Van start!

Controleren of er voldoende inkt in mijn vulpen zit (2x)
Naar toilet (3x)
Op de klok kijken of het al tijd is (6x)
Inhoud tas controleren (3x)
Schaapachtig naar mijn vrouw lachen omdat ze spottend naar me kijkt (2x)
Oftewel: de nervositeit in huize Tuijnman was weer nadrukkelijk voelbaar. Mijn vrouw was dan ook bijna zichtbaar opgelucht toen ze me met een welgemeend ‘Veel plezier!’ uitzwaaide.
De Wolfskamer ligt er verlaten bij. Wat zwerfjeugd gaat op zoek naar een andere hangplek en op het terras voeg ik me dan maar bij Frank Tevaarwerk en Edwin Wortel en wacht op de dingen die komen gaan. Als even later ook Fred Lamme zich bij ons voegt wisselen we even wat verwachtingen voor deze seizoenopening uit. Heel eerlijk gezegd hebben we er door de enorme ziekenboeg een hard hoofd in en hopen we maar dat het vanmiddag mee zal gaan vallen.
De hitte van de afgelopen dagen heeft gelukkig plaats gemaakt voor ideaal voetbalweer: wat grauw en wat fris, maar gelukkig niet meer zo drukkend warm als de afgelopen week.
Door die afwezigen heeft Rob de Groot weer creatief moeten shoppen bij Onder23. Ik zag de teamfoto met de spelers die drie rijen dik op de foto gingen, maar als ik de lijst met de wedstrijdselectie zie, dan komen van de reserves alleen Dani Vivié en reservedoelman Brent van Bockel op die teamfoto voor…
Ik durf bijna de lijst met afwezigen niet op te noemen, want de kans is groot dat ik er eentje vergeet. Maar op het gevaar af: Joshua Lo-Asioe, Dailey Groenewegen, Tim Vrakking, Dennis Lamme, Justen Kuiper, Adil Haian, Stefano Fransberg, Robbie Schipper, allemaal jongens die ‘voor de gezelligheid’ naar De Ebbenhorst waren afgereisd. Je zou er bijna een ‘schaduwelftal’ mee hebben kunnen samenstellen.
De Oranje kant van het wedstrijdformulier toont voor mijn gevoel wel een complete selectie. Als je mannen als Roy Bakkenes en Tyron Fonville doodgemoedereerd op de bank kunt zetten, dan heb je blijkbaar keuze te over. Wat dat betreft had Sparta-coach Bert van Hunenstijn het een stuk eenvoudiger dan onze geplaagde Rob de Groot die zich ongetwijfeld een minder gehandicapte vuurdoop gewenst zal hebben.
Op de tribune tref ik de moeder van Mike Lettinck, één van de Onder23 invallers. “Mike vond het best wel spannend,” verklaarde moeder Lettinck desgevraagd. Dat is dan weer wel het voordeel van die blessures: jonge knullen krijgen de gelegenheid ervaring bij het eerste op te doen. Zo heeft ieder nadeel dan toch ook weer zijn voordeel…

Ambitieus

De Nijkerkers hebben de ambities hoog opgeschroefd voor dit seizoen. Meedoen om de titel, waar Huizen als bescheiden doelstelling handhaving in het vaandel heeft. En dat blijkt ook meteen na het eerste fluitsignaal van arbiter Daan Schaper: we zijn amper op weg als Omar el Ghazouani Raymond Huizing weg steekt. De voorzet spat dwars door ons strafschopgebied en we mogen on gelukkig prijzen dat er geen oranje/zwarte kous in de buurt wist te komen om hier de openingstreffer uit te produceren.
In de vierde minuut wil doelman Pabon een voorzet onderscheppen, maar hij krijgt de bal niet lekker klem. De rebound wordt van dichtbij bikkelhard ingeschoten en met een reflex die met het blote oog amper te volgen was weet Olivier deze inzet toch nog te pareren. Opnieuw een rebound en opnieuw Pabon die zich nu op de bal weet te gooien en daarmee het gevaar weet te bezweren.
De druk van Sparta Nijkerk neemt stevige vormen aan, het is puur tegenhouden dat voor Huizen de klok slaat.
Toch ook die kansjes en mogelijkheden die elke ploeg zich in een wedstrijd wel weet te verschaffen. Jostein Ohm en Thomas Kamstra weten de opbouw van Sparta te verstoren en de bal gaat voorwaarts naar de lopende Ahmed al Mahdi die echter ruzie met de bal krijgt en languit gaat. Wellicht ook in de hoop dat arbiter Schaper er een strafschop in zou zien. Een kansrijke situatie als Ahmed op de been had kunnen blijven.
Nóg een uitval: via Tristen Kroeze en Jostein Ohm, gaat de bal naar de snelle Jaylon Moi Thuk Shung. De aanval wordt in het strafschopgebied overgenomen door Sergio Kozjak, maar Sergio raakt uit evenwicht en kan daardoor te weinig kracht aan zijn inzet meegeven.
Met tien minuten op de klok dan weer druk van de thuisploeg en Victor van der Linde laat een voorzet los die opnieuw gevaarlijk dwars door ons strafschopgebied schiet. Nu twee Nijkerkers die wél gevaarlijk dicht bij de voorzet weten te komen, maar opnieuw komt Huizen met de schrik vrij als de bal onaangeraakt langs hun hoofden scheert.

Pompen

De druk op de goal van Pabon is groot. Een vrije trap wordt hard in onze muur geschoten en lijkt een counter in te kunnen gaan leiden. Helaas is dan de pass niet zuiver en opnieuw moet Huizen achter de Nijkerker feiten aan lopen. Voorlopig is het nog pompen, maar als deze druk aanhoudt, dan lijkt verzuipen uiteindelijk toch het droevig lot voor onze elf helden die zich met hand en tand verzetten tegen die Spartaanse druk.
Een voorzet van rechts lijkt een simpele intikker voor Pieter Veenstra te gaan worden. De Spartaan zit er goed bij, maar opnieuw weet de bal op miraculeuze wijze het doelvlak niet te vinden en hopst zomaar langs de tweede paal naast.
Een van de ‘pompiers’ centraal achterin is Tristen Kroeze die de opengevallen plek door de blessures van Vrakking en Groenewegen op formidabele wijze invult. Als een heuse routinier staat Kroeze zijn mannetje en eigenlijk meer dan dat. De term ‘rots in de branding’ was vanmiddag zonder meer op hem van toepassing. Ongelofelijk zoveel als onze jonge held daar achterin wist weg te poetsen.
Na twintig minuten dan toch weer even wat hoop in de Huizer harten. Een voorzet van Jostein Ohm lijkt te worden geruimd, maar komt via via weer voor de voeten van diezelfde Ohm. Hij laat een hard schot los dat weliswaar recht op doelman Ischa Bouwman af spat. De bal kaatst terug het veld in en lijkt een prooi voor de aanstormende Ahmed al Mahdi. Bouwman stuift achter de bal aan en Al Mahdi haalt uit voor een niets en niemand ontziende trap als Bouwman zich met ware doodsverachting op die bal stort. De clash doet ons de adem even inhouden, maar beiden komen gelukkig toch min of meer ongeschonden uit deze strijd.

Overleven

Inmiddels heeft Huizen al een klein half uur deze Nijkerker storm doorstaan en langzaam maar zeker gaan we op de tribune dan toch hopen op een klein wondertje. Want behoudens die ene miraculeuze redding van Pabon is onze doelman eigenlijk toch nog niet echt op de proef gesteld. Sparta blaft wel, maar van bijten is het dus nog maar niet gekomen. En dat geeft de Huizer burger moed.
Ahmed al Mahdi lanceert Jaylon Moi Thuk Shung in de diepte. Maar die Bouwman is geen vliegenvanger, en is er bijtijds bij om het gevaar te bezweren. Maar er hoeft natuurlijk maar één keer zo’n balletje goed te vallen. Hoop doet (over)leven…
Naast Tristen Kroeze vestigde ook Ludwuincy (‘Ludi’) Marcelli de aandacht op zich. Hard werkend en veel opruimend bleek hij een stevige sta-in-de-weg voor de Nijkerkers. Omar el Ghazouani legt hem dan toch een keer in de luren en Ludi moet even aan de noodrem. Geel voor onze dappere strijder en een vrije trap net naast ons strafschopgebied zo ongeveer óp de achterlijn. Even de adem inhouden, maar Tim Pieters weet er geen gevaar uit te persen met zijn vrije trap. De druk houdt echter aan en dan een scherpe inzet die bij de eerste paal maar ternauwernood geblokt kan worden. Huizen wankelt, maar weet het vooralsnog toch maar mooi allemaal te overleven.
Een open doekje voor Sergio Kozjak die op het middenveld fraai de bal verovert. Sergio is nog niet helemaal de spits van voor zijn blessure, maar je ziet wel dat ie daar weer naartoe aan het groeien is. Een actie als dit verraadt de klasse die Kozjak in zich heeft. De actie van Kozjak legt de basis voor een actie die de bal voor de voeten van Thomas Kamstra brengt. Diens uithaal in één keer is vanuit een lastige hoek en dat maakt de taak voor doelman Bouwman relatief simpel en de doelman weet het schot dan ook rustig te controleren.

Ongeduld

Het uitblijven van een treffer gaat zich toch ook een beetje doen gelden bij de thuisploeg. Een corner van Thomas van Dijk komt goed voor en lijkt te worden weggewerkt. De bal valt dan echter voor de voeten van Christos Ibrahim die met een woeste uithaal die toch wel enige frustratie verraadt, de bal ruim over de ballenvanger achter Pabons heiligdom jaagt. Er straalt iets van ongeduld uit. De taaie tegenstand van de Huizers valt blijkbaar toch een beetje tegen bij de Spartanen die eigenlijk nog steeds geen échte vuist hebben weten te maken.
Een lange steekpass van Artuur Zutterman zeilt maar net aan de bedrijvige Jostein Ohm voorbij, aan de andere kant gooit Jeroen Lamme zich met ziel en zaligheid voor een inzet van Thomas van Dijk, de aanval gaat door en dan is het weer de beurt aan Tristen Kroeze om een heldendaad te verrichten. Sparta Nijkerk wil koste wat het kost nog vóór de rust op voorsprong komen en het ongeduld van die uitblijvende openingstreffer gaat zich wat wreken in het spel van Sparta Nijkerk. Een kopbal van Van Dijk gaat maar net naast en dan jaagt aan de andere kant Thomas Kamstra achter een diepe bal aan. Hij wordt op de huid gezeten door een verdediger en denkt een corner over te houden aan zijn actie. Daar dacht de grensrechter echter net even anders over en als de doeltrap wordt toegekend trapt Kamstra de bal gefrustreerd richting cornervlag. Daar staat helaas maar één straf op en dat is het geel dat Thomas voor deze actie gepresenteerd krijgt. Een terechte beslissing van arbiter Schaper die zulks denk ik ook ingefluisterd kreeg via zijn oortje. Helemaal consequent bleek Schaper echter niet, want de bal werd heel professioneel door de Spartanen ook met enige regelmaat nog even vertragend weggetikt.

Rust

Nadat Olivier Pabon ons heel even deed schrikken met een halve mistrap, gaan we dus toch ongeschonden de rust in. De druk van Sparta Nijkerk was vrijwel constant en ik denk dat we van deze eerste vijfenveertig minuten er zeker vijfendertig met de rug tegen de muur hebben gestaan. Heroïsche strijd werd er achterin geleverd door Jeroen Lamme, Tristen Kroeze, Ludwuincy Marcelli en Artuur Zutterman. Voeg daarbij de onnavolgbare reflexen die Olivier Pabon in de strijd wist te gooien en de defensieve assistentie van spelers als Jostein Ohm en Sergio Kozjak en het beeld van de wedstrijd tot dusver is compleet: Sparta valt aan, Huizen houdt tegen…
De vraag dringt zich wel op of Huizen in staat zal zijn dit nóg eens vijfenveertig minuten vol te houden.
Voorin weten we eigenlijk geen potten te breken en is het vooral gokken op dat ene kansje dat we dan zouden moeten gaan krijgen. Daar waren wel een paar mogelijkheden voor deze eerste helft, maar die waren te tellen op de vingers van één hand.
Wat bedenkt Rob de Groot in de rust? Heeft hij nog een konijn in zijn hoge hoed?

Twee dramatische minuten

Als de tweede helft een aanvang neemt is het zonnetje ook verschenen boven De Ebbenhorst. Zou dat figuurlijk ook voor Huizen het geval zijn? Heel even lijkt het daar wel op als een hoekschop van Jostein een volley van Jeroen Lamme inleidt. De rebound vormt dan weer de aanleiding voor een volley van Tristen Kroeze, maar ook hier weten de Spartanen zich weer voor te gooien.
Daarna nemen de mannen van Van Hunenstijn het heft weer in handen. Een voorzet en Christos Ibrahim stuit tot twee keer op de dapper keepende Olivier Pabon. Huizen verdedigt met de moed der wanhoop, maar het balbezit bij onze mannen is steeds té kortstondig om tot ‘lekker voetballen’ te kunnen komen.
Een voorzet van Tim Pieters lijkt maar zo binnen te gaan dwarrelen onder de lat. Opnieuw is daar Pabon die zich strekt en de bal over de lat weet te werken. De hoekschop wordt onderschept en dan lijkt het gevaar te zijn geweken, we denken aan een uitbraak als een wat lichtzinnige pirouette balverlies op eigen helft inleidt… Met veel spelers in de voorwaartse beweging is de organisatie achterin even zoek en als de bal dan vanaf de andere flank ingezet wordt, is daar zo ongeveer op de doellijn Christos Ibrahim die bij de tweede paal de bal het laatste zetje over de doellijn weet te geven.
Het is een bittere pil die Huizen blijkbaar maar moeilijk weet weg te slikken, want een minuut later ontstaat er even een schiettent voor de goal van Pabon waarbij Omar el Ghazouani de bal spijkerhard door een woud van spelers jaagt en de meteen ook de 2 – 0 op het bord zet… Twee dramatische minuten waarin de Huizer weerstand gebroken wordt.

Dat kan er ook nog wel bij…

Kort na die tweede treffer gaat Pabon zitten en vraagt om verzorging. Bij die bal die hij over de lat tikte bleef zijn duim ergens achter haken en daar ondervindt onze doelman dermate hinder van dat hij zich moet laten vervangen door Brent van Bockel. Wéér een blessuregeval, alsof we niet al genoeg geplaagd worden door het pechduiveltje… Naast Pabon wordt ook Ludwuincy Marcelli naar de kant gehaald voor de meer aanvallend ingestelde Saber Charif.
De 2 – 0 was voor Sparta Nijkerk een hele opluchting en dat levert zichtbaar enige ontspanning op bij de mannen van Van Hunenstijn. Men voelt dat deze buit wel binnen is en er wordt een tandje lager geschakeld. Jaylon weet een corner te forceren die door Jeroen Lamme in de menigte naast wordt gekopt, een voorzet van Kozjak belandt óp het doel in plaats van erin, Jostein Ohm gaat goed door en bezorgt de bal bij Elijah Kruize die op zijn beurt de bal wat slordig richting Artuur Zutterman speelt waardoor het gevaar is geweken voor het ook maar gevaarlijk had kunnen worden.  Huizen spartelt dapper tegen, maar ook onze mannen konden vandaag aanvallend niet echt in de bus blazen.

Wissels

Van Hunenstijn brengt dan met een kwartier te gaan alsnog Tyrone Fonville, Roy Bakkenes en Jason Sumter binnen de lijnen voor Pieter Veenstra, Christos Ibrahim en Omar el Ghazouani. Ook voor Jostein Ohm zit de wedstrijd erop. Dani Vivié komt zijn plek innemen om zo wat vers bloed in de aanvalslijn te brengen.
Saber Charif die met een niets ontziende sliding een reprimande van arbiter Schaper aan de broek kreeg. Even een weerwoord en heel even zijn we bang dat ook Charif met geel beboet zal gaan worden. Maar Schaper houdt het geel nog even op zak. Niet voor Jason Sumter voor een overtreding aan de zijlijn. Met zijn tweede onbesuisde sliding komt Charif even later ook niet meer weg en het geel is onvermijdelijk.
De wedstrijd begint naar het einde te kabbelen. ‘Het heilige moeten’ is verdwenen bij de thuisploeg en Huizen weet dat het geslagen is. Fonville komt bij een hoge voorzet nog even in de mangel bij de dapper uitkomende Brent van Bockel en gaat K.O. Gelukkig kan Fonville de wedstrijd voortzetten.
Charif laat nog wel een spijkerharde pegel los die op de tribune met ontzag wordt aanschouwd. Helaas ontbeerde ook deze inzet de juiste richting voor een treffer.
In de vierentachtigste minuut wordt Man-of-the-Match Tim Pieters voor een publiekswissel naar de kant gehaald en Mohammed Fode Fadiga mag de laatste minuten vol maken. Daar heeft Mohammed wel oren naar en weet al snel wat leven in deze wat ingezakte  brouwerij te krijgen met een paar heerlijke dribbels. Zijn inzet belandt maar centimeters naast de goal van Van Bockel. Van Bockel moet even later wel handelend optreden bij opnieuw een actie van Fadiga die Tyrone Fonville aan het werk zet. Van Bockel is gelukkig attent en weet erger te voorkomen.
De wedstrijd is gelopen en er resten nog wat minuten extra speeltijd die Rob de Groot graag aan zijn invallers gunt. Mike Lettinck en Sidney Schouwstra mogen nog een paar minuten aan de derde divisie proeven als ze Kozjak en Kruize komen vervangen. Ook Mick Bakker meldt zich aan de zijlijn, maar door de wissel van Olivier Pabon is dat er dan net één teveel. De vraag was of een keeperswissel wegens een blessure meetelt voor het aantal toe te passen wissels. Ik heb het getracht op te zoeken, maar Olivier had zich met een geveinsde hoofdblessure moeten laten vervangen, dán had hij niet als wissel geteld. Nu helaas wel en Bakker moest dus weer op de bank terug…
Kamstra dwingt doelman Ischa Bouwman nog tot een fraaie safe met een diagonaal schot dat een beter lot had verdiend. Maar het zat er vandaag gewoon niet in voor Huizen. Het laatste fluitsignaal van arbiter Schaper komt daarmee toch min of meer als een verlossing voor onze moe gestreden mannen.

Rob de Groot

“Ik moest kiezen tussen ‘Heroïsch’ en ‘valse start’ voor vandaag,” open ik ons gesprek als Gijs Moerman klaar is met zijn vragenvuur. “Valse start dus, want ik zag jongens op het wedstrijdformulier die ik op de teamfoto niet tegenkwam…”
“Ja, dat heb je goed gezien,” grinnikt De Groot. “Het aantal beschikbare spelers voor vandaag was echt wel een dingetje waarmee we moesten zien te ‘dealen’. Afgelopen donderdag viel ook Tijmen Bakker nog weg, dus qua personele bezetting hadden we echt wel wat uitdagingen vandaag…”
“Heb je er vannacht nog wel een beetje van kunnen slapen?“
“Mwoah, een klein beetje… Het was gelukkig wel iets minder warm dan de afgelopen dagen, maar goed: ik wist gewoon dat dit een hele moeilijke eerste wedstrijd zou zijn tegen wat gewoon een ‘topploeg’ is.
We hebben best wel kwaliteit en onze doelstelling is directe handhaving, dus je wilt deze eerste wedstrijd gewoon goed doorkomen. Dat is al lastig als je een complete groep hebt, laat staan als je de nodige uitvallers hebt. Dus wat dat betreft sluit ik me wel aan bij ‘heroïsch’ want ik vind dat we het de eerste helft echt heel goed gedaan hebben, goed in de discipline gespeeld, aangegeven ‘tot hier niet verder!’ Ik denk wel dat we ons nog iets meer hadden kunnen belonen als we onze uitvallen wat ‘zuiniger’ uit hadden kunnen spelen. Daar lagen echt nog wel wat mogelijkheden. Dan is het gewoon zonde dat je het in de tweede helft in een paar minuten weggeeft…
Ik hield van tevoren rekening met enorme weerstand van Sparta Nijkerk en was wel benieuwd hoe we dat zouden gaan managen.”
“Als we hier ongeschonden hadden weggekomen, dan had ik jullie allemaal voorgedragen voor het erelidmaatschap…”
“Dat is ook het positieve aan dit hele verhaal. De mannen zijn allemaal teleurgesteld en hebben allemaal het gevoel dat er wel wat meer mogelijk was geweest…”
“Vind je dat wel reëel als je kijkt naar het beeld van de wedstrijd? Die speelde zich voornamelijk op onze helft af…”
“Dat ligt gewoon aan die paar momenten die je krijgt! Als je de eerste helft wel één van die momenten weet te benutten… Je kon zien dat zij het in die fase ook allemaal even niet meer wisten. Dat we veertig van de vijfenveertig minuten op eigen helft hebben gespeeld, dat vind ik prima, zeker als je bedenkt dat ze er maar weinig kansen uit wisten te halen, dus dan vind ik het in die zin wel meevallen… Ik vind een dergelijk wedstrijdbeeld hier gewoon logisch.”
“Ik denk ook niet dat we de enige ploeg zullen gaan worden die er hier met een dergelijke uitslag af gaat…”
“Ja, als je er heel realistisch naar kijkt, dan weet je dat het heel moeilijk wordt om hier een resultaat te gaan halen. Gezien de omstandigheden ben ik dan ook ook zeker niet ontevreden met het resultaat en hoe we onszelf geweerd hebben. Als we zo vanuit de organisatie spelen, dan kunnen we het nog een heleboel ploegen heel erg moeilijk gaan maken.”
“Je maakte het de scheidsrechter ook moeilijk, want er was iets met de wissels, zag ik…”
“Ja, dat was de zesde wissel die voor wat consternatie zorgde. Wij hadden Olivier niet meegeteld als wissel. Het is dus helaas niet zo dat de keeper een ‘witte wissel’ is. Dan moet het een speciaal geval zijn en dat was het in dit geval dus niet…
In de voorbereiding heb ik op die jongens al een beroep moeten doen en hebben ze het naar behoren gedaan, dus ik wilde ze nu wel even belonen met wat speelminuten.”
“Je zult toch niet meer gedacht hebben dat ze het tij nog even zouden keren…?”
“Nee, maar ik laat me graag verrassen, haha!”

Tristen Kroeze

“Heroïsch?” vraagt Tristen als ik hem spreek. “Tja, we wisten dat we het hier heel moeilijk zouden gaan krijgen, hier de bal vast te kunnen houden omdat zij één op één doorgaan. Als je dan lang de nul weet te houden moeten ze meer komen en krijg je zelf waarschijnlijk wat meer mogelijkheden. Dat is niet gelukt helaas. Twee momentjes binnen twee minuten waarin we het onnodig weggeven…
Natuurlijk was het niet slim om die actie op die plek te maken, maar aan de andere kant is het ook zijn kracht om zich onder dat soort situaties uit te voetballen.”
“Jij stond vandaag centraal achterin en speelde een berepartij!”
“Ik ben ook wel trots en denk dat ik wel goed gespeeld heb, denk ik. In de opbouw was het wel moeilijk om onder die druk van Sparta Nijkerk uit te spelen, dus dat kwam er te weinig uit. Maar we merkten wel dat we best wel goed kunnen ‘tegenhouden’. We kunnen als ‘blok’ gewoon goed verdedigen. Alleen die twee momentjes, dat is zo zonde…”
“Je staat te boek als vleugelverdediger, maar ik heb het gevoel dat je als centrale verdediger wellicht nog beter uit de verf komt…”
“Ja en nee! Aan de bal ben ik niet de speler die daar het overtal gaat vinden, zoals bijvoorbeeld aan Anouar dat destijds deed. De ruimtes dichtlopen achter de laatste lijn, daar ben ik wel sterk in, denk ik. Techniek is niet echt mijn sterke punt, maar ik weet waar ik moet staan. Dan heb ik ook nog Jeroen Lamme naast me, die blijft maar praten en sturen. Dat maakt het positie kiezen wel makkelijker.”
“Ik schreef laatst al dat ik het gevoel heb dat je sterker uit je blessure terug bent gekomen…”
“Ja, dat gevoel heb ik ook. Ik heb wat meer spiermassa gekregen en ben gewoon een jaartje ouder en volwassener. Vroeger was het meer ‘ik moet’, en nu is het meer ‘ik mág!’. Ik ben gewoon heel blij dat ik weer op het veld kan staan!”

Ludwuincy Marcelli

“Ik ken maar weinig spelers met zo’n merkwaardig verlopende carrière,” stel ik als onze harde werker uit de kleedkamer tevoorschijn is geroepen. “Ik zag je eerst ergens in de polder bij een wedstrijd en je viel me meteen op, toen ‘verdween’ je weer een beetje uit beeld, ging later ook in de polder voetballen, toen kwam je bij Huizen terug om hier een jeugdteam te gaan trainen en nu ben je weer in de selectie terug en sta je zelfs gewoon in de basis en speelt nog een geweldige partij ook…”
“Dat laatste daar ben ik het niet helemaal mee eens, ik ben nogal kritisch op mezelf. Ik heb gewoon mijn uiterste best gedaan vandaag, maar het kan altijd nog beter, denk ik. Maar als u zegt dat ik een ‘berepartij’ heb gespeeld, dan neem ik dat mee als een compliment! Maar ik ga de beelden nog terugkijken om te zien wat er nog beter kan…”
“We stonden stevig onder druk, maar het feit dat we toch met  0 – 0 de rust in gingen, daar had jij een fors aandeel in!”
“Nou, ik vond dat we het met de hele verdediging gewoon goed hadden staan. Ik denk dat we met zijn allen heel goed hebben gewerkt en veel tegenstand hebben geboden aan Sparta Nijkerk. Misschien is het heel brutaal als ik dat zeg, maar als je kijkt naar de kleine kansjes die we kregen, dat we onszelf eigenlijk misschien nog wel iets tekort doen…”
“Ik denk dat dat een beetje jezelf rijk rekenen is als ik het beeld van de hele wedstrijd in ogenschouw neem…”
“Ja, zij waren wel veel dominanter, zeker! Maar dat weet je als je tegen topploegen als Sparta Nijkerk moet. Dan moet je het gewoon iets meer hebben van de counter. Daarmee hebben we vandaag toch één of twee speldenprikjes kunnen geven. Als we daar heel ‘kil’ in zijn, dan hadden we er wellicht iets meer uit kunnen halen.
We misten vandaag wel een hoop jongens die maar zo basis hadden kunnen staan vandaag. Als je dat in het achterhoofd houdt, dan hebben we het echt heel goed gedaan die eerste helft. Maar dan verlies je het in één minuut! Heel pijnlijk…”
“Waar sta je voor je eigen gevoel nu met je carrière?”
“Ja, ik ben daarin wat onberekenbaar. Vorig seizoen begon ik weer minuten te maken in Huizen 1. Daarna viel ik weer een beetje buiten de boot en speelde ik vooral in Onder23. Daar heb ik denk ik toch wel laten zien wat ik kan. Ik denk dat ik aanvallend nog wat meer moet gaan brengen, maar verdedigend kan ik het wel redelijk aan, vind ik zelf. Ik ben nu volledig op het voetbal gefocust en ik wil dit seizoen zoveel mogelijk minuten gaan maken.”
“Je speelt wel op een positie waarin we wat dunner bezet zijn…”
“Dat is zeker waar, maar het is aan mij om te laten zien dat ik elke week minuten moet kunnen maken en dat ik alleen naar mezelf kan kijken.”

Ischa Bouwman

Ik neem de gelegenheid even te baat om heel kort met de doelman van de tegenpartij te praten. Met name over die redding die hij met ware doodsverachting verrichtte.
“Ben jij levensmoe?” vraag ik als ik hem de situatie nog even voor de geest heb gehaald.
“Haha, volgens mij wilde hij (Ahmed al Mahdi, Red.) me niet meer levend terugzien, haha! Maar nee, ik maakte zelf een foutje waardoor die bal tussen hem en mij kwam. Dan kan ik niet uit de weg gaan natuurlijk!”
“Ik kan me ook keepers voorstellen die in zo’n situatie denken ’bekijk het maar!’…”
“Haha, nee, zo zit ik niet en elkaar, haha!”

Saber Charif

Voor mij een grote onbekende. Op de tribune gonzen geluiden als zou het een Amerikaan zijn. Eens even informeren hoe die vork in welke steel zit…
“Ik had een mooi avontuur in Amerika. Mijn seizoen daar zat er op en dus kwam ik terug naar Nederland en kon ik gelijk aansluiten bij Huizen,” vertelt hij. “Gisteren kreeg ik pas officieel goedkeuring van de KNVB. Ik trainde wel al twee weken met Huizen mee. Ik speelde bij Oakland Roots SC in California. Ik heb mezelf daar goed kunnen ontwikkelen en heb er een mooi seizoen gedraaid.”
“Je viel opvallend in, onder meer met twee forse tackles, waarvan je geluk had dat dat geen twee keer geel opleverde…”
“Mwoah, dat was de eerste overtreding,” werpt hij tegen.
“Maar die kunnen ook gewoon geel opleveren, hoor!”
“Ja, maar de eerste keer kan je gewoon een beetje kijken, proeven, testen, de grens opzoeken. Als ik meteen geel had gehad, dan had ik die tweede tackle gewoon niet gemaakt. Maar het is zeker niet zo dat ik die jongens wil blesseren of zo, maar ik ga er wel gewoon vol in en hij gaat er ook vol in en dan ontstaan zulke dingen.”
“Hoe kijk je zelf terug op je inbreng in deze wedstrijd?”
“Ik vond het wel positief. Ik denk dat ik er best wel goed in ben gekomen en het team heb geholpen om aanvallend wat dreigender te worden. Ik heb alleen nog niet vaak genoeg die keeper mogen testen. Ik speelde op zes en dat is voor mij een nieuwe positie. Het liefst speel ik in de spits, linksbuiten of op 10. Ik kan heel goed doelpunten maken.
Los van die twee momenten hebben we het vandaag eigenlijk best wel goed gedaan, onze verdedigende taken goed hebben uitgevoerd. Sparta Nijkerk is een goede ploeg en worden we twee keer afgestraft. Een harde, maar goede les die we meenemen naar volgende week. Wij geloven in onszelf en we gaan de wedstrijd toch in met het idee dat we hem moeten gaan winnen. We zijn erg competitief en dat heeft ook een grote rol gespeeld in mijn keuze voor Huizen. Daarbij heb ik met een paar jongens hier gespeeld en ik woon in Amsterdam, dus dat is goed te doen naar hier. Daarbij hield ik ook een goed gevoel over aan de gesprekken die ik hier voerde…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Een wat overmoedige soloactie en twee daaropvolgende noodlottige minuten deden Huizen vandaag de das om. 2 – 0 is geen gekke uitslag. Een uitslag die we nog wel vaker op het scorebord van De Ebbenhorst zullen zien verschijnen. Dat Huizen het met een gehavende ploeg tot deze stand wist te beperken is lovenswaardig. Ik had vooraf toch wel zeer angstige voorgevoelens in de aanloop naar deze wedstrijd toen ik de ziekenboeg over zag lopen met potentiële basisspelers. Daar komt nu ook Olivier Pabon nog eens bij en zonder Brent van Bockel ook maar iets tekort te willen doen, denk ik dat Olivier niet voor niets onze nummer één is, letterlijk en figuurlijk. Een duim is toch wel een essentieel stukje gereedschap voor een doelman. Wellicht dat er met tapen en een pijnstiller nog wat te winnen valt, maar als die duim gebroken is, dan zijn we onze dappere doelman meerdere weken kwijt.
Het zijn zorgelijke ontwikkelingen voor onze geplaagde staf die maar te roeien heeft met de riemen die ze hebben. En dat worden er dus met de week minder lijkt het wel. Rob de Groot blijft onverminderd optimistisch, maar is ook realist genoeg om de situatie op waarde te schatten. Ik zou onze nieuwe trainer graag een complete selectie gunnen, met de lastige keuzes die een trainer zo gelukkig maken.
Dit was een van de ploegen die het linker rijtje zullen gaan bevolken. Daartegen is een kleine nederlaag bepaald geen schande. Zeker gelet op die personele omstandigheden waarmee we vandaag te kampen hadden, houdt het misschien wel een belofte in voor de toekomst. Want hoe sterk zijn we als straks iedereen weer fit is? Dennis Lamme zal straks weer hersteld zijn, Joshua Lo-Asioe zal straks weer aan kunnen sluiten en ook Tim Vrakking verwacht ik binnen afzienbare tijd weer terug tussen de lijnen. Justen Kuiper, Stefano Fransberg en Dailey Groenewegen lijken ook hard op weg naar een rentree.
Positief is ook dat er van de mensen die de opengevallen plekken innamen niet één ‘door het ijs zakte’.
Een valse start dus voor onze mannen vanwege die afwezigen. Het seizoen is nog lang en kan nog best wat moois gaan brengen als iedereen weer fit is!
Zaterdag treden we aan tegen Eemdijk. De ‘Diekers’ moesten met 1 – 2 in Sportlust hun meerdere erkennen. Ook geen rare uitslag. En dus wacht Huizen opnieuw een lastige pot voetbal. Is er wellicht een Jomanda in de zaal?