tot Harkema!