Vertrouwen

Na de 5 – 0 is het vertrouwen groot als we richting het verre Friesland afreizen. Wegwerkzaamheden leveren weliswaar onderweg wat oponthoud op, maar we arriveren toch keurig op tijd op sportpark De Bosk. De straatnamen staan hier in onvervalst Fries op de straatnaambordjes. Uitspreken levert na luttele pogingen een vorm van kaakkramp op die je blijkbaar alleen bij westerlingen aantreft. Het heeft wel wat authentieks. Daarbij bewaren we door de bank genomen prima herinneringen aan de Harekieten waar we ooit de landstitel zaterdag veroverden. Mindere herinneringen echter wel aan vorig seizoen toen de rode brigade in beide ontmoetingen toch te sterk bleek voor onze mannen (2 – 4 en 3 – 1).
De Friezen zijn momenteel echter aan een fikse reeks 1 – 1 uitslagen bezig en lijken hun draai maar niet te kunnen vinden. Daar wil Huizen best wel even de tanden in gaan zetten.
De ploegen staan op minder dan drie punten van elkaar verwijderd op de ranglijst en dat geeft deze ontmoeting toch ook wel een speciaal smaakje. Huizen lijkt aan een evenwichtig seizoen bezig: negen gespeeld, drie gewonnen, drie gelijk en drie verloren. Doelsaldo plus één…
Dennis Lamme is nog niet inzetbaar en dat is toch wel een aderlating op ons middenveld. Manmoedig loopt hij rondjes om het veld om zijn conditie op peil te houden.
Elijah Kruize is wél weer fit en begint in de basis. Die basis is nog niet weggelegd voor Tristen Kroeze en Dailey Groenewegen die wel fit zijn, maar vooralsnog met een plek op de bank genoegen moeten nemen.
De doelman van de Harekieten heeft een opmerkelijk rugnummer: een nummer vier verwacht je weliswaar ergens in de laatste lijn, maar niet tussen de palen. De traditionele ‘1’ of een nummer in de dertigreeks is wat dat betreft meer voor de hand liggend. Het blijft toch wel een eigenzinnig volkje, die Friezen…[Via Maarten Boot ontving ik de uitleg van dit ‘fenomeen’: Dag Ron, ik zie in het verslag dat de keeper van Harkema nummer 4 droeg, dat klopt, maar dat heeft niet zo zeer te maken met dat het zijn nummer is. Het is namelijk zo dat dit officieel het uittenue van Harkema is, wat de keeper droeg, dus geen keeperstenue. Dit komt omdat de kleuren die zij hebben als keeperstenue teveel op onze kleuren zouden lijken!] Arbiter is vandaag de jonge Teun van Pelt. In mijn database kwam hij nog niet voor en voor de zekerheid informeer ik of hij ons al eerder heeft gefloten. Die database is nog pas een seizoen of vier oud, dus wie weet. Van Pelt laat welwillend weten beide ploegen nog niet eerder te hebben mogen fluiten. Ik ben dus benieuwd. Weer een nieuw talent aan het arbitrale firmament. Ik moet zeggen dat we dit seizoen niet echt te klagen hebben met de arbitrage die ons wordt toebedeeld door de KNVB.

Stroef

Huizen is gewoon niet bij de les. Alle tweede ballen zijn voor de thuisploeg, Huizen weet amper een persoonlijk duel te winnen. Een eerste plaagstootje is in de tweede minuut als een kopballetje net onder de lat lijkt te gaan vallen. Pabon is echter op zijn post en vangt de bal simpel weg. Sergio Kozjak en Jhurrey Margarita zijn nu al volop aan elkaar aan het graaien en trekken. Dat gaat nog wat worden!
Vier minuten op de klok en dan zien we een indrukwekkende rush van Jules Boubane. Hij deed me een beetje denken aan een rush die ik in de voorbereiding tegen Spakenburg zag. Toen trok Jaylon er op een vergelijkbare indrukwekkende manier tussenuit. Jaylon scoorde toen, en dat blijft ons gelukkig nu nog bespaard. Op het nippertje weten we het achterin te klaren voor Boubane oog in oog met Pabon zou komen te staan. Het zijn schoten voor de boeg die Huizen eigenlijk niet mag veronachtzamen, maar op de een of andere manier blijft er een soort grauwsluier over de ploeg hangen.
Een minuut later dendert Steyn Potma door onze defensie. Hij is wat té gretig en schiet wat vroeg. De bal spat ruim over waar méér zeker mogelijk was geweest.
Wéér één minuut later: een voorzet van aanvoerder Thomas Prinsen komt uitstekend voor en wordt strak onder de lat ingekopt. Met een heerlijke reflex verricht Olivier Pabon zijn eerste heldendaad van vandaag. Harkema wil nadrukkelijk zaken doen tegen dit stroef opererende Huizen…

Onvermijdelijk

De eerste hoekschop is echter toch voor Huizen als een uitval via Artuur Zutterman door een roodhemd over de achterlijn wordt gewerkt. Sergio Kozjak en Zutterman hebben iets verrassends in gedachten en de bal gaat terug richting rand zestien waar Artuur Zutterman met een uithaal het doel van doelman Fariz Mesud onder vuur wil nemen. Het wordt echter drie keer niks: geen richting, geen kracht, geen goal… De bal vliegt hopeloos over.
De lakens worden uitgedeeld door Harkema en van dat laken krijgt Huizen een pak! De bal komt in de tiende minuut voor. Net buiten de zestienmeter mag Steyn Potma de uithaal ten uitvoer leggen waar Zutterman zojuist van droomde. Met een heerlijke pegel jaagt hij de bal in de hoek achter de kansloze Pabon. 1 – 0 En dat is volledig in de lijn der verwachtingen op dat moment.
Huizen wankelt. Drie minuten na de openingstreffer poort Jaap van Dijken onze Sergio Kozjak en als de bal dan in de doelmond belandt veert het Friese publiek drie keer op omdat men de tweede treffer er al bij wijze van spreken in zag gaan. In de hectiek kon ik niet helemaal volgen wat er daar allemaal op de doellijn gebeurde, maar de bal verdwijnt onverrichter zake naar de zijkant en de toch weer ruim opgekomen Huizer aanhang kan weer opgelucht adem halen. Maar Huizen zal zeker een andere toon aan moeten slaan wil het hier niet lelijk over de knie gelegd worden!
Jolt Postma krijgt van arbiter Van Pelt een reprimande als hij Jostein Ohm op onreglementaire wijze tot staan – of liever ten val – brengt. Die kan op geel rekenen als hij zich nogmaals vergrijpt.
Zeventiende minuut: een bal komt van de zijkant voor, lijkt te worden weggewerkt, maar door een woud van benen haalt Thomas Prinsen uit. De bal lijkt een prooi voor Pabon te worden, maar op de een of andere manier krijgt onze doelman de bal niet te pakken en tot onze ontzetting glijdt de 2 – 0 de hoek in. Hier zag onze onvolprezen doelman er toch even wat minder uit…

Moed der wanhoop

Huizen wankelt en een afstraffing op Friese bodem dreigt. Met de moed der wanhoop probeert Huizen wat bakens te verzetten. Jaylon gaat op avontuur, maar zijn schot ontbeert kracht en venijn en kan de Friese defensie nauwelijks verontrusten, Tijmen Bakker laat zien dat zijn karakter uit het goede hout gesneden is en zet goed door op het middenveld en voorkomt zo gevaarlijk ogend balverlies. Huizen zoekt naar openingen en speelt de bal wanhopig rond op zoek naar die gaatjes in die stugge rode defensie.
Dan een lange bal die Zutterman denkt rustig over de achterlijn te kunnen laten lopen. De bal wordt echter toch op/over de lijn opgepikt en gevaar dreigt. De grensrechter steekt echter de vlag omhoog dat de bal de achterlijn al in zijn geheel gepasseerd zou zijn. Het publiek loeit verontwaardigd en heel eerlijk gezegd had ik vanaf mijn positie ter hoogte van de middenlijn het gevoel dat die verontwaardiging niet geheel onterecht was… Maar goed: vanaf mijn positie kan ik dat nooit met zekerheid vaststellen.
Weer een inzet die door een woud van benen maar rakelings voorlangs glibbert. Deze keer is het Joris Adams die zijn inzet voorlangs ziet gaan en een met een corner genoegen moet nemen.
Dan toch ook kansjes voor Huizen als Elijah Kruize (wat ‘anoniem’ spelend vanmiddag) een vrije trap heerlijk snel neemt en daarmee Jostein Ohm op avontuur weet te sturen. Ohm trekt dreigend naar binnen en zoekt ruimte voor een schot. Als die ruimte uitblijf gaat de bal naar Jaylon die nog twee keer een inzet geblokt ziet in die laatste lijn. Maar het is eigenlijk voor het eerst dat Huizen écht dreigend voor Mesud verschijnt.

Wissel

Jolt Postma is ergens in dat tumult geblesseerd geraakt en loopt strompelend over het veld. De Harekieten om me heen beginnen vertwijfeld om vervanging te roepen. Dan gaat Postma toch naar de grond en kan de verzorging worden toegelaten. Postma naar de kant en als duidelijk wordt dat hij toch echt niet verder kan moet Harkema even verder met tien man. Haastig wordt Teake Nicolai speelklaar gemaakt en het veld in gestuurd. Uiteraard wensen ook wij Postma een voorspoedig herstel toe.
Met nog een kwartier tot de rust lijkt Huizen toch wat meer greep op het spel te krijgen, zonder dat het overigens tot grootse daden weet te komen.
Ahmed al Mahdi – hard werkend als altijd – probeert het van afstand. Een beetje kansloos. Als je van zover al begint met schieten, dan is dat voor mijn gevoel toch ook een teken van onmacht. Maar ja: niet geschoten is uiteindelijk toch ook altijd mis!
Minuut zesendertig onderbreekt Jostein Ohm de opbouw bij de Friezen en gaat met grote passen op weg naar de goal van Mesud. Hij wordt echter meer en meer naar de zijkant gedrongen en verliest daarmee zijn gunstige positie ten opzichte van de goal. En opnieuw ziet onze aanvalsleider geen kans potten te breken.
Doordat Huizen nu meer greep op de wedstrijd heeft gekregen, komt het dan weliswaar zelf niet echt tot uitgespeelde kansen, maar Harkema komt dat nu ook niet meer. Het is een voetbalgevecht geworden. Als Elijah Kruize zich op slag van rust goed over de achterlijn rommelt, weet hij de bal nog een keer bij Ohm te bezorgen. De hoek is nog lastiger dan zojuist, maar met de moed der wanhoop probeert Ohm het toch. De bal spat helaas over…

Rust

Nadat Margaritha nog een keer gevaarlijk naar binnen was gedribbeld en een afgrijselijke afzwaaier heeft geproduceerd, gaan we dan verder ongeschonden de rust in. Kansloos, futloos, inspiratieloos… Diverse kwalificaties dwarrelen me door het hoofd om deze eerste helft van Huizen te beschrijven. Een 2 – 0 waar an sich weinig op aan te merken valt gezien het spelbeeld van deze eerste vijfenveertig minuten. Harkema is gewoon beter, scherper, feller en beter aan de bal dan Huizen. Na de uiterst moeizame openingsfase leek Huizen zich wat te herpakken en wist het de aanvalsdrift van Harkema wat in te dammen, maar eigenlijk hebben we zelf maar enkele kleine kansjes gehad. Je moet wel een onverbeterlijke optimist zijn wil je daar het etiket ‘grote kans’ op kunnen plakken.
Huizen voetbalt ‘stroef’ en ziet veel goede bedoelingen in de voeten van een Harekiet eindigen.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat Rob de Groot met enige tevredenheid en vertrouwen de tweede helft met dezelfde elf zal gaan beginnen. Om me heen vliegen de namen als suggesties voor versterking over en weer. Op de vraag wie er dan uitgehaald moet worden, blijft men echter vaak het antwoord wat schuldig. Ik heb dan ook de indruk dat men gaarne met twaalf of dertien man de tweede helft zou willen beginnen. Ook hier staan de beste stuurlui dus weer aan de wal.
Dan zie ik Dailey Groenewegen serieuze voorbereidingen treffen om te gaan starten aan die tweede helft. Heel eerlijk gezegd zie ik daarmee in onze laatste lijn de ommekeer niet echt ontstaan. Ik had meer een aanvallende impuls in gedachten. Maar ook deze stuurman staat dus gewoon op het droge toe te kijken…

Ommekeer

Inderdaad verschijnt Dailey Groenewegen aan de aftrap en voegt zich in de laatste lijn. Het is Joshua Lo-Asioe die zijn plek heeft moeten afstaan. Josh was al een beetje aangeslagen geraakt bij een forse charge. Persoonlijk zou ik voor Saber geopteerd hebben om wat meer stootkracht naar voren te krijgen. Maar je kunt veel van onze coach zeggen, maar niet dat hij niet overal een gedegen visie op heeft. Ik vertrouw blindelings op zijn oordeel en hij ziet dingen die voor mijn lekenoog verborgen blijven. Je hoeft als coach echt niet altijd te winnen om gelijk te krijgen…
De tribune loopt nog vol met koffie slurpende supporters als Jaylon behendig doorgaat en Ahmed al Mahdi bedient. De bal komt gevaarlijk voor, maar helaas wordt er buitenspel geconstateerd en gaat deze veelbelovende aanval het vergeetboek in. Het vormt echter de opmaat voor een herboren Huizen dat fris, frank en vrij de aanval zoekt.
We zijn goed twee minuten bezig met deze wederopstanding of Jaylon breekt op volle snelheid door de laatste lijn van Harkema. Oog in oog met doelman Mesud gooit hij er een fraaie lob uit en achter de kansloze doelwachter prikt Jay de bal in het verlaten doel! Dat is lekker beginnen: 2 – 1 en daarmee ijkt Huizen dan toch weer in de wedstrijd te zitten.
Ik zit de goal nog te beschrijven als mijn aandacht getrokken wordt door opgewonden geluiden om me heen. De bal is voorgezet en wordt wat paniekerig en onzeker uit de doelmond gehaald. De bal valt voor de voeten van Jaylon die zich niet bedenkt en meteen uithaalt. Met een heerlijke streep vliegt de bal binnen de minuut opnieuw tegen de Harkemase touwen! 2 – 2! Wie daar voor rust een weddenschap op zou hebben durven afsluiten zou voor gek zijn verklaard! Een 5 – 0 lag veeleer in de lijn der verwachtingen, maar Huizen lijkt nu ineens ontketend en draait de thuisploeg de duimschroeven aan!

Doorgaan!

Huizen jaagt fel door en Harkema weet zich geen raad met dit ontketende Huizen. Het wankelt en het is zaak om nu door te drukken voor de mannen van Marcel Post weer bij hun positieven zijn.
Opnieuw een wissel bij Huizen: Zutterman – die zojuist twee maal met geweldige een sliding de aanvalspogingen van Harkema had ontregeld, heeft daarbij iets verrekt en laat zich vervangen door Tristen Kroeze. Een schot van Ahmed al Mahdi – die het geluk niet mee had in zijn doelpogingen – hobbelt rakelings naast. Dan grijpt ook Post in en brengt Ibrahim Sillah en Emiel de Vries voor Steyn Potma en Jules Boubane.
Niet alleen Zutterman kan er een knappe sliding uitgooien, ook Tristen Kroeze weet er wel raad mee. Met een heerlijke sprint en geweldige ingreep voorkomt hij dat die invaller De Vries meteen van zich doet spreken. Langzaam maar zeker heeft Harkema de schok van de snelle tegentreffers wat verwerkt en komt weer beter in haar spel.
Robbie Schipper komt dan in de zevenenzestigste minuut Elijah Kruize vervangen. Elijah kon vandaag zijn stempel niet echt drukken op het spel van Huizen. Schipper pakt nagenoeg onmiddellijk geel als hij aanvoerder Thomas Prinsen middels een innige omhelzing de doorgang op het middenveld belet. Arbiter Teun van Pelt kan niet anders dan het eerste geel van de wedstrijd trekken.
Dan komt Huizen na een fraaie combinatie tussen Ohm en Al Mahdi dicht bij een goal. Een situatie die deed denken aan die onoverzichtelijke situatie waarbij de Friese toeschouwers al op de banken stonden in de eerste helft. Er gebeurt meer dan ik zo snel kan vastleggen: meermaals lijkt de voorsprong in Friese doelmond aanstaande, maar uiteindelijk wordt de bal van de doellijn gekopt en ontsnapt Harkema zonder verdere schade aan de belegering.

Tjakka?

Tijmen Bakker neemt in de zevenenzeventigste minuut een vrije trap snel en stuurt daarmee slim Jostein Ohm weg. Ohm ziet nu wel een gaatje en haalt goed uit. Helaas is dat gaatje wel het gaatje waarachter zich doelman Mesud bevindt die de bal dus recht op zich af ziet spatten.
Minuut negenenzeventig! Taeke Nicolai geeft wat makkelijk een corner weg. De bal wordt door Sergio Kozjak ingezet en lijkt te worden geruimd. De bal valt echter opnieuw voor de voeten van Kozjak die laat zien waarom hij de spitspositie toch nog niet helemaal uit zijn hoofd heeft gezet en met een daverende knal dwars door het dichtbevolkte strafschopgebied laat hij doelman Mesud voor de derde keer kansloos! 2 – 3!
Werd je al voor dwaas versleten als je de 2 -2 voorspeld had voor rust, wie dit zou hebben durven voorspellen was rijp geweest voor deskundige hulp! Ongekend, wat een karakter, wat een veerkracht bij onze mannen!
Helaas kunnen we maar kort genieten van deze heerlijke euforie. Vijf minuten na wat eigenlijk de winnende treffer had moeten zijn, kan Pim Betzema de bal uit een onschuldige voorzet rustig terug koppen op de wachtende Joris Adams die van dichtbij de hoek maar voor het uitkiezen heeft en dat perfect doet. Met een kalme volley die ook Pabon voor de derde keer tot de trieste gang naar het net dwingt, brengt hij de stand op 3 – 3. En dat mag dus eigenlijk in deze fase van de wedstrijd niet meer gebeuren!

Slotfase

Dani Vivié komt dan de leeg gespeelde Jostein Ohm vervangen. Ahmed al Mahdi ziet dan de sprintende Jaylon en legt de bal keurig in de loop. In volle sprint moet Jaylon de trekker overhalen en dat is net iets teveel gevraagd in deze fase van de strijd. De bal vliegt een metertje over de goal van Mesud. Kans verkeken.
De negentig staat al op de klok als er van alles voor Mesuds doel gebeurt: mistrappen, inzetten, ik kom ogen en inkt te kort om alles adequaat te noteren. De bal gaat er helaas niet in. Even later gaat Pabon nu wel goed naar de grond bij een vliegende inzet en weet de gevaarlijke inzet op de doellijn te overmeesteren. Een vrije trap op een gevaarlijke plek en Pabon toont zich heerser in de lucht en plukt de bal bekwaam. Ibrahim Sillah ziet vier minuten in blessuretijd nog geel als hij Al Mahdi opzichtig naar de grond trekt. Het is hectiek tot en met daar op De Bosk. De vrije trap wordt door Tijmen Bakker (weer een sterke pot gespeeld!) goed in de zestien gebracht. Helaas gebeurt er daar iets waar de arbitrage niet mee kon leven en wordt de veelbelovende situatie afgefloten. Inmiddels heb ik het volste vertrouwen in de besluitvorming van onze arbiter, dus ik geef hem onmiddellijk het voordeel van de twijfel. Joris Adams moet nog even opgelapt worden en dan is deze sensationele voetbalveldslag dan toch tot een einde gekomen. 3 – 3 en daar kon de objectieve Vlaardinger die naar het hoge noorden was afgereisd wel mee leven. Voor hem als objectieve toeschouwer was dit een prima uitslag en het was hem de twee uur durende autorit meer dan waard. Mij bekroop toch iets van teleurstelling dat we die late voorsprong toch weer niet over het eindsignaal wisten te tillen…

Rob de Groot

“Ik had je graag met meer dan alleen je verjaardag willen feliciteren,” open ik dan ook de analyse van onze jarige hoofdcoach.
“Ja, dat had ik ook wel gewild, De tweede helft zat het er zeker in, ja…”
“Waar zat ‘m nou dat verschil tussen de slechte eerste en de goede tweede helft? Zat ‘m dat in het wennen aan ‘echt gras?”
“Nou, de omstandigheden hebben zeker wel hun impact! Maar ja, daar heb je de warming-up voor. Dus dan heb je een half uur om aan die ondergrond te wennen. Maar ik vond ons gewoon weer te ‘passief’, te afwachtend. Of dat met het gras te maken heeft weet ik niet, maar ik vond dat we gewoon veel agressiever te werk hadden moeten gaan. Ik had al aangegeven dat het hun kwaliteit is om iedere keer hier het initiatief te nemen. Dan moet je één ding doen, dan moet je gewoon zorgen dat je je duels gaat winnen. Die eerste twintig minuten was echter alles voor hen! Afvallende ballen, duels… Als je zo afwachtend speelt, dan maakt het ook niet meer uit of je heel veel mensen in een bepaalde zone hebt staan, dan verlies je het overal en ben je overal een stap te laat. Ze bluften ons af en waren de dominante ploeg en wij keken lijdzaam toe…”
“Toen stond Jaylon op…”
“Haha… Bij mijn weten heb ik niks in zijn drinken gedaan, maar we startten goed met vijf achterop. Ik koos voor drie centrale verdedigers omdat ik vond dat we daar steeds een stap te laat waren. Daardoor konden Jostein Ohm en Ahmed al Mahdi ook meer naar binnen toe komen. Dat had ik ze vooraf al meegegeven, dat de ruimtes tussen de centrale verdedigers en de backs te vinden zouden zijn. Dat hebben we de eerste helft sporadisch gedaan, maar in de tweede helft kwamen we daar meerdere keren beter aan toe.”
“Toch alweer een punt meer dan dat we vorig jaar tegen deze ploeg wisten te pakken… Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat beide trainers diep in hun hart toch niet echt tevreden zijn…”
“Tja, ik ben over die eerste helft inderdaad bepaald niet tevreden en als je 2 – 3 voor staat, dan moet je ‘m ook eigenlijk gewoon over de streep kunnen trekken. Aan de andere kant vind ik hen wel een ploeg waartegen je altijd dingen weggeeft. Het is een ploeg met kwaliteit en het is niet zo makkelijk om hiervan te winnen. Alleen: we moeten niet afhankelijk zijn van vijfentwintig minuten! Dat was het probleem van vandaag dat we gewoon het eerste half uur niet thuis hebben gegeven! Dat is gewoon dan niet genoeg om hier drie punten te pakken en moeten we nu dus gewoon tevreden zijn met een puntje. Ik ben wel heel tevreden dat we ons hebben terug geknokt in de wedstrijd. Daar waren we in de rust nog verre van… Ik hoorde om me heen dat mensen het eerder 5 – 0 zagen worden dan wat er nu gebeurde. De tweede helft gingen we wél die duels winnen en dwongen we de tegenstander keuzes te maken…”
“Al sprokkelend pakken we toch lekker puntjes mee…”
“Ja, eens! Normaal gesproken teken je hier voor een punt bij uitwedstrijden. Ik denk niet dat veel ploegen hier zonder ontzag naartoe zullen komen rijden. Wij zeker niet, dus dat we hier een puntje weten te pakken is prima. Kenmerkend voor deze competitie is dat je gewoon moet zien vol te houden. Dan is hier een puntje bij Harkema en weer niet verliezen uiteindelijk ook gewoon goed. Als we dan af en toe ook maar een wedstrijdje winnen…”

Jaylon Moi Thuk Shung

Zijn naam blijft een struikelblok voor de omroopers in den lande. Hulde aan de speaker van dienst daar in Harkema die zich er toch netjes aan waagde en me vooraf even verzocht hoe een en ander uit te spreken. Ik bood hem nog een vluchtweg door aan te geven dat wij hem ook gewoon ‘Jay’ of ‘Jaylon’ noemen, maar de goede man kweet zich voorbeeldig van zijn taak. Maar ook Jaylon zelf eiste met zijn twee treffers en een goede wedstrijd een hoofdrol voor zich op.
“Wat hebben ze in je thee gedaan in de rust?” vraag ik als de deur na de nabespreking in de kleedkamer openzwaait en Jaylon zich bij me meldt.
“Lekker veel suiker, denk ik, haha!”
“Dan krijg je van mij volgende week een hele doos suikerklontjes!”
“Lekker! Altijd lekker! Maar goed, we moesten gewoon de wedstrijd omgooien. De eerste helft was echt ondermaats. We moesten er gewoon op knallen en dat hebben we gedaan!”
“Ja, JIJ vooral! Binnen twee minuten twee treffers…”
“Iedereen was scherp en ik kreeg een goede bal van Jostein Ohm die hem klaar voor me legde waarna ik hem gewoon kon afmaken.”
“Het enige dat er qua personele wisseling doorgevoerd was, zat ‘m echter achterin toen Dailey Groenwegen erin kwam. Ik had echter het gevoel dat jullie allemáál met een geheel andere instelling het veld in kwamen!“
“Dat mocht ook wel! De eerste helft waren we totaal niet gretig, zetten er geen power in. De tweede helft lieten we zien wie we gewoon zijn! Dat pakte goed uit voor ons en we kwamen zelfs ook nog vóór. Helaas jammer van die 3 – 3… Onnodig… Maar ik denk dat we van geluk mochten spreken dat we die wedstrijd niet al in de eerste helft verloren hebben.”
“Die twee treffers moeten lekker voor je zijn geweest. Je hebt toch een beetje een moeilijke periode gehad met je blessure…”
“Ja, ik ben hongerig. Ik ben er een week of vier tussenuit geweest. Vorige week weer een goaltje gescoord en nu twee erbij. Volgende week gaan we weer voor een paar goaltjes!”
“Ik verwacht er minstens tien van je dit seizoen!” plaag ik onze uitblinker van vandaag.
“Haha, ik ook! Dat is het doel! Daar ga ik voor!”

Sergio Kozjak

De bevrijding spatte van zijn juichen af na die heerlijke derde Huizer goal! Hij schikte zich als spits voorbeeldig in zijn rol als vleugelverdediger, maar na de treffer meende ik toch wel iets van ‘Zie je wel!’ in zijn juichen te bespeuren…
“Jij denkt: bekijk het met die backplaats! Ik ga naar voren en ik ros ‘m erin…”
“Ja, we stonden 2 – 0 achter toen we aan de tweede helft begonnen. Daar moesten natuurlijk wel een paar schepjes bovenop door van druk te zetten, aanvallend meer tempo en energie te brengen. En dat heeft uiteindelijk wel gewerkt. Ik dacht net als tegen Rohda Raalte ‘Gewoon schieten!’ Nu ging hij er met dezelfde overtuiging gewoon in.”
“Een beauty van een goal. Ik had überhaupt de indruk dat jij de tweede helft wat hoger was gaan staan. Was dat omdat Dailey Groenewegen er achterin bij was gekomen, dat je jullie nu wat meer mankracht achterin hadden?”
“Dat klopt! Ik ging wat hoger staan. Dat was niet echt zo afgesproken en uiteindelijk heb ik dat ook wel weer gecorrigeerd om wat meer vanuit mijn positie te gaan spelen. De ruimtes tussen Dailey en mij werden wat groot. Ik stond wel wat te hoog misschien, maar ik wilde zoveel mogelijk druk naar voren kunnen geven…”
“Maar als je dat risico niet neemt, kom je ook niet in die positie om die uithaal te produceren…”
“Nee nee nee… Die goal die kwam voort uit een corner. Harkema haalde iedereen terug en dat gaf ons de ruimte om mee te gaan in de aanval. Dailey legde hem goed voor me neer en ik schiet gewoon… Die bal vloog door de drukte heen en die keeper stond erbij en keek ernaar…”
“Die bal was onhoudbaar. die zie ik er in de eredivisie ook invliegen…”
“Haha, ja, hij zat mooi in de hoek! Het was mijn eerste goal van dit seizoen. ’t Voelt weer goed!”
“Je blijft toch een beetje spits, hè?”
“Ja, het voelt weer goed om zo weer eens een puntje te kunnen pakken!”

Arbiter Teun van Pelt

Opnieuw een jonge veelbelovende arbiter. Weinig op de goede man op te merken en heel open gaat hij dan ook het gesprek met me aan. Hij heeft een positief gevoel aan deze wedstrijd overgehouden.
“Inderdaad positief, ik heb eigenlijk maar héél weinig op je leiding aan te merken,” beaam ik zijn positieve gevoel.
“Nou, dat is fijn om te horen,” lacht hij goedgemutst. “Wij hebben ook een leuke wedstrijd gehad en hadden ook niet veel aan te merken op de twee ploegen.”
“Het was een hele enerverende wedstrijd met twee totaal verschillende gezichten…”
“Ik denk dat we hetzelfde hebben gezien als iedereen: een eerste helft waarin Harkema eigenlijk volledig het overwicht heeft, en Huizen niks had in te brengen. Wij denken in de rust nog dat het zo’n middag kan worden dat het op 5 – 0 uit kan lopen, of waarin snel de 2 – 1 valt waardoor het juist weer een heel andere middag wordt en we weer volop aan de bak moeten. En dat was drie minuten na rust eigenlijk wel duidelijk! 2 – 2 en we mochten dus weer volop aan de bak.
Het bleef echter een hele sportieve wedstrijd waarin we als arbitrage op een fijne manier de zaak onder controle konden houden, de spelers accepteerden onze beslissingen. Dan kunnen wij als arbitrage ook alleen maar genieten, zeker onder deze omstandigheden: echt gras, een heerlijke ambiance en een zonnetje erop, dus voor ons een perfecte middag met weinig kaarten…”
“Scheidsrechters hopen altijd een wedstrijd zonder kaarten af te kunnen. Helaas werd je wel gedwongen er toch twee te trekken…”
“Ja, vasthouden op het middenveld om een aanval eruit te halen, dat zijn inderdaad twee duidelijke gevallen. Daar volgde ook totaal geen weerstand van de spelers op, dus ik denk dat dat gewoon bij het voetbal hoort.”
“Eén dingetje dan toch…Een speler van Harkema die op de grond ligt en de bal afklemt. Daar geef je een vrije trap tegen Huizen…”
“Ja, dat was omdat de Huizenspeler die bal wil spelen, maar eigenlijk tegen de bil aantrapt van de speler van Harkema. Ik denk dat u op de tribune zat en ik liep dus aan de andere kant van de situatie. Daarom zag ik dat schoppen tegen de bil, eigenlijk gewoon meer ongelukkig, want hij wilde de bal spelen. Dat was voor mij de reden om de vrije schop aan Harkema te geven…”
“Een futiliteit die ik je graag vergeef, je gaat dan ook met een dikke plus mijn database in!”
“Fijn! We hebben met z’n drieën een leuke wedstrijd gehad en de complimenten ook naar beide teams!”
Prima fluitist. Mag ons van mij rustig een paar keer dit seizoen fluiten!

Apenstaartjes kijk op de zaak

Opnieuw een Huizen dat de voetballende versie van een Januskop was. Het speelde twee totáál verschillende helften en je vraagt je op de tribune dan toch af wat zo’n ploeg bezielt.
Rob de Groot memoreerde al dat het in deze competitie een kwestie is van stug doorgaan en dan zijn dit soort eerste helften dodelijk. Ik denk dat het daarom is dat ik toch iets van teleurstelling voel bij dit ene puntje. Natuurlijk: zonder verlies uit Harkema weg kunnen rijden zal voor de staartploegen zeker een fikse opgave blijken, maar bij mij blijft toch het gevoel spoken wat er had kunnen gebeuren als we gewoon van meet af aan zo gespeeld hadden als die tweede helft. Ook de manier waarop we die derde tegengoal weggeven zit me niet lekker. Je staat tien minuten voor tijd met 2 – 3 voor, hebt vijf man achterop lopen, en toch kon niet alleen Joris Adams zo vrij als een vogeltje staan om in te schieten, maar werd het doorkoppen van Betzema nou ook niet bepaald adequaat verdedigd. Dat zijn slordigheden die de mannen achterin zich aan mogen rekenen! Dit soort onachtzaamheid kan je je in deze divisie niet veroorloven, dat wordt genadeloos afgestraft. Je kunt de teugels pas laten vieren als de scheidsrechter voor de laatste keer gefloten heeft, eerder niet! Wij hebben er gewoon de ploeg niet naar dat we ons dit soort onachtzaamheden kunnen permitteren. Negenennegentig en een half zijn niet voldoende. Neem het ter harte! Voor de liefhebbers van goede muziek: https://www.youtube.com/watch?v=yhX4liVtuCc
Huizen liet al met al hiermee een goede kans liggen om stappen te maken op de ranglijst. Bij een overwinning zou de ploeg stuivertje gewisseld hebben met Harkema en deze week de tiende plek hebben bezet. Hadden komt als hebben te laat is! Huizen zakt nu één positie en wordt ingehaald door het D.O.V.O. van Theo Visser dat uit bij koploper Sportlust verrassend aan het langste eind wist te trekken. Ook DVS’33 ging wat mij betreft onverwachts onderuit op Urk, en dat geeft maar weer eens aan dat iedereen hier van iedereen kan winnen! Ook Sparta Nijkerk ondervond dat in Staphorst (3 – 1) ‘No easy money’ in deze divisie!
Ook opvallend veel rode kaarten deze competitieronde: Schepenzeel, Excelsior’31 en DVS’33, moeten het komende ronde met een man minder stellen. Genemuiden zelfs met twee man minder! We zitten in een fase waarin de breedte van de selecties een rol van betekenis gaat spelen. Wat dat betreft is het bemoedigend te constateren dat er meer en meer spelers uit die ziekenboeg de weg naar de wedstrijdselectie hebben hervonden. Dat we een topper als Dailey Groenewegen op de bank kunnen laten beginnen is een luxe waar denk ik niet veel clubs op kunnen bogen.
Volgende week wacht ons op de Wolfskamer het lastige Tielse TEC. Laat de ranglijst ons geen zand in de ogen strooien: dit is een pittige! Opnieuw moet Huizen een gooi gaan doen naar dat linker rijtje. Dertien punten is zeker een prima aantal voor nu, maar we hebben nog een lange weg te gaan voor we veilig achterover kunnen leunen en we tevreden kunnen vaststellen dat we het wéér gered hebben dit seizoen!

Het was weer fijn langs de lijn – in ieder geval één helft…

Bekijk ook de samenvatting van Harkema TV: https://youtu.be/EC44-yMVI_0