Jos/Watergraafsmeer – Huizen

Het is nattig, nat en kliedernat als we naar het legendarische J.O.S./Watergraafsmeer gaan. Kleine regenriviertjes lopen er over de ruiten van de bus, de tranen van moeder natuur. JOS/Watergraafsmeer was ooit de bakermat van namen als Rinus Michels, Fred Grim en Ruud Suurendonk. Maar liefst twaalf(!) clubs fuseerden in de loop der jaren tot het JOS/Watergraafsmeer dat nu dus tegenstander van ons vlaggenschip is. De Amsterdammers worden momenteel nog getraind door Cor ten Bosch, een gekende naam in het amateurvoetbal die zijn sporen verdiende bij Zeeburgia, KBV, SV Osdorp, Türkiyemspor, HFC, EDO, DWS, AFC, FC Breukelen, RODA’23 en nu dan al weer sinds 2018 bij JOS/Watergraafsmeer. Maar Cor gaat de club na dit seizoen verlaten. Ik hoop dan ook niet dat dit voor de Amsterdammers aanleiding is om er als eerbetoon vandaag een schepje bovenop te gooien. En laat ik nou op weg naar de bestuurskamer diezelfde Cor ten Bosch tegen het lijf lopen… En dus grijp ik de gelegenheid aan Cor even wat vragen te stellen rond het hoe en waarom van zijn vertrek.
“Ik ben toe aan iets nieuws! Als ik het naar mijn zin heb blijf ik zitten waar ik zit, maar ik heb het gevoel dat als ik hier nóg een jaar doorga, dat ik daar dan toch spijt van ga krijgen. Nee ik heb nog niets anders op het oog, maar ik ga zeker niet ‘stoppen’; ik ben zeker nog niet toe aan de geraniums en ik zie wel wat er komt. Ik sta open voor alles. Ik ben zo arrogant om nooit te solliciteren, men komt wel naar mij toe. Ook andere functies binnen het voetbal zijn bespreekbaar: scouting, TC, noem maar op. Als het maar wel een club met ambitie is. Zodra het klaverjassen belangrijker wordt dan het voetballen, dan haak ik af. Nee, dat is hier bij JOS/Watergraafsmeer niet aan de orde, maar ik merk wel dat het ook hier lastig wordt om aan vrijwilligers te komen om de club draaiende te houden, maar dat is een algemeen probleem vandaag de dag.” Aldus in kort bestek het gesprekje dat ik met Cor mocht hebben.
De kantine van JOS/Watergraafsmeerwas een warm bad voor me. Een warm bad vol jeugdherinneringen, al was het maar vanwege dat heerlijke accent dat ik her en der om me heen hoor. Even terug naar ‘toen’… De tijd lijkt een beetje stil te hebben gestaan bij JOS/Watergraafsmeer: gordijntjes voor de ramen, kleedkamers waar je net een jeugdelftalletje in kwijt kunt als ze niet breeduit gaan zitten.
In de knusse bestuurskamer zie ik dat Huizen deze wedstrijd aangaat met de gekende formatie, met dien verstande dat Tristen Kroeze nog op krukken rond strompelt. Dat ziet er nog niet hoopvol uit voor onze jonge verdediger die juist aan zo’n goed seizoen bezig leek. Nathaniël Johnson lijkt de aangewezen man om zijn plek in te vullen. Ook Remco Helms begint weer in de basis en houdt zo Sergae Kogeldans nog even op de bank. Verder zijn het de bekende namen en heeft Arnold Klein op de bank naast Kogeldans de beschikking over Hidde van der Veldt, Sebastian van Kammen, Robbie Schipper en reservedoelman Mitchell van Schaik.
Met enige tegenzin begeef ik me door de stromende regen naar de kleine tribune aan de overzijde van het veld. Een wandelingetje van niks, maar toch zijn mijn broekspijpen doorweekt als ik mezelf halverwege de tribune nestel met mijn schrijfblok en vulpotlood. Vulpen en regenwater vormen geen gelukkige combinatie. Aan de linkerkant van de tribune is het glas door vandalistische jeugd verdwenen en heeft de wind vrij spel. Qua omstandigheden zijn dit wedstrijden die ik graag aan me voorbij had laten gaan, maar ja: ook voor een vrijwilliger roept de plicht af en toe toch nadrukkelijk…

Startblokken

Huizen schiet lekker uit de startblokken: Max Versteeg kopt de bal bij de eerste de beste aanval voor de voeten van de gretige Frank van den Bosch. Diens voorzet lijkt dan te worden geruimd, maar belandt via via bij Timo Vos die net binnen het strafschopgebied een goede schietkans krijgt. Timo heeft een verwoestend schot in de benen, alleen nu even niet en de wat te gehaast genomen bal vliegt gevaarloos naast de goal van doelman Bas Schol.
Frank van den Bosch heeft er zichtbaar zin in. Zijn storende werk levert balbezit op voor Huizen en via wat omwegen belandt de bal bij Theo Visser die zonder pardon neergelegd wordt. Visser zet zich zelf achter de bal die een meter of drie buiten het strafschopgebied gelegd wordt. De krul is magnifiek en lijkt onhoudbaar in de linker bovenhoek te verdwijnen. Maar ‘onhoudbaar’ komt blijkbaar niet in het woordenboek van doelman Bas Schol voor: als een witte tornado flitst de doelman naar de bovenhoek en verricht zijn eerste wereldredding van vandaag. Maar het begin van Huizen is zonder meer hoopvol en bemoedigend te noemen.

Doorgaan

Huizen dringt aan en is nadrukkelijk op zoek naar de openingstreffer. De counters van JOS/Watergraafsmeer zijn echter zeker niet van gevaar ontbloot. Met name de vleugels van de Amsterdammers bieden onze mannen achterin handen vol werk. Richie Owusu-Ansah ziet zijn inzet tot corner verwerkt worden. Huizen weet de voorzet om te zetten in een tegenaanval en de weer prima spelende Dennis Lamme lanceert met een prachtige splijtende pass captain Theo Visser. Een goede aanname en een kansrijke situatie lijkt aanstaande. Maar wat Visser nou bedoelde met de pass die dan volgt dat zal wel altijd een raadsel blijven…
Luciandro Andeloe breekt dan weer door en Remco Helms moet al zijn zeilen bijzetten om diens inzet ten koste van een corner te keren.

Drie minuten later opnieuw een uitval van Huizen. Via de flank wordt de bal op Theo Visser gespeeld die met de rug naar de goal van Schol staat. De kaats is echter schitterend! Ineens staat Timo Vos oog in oog met doelman Schol. Geen verdediger die hem nog een voet dwars kan zetten en met een droge schuiver tracht Vos de 0 – 1 op het scorebord te zetten. Hoewel Timo de hoek voor het uitkiezen heeft, weet doelman Schol ook deze inzet van een meter of drie met het rechterbeen te keren! Een machtige reflex! Opnieuw houdt Schol zijn ploeg in de race met een wereldredding…

Enerverend

En zo zien we een enerverende wedstrijd met kansen voor beide doelen, waarbij doelman Schol een hoofdrol voor zich opeist. Niemand had vooraf gedacht dat we hier wel even overheen zouden gaan lopen, maar stilletjes hoopten we toch op een goed vervolg van vorige week tegen AFC’34. De Amsterdammers staan een punt onder ons en een overwinning zou meteen een gaatje slaan. Maar dan moeten we toch echt eens die kansen gaan benutten die we ons creëren!
Een scherpe voorzet van Andeloe wordt dan door Dailey Groenewegen van de lijn gehaald, maar dichter dan dit was JOS/Watergraafsmeer nog niet bij een treffer geweest.
We naderen het halve uur als Joshua Lo-Asioe opnieuw doelman Schol op de proef stelt. Maar wederom doorstaat de Amsterdamse doelman deze test glansrijk. Hij moet toch wel een kéér vallen?
Opnieuw een fraaie combinatie die Vos en Visser bij vleugelspits Kozjak uitkomt. Kozjak heeft nog ruimte om door te lopen maar besluit helaas wat te overhaast tot een schotpoging. Ook deze inzet zien we vervolgens gevaarloos over en naast de goal van Schol zeilen. Zó jammer: wéér een goede kans die we onbenut laten…

Ja hoor…

Je kunt niet ongestraft zoveel kansen laten liggen. Die deksel ga je een keer op de neus krijgen. En ja hoor: met exact een half uur op de klok belandt een weggewerkte bal een beetje tussen twee spelers in. Nathaniël Johnson aarzelt even en is te laat. Als hij uitglijdt is hij ‘gezien’. De bal komt voor en hoewel de bal wat diep in het strafschopgebied komt, verlaat Olivier Pabon gretig zijn doel. Met jeugdige overmoed spat hij zijn goal uit om de bal te onderscheppen. Knap weet hij de bal te pakken te krijgen, maar het leer is glad en bij zijn landing glibbert het leer uit zijn handschoenen. Grabbelend tracht hij de schade nog te herstellen, maar dan zit voormalig Zuidvogelaar Martin Campbell er bij en tikte de bal richting goal. Ondanks een verwoede sliding van Groenewegen op de doellijn hobbelt de bal daar toch overheen en kijkt Huizen bedremmeld tegen een 1 – 0 achterstand aan!
Natuurlijk laat Huizen het daar niet bij zitten en gaat op zoek naar de gelijkmaker. Weer een fraaie combinatie via Kozjak, Visser en Van den Bosch. De voorzet wordt nu gemist door doelman Schol die onder de bal doorgaat. Maar waar JOS/Watergraafsmeer zo effectief het foutje van Pabon afstrafte, laat Huizen ook deze mogelijkheid weer aan zich voorbij gaan en weet de Amsterdamse defensie zonder noemenswaardige hoofdbrekens het gevaar te keren.

Nee hè!

Ik zit onze aanval nog te beschrijven als ik opkijk en zie hoe Jurre Duijn op volle snelheid ons strafschopgebied binnen stuift. Pabon doet wat hij doen moet, verkleint de hoek, maar Duijn doet wat onze spitsen maar steeds nalaten: hij vindt de verre hoek met een bekeken schuiver en zet Huizen zo op een schier onoverbrugbare 2 – 0 achterstand. Natuurlijk is 2 – 0 geen dramatische stand, maar gelet op de moeite die Huizen ook vandaag weer heeft met het maken van doelpunten leg ik het natte en moede hoofd al voorzichtig wat in de schoot…
JOS/Watergraafsmeer schuwt ‘het fysiek’ niet zoals Joshua Lo-Asioe moet ervaren. Arbiter John Kraak lijkt echter vastbesloten deze wedstrijd zonder kaarten te beëindigen en laat het bij een reprimande voor de zondaar en een vrije trap voor Huizen. Theo Visser ziet hoe doelman Schol zich bij de linker paal ophoudt en krult hem keurig naar de rechter. Lichtvoetig dartelt Schol echter over de doellijn om de bal bijtijds weg te vangen. Het lijkt wel of het niet mág vandaag…
Ook in de slotminuten van deze boeiende eerste helft zien we hoe Theo Visser een voorzet rand zestien in één keer hoog over jaagt als Johnson knap een aanval van JOS/Watergraafsmeer onderbreekt en Vos aan het werk zet. De voorzet is goed, de afwerking dus aanzienlijk minder…
Onze aanvalsleider lijkt momenteel wel wat geblokkeerd. Maar als je niet lekker in vorm bent kun je wel je arbeid leveren. En dat doet Visser nadrukkelijk! Hij knokt niet alleen tegen zijn tegenstanders, maar ook tegen zichzelf. Maar we weten wat Visser in zijn mars heeft en dat zal er ongetwijfeld straks weer gewoon uitkomen als hij zichzelf weer wat hervonden heeft.
Opnieuw een fraaie aanval als Dennis Lamme weer met een splijtende pass Sergio Kozjak vindt. Op de diagonale voorzet richting rechterpaal komt Visser opnieuw fanatiek ingegleden, maar ook nu heeft vrouwe Fortuna haar rug naar onze aanvoerder gekeerd en de bal gaat rakelings aan Visser en de paal voorbij… Weer een goede kans waar Huizen opnieuw haar voordeel niet mee weet te doen…

Rust

De rust breekt zo aan met een wat geflatteerde 2 – 0 voorsprong voor de thuisploeg. Huizen liet een drietal opgelegde kansen aan zich voorbijgaan, een luxe die je je op dit niveau en tegen een tegenstander als JOS/Watergraafsmeer niet kunt permitteren. JOS/Watergraafsmeer kreeg twee kansen die meteen ongenadig verzilverd werden. Dat is het verschil tussen een volwassen spelende ploeg en een ploeg in opbouw. Huizen moet hier van leren, hierdoor ‘groeien’ naar de volwassenheid die hoort bij een ploeg in de vierde divisie en al helemaal bij een ploeg met de uiteindelijke ambitie om door te stoten naar een niveau hoger…
Huizen is voetballend zeker niet de mindere van JOS/Watergraafsmeer, maar de effectiviteit die de thuisploeg aan de dag legt is ver te zoeken bij onze voorwaartsen.
Huizen lijkt weer met beide benen op de grond te worden gezet. Zo opportunistisch is voetbal nou eenmaal: je bent zo goed als je laatste wedstrijd en de verwachtingen worden dienovereenkomstig van week tot week bijgesteld.
Wat kan Klein nog voor ommekeer teweeg brengen? Welke wissels zouden Huizen over dit dode punt heen kunnen tillen? Ik wens hem veel wijsheid…

Wijsheid

En die wijsheid lijkt Klein toch gevonden te hebben: Timo Vos mag onder de douche nog eens terugdenken aan die goede kansen oog in oog met doelman Schol. Het is heel verrassend Sergae Kogeldans die Klein inbrengt en aan de linkerkant voorin posteert. Het is een tactische zet die we hier op de tribune niet voorzien hadden. ‘Kogel’ kan natuurlijk met zijn snelheid het een en ander teweeg brengen over de flank. Huizen gaat meteen op zoek naar de aansluitingstreffer. Visser stuurt Frank van den Bosch diep. Diens voorzet wordt tot corner verwerkt. Als de bal hoog voorkomt en de kruitdampen bij de eerste paal optrekken, blijft Boris Santen als enig slachtoffer achter en heeft even verzorging nodig.
We zijn krap vijf minuten onderweg in deze tweede helft als Johnson weer goed ingrijpt, goed doorzet en goed voorzet. Met een knallende kopstoot stuurt Theo Visser de bal opnieuw richting kruising. Opnieuw veren we al overeind, maar opnieuw zien we hoe doelman Schol het leer met de vingertoppen beroert waardoor de inzet niet binnen, maar óp de kruising uiteenspat! Het zit die arme Visser toch niet mee ook!

Pech, pech, pech…

De aanval loopt door en opnieuw komt de bal voor. Nu is het Sergae Kogeldans die de bal goed voor de voeten krijgt en verwoestend uithaalt. Het doel van Schol stond al scheef, maar na de pegel van Kogeldans op de paal zal het ding nog een graadje schever hebben gestaan! Pech, Pech, Pech!
Huizen is gretig op zoek en dat biedt JOS/Watergraafsmeer ruimte voor hun favoriete spelletje: de snelle uitval. Ze hebben daar de juiste mensen voor en het is Martin Campbell die bij zo’n snelle uitval de vuisten van Pabon teistert. Frank van den Bosch probeert aan de andere kant doelman Bas Schol te verschalken, maar ook nu wordt zijn inzet gekraakt door Sam Nijpels en vormt zo een simpele prooi voor Schol.
Dan gaat Joshua Lo-Asioe fors neer en heeft verzorging nodig. Gelukkig kan onze onverzettelijke middenvelder de wedstrijd vervolgen nadat de helende handen van Harm Baijens hun werk hebben gedaan.
Moubarak Adouch gaat na een klein kwartier achter een bal aan die over de achterlijn lijkt te zullen gaan. Maar Adouch is snel, héél snel, en weet de bal net voor de lijn binnen te houden. Zijn voorzet krult vervolgens gevaarlijk langs de tweede paal. Nu heeft Huizen dan toch ook eens een keertje mazzel…
Dat is ook het geval als Adouch de bal kort daarop goed voorzet op Campbell die van een meter of twee afstand de bal spijkerhard op Pabon vuurt. Pabon heeft met en schitterende reactie de bal meteen klemvast, voorwaar een hele prestatie!
Richie Owusu-Ansah jaagt dan de bal ook nog een keer kneiterhard tegen de buitenkant van de paal en nu heeft JOS/Watergraafsmeer dan even die pechvogel bij de staart.

Wisselen

Nu de aansluitingstreffer maar steeds uitblijft, moet Klein opnieuw ingrijpen om het tij te keren. Met een goed uur op de klok brengt Klein Sebastian van Kammen voor Remco Helms om zo het accent nog wat meer op de aanval te leggen. Sebastian gaat in de spits lopen, Kogeldans schuift weer naar achteren en Kozjak probeert het weer vanaf de flank. ’n Logische ingreep!
Meteen probeert Kozjak het vanaf de flank, maar Schol heeft geen moeite met de matige inzet. Frank van den Bosch worstelt zich langs en tussen de JOS/Watergraafsmeer-defensie. Het doel is leeg, maar Frank ziet zwaar geattaqueerd geen kans nog bij de bal te komen. Kans? Ach, we hebben wel betere aan onze neus voorbij zien gaan…
Cor ten Bosch brengt dan Danny Blom voor Joël Amakodo terwijl Sergio Kozjak hinkend het veld moet verlaten na de zoveelste charge. Hidde van der Veldt moet zijn plek dan innemen.
Huizen blijft aandringen: Visser lepelt een bal slim achter de laatste lijn. Doelman Schol is opnieuw attent en weet met de benen in te grijpen voor een Huizer schoen de bal weet te beroeren. Het is in onze mannen zeker te prijzen hoe men op jacht bleef naar een beter resultaat.
Door de druk naar voren wordt JOS/Watergraafsmeer wat gevaarlijker. Doelman Pabon heeft dan een weergaloze reflex in huis als hij onder vuur wordt genomen door Martin Campbell. Campbell stond oog in oog met onze jonge doelman en op de tribune telden we de derde voor JOS/Watergraafsmeer al. Maar Pabon toonde karakter en liet zich door zijn eerdere foutje bij de 1 – 0 niet van de wijs brengen. Ook een schot van Owusu-Ansah spat hoog over als de inzet geblokt wordt. De corner leverde vervolgens geen noemenswaardige problemen op voor Huizen.

Zou het dan toch nog….?

Een voorzet, en daar is de kuif van Joshua Lo-Asioe die ongedekt en recht voor de goal kan inkoppen. Dit soort ballen zijn normaliter bijna zeker goals bij onze nijvere middenvelder, maar vandaag leek het pechduiveltje zijn oog op Huizen te hebben laten vallen en de bal gaat nu ruim naast… Hidde van der Veldt jaagt een bal richting kruising, en wéér is het die dekselse Schol die een schier onmogelijke redding verricht en Huizen opnieuw van een doelpunt weet af te houden. En net als het lijkt dat we het laatste restje hoop wel kunnen laten varen is daar dan toch een rare scrimmage op de doellijn als een voorzet bij de verre paal belandt. Doelman Schol kan er nu niets meer aan verhelpen en in de menigte is het Dailey Groenewegen die de bal achter de doellijn weet te werken. 2 – 1 en nu nog een kleine tien minuten te gaan plus wat blessuretijd. Het wedstrijdformulier vermeldt de negentigste minuut, maar op mijn stopwatch was het pas de negenendertigste minuut van de tweede helft. Maar goed, ik zag nog wel wat meer onvolkomenheden op het formulier opduiken…
Huizen zet aan, maar zoals zo vaak als de tijd dringt wordt het spel te gehaast, te onzorgvuldig. Adouch krijgt in alle hectiek nog geel, Kogeldans probeert het nog eens van afstand en ziet Schol zijn inzet simpel wegvangen, Pabon voelt een bal tussen de vingers doorglippen en ziet hem opgelucht tot corner rollen, een terugspeelbal van Max Versteeg wordt door doelman Schol fanatiek over de kantine heen gejaagd, Visser kopt dan nog een keer in handen van Schol en dan na een ruim bemeten extra tijd, moet Huizen dan toch met lege handen richting kleedkamers. Opnieuw krijgt het een onnodige nederlaag te slikken…

Arnold Klein

“Het mócht vandaag gewoon niet, hè? Bal op de lat, bal op de paal…”
“Nou, ja, eigenlijk moet je binnen de minuut 0 – 1 voor staan! Timo moet hem gewoon rustig en beheerst binnen schieten!..”
“Ik vind dat nog de minste van de gemiste kansen…”
“Nou, ik vind dat een hele grote kans! Als je deze wedstrijden wilt winnen, dan zal je dit soort kansen toch eens een keer moeten gaan benutten!
Als je naar die eerste helft kijkt, dan is het gewoon knullig dat we twee doelpunten tegen krijgen door persoonlijke fouten. Dat gaven de spelers ook zelf al aan na afloop. Maar goed: we hebben de kansen gewoon gehád! Timo die nog een keertje rustig had moeten blijven dan kan ie hem zo in de hoek schuiven, Theo Visser die als ie die bal randje zestien gewoon rustig aanneemt hem gewoon af kan werken, Sergio Kozjak nog een bal voorlangs, en zo kan ik eigenlijk nog wel even doorgaan…
Dit zijn dan toch wedstrijden waarin we eigenlijk maar één kans hebben weggegeven, maar toch 2 – 0 achterstaan met de rust…”
“Ondanks al die kansen overviel me op de tribune toch een gevoel van moedeloosheid…”
“Het type spel wat JOS/Watergraafsmeer op een gegeven moment ging hanteren, irritatie opwekken, ballen wegtrappen, voor een vrije trap gaan staan, tijdrekken, daar hadden we vandaag moeite mee. Daarbij hadden we ook de arbitrage niet echt mee. Als je die bal ziet die Sergae Kogeldans zelf naar voren speelt, er zélf achteraan gaat en dat dan toch Frank van den Bosch voor buitenspel terug gevlagd wordt, dan snap je het volgens mij niet helemaal.
Dat stukje pech zag je na de rust ook weer. Wat je zegt: ballen op lat en paal, als die ballen er in vliegen, dan krijg je een heel andere ‘flow’ in de wedstrijd. Doordat je niet scoort blijf je maar achter de feiten aanlopen. Doordat je op zoek gaat naar de aansluitingstreffer is het logisch dat je wat ruimtes en kansen moet weggeven. Dan stopt ‘Ollie’ (Olivier Pabon, Red.) een prima bal waardoor je toch nog in de race blijft en krijg je alsnog een aantal mogelijkheden. Maar ik moet wel zeggen dat die keeper een paar hele leuke ballen pakte, hoor! Dus dat zat óók al niet mee! Dus uiteindelijk mag je denk ik wel concluderen dat je minimaal gelijkwaardig was. Dit was zo’n wedstrijd die je dan uiteindelijk minimaal met een punt wilt afsluiten. Dat heb ik net in de kleedkamer aan de groep ook aangegeven dat het tijd wordt dat we in dat laatste stukje ‘over de streep trekken’ wat stappen gaan maken!”
“Is dat niet gewoon een kwestie van ‘kwaliteit’?”
“De rust bewaren om zo’n kans te verzilveren is zeker een stuk kwaliteit, ja. De rust bewaren als je zo’n moment voor de goal hebt, da’s ook gewoon even wat langer nadenken voor je afdrukt, kijken wat de keeper doet. Maar uiteindelijk kom je daarmee dan toch inderdaad wel op een stukje kwaliteit uit…”
“Weer met twee voetjes op de grond, dus…”
“Mwoah, dat staan we elke week wel, hoor! Ook bij een overwinning, maar winst smaakt natuurlijk lekkerder dan een nederlaag. We kunnen niet zeggen dat we er vandaag ‘niks’ aan gedaan hebben. We hebben zeker ook gewoon een dosis pech gehad. Je verliest ‘m vandaag op een stukje zorgvuldigheid voor de goal!”

Frank van den Bosch

Na mijn wat kritische geluiden van de afgelopen weken doet Frank net of hij onder dekking van teamleider Henk de Groot voor me weg wil sluipen. Maar met een brede smile verschijnt hij toch voor mijn microfoontje.
“Volgens mij had jij er vandaag héél veel zin in en moet het dubbel zuur zijn dat dit het resultaat is geworden…”
“Ja, ik had er heel veel zin in vandaag. Eigenlijk altijd wel, maar vandaag kwam er iets bij me boven dat ik er echt tegenaan wilde vandaag. Het ging ook wat mezelf betreft eigenlijk wel lekker vandaag, vind ik zelf, ook al waren het best wel ‘beren’ waar ik tegen speelde. Dus dat maakt deze nederlaag zeker ‘zuur’, want we hebben er alles aan gedaan om te winnen. We hebben ook genoeg kansen gecreëerd, maar dat hebben we wel vaker. Zeker in uitwedstrijden pakken we weinig punten, dan gaat er toch wat mis. We creëren zoveel, maar als we dan op achterstand komen, dan vinden we het moeilijk om daar onze draai in te vinden. Het gebeurt vaker dat we in uitwedstrijden achter komen en dan moeite hebben om die knop weer om te zetten. We scoren er eigenlijk haast altijd wel één, maar als je dan tegen een 2 – 0 achterstand aankijkt, dan wordt het natuurlijk wel heel moeilijk. We doen wel ons uiterste best, maar ik denk dat we daarin nog stappen moeten gaan maken.
Het weer en het veld zaten ons ook niet echt mee…”

Theo Visser

Ook aanvoerder Visser bevraag ik na afloop even. “Je ging weer voorop in de strijd, maar het zat allemaal niet mee…”
“Nee, inderdaad! Ik denk dat het gewoon zonde is dat we achter komen, want we hadden grote kansen in de eerste helft. Het deed me sterk denken aan ‘een gevalletje ARC’! Grote kansen krijgen en toch achter de feiten aan moeten lopen. Dat het er ook meteen weer twee zijn, dat maakt het allemaal ook weer extra lastig. Bij 1 – 0 is de wedstrijd eigenlijk nog helemaal open, denk ik. We creëren dan toch heel veel en is het zonde dat we die niet benutten. Zij hebben wel hele goede aanvallers, dit JOS/Watergraafsmeer was zeker geen verkeerde ploeg.”
“Ja, maar ik kan nou ook niet zeggen dat ze het Olivier Pabon – behoudens dan in de slotfase – erg moeilijk hebben gemaakt…”
“Nee, inderdaad. De tweede helft leverden we op de een of andere manier toch iets meer energie. Het voelde dat we niks te verliezen hadden en dan is het pure pech dat hij er maar niet in wil. Ik kop zelf ook een bal op de lat, daar ben ik doodziek van, maar ja…”
“Als ik het goed geteld heb, dan heb je er nog maar twee gemaakt dit seizoen…”
“Klopt…” klinkt het wat mistroostig. “Nee, ik weet niet waar ‘m dat in zit. Het lijkt dit seizoen gewoon moeilijker om tot scoren te komen. Het is lastig om zolang je vorm door te trekken en zit ik denk ik momenteel een beetje in een dip… Zolang de teamprestaties maar goed blijven, dan is dat niet zo erg, ik probeer gewoon mijn bijdrage te blijven leveren. Daarbij is het soms ook een beetje zoeken. We spelen nu soms met Frank van den Bosch in de as, we ‘zwerven’ heel veel. Maar het is jammer: we creëren genoeg en we spelen gewoon aantrekkelijk voetbal. Maar we hadden hier dus wel met minimaal een punt de bus in moeten stappen!”