Recht Op Het Doel Af Raalte

Een winderige en regenachtige dag heeft de KNVB uitgekozen voor ons weerzien met ROHDA Raalte. Ik tref de selectie aan als ze aan het lunchen zijn in de businessruimte. Jostein Ohm is zondag jarig en heeft een halve banketbakkerij aan laten rukken om dat heugelijke feit enige luister bij te zetten. Ik ben in een levenslang gevecht met de obesitas verwikkeld en laat de vriendelijk aangeboden heerlijkheden dan ook maar aan me voorbij gaan. Niet dat ik zo’n liefhebber van gezonde voeding ben (mijn verhalen over de verschillende broodjes bal met satésaus staan sommigen nog bij), ik heb die obesitas echt niet van een blaadje sla. Ik eet dus alleen wat ik écht heel lekker vindt. Voor de rest heb ik er de calorieën niet voor over…
Wel heel gezond viert de Onder13-3 het kampioenschap. Jeugdcompetities worden zo rond de winterstop opnieuw ingedeeld voor een tweede ronde. Ook hier uiteraard wel een patatje, maar de tafel is vrolijk gedekt en de bordjes zijn gevuld met gezond uitziende lekkernijen. Proficiat mannen!

Opnieuw ben ik onder de indruk van die fantastische accommodatie daar in Raalte. Een even schitterende als sfeervolle overkapte serre is wellicht het pronkstuk wat dat betreft. De pers wordt altijd een zijkamertje van de bestuurskamer in gedirigeerd. Ik neem toch de gelegenheid te baat om de arbitrage even in het bestuursgedeelte te begroeten: Maurice Paarhuis zal deze wedstrijd vandaag leiden. Een oude bekende die al drie keer met een plusje uit mijn inmiddels beruchte database opdook.
Het Raalter publiciteitsteam heeft knap werk verricht, want zelfs nog vóór de wedstrijdformulieren ingevuld zijn hebben ze al keurig beide opstellingen in kaart weten te brengen. Dat werkt lekker zo bij de goede bak koffie die me geserveerd wordt.
Die opstellingen leren me dat we bij Huizen een ‘verloren zoon’ weer in de armen sluiten. Reservedoelman Kay Rademaker is op zijn schreden teruggekeerd en is weer aangesloten bij onze selectie. Aangezien onze doelmannen schaars dreigen te worden met Brent van Bockel nog dik in het gips is dat een welkome aanvulling. Op de bank ook weer de namen van Dailey Groenewegen, Jaylon Moi Thuk Shung. De bank wordt toch weer langzaam gevuld met namen uit de ziekenboeg, al is het wel twee stappen vooruit en weer één achteruit, want in die ziekenboeg bevindt zich nu ook al weer voor de tweede week Elijah Kruize.
Ook spreek ik even met Elias Truyers.
Wie?
Ja, ik kan het me voorstellen als u hem een beetje uit het oog bent verloren. Elias kwam twee jaar geleden naar Huizen, speelde een halve wedstrijd in de voorbereiding en haakte toen met een zware blessure af. Het leek erop dat het einde carrière voor deze sympathieke Belg zou gaan worden, maar na een operatie lijkt hij toch weer op de weg terug. Kijk, dat is nieuws waar ik toch een beetje warm van binnen van word! Hou je taai, Elias, hou vol!
Er is onweer voorspeld, maar als we op het punt van beginnen staan trekt het toch wat open boven sportpark Tijenraan.
Nadat de ladyspeaker nog even de juiste uitspraak van de namen van onze spelers had doorgenomen met assistent-teammanager Hidde Visser kunnen we dan van start…

Superstart

Huizen opent voortvarend met een poging van Sergio Kozjak die meer van optimisme dan van precisie getuigt. De bal zeilt ruim over, maar twee minuten later gaat Jostein Ohm na een vloeiende combinatie met Ahmed al Mahdi een duel aan met Gijs Blanke. De eerste poging tot een voorzet wordt geblokt door Blanke, de tweede ook, maar als de bal voor de derde keer weer voor de voeten van onze grillige vleugelspits belandt komt het wel tot een voldragen voorzet. De bal lijkt wat ver, maar daar is de uitgeweken Ahmed al Mahdi die met een ongenadige streep de bal al in de derde minuut achter doelman Anthony van Zaltbommel jaagt! 0 – 1 en dat is even slikken voor de mannen van Jos van der Veen.
Uiteraard legt ROHDA het hoofd niet meteen in de moede schoot en zet aan voor een gelijkmaker. De eerste corner van de wedstrijd is dan ook voor de gastheren en wordt besloten met een volley van Rik Vlutters. Net als de poging van Kozjak in de eerste minuut, was ook dit een poging met meer enthousiasme dan precisie en de bal vliegt ook nu ruim het doel van Olivier Pabon voorbij…
ROHDA laat er zich niet door ontmoedigen en na tien minuten speeltijd een ferme schietkans voor de Raaltenaren waar Joshua Lo-Asioe en Jeroen Lamme zich met ware doodverachting voor weten te gooien.

Slordigheden

Even wat slordigheden achterin. Zo zien we een wat korte terugspeelbal waar Olivier Pabon gelukkig kordaat op reageert en de bal keurig en veilig over de zijlijn jaagt. Het aandringende ROHDA ruikt de mogelijkheden en zet nog een tandje bij. Een dreigende doorbraak dwingt de weer sterk spelende Tim Vrakking tot een geweldige sliding in het eigen strafschopgebied. De corner die dat oplevert wordt gelukkig in het zijnet gewerkt.
Even een open doekje voor Saber Charif die aan de zijlijn attent de bal oppikt en zich in één beweging met een ‘Zidaantje’ vrij weet te spelen. Een heerlijk stukje voetbal!
Een uitbraak met een dreigende overtalsituatie voor het gedisciplineerd voetballende Huizen: na een overname gaat het snel richting de ROHDA-helft. Hier loert Huizen op! Ik steek vaak de loftrompet over deze jonge held, maar nu dan toch ook een kritische kanttekening als Tijmen Bakker de bal sullig in de voeten van een tegenstander laat lopen. Einde aanval, overname ROHDA… Zó jammer…
Vrakking doet na een klein half uur opnieuw van zich spreken als hij de bal aftroggelt en in één beweging door zijn man passeert en ook nog een prima pass weet af te leveren.

Donders!

Kort na de fraaie actie van Vrakking rolt er een donder over Sportpark Tijenraan zoals je die alleen in griezelfilms hoort. We houden ons hart even vast. Gaat dit goed komen? Vooralsnog laat arbiter Paarhuis doorvoetballen. Er zit immers nog meer dan voldoende ruimte tussen de flits en die rollende donder.
Waar ik ook mijn hart voor vasthoud is de blessure van de onfortuinlijke Tyrese Gijsbertha. Bij een duel komt hij ongelukkig neer en als ervaringsdeskundige op kruisbandgebied voel ik de pijn tot in mijn scrotum.
In tranen wordt Tyrese naar de catacomben begeleid. Vanaf deze plek mijn oprecht gemeende beterschapswensen. Dit is een akelig noodlot dat je geen speler toewenst. Sterkte!
Ediz Moldur wordt snel klaargestoomd om in te vallen.
Hoe wreed ook, het leven en dus ook deze wedstrijd gaat door. Casper van der Veen zet goed door maar ziet zijn voorzet voorlangs gaan. Of was het een schot? Alleen Casper weet daar het antwoord op, denk ik.
Nog een uitbraak via Jostein Ohm. Hij laat een scherpe diagonale pass los waar Ahmed al Mahdi – ijverig als altijd – in gelooft Ondanks een ultieme poging schiet de bal hem helaas op centimeters voorbij. ROHDA mag dan een optisch overwicht hebben, de uitvallen van Huizen waren gewoon gevaarlijker.

Rust

Na een boeiende maar van beide zijden wel wat ‘slordige’ eerste helft gaat Huizen dus met een krappe voorsprong aan de thee. Blijkbaar toch niet boeiend genoeg, want Fred Lamme verschijnt voor me met het verzoek iets te vermelden over het haar van onze elftalbegeleidster. Uiteraard ben ik nooit te beroerd om een dergelijk verzoek in te willigen, dus bij deze Fred!
Bij ROHDA Raalte maakt zich nummer zes – Sven Pazie – zich gereed om in te vallen. Als ik de oefeningen van zijn warming-up bekijk, vermoed ik dat hij op het middenveld de lijnen uit moet gaan zetten in de tweede helft. Lijn die het spel van ROHDA zeker wel kan gebruiken, want het drukt wel, maar echte kansen vloeien daar niet echt uit voort.
Bij Huizen vermoed ik geen wissels: het loopt eigenlijk allemaal wel lekker volgens plan: achterin goed dicht houden en met gevaarlijke counters toeslaan.
Mijn vulpenvulling is leeg en ik probeer ‘m ergens te dumpen, maar geen prullenbak te bekennen. Ik leg ‘m maar zolang op het muurtje voor me met het voornemen hem na afloop op te ruimen. Helaas ben ik dat vergeten. Mijn excuses aan onze vrienden in Raalte!

Opklaring

Inderdaad verschijnt Sven Pazie meteen aan de aftrap. Wesley Hansler moet er zijn plek voor afstaan, lees ik op het wedstrijdformulier. Ik heb echter Rik Vlutters in mijn aantekeningen staan. Opnieuw onzorgvuldigheden in de administratie van de arbitrage?
Het weer is omgeslagen: de donders zijn naar de noorderzon vertrokken en een herfstzonnetje breekt door over Tijenraan. Ook ROHDA lijkt met die wissel het licht te hebben gezien want het zet vol aan voor een offensief. Pazie laat zich meteen even zien met een afstandsschot dat naast spat. Een minuut later glijdt Tije ten Den gevaarlijk in bij de eerste paal en ook hij ziet zijn inzet naast vliegen. Huizen moet alle zeilen bij zetten om het hoofd boven water te houden. Een uithaal van topscorer Ebi Willemsen op een voorzet van… Tja, ik noteerde dus de zojuist volgens Paarhuis gewisselde Hansler.
Huizen moet knokken om het zich het hoofd boven water te houden. Liggend op de grond toont Joshua Lo-Asioe volop karakter en weet al liggend de bal te heroveren en door te spelen. Dat zie ik graag, deze fanatieke inzet.
Ahmed al Mahdi blijft een kwelgeest voor de mannen uit Raalte en omgeving. Na een fraaie rush haalt hij van afstand vlammend uit en ziet zijn inzet maar moeizaam door doelman Anthony van Zaltbommel tot corner verwerkt worden.

Wissels

Dan besluit Rob de Groot onze defensie een steuntje in de rug te geven. De druk van ROHDA blijft maar aanhouden en dus is dat zeker geen onlogische gedachte. Dani Vivié wordt naar de kant gehaald en Dailey Groenewegen moet onze laatste lijn komen versterken. Vijf minuten later komt ook Robbie Schipper in het veld om Joshua Lo-Asioe te vervangen.
Een blessurebehandeling biedt beide coaches even de gelegenheid om nog wat laatste aanwijzingen door te geven. Van der Veen roept Martijn van de Werken en Casper van der Veen even bij zich voor overleg. Daarna brengt hij meteen Van de Werken in het veld voor Luuk Schepers. Ook Max Koelen wordt ingebracht. Voor hem moet Thom Strijland zijn plek afstaan. De bakens worden flink verzet in Raalte.
En dat sorteert effect: een minuut na de hervatting vindt Casper van der Veen invaller Koelen die goed voorzet en dan heeft Martijn van de Werken de hoek maar voor het uitkiezen en met een droge knal laat hij Olivier Pabon voor het eerst deze wedstrijd volstrekt kansloos: 1 – 1, en dat is een ferme domper voor Huizen dat zich aardig staande leek te houden. Maar als je zó onder druk komt te staan, dan zit zo’n tegengoal er uiteraard altijd in…

Als je ‘m niet kunt winnen…

Dan moet je ‘dus zorgen dat je ‘m niet verliest, volgens Johan Cruijff. Even is Huizen heel dicht bij een hernieuwde voorsprong als Ahmed al Mahdi er weer tussenuit trekt en de bal goed bij Ohm bezorgt. De inzet van Ohm wordt echter door Hansler(?) geblokt. De corner komt goed voor en dan is daar het rood verhitte koppie van Tijmen Bakker die voorzet laag tegen de paal kopt! Daar komt ROHDA goed weg!
Robbie Schipper bezorgt een kwartiertje voor tijd de bal goed bij Ahmed al Mahdi. Deze keer is de voorzet echter gewoon te hard en is er ook niemand in de buurt om er een passend vervolg aan te geven. Jammer, was ook weer een situatie die maar zo tot een goede kans had kunnen leiden.
Twee minuten later (minuut 74) komt invaller Max Koelen dreigend door. Ten koste van een corner wordt het gevaar afgewend. Die Koelen bracht veel dreiging in het spel van ROHDA. Als de corner wordt weggewerkt haalt Casper van der Veen hard uit en hebben we het geluk dat Sergio Kozjak op de juiste plek staat om de bal uit de doelmond te koppen.
Naast me zit Don van Rossum zich te verbijten op de tribune. Don komt terug van en blessure en heeft nu eerst minuten gemaakt in Onder23. Hij moet zich bedwingen om zijn trainingsjack niet uit te trekken, over dat muurtje te springen en het veld in te rennen. Ik denk dat hij geen glazuur meer op zijn gebit heeft, zo heeft hij zitten knarsetanden!
Koelen zet weer eens fraai voor en dan heeft Tije ten Den iets heel fraais in gedachten. Het mislukt gelukkig voor ons jammerlijk.
De 81^e minuut besluit Rob de Groot tot een laatste wissel en brengt Jaylon voor de leeggespeelde Ohm.

De geschiedenis herhaalt zich…

De minuten tikken weg en met het wegtikken van elke minuut komt een puntje dichterbij. Een striemend schot van Kozjak besluit het goede doorzetten van Jaylon en Al Mahdi. Geen treffer… Jeroen Lamme blokkeert een harde inzet van Koelen, een grove overtreding van Saber Charif op Maurice van Bussel wordt tot verontwaardiging van alles dat ROHDA is door arbiter Paarhuis ‘slechts’ gehonoreerd met geel. Ik heb de overtreding zelf niet waargenomen omdat ik net de vorige situatie aan het schrijfblok toevertrouwde, maar ik hoor van verschillende kanten dat die verontwaardiging terecht was. Beetje jammer toch van zo’n Charif die best wel een toegevoegde waarde voor Huizen kan betekenen…
Max Koelen blijft ‘a pain in the neck’ voor Huizen. Drie minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd trekt hij sterk naar binnen, ziet het gaatje en jaagt hij de bal gevaarlijk gevaarlijk voorlangs. Huizen ontsnapt.
Opnieuw een plensbui die de spelers teistert. En dan – twee minuten voor die negentig op de klok kon verschijnen – gaat het fout in de opbouw aan de overkant van het veld. De aanval wordt overgenomen door ROHDA, de bal komt goed voor en dan mag Max Koelen zijn loon naar werken binnenschieten: 2 – 1 en net als in de vorige editie van ROHDA – Huizen herhaalt de geschiedenis zich en laat Huizen in de ultieme slotfase een punt uit handen glippen. Vorig seizoen zag het een 0 – 2 voorsprong verdampen, nu dus opnieuw een voorsprong die teloor gaat in de slotminuten. Het is om wanhopig van te worden.
Bij ROHDA komt Coen van Heun nog binnen de lijnen voor Tije ten Den. Coach Jos van der Veen wil naar ik zomaar aanneem die 2 – 1 veilig stellen.
Ebi Willemsen breekt in de extra tijd nog een keer door als Huizen wanhopig opdringt om alsnog de gelijkmaker te forceren. De topscorer heeft het halve veld voor zich open liggen en stormt op Pabon af. Pabon blijft goed kijken en weet hem toch de bal te ontfutselen. Minuut 93 en dan gaat een ROHDA aanvaller rand zestien neer. Arbiter Paarhuis wijst resoluut naar de stip en de strafschop wordt onberispelijk door Willemsen benut. Hij voegt al doende zo ook s.v.Huizen aan de lijst met clubs toe waartegen hij tot scoren wist te komen…
Opnieuw een bittere pil voor onze mannen. Onnodig, onzorgvuldig, spijtig, frustrerend… Noem het allemaal maar op…

Rob de Groot

“Ik had lang het idee dat we in ieder geval een punt zouden pakken,” steek ik van wal.
“Ja, ik denk dat iedereen dat wel had verwacht,” klinkt het nuchter.
“Maar waarom gaat het dan toch fout?”
“Ja, je ziet dat ROHDA wat meer risico gaan nemen, er komen wat momenten voorbij dat je de wedstrijd op slot kunt gooien en dat laat je dan na. Dan krijg je uiteindelijk die gelijkmaker tegen terwijl je in de omschakeling ook nog gewoon kansen krijgt.
Ik vond wel dat we vandaag wat moeite met ROHDA hadden en daarom heb ik het teruggezet richting 5-3-2 met Dailey Groenewegen erbij. Zij krijgen echter ‘momentum’ door de goal die zij maken en daarna waren zij wat overtuigender. Dat waren vijf a tien minuten dat we het wat lastig hadden. Daarna kregen we wel weer wat grip en komen we er een aantal keren uit. Robbie Schipper komt een keer goed door in de zestien, Ahmed al Mahdi die ook een keer goed doorkomt in de zestienmeter, dat schot van Sergio, en natuurlijk de kopbal van Tijmen Bakker op de paal. Dan komt je toch niet opnieuw op voorsprong en dan kan ie natuurlijk altijd nog een keer verkeerd vallen. Er waren genoeg momenten om opnieuw op voorsprong te komen…”
“Het was voor mijn gevoel wéér niet nodig…”
“Het was volgens mij toch pas de eerste keer dat het niet nodig was? We hebben vier wedstrijden hiervoor niet verloren. Dat je deze verliest is écht onnodig. Als ik kijk naar de tweede helft hoeveel kansen we dan nog krijgen, dan zie ik er zeker drie of vier die maar zo een treffer hadden moeten zijn…”
“De ziekenboeg lijkt langzaam leeg te stromen…”
“Ja, dat is dan het goede nieuws. Elijah Kruize is dan alleen wel weer afgevallen, maar ik verwacht dat hij er volgende week weer bij is. Dat is zeker een speler die we op het middenveld goed kunnen gebruiken…”
“Wat heb je net gezegd tegen de jongens?”
“In de voorbespreking heb ik vorig jaar december hier nog aangehaald, een stukje van jou, met ‘Ontgoocheld’ als trefwoord. Toen gingen we ook in de slotfase onderuit. Ik heb die wedstrijd van toen nog gezien en ik vond wel dat die nederlaag destijds wel wat meer in de lucht hing dan nu, maar het ging me er voornamelijk om dat je tegen dit soort ploegen vaak het gevoel hebt dat je lekker in de wedstrijd zit, terwijl van die ploegen winnen toch altijd verdraaid lastig blijft. Ik heb gezegd dat als je tegen deze ploegen gewoon je duels blijft winnen, dat er dan zeker mogelijkheden zouden liggen, want dit is bijvoorbeeld geen Sparta Nijkerk waartegen je eigenlijk alleen maar in de omschakeling moet spelen. Alleen moet je ‘m dan dus wél naar je toe trekken, moét je gewoon die 0 – 2 maken. Zeker de eerste helft vond ik het van hun kant niet goed. Qua uitgespeelde kansen viel het bij hun echt wel mee, ik denk dat we daarin weinig weg hebben gegeven. Het opportunisme is van hen wel een kwaliteit, als de vleugelverdedigers een voorzet geven, dan lopen de spitsen en de middenvelders lekker mee. Daarbij hebben ze een brede bank met veel spelers die wel heel dicht bij elkaar zitten qua niveau.
Maar goed: ik blijf het gevoel houden dat als we de 1 – 2 maken, dat we ‘m dan wel over de streep hadden getrokken… Zij staan er nu gewoon goed voor omdat ze dit soort wedstrijden wél over de streep weten te trekken…”

Tim Vrakking

“Opnieuw een rots in de branding. Wellicht op één of twee momentjes na dat je toch teveel naar een voetballende oplossing neigde…”
“Ja, dat is wel een valkuiltje voor me. Ja, we gaven het in twee minuten tijd inderdaad helemaal weg….”
“Hoe kan zoiets als je tot de achtentachtigste minuut stand weet te houden?”
“Ik denk dat we iets anders gingen staan met die 5-3-2. Daarin waren we een beetje zoekende, ikzelf ook. Dan gaan we ook nog teveel achteruit lopen. Daarbij hadden zij ook het een en ander omgezet en brachten een mannetje meer op het middenveld waardoor we helemaal onder druk kwamen te staan. De ballen die zij vanaf de zijkanten voor gaven, die waren eigenlijk altijd gevaarlijk, maar uiteindelijk scoren zijn die goals gewoon door zwakke momenten van onszelf… Onzuivere passing waardoor zij ineens weer balbezit kregen op onze helft en we gewoon helemaal verkeerd stonden.
Ja, de teleurstelling overheerst gewoon…”
“Dit was ook een wedstrijd waarvan ik denk dat de krachtsverhoudingen elkaar niet veel ontliepen…”
“Ja, de eerste helft hadden ze wel meer de bal, maar waren ze ook heel slordig en kregen wij eigenlijk de beste mogelijkheden. De 0 – 1 met rust was dan ook in mijn ogen terecht en we hadden ons ook nog wel wat meer kunnen belonen. Maar we hadden zeker goede zaken kunnen doen vandaag! Balen!”
“Hoe bevalt het je verder bij Huizen?”
“Ja, goed! Voetballend is het gewoon top. Ik heb het prima naar mijn zin en denk dat ik best mijn steentje kan bijdragen aan deze selectie…”
“Je komt van een eerste klasser, maar toch heb je die stap voor mijn gevoel moeiteloos gemaakt…”
“Tja, ik heb wel vertrouwen in mezelf, ik weet wat ik kan. Ik moet alleen mee in het tempo, maar dat gaat gewoon goed. De voorzieningen hier zijn ook gewoon goed. Ik hoef zelf mijn wasje niet meer te doen, dat scheelt ook natuurlijk, haha! Nee, alles is hier goed geregeld. Ik voel me hier helemaal thuis!”

Kay Rademaker

“De terugkeer van een verloren zoon! In ene leverde je je spullen in en stopte met voetballen. Vertel!”
“Ik had contact met Justen Kuiper en die drong er op aan dat ik terug zou komen. Ik twijfelde echter of ik nog wel zin in voetbal had. Maar na een paar maanden ging het toch weer kriebelen en begon ik het voetbal toch wel te missen. Ik hoorde dat Olivier Pabon en Brent van Bockel geblesseerd raakten en toen heb ik contact gezocht met de trainer en zo ben ik eigenlijk hier weer terecht gekomen en ben nu al weer twee weken lekker bezig met trainen om fit te worden en het gevoel weer terug te krijgen…”
“Je zag het op een gegeven moment gewoon niet meer zitten toen je stopte?”
“Ja, er waren wat privé-dingetjes voorgevallen. Daarbij zag ik ook geen toekomst meer omdat we geenbekerwedstijden meer zouden spelen (Kay keepte altijd de bekerwedstijden, Red.). Ik dacht ‘Wat doe ik hier nog?’ en kreeg steeds minder zin om te voetballen en leverde mijn spullen in. En nu, een half jaar later, sta ik er gelukkig weer! Ik heb het weer geweldig naar mijn zin.”
“Nou, ik ben blij dat je weer terug bent! Niet alleen vanwege die geblesseerde keepers, maar ik vind het toch ook altijd jammer als een jonge speler het voetbal de rug toe keert.”
“Ja, het is ook wel een beetje om de club te helpen natuurlijk, maar ik vind het zelf ook weer leuk en ik werd weer hartelijk door de groep opgevangen!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

En zo werd het dus toch een wat trieste aftocht uit Raalte. Een aftocht die gelukkig wel wat werd goedgemaakt door de worsten van Vleeswarenspecialist Alie & Nico Klein, donderdag op de markt op het Wilhelminaplantsoen in Bussum, vrijdag op de markt in Laren (Plein 1945) en uiteraard op zaterdag op thuisbasis Huizen Raadhuisplein. Waarvoor uiteraard onze innige dank namens spelers en begeleiding, én uiteraard dit Apenstaartje!
Voor aanvang riep de ladyspeaker om dat Huizen alleen verloren had van de twee koplopers Sportlust en Sparta Nijkerk. En dat klopt natuurlijk. Toch denk ik dat Huizen al vaker punten morste. Ik denk aan Genemuiden uit, Gemert voor de beker, en niet in de laatste plaats HSC’21 waar we toch ook twee punten achterlieten die eigenlijk in de tas hadden gemoeten.
Toch nog steeds een beetje van het Huizen van vorig seizoen dat ook de nodige punten door de vingers liet glippen en dus op de valreep het vege lijf moest redden. Toch heb ik dit seizoen meer vertrouwen in een goede afloop. Die goede afloop blijft uiteraard gewoon de directe handhaving in de derde divisie.
Met hoeveel mensen deel ik dat vertrouwen, vraag ik me wel eens af. De kantine was bij terugkomst weer akelig leeg. Nou verwacht ik geen fakkels en een stampensvolle kantine, maar behoudens een vast clubje bargasten en een team dat nog na was blijven zitten, kon barman Jan Wiggele het makkelijk in zijn eentje af. Waar men vroeger na de wedstrijd nog wel eens even na kwam praten in de kantine, is het maar een doodse bedoening. Ik word daar een beetje triest van. Gelukkig zijn er initiatieven ontwikkeld om die belangstelling weer wat op te krikken. Niet alleen opperde Ward Vlaanderen opnieuw het idee om iedereen op vertoon van het toegangskaartje een gratis consumptie aan te bieden, maar ook is er nu een complete supportersdag georganiseerd om de de mensen weer wat meer te enthousiasmeren. Er worden diverse leuke activiteiten gericht op de jeugd georganiseerd en ook de ouderen wordt verzocht zoveel mogelijk in geel-groen gehuld op de Wolfskamer aanwezig te zijn bij de wedstrijd Huizen – Hercules.
Hercules heeft afscheid genomen van hoofdtrainer Younes el Yandouzi na de teleurstellende start van deze competitie. Uiteraard lagen de ambities van de Utrechters hoger dan de degradatieplek waar de Utrechters zichzelf momenteel terugvinden. Jochem Twisker moet de ploeg de weg naar boven laten vinden. Laat ons nou niet gaan denken dat we hier dus een walk-over aan gaan beleven, want ook vorig seizoen heeft Hercules bewezen een hele lastige opponent te zijn. Met 1 – 2 op de Wolfskamer en 1 – 0 in Utrecht lieten de mannen van destijds El Yandouzi ons twee keer met lege handen staan. Uiteraard zal Twisker dit gegeven nu aangrijpen om zijn mannen op scherp te zetten voor het duel van aanstaande zaterdag. Huizen hád dit weekend de sprong richting linker rijtje kunnen maken. Maar ‘Hadden komt als hebben te laat is!’ hield mijn vader zaliger me altijd voor als ik met dergelijke bespiegelingen voor de dag kwam. Zoals ik achteraf door schade en schande heb moeten toegeven had m’n vadertje ook daarin dus weer gelijk.
Met een twaalfde plek lijkt Huizen goed op weg naar die handhaving waar we ons op richten. Maar het is nog veel te vroeg om al op die lauweren te gaan rusten. Er zullen nog zat punten bij moeten komen. Een totaal van 36 punten was vorig seizoen maar ternauwernood voldoende om ons te handhaven in die derde divisie. Het is dus zaak om daar zo snel mogelijk overheen te gaan. Te beginnen met zaterdag tegen dat lastige en uitermate gemotiveerde Hercules. Dus komt allen, liefst in geel-groen, maar anders maar gewoon zoals u het belieft. Steun de ploeg en support ons naar de overwinning!
Tenslotte nog een woordje van dank aan die twee schatten die voor mij een broodje bal hadden gereserveerd bij terugkomst uit Raalte! Ondanks de obesitas bij deze een dikke kus voor Denise Bakker en Suzanne Wildeboer! Jullie zijn schatten!