Op de tribune heb ik lang getwijfeld over het kernwoord voor deze wedstrijd: ‘valse start’ of ‘heroïsch’. Dat laatste zou het bij een resultaat zeker geworden zijn, nu dus ‘valse start’ op basis van de enorme lijst met afwezigen voor deze eerste competitiewedstrijd.
Die incomplete selectie leverde daarmee een eerste helft op waarin Huizen slechts sporadisch op de helft van Sparta Nijkerk te vinden was. Toch zag Huizen kans enkele aardige kansen en mogelijkheden onbenut te laten. Daarentegen werd onze doelman tot enkele miraculeuze reddingen gedwongen waarmee de  0 – 0  ruststand zich liet verklaren. Een ruststand die op zich al een staande ovatie waard was. Na rust leek het spelbeeld zich te gaan herhalen: een aandringend Sparta Nijkerk en een tegenhoudend Huizen dat met de moed der wanhoop de thuisclub het hoofd wist te bieden.
Dan helaas een frivoliteit die op de eigen helft wordt afgestraft en een lichtelijk bemazzeld doelpunt dat bij de tweede paal wordt binnen gegleden. Een bittere pil voor Huizen die men maar moeilijk wist te slikken, want één minuut later kon Sparta Nijkerk de 2 – 0 aantekenen.
Na deze treffer voelde de thuisclub dat de buit binnen was en nam wat gas terug. Huizen spartelde nog wat tegen, maar aan de score wist het niets meer te veranderen.
Een wat zure nederlaag door het ontbreken van een groot aantal potentiële basisspelers, Maar gelet op het krachtsverschil zullen er meer ploegen zijn die hier op De Ebbenhorst met een vergelijkbaar resultaat van het veld zullen stappen.

Apenstaartjes kijk op de zaak

Morgen, zondag 17 augustus, zo rond een uur of drie, hoop ik u uitgebreider verslag te kunnen doen. Met een gesprek met de Man-of-the-Match in veler ogen, een grote humoristische onbekende, een speler wiens carrière zich in diverse bochten wrong en de doelman van Sparta Nijkerk die voor mijn gevoel lichtelijk levensmoe was…