Gehavend

Een feestelijk opgetuigde businessruimte is smaakvol in gereedheid is gebracht. Gekscherend stel ik dat dat wellicht voor de 5 – 0 bekerzege van onze Onder23 op de Onder 23 van onze buren was, want winnen van de buren blijft toch een speciaal dingetje. Het is echter voor het vieren van de seizoensopening, waarvoor onze vrijwilligers deze met veel gevoel voor smaak uitgevoerde voorbereidingen hebben getroffen. Ik heb wel in minder verzorgde restaurants gegeten!
Arbiter Alwin Steeg heeft wat vertraging van A naar Beter ondervonden en is wat later. Het geeft mij de gelegenheid om met enige bezorgdheid de selectielijst voor vandaag te bekijken. Naast alle blessuregevallen die we al kennen, is er nu ook die van doelman Pabon bij gekomen wiens duim de strijd in Nijkerk niet heeft overleefd. Hoewel er op de bank nu weer wat namen verschijnen die vorige week nog node gemist werden, zijn we helaas nog steeds verre van compleet. Zonder in de schoenen van Rob de Groot te willen gaan staan, tel ik zo buiten Pabon nóg vier ontbrekende namen die ik maar zo in de basis zou hebben vermoed ware ze fit geweest. Je zou die sympathieke De Groot toch echt een fittere selectie hebben toegewenst om zijn klus bij Huizen mee te beginnen. Het is prijzenswaardig dat De Groot er toch in is geslaagd een selectie samen te stellen die op het oog toch eigenlijk best nog als redelijk representatief gekenschetst kan worden. Reservedoelman Brent van Bockel neemt uiteraard de honneurs onder de lat waar, de lichtelijk geïmproviseerde defensie bestaat dan uit Zutterman, Jeroen Lamme, Tristen Kroeze en Ludwuincy Marcelli. Op het middenveld treffen we Kruize aan, geflankeerd door Kozjak en Kamstra. Voorop moet het dan gaan komen van Al Mahdi, Ohm en Moi Thuk Shung.
De bank wordt vanmiddag warm gehouden door Milo de Man die vandaag als 'stand-in' voor 'stand-in' Van Bockel acteert. Verder Vivié, Lo-Asioe, Fransberg, Tijmen Bakker, Charif en Schipper op die bank. 'Lastig, maar niet onmogelijk' gaat het door me heen als ik mijn spullen opberg om naar mijn plekje op de tribune te gaan.

Eemdijk

Nadat pupilletje van de week Liselot van Exter met gezwinde spoed de score heeft geopend, draaien de eerste minuten beide ploegen om elkaar heen als ware het boksers die vanuit een gesloten verdediging elkaar met plaagstootjes onderzoeken op mogelijke kwetsbaarheden. Het is Eemdijk dat die eerste kwetsbaarheid gevonden lijkt te hebben als achterin de bal maar matig wordt verwerkt en dat geschutter Jesper van Dalen oog in oog met Van Bockel brengt. De uithaal is venijnig zat, maar onze doelman is attent en heeft zijn goal verkleind. Met een heerlijke reflex werpt hij zich in de baan van deze kanonskogel en weet het gevaar daarmee te bezweren.
Eemdijk heeft een optisch overwicht, zoekt het meest van de twee ploegen de openingen via de combinatie, waar Huizen vooral haar troeven op de uitval heeft gezet. Dat schept een wedstrijdbeeld waarin onze mannen vooral tegenhouden en Eemdijk op zoek lijkt naar de openingstreffer.
In de achtste minuut gaat Marcelli nét onder een hoge pass door en daarmee lijkt een doorbraak op handen. Het is 'spits' Kozjak die vandaag op het middenveld geposteerd staat, die gedisciplineerd rugdekking aan onze vleugelverdediger verschaft en zo het gevaar keurig weet in te dammen.
Een counter van Huizen na een klein kwartier als Elijah Kruize de opbouw van Eemdijk verstoort en de bal goed bij Jostein Ohm aflevert. Een goede actie van onze lange vleugelspits en een prima voorzet waar Thomas Kamstra zich helaas wat in 'verslikt'. Hij raakt de bal niet 'vol', maar weet toch doelman Jasper Broekhuis tot een fraaie redding te dwingen. Een eerste echte kans voor Huizen!

Wankel evenwicht

Zo houden beide ploegen elkaar in een wankel evenwicht. Eemdijk voetballend, Huizen loerend op de counter. Opnieuw is het Kamstra die aan het einde van een goede aanval staat die via Ahmed al Mahdi en Jaylon de bal voor de voeten van brengt van Artuur Zutterman. Diens inzet ketst via Kamstra in handen van doelman Beekhuis. Een beetje meer geluk had die bal zomaar anders van richting kunnen doen veranderen. Huizen is bepaald niet kansloos!
De druk van Eemdijk houdt aan. Jeffrey van den Dikkenberg trekt een bal voor die zomaar door ons strafschopgebied scheert, een meter achter Jesper van Dalen langs die daardoor machteloos moet toezien hoe de bal zijn weg vervolgt naar voor Huizen veiliger oorden. Twee minuten later opnieuw een vergelijkbare situatie als Sven Deen doorbreekt en zijn voorzet ook niet bij een medespeler ziet belanden.
Arbiter Alwin Steeg past goed de voordeelregel toe en dat biedt in een kluwen spelers uiteindelijk na een aantal missers Van den Dikkenberg een schietkans. Hij wordt echter zwaar op de huid gezeten en zijn poging komt er dan ook niet uit. Maar het gaat me eerlijk gezegd wat te vaak maar op dat nippertje goed naar mijn smaak…
Ahmed al Mahdi stoomt in de zesentwintigste minuut voortvarend op en denkt: 'Nooit geschoten is altijd mis'. Zijn uithaal van een metertje of twintig ziet er dreigend uit, maar zoekt het doel centimeters te hoog. Het zijn de speldenprikjes die Huizen uit weet te delen. Op de tribune wordt mijn kinderhand er al gauw mee gevuld.
Een heldhaftig blok van Tristen Kroeze die lijf en leden riskeert op een inzet van Van den Dikkenberg. Jesper van Dalen, Argjend Selimi en Jordy Hilterman hebben iets moois verzonnen en dat levert de bal uiteindelijk bij Van Dalen die ferm uithaalt. Deze keer is het de onverzettelijke Sergio Kozjak die zich manmoedig voor volk en vaderland opoffert en zich voor de inzet stort. Een vrije trap nadat Franslyn Nsingi onreglementair gestuit werd. Van Dalen en Freek van Belzen zetten zich achter de bal waarna Van Dalen de bal hard naast de goal van Van Bockel jaagt.
Even schrikken als Tristen Kroeze en Elijah Kruize met de hoofden tegen elkaar koppen. Netjes wordt de bal door Eemdijk buiten gepeeld en al even netjes na de noodzakelijke verzorging weer bij doelman Beekhuis bezorgd door Huizen. Niet alleen Kruize en Kroeze zien sterretjes, ook Huizen is aan het wankelen.

Dieptepunt

Met het uitblijven van treffers komt de wedstrijd eigenlijk maar niet op een aanvaardbaar niveau. 'n Voetballend dieptepunt bereiken we denk ik zo'n tien minuten voor de rust. Om me heen stijgen kwalificaties als 'hotseknots-begonia-voetbal' op en het lijkt wel of beide ploegen er een eer in stellen de bal zo snel mogelijk bij een andere kleur te krijgen. Het is uitermate slordig en slecht wat we hier als toeschouwers voorgeschoteld krijgen. Het leidt ook to veel persoonlijke duels waarbij er ongecontroleerd naar de bal wordt 'geharkt' en er van derde divisie voetbal bepaald geen sprake meer is. Ik heb pupillenwedstrijden gezien waar meer structuur in het spel zat…
Een inzet van Van Dalen wordt van richting veranderd en levert Eemdijk zo corner nummer zoveel op. Nsingi heeft dan iets fraais in gedachten, maar maait knullig langs de bal, Selimi jaagt even later gefrustreerd over een arbitrale beslissing de bal spijkerhard richting tribune. Een verontwaardigd geloei stijgt op. D'r zal daar maar een kind lopen… Arbiter Steeg laat zich even voorlichten door zijn grensrechter en besluit dan Selimi vermanend toe te spreken. Geen geel, en ik zou ook de strafcode niet hebben geweten waar dit onder op het wedstrijdformulier vermeld had moeten worden. Op de beslissingen van Steeg zou overigens door vriend en vijand weinig op te merken zijn. De man floot een onberispelijke wedstrijd.
Met de rust al bijna op de klok, dan toch nog iets dat op voetbal lijkt: Jaylon zet een goede aanval op waarbij hij uiteindelijk zelf aan het slot staat. Met Ohm redelijk goed naast hem in positie besluit hij toch tot een schotpoging, maar er zijn B-junioren die zo'n bal harder inschieten. Het rollertje vormt dan ook geen enkel probleem voor doelman Jasper Beekhuis. Ook Zutterman doet nog een poging wat kleur aan deze eerste helft te geven en passt een fraaie cross op Ohm. Diens inzet is wel hard, maar opnieuw hoeft Beekhuis maar gewoon te wachten tot de bal in zijn armen vliegt.

Rust

Nadat Zutterman op de valreep nog een corner wist te forceren en de uithaal van Kozjak opnieuw tot een corner leidt, vindt Steeg het welletjes en fluit af voor de rust. De 0 – 0 is de enige stand die recht doet aan wat we zojuist aan voetbal hebben aanschouwd. Om me heen zit een aantal van die meestal spreekwoordelijke objectieve toeschouwers waar we het wel eens over hebben, maar nu zijn ze er dan ook daadwerkelijk in levenden lijve. Ze zijn het met me eens dat we het etiket 'hoogstaand' voor deze eerste vijfenveertig minuten bepaald niet nodig hebben gehad.
Dit zijn twee zoekende ploegen die de grote vorm bepaald nog niet gevonden hebben. Twee ploegen ook die de last van een eerste nederlaag met zich meedragen en wat er ook gebeurt een tweede nederlaag willen voorkomen om niet meteen al in die staartgroep terecht te komen.
Beide ploegen missen voorin de slagkracht om potten te breken, laat staan te scoren. Daardoor hebben beide doelmannen zich eigenlijk nog niet tot het uiterste hoeven in te spannen om hun doel schoon te houden.
Met Saber Charif en Dani Vivié heeft Rob de Groot nog wel wat slagkracht achter de hand. Wellicht dat zij dan straks het verschil kunnen gaan maken?

Ongewijzigd

Beide ploegen gaan de tweede helft ongewijzigd de strijd weer aan. Ook het beeld van de wedstrijd is daarmee ongewijzigd en Jeroen Lamme heeft al zijn ervaring nodig om een goede voorzet van Rick Blokhuis onschadelijk te maken. Selimi wacht luttele seconden later te lang met schieten en ziet de kans daarmee verloren gaan. De aanval zet door en nu is het de als immer hard werkende Ahmed al Mahdi die een inzet van Van den Dikkenberg tot corner verwerkt. De corners vliegen ons om de oren en uiteindelijk wordt de bal met een harde pegel ruim over de goal van Van Bockel gejaagd en lijkt het gevaar even geweken.
Nsingi tracht onze Marcelli in de luren te leggen, maar onze ijverige verdediger doorziet zijn snode plannetjes en blokt de inzet. Diezelfde Marcelli is even later de reddende engel als een bal tot afgrijzen van de complete laatste lijn zomaar panklaar lijkt te komen te liggen. Als versteend kijkt men toe, alleen 'Ludy' is bij zijn positieven en gooit zich gewaagd voor de instormende Eemdijker aanval. Gewaagd, want een dergelijke actie leidt binnen de eigen zestien maar al te vaak tot een strafschop. Maar opnieuw betoont ook scheidsrechter Alwin Steeg zich een topper en beoordeelt een ander als een gewone sliding. Steeg zou de wedstrijd uiteindelijk zonder kaarten tot een einde fluiten. Waar dat streven bij veel arbiters veelal leidt tot veel te veel toe te laten, viel het bij Steeg geen moment op dat hij de kaarten op zak wenste te houden. Klasse!
Van den Dikkenberg laat dan nog een fraaie kans liggen als hij de bal onder zich door laat glippen. Het lijkt echter wel een kwestie van tijd te worden voor Eemdijk dit overwicht ook in de stand zal weten uit te drukken…

Wissels

Voor Jostein Ohm en Thomas Kamstra zit de wedstrijd er dan met een klein uur op. Zulks ook tot verbazing van die objectieve toeschouwers die met name Jostein Ohm als Huizens grootste gevaar bestempelden. Maar Ohm is nog niet op volle oorlogssterkte opgetraind en komt net terug van een blessure. Heel verstandig dus dat De Groot hem naar de kant haalt nu de krachten het zichtbaar beginnen te begeven. Ook Kamstra had al veel ondankbaar loopwerk verricht en dus was het inbrengen van verse krachten in de persoon van Saber Charif en Dani Vivié bepaald geen onlogische zet.
Op het veld voeren persoonlijke duels weer de boventoon. Dat kost veel kracht van alle betrokkenen en het maakte het voetbal als schouwspel bepaald niet aantrekkelijker. Wel interessanter, want het werd er een ware titanenstrijd door.
Dat het veel kracht kost blijkt wel uit de kramp die er na een goede actie van Ludy Marcelli bij hem in schiet. Het is ook meteen einde wedstrijd voor de hardwerkende Marcelli. Tijmen Bakker komt hem vervangen en dat lijkt me ook niet echt een verzwakking. Nsingi test met een kopbal of Van Bockel wel bij de les is, maar onze invaller-doelman staat paraat en vangt de bal keurig weg.
Ook Eemdijkcoach Patrick Posthuma brengt vers bloed en haalt Jordy Hilterman en Jesper van Dalen naar de kant voor spits Nico Kroonenberg en middenvelder Jan van Diermen. Twee middenvelders eruit en een middenvelder en aanvaller erbij. Het lijkt erop dat Posthuma daarmee het laatste zetje wil gaan geven…

12^e man…

Inmiddels heeft het uitblijven van doelpunten op de tribune de overtuiging gesterkt dat dit naar een bloedeloze 0 – 0 zal kabbelen. Met veel geploeter over en weer lijken beide ploegen zich naar een punt te gaan knokken. Eendrachtige samenwerking tussen Charif, Vivié en Kruize levert een halve misser op die nog met een artistieke poging wordt ingezet. Geen probleem echter weer voor doelman Beekhuis.
Huizen lijkt wel wat beter in de wedstrijd te komen en Jaylon weet de achterlijn te halen en voor te zetten. De uithaal van Ahmed al Mahdi wordt echter ook nu weer geblokt. Een kopbal van Van den Dikkenberg gaat aan de andere kant maar net naast. We leven een beetje tussen hoop en vrees.
Zutterman jaagt een bal rakelings naast de hoek waar doelman Beekhuis echter al naar toe was gedoken. Dan een uithaal van Jan van Diermen die zinderend op de kruising boven Van Bockel naar veiliger oorden spat. Hoeveel geluk zit er nu nog voor Huizen in de pot? In ieder geval genoeg om een harde schuiver net naast te zien vliegen met nog een klein kwartier te gaan. Poeh… 't Is afzien op de tribune…
Elf minuten voor tijd een spetter van Kroonenberg die op de bovenkant van de lat wegspat. Er zit een engel op die lat zo groot als een adelaar, we hebben er gewoon een twaalfde man aan!
De Groot brengt Joshua Lo-Asioe in het veld om Elijah Kruize af te lossen. Onze jonge middenvelder kan opnieuw terugzien op een goede wedstrijd, maar ook aan hem begon de fysieke strijd op het middenveld zich wat in zijn spel af te zien.
Posthuma brengt opnieuw een dubbele wissel in zijn ploeg aan door Justin van Groen en Freek van Belzen naar de kant te halen voor Dani van Soest en Zeger Beukers. Opnieuw een middenvelder en een verdediger eruit voor een aanvaller en een verdediger. Opnieuw een kleine verschuiving in het accent dat de Eemdijker coach in zijn ploeg aanbrengt. Eemdijk neemt duidelijk geen genoegen met een doelpuntloos punt…

Een hectisch minuutje

Met nog een minuut of zes te spelen forceert Tijmen Bakker een hoekschop die goed voor komt, maar helaas is er niemand die er een beslissende wending aan weet te geven. De wedstrijd krijgt een beetje het karakter van een 'sudden death': wie nu scoort wint!
Dan met nog vier(!) minuten officiële speeltijd te gaan een uitval van Eemdijk dat nu voor een counter kiest. Nsingi komt aan de bal, heeft een actie in huis en met een met meetkundige precisie gestuurde diagonale schuiver vindt hij de hoek achter de kansloze Brent van Bockel… Knak! Einde oefening voor Huizen! Dit komt onze ploeg nooit meer te boven in die resterende minuten… Verslagenheid alom.
Maar niet op het veld!
Onze mannen rechten de rug en zetten aan. De bal gaat via via het strafschopgebied in. De kans lijkt alweer verloren te zijn gegaan als Dani Vivié verbeten uithaalt op een rare klutsbal. Via een Eemdijker lichaamsdeel spat de bal achter de kansloze Beekhuis: 1 – 1 en dat is méér dan wie dan ook op De Wolfskamer op dat moment voor mogelijk had gehouden!
Huizen gaat in de euforie van die snelle gelijkmaker zelfs brutaal nog opzoek naar de winnende. De extra tijd is al ingegaan als geklooi achterin echter nog een kans voor Nsingi oplevert. Gelukkig constateerde de grensrechter in de chaos voor de goal van Van Bockel buitenspel en redt ons daarmee. Ahmed al Mahdi jaagt nog een bal de berg op in een wanhoopspoging alsnog de winnende te forceren en we mogen zelfs ook nog een corner nemen. Maar zo objectief mogelijk bekeken, zou iedere treffer die nu nog viel er een teveel zijn geweest. De 1 – 1 is gewoon een terechte uitslag voor twee ploegen die vandaag gewoon té onmachtig waren om met drie punten het veld af te mogen stappen…

Rob de Groot

"Tevreden met een puntje?" vraag ik onze coach na afloop.
"Ja, ik ben met een puntje wel tevreden, ja…" klinkt het wat berustend. "Zeker gezien het verloop van de wedstrijd, dan moeten we gewoon genoegen nemen met een puntje."
"Heel eerlijk gezegd had Eemdijk vandaag toch wel het beter van het spel…"
"Mwoah, eerste helft vond ik dat niet. De tweede helft vond ik dat wel. De eerste helft vond ik redelijk gelijkwaardig, waarbij wij denk ik de betere mogelijkheden hebben gehad."
"Wij hanteerden voornamelijk de counter. Was dat een bewuste keuze?"
"Ja, en dat zal nog wel vaker voorkomen. Het was absoluut wel een bewuste keuze om Eemdijk zo te bestrijden. Ik denk dat daar onze kwaliteiten liggen. Zeker in de fase waarin wij nu zitten qua voorbereiding, dan denk ik dat zij fysiek verder zijn dan wij. Dan is het op basis van onze eigen kwaliteiten en op basis van de kracht van de tegenstander om dan iets meer op de counter te spelen."
"Ik had je graag een vollediger start gegund… Ook vandaag miste je toch een aantal spelers die ik maar zo in de basis had vermoed als ze fit waren geweest…"
"Ja, we zijn nog verre van compleet. We hadden nu al wel weer meer keuze dan vorige week, maar van van de selectie zijn er nog veel die misschien maar twee weekjes training in de benen hebben. We zijn er nog lang niet…"
"Ik vond het een wedstrijd die eigenlijk geen winnaar verdiende…"
"Nou, ik heb op zich van beide kanten anders wel genoeg mogelijkheden gezien die maar zo een doelpunt op hadden kunnen leveren!"
"Als ik zie hoe er op doel wordt geschoten, vaak niet meer dan rollertjes. Sommigen hebben het schot van een B-junior!"
"Ik weet waar je op doelt, maar dat heb ik van die speler wel beter gezien, dus ik denk dat dat toeval was in deze wedstrijd. Net als tegen Sparta vorige week, heb ik ze al gezegd dat we genoeg mogelijkheden krijgen, maar dat we in die mogelijkheden beter moeten handelen en met overtuiging moet afronden. We mogen inderdaad wel stellen dat we nog niet overtuigend zijn in die afronding…
De tweede helft ging Eemdijk voelen dat ze fysiek sterker waren en begonnen zich daardoor zekerder te voelen. Daarin hebben we ons af en toe een beetje laten overbluffen. Het is zaak dat we fysiek stappen gaan maken. Er waren inderdaad heel veel persoonlijke duels die er uitgevochten moesten worden. Ik denk dat Eemdijk dat ook heel graag wilde, want dat is gewoon een kwaliteit van Eemdijk. Daar moet je dan gewoon mee dealen en dat vond ik de eerste helft nog wel redelijk tot goed gaan, de tweede helft een stuk minder. Met wat verse krachten hebben we dat getracht te compenseren."
"Volgende week Sportlust thuis. Dat kan je haast niet slechter doen dan vorig seizoen…"
"Hoezo?"
"Nou, 0 – 6…"
"Tja, ik zie Sportlust wel als een hele goede ploeg. Maar als we met de energie van vandaag kunnen spelen en dan het liefst wat langer dan vandaag, en met weer wat mensen die terugkomen uit de ziekenboeg, dan gaan we gewoon zien hoever we komen…"
"Waar is deze ploeg toe instaat als we straks weer helemaal compleet en afgetraind zijn? Je speelt vandaag met een gehandicapte ploeg, maar blijft toch gewoon overeind…"
"Tja, als we straks weer compleet zijn, dan zullen ook de spelers die hier vorig seizoen al speelden, zich toch weer moeten bewijzen, laten zien dat ze verder zijn dan de jongens die bijvoorbeeld vandaag gespeeld hebben. Ik hoop dat we met name in die concurrentie als club de volgende stap kunnen gaan zetten. En die stap is gewoon al nodig om voor behoud te kunnen spelen. Maar als ik kijk hoe we nu voetballen en waar we nu staan, dan ben ik daar best wel positief over."

Dani Vivié

Zijn goal bezorgde ons een punt. Gekscherend noem ik hem 'topscorer' als ik hem even uit de kantine pluk voor een kort interviewtje.
"Haha, ja, nee, na één wedstrijd wil ik dat nog niet zo noemen!" relativeert onze jonge talent zelfbewust. "Ja, ik viel in in de zestigste minuut en scoorde kort voor tijd de 1 – 1, da's altijd lekker als je als invaller scoort. Er werd een lange bal op Saber Charif gespeeld, waarna hij een actie maakt die de bal voor mijn linkerbeen deed belanden. Ik dacht niet na en haalde gewoon uit."
"Tegen Scherpenzeel had je een ongelukkig moment, tegen SWIFT scoor je. Een beetje wisselende optredens…"
"Ja, ik was net terug van vakantie en moest nog even wennen. Hard werken om fit te worden, dus dan is het extra fijn dat ie nou een keer goed valt."
"Het betekende toch een punt in een wedstrijd die ik een minuut eerder nog volledig af had geschreven…"
"Ja, je moet gewoon altijd hoop houden. Ik denk dat dat ook de 'mindset' is voor het hele team om te blijven vechten tot de laatste minuut. Dat we nu een puntje pakken is in ieder geval belangrijk."
"Het lijkt me voor jou ook heel lekker dat je even kon laten zien dat we het scoren ook rustig aan jou over kunnen laten…"
"Haha, ja dat is zo. Het is denk ik ook een signaal naar de trainer afgeven daarin, dus ik hoop dat ie er blij mee is. Ik wacht het allemaal wel af en hou gewoon geduld. Geduld bewaren is denk ik voor mij persoonlijk het belangrijkste op dit moment. Geduld houden en de kansen die ik krijg benutten. Dan komt het allemaal vanzelf wel…"

Sergio Kozjak

"Ik heb voor de presentatiegids jou als 'spits' in de boeken gezet. Maar op die positie heb ik je vandaag niet gezien…"
"Nee dat klopt. We hebben veel aanvallers in deze selectie zitten. En d'r kan er maar één staan. Vandaag was ik nodig op het middenveld en later als linksback, dus zo is het gekomen."
"Ik vraag me af waar je beter tot je recht komt! Want je deed het voortreffelijk vandaag!"
"Bedankt! Maar ik heb aangegeven dat ik voor de spitspositie ga en ik voel me ook nog steeds spits. Maar waar de trainer me ook neerzet, ik probeer gewoon altijd en overal mijn uiterste best te doen om die plek zo goed mogelijk in te vullen.
Vandaag waren we wel aan elkaar gewaagd als ploegen. Ik vond het wel een leuke wedstrijd om te spelen, met veel duels en veel snelheid, een fysieke wedstrijd. We kamen met de lat een paar keer goed weg en daar is de lat ook voor, haha!"
"Een wedstrijd tussen twee wat angstige ploegen, zeg ik dat goed?"
"Nee, dat denk ik niet! Ik denk dat we beide wel voor de overwinning gingen. Maar wel inderdaad niet verliezen! Soms kwamen we er voetballend niet doorheen en schakelden we wat sneller om naar verdedigen. Wellicht dat het daarom leek dat we wat afwachtend speelden. Maar ik vind het niet 'angstig'."
"De 0 – 1 vond ik eigenlijk wel een logisch gevolg van het spelbeeld dat we het grootste deel van de wedstrijd zagen…"
"Ja, op een gegeven moment zou die wel moeten gaan vallen, zou je denken, ja. Maar gelukkig konden we dat heel snel weer rechtzetten. Op dat moment dat Dani die gelijkmaker scoorde stond ik zelf als linksback óók in hun zestien. Dat laat wel zien hoe gedreven we waren om de gelijkmaker te forceren…"
"Een puntje… Tevreden?"
"Ja zeker! Ook persoonlijk dat ik mijn mannetje gestaan heb, blij ook dat ik weer een hele wedstrijd in de benen heb zonder dat ik me nu 'kapot' voel. Dat had ik wel nodig na een jaar op non-actief te hebben gestaan!"
"Ja, je hebt goed uit kunnen rusten!" grap ik schijtlollig.
"Haha, ja ik heb zeker goed uit kunnen rusten. Maar ik ben blij dat ik er weer sta. Een puntje op basis van onze mentaliteit. Als we die instelling weten te behouden, dan komen die punten heus wel! Ongeacht wie we er ook neerzetten, wie er ook gaan starten, we kunnen het blijkbaar toch wel neerzetten en kansen creëren. Degenen die er in komen hebben ook gewoon een goede inbreng!"

Brent van Bockel

Onze invaller doelman kreeg vandaag bepaald zijn vuurdoop. Vorig seizoen geen minuut gespeeld en nu volop aan de bak voor de komende weken.
"Vorig jaar geen minuut gespeeld, was je erg gespannen voor deze wedstrijd?"
"Nee, dat viel mee," verklaart Brent als ik hem even apart heb weten te nemen. "Dat zit wel in me, ik ben wel relaxed en niet snel zenuwachtig. Natuurlijk voelde ik wel een stukje gezonde spanning. Ik had zoiets van gewoon mijn ding doen. Ik weet wat ik kan en wilde gewoon groeien met de wedstrijd. Gewoon de 'basis' goed houden: je staat er om ballen te stoppen. Als je dat doet en gewoon je ritme krijgt, dan gaat het vanzelf beter. Ook wat dat betreft is het wel lekker voor me dat ik er de komende tijd in sta."
"Dan sta je vier minuten in het veld en dan duikt Van Dalen alleen voor je op!"
"Ja, die stond ineens vogelvrij voor me! Maar die pakte ik lekker en ook op de rebound was ik scherp, dus het was lekker om je in de vierde minuut al meteen te kunnen onderscheiden. Daardoor kan je lekker in een wedstrijd groeien. De tweede helft had ik inderdaad wat hulp nodig van paal en lat, maar die mazzel had ik gewoon mee op die momenten."
"Je straalde wel gewoon een zelfverzekerde 'rust' uit…"
"Ja, ik hoop dat men ook vertrouwen in mij heeft en dat ze nu Olivier Pabon geblesseerd is niet meteen denken van 'Hemeltje, wat nu?' Ik denk dat ik op de trainingen en in de voorbereiding al het nodige heb laten zien daarin."
"Volgende week Sportlust. Vorig seizoen vlogen er zes in… Ik ga er toch wel vanuit dat het er deze keer wat minder gaan worden…"
"Nee, ik ga er alles aan doen dat dat niet gebeurt. Maar ik denk dat als wij gewoon ons ding doen dat dat ook niet weer gebeurt. Vorig jaar ging er ook alles fout wat er maar fout kon gaan. Het was een 'Zwarte Zaterdag'. Uit hebben we toen laten zien dat we eigenlijk best wel mee konden met die gasten en jezelf eigenlijk gewoon zwaar tekort hebt gedaan. Volgende week revanche!"

Apenstaartjes kijk op de zaak

Het eerste puntje is binnen. Mooi voetbal is een luxe artikel voor ploegen die het rechter rijtje gaan bevolken en daar vormde Huizen dus geen uitzondering op.
Wat ik vooral héél positief vond, was het feit dat er van onze 'breedte spelers' niet één niet thuis gaf. Ondanks een hoop improvisatie om elke plek zo optimaal mogelijk bezet te krijgen, hield Huizen toch behoorlijk stand. Weliswaar was het vooral Eemdijk dat de toon mocht zetten, maar ook Huizen verwierf zich toch nog wel voldoende mogelijkheden die maar zo tot treffers hadden kunnen leiden.
En dat geeft de burger moed: als deze gehavende selectie in staat blijkt om toch punten te pakken, dan zit er zeker nog rek in deze ploeg. Met een staf die de eigen mogelijkheden heel realistisch in kaart weet te brengen moet hier toch wel een combinatie uit te destilleren zijn die onze club in die derde divisie zal weten te houden.
Ook nu hebben we weer een jonge ploeg. Twaalf van de achttien vandaag geselecteerde spelers zag pas deze eeuw het levenslicht. Daar kunnen we dus nog een hoop plezier aan gaan beleven!
Nu maar hopen dat die lijst blessuregevallen verder afneemt, dat de mannen allemaal weer voluit kunnen gaan trainen en werken aan hun fysiek. Want dat is momenteel een eerste vereiste voor Rob de Groot en zijn keurkorps!
Zaterdag krijgen we dus het sterke Sportlust op bezoek. Gelukkig inmiddels dan zonder Frankie van den Bosch die in de vorige editie een heuse hattrick voor zijn rekening nam, maar nu wél met Lars van Huisstede die bij ons wat lastig tot scoren kwam, maar ja: dan zal je nou dus weer net zien…
Laten we hopen dat we het gevaar afdoende weten te beteugelen. Met de steun van het publiek moet ook hier weer een resultaat absoluut tot de mogelijkheden kunnen behoren!