Donker Hoogeveen

Opnieuw een latertje voor onze mannen: zes uur ’s avonds daags na de Goedheiligman en dus voetballen in het donker. Ik kan er me maar één voordeel van voorstellen en dat is dat je de uitslagen op veel andere velden al weet voor je aftrapt. En die zien er niet echt gunstig uit voor zowel Hoogeveen — dat twee puntjes onder ons staat — als voor Huizen zelf: Excelsior’31 dat brutaal met 1 – 3 in Staphorst voor een kleine sensatie zorgt, Urk dat na een sensationele wedstrijd met 5 – 4 het noodlijdende HSC’31 dieper in de zorgen duwt na een 1 – 2 tussenstand, D.O.V.O. dat tegen Genemuiden tot een gelijkspel kwam… Punten bij de naaste concurrentie dus en daarmee mag ook op dit duel weer rustig het etiketje ‘cruciaal’ worden geplakt. Verliezen is geen optie, winnen is een ‘must’!
Opmerkelijk is ook de programmering van het inhaalduel dat Rohda Raalte a.s. dinsdag moet spelen. Zondag in Tiel tegen T.E.C. en dan meteen na slechts anderhalve dag rust dinsdags alweer naar Hercules. Een pittige opgave voor Rohda. Ik meen dat er bij de profs 72 uur tussen twee wedstrijden moet zitten, maar deze ‘amateurs’ worden dus na vierenzestig uur weer gewoon de wei in gestuurd. Een ferme opgaaf voor de Raaltenaren, dat hebben we zelf met die bekerfinale in mei 2024 nog aan den lijve ondervonden. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dat ons destijds de titel heeft gekost…
Sportpark Bentinckspark ligt er fraai bij onder het felle kunstlicht. In de bestuurskamer blijk ik de enige afgevaardigde van Huizen te zijn… Aiii… Was dan iedereen van het bestuur verhinderd? Natuurlijk: het weer, de afstand, het tijdstip, de datum, het was allemaal niet ideaal natuurlijk. Maar ja, dit vind ik toch wel even een slechte beurt voor Huizen.
Ik schuif even aan bij het arbitrale trio om kennis te maken met arbiter Robin Brinkman, een voor mij nog onbekend fenomeen. Aardige vent. Hoewel hij zelf al ruim van tevoren bekend was met het feit dat hij vandaag deze wedstrijd zou gaan leiden, verscheen zijn naam bij ons pas laat op de website. Geen ‘invalbeurt’ derhalve. Ik ben benieuwd.
Niet alleen ons bestuur heeft andere plannen voor deze zaterdagavond, ook het publiek laat het massaal afweten. De sfeer krijgt daarmee iets van een veredelde oefenwedstrijd. Volgens mij hebben de Hoogeveners niet eens de moeite genomen om toegang te heffen en was men al blij dát er nog wat mensen naar het Bentinckspark zijn gekomen op deze druilerige decemberavond. Ik tel een kwartiertje voor aanvang een kleine vijftig toeschouwers, de bezoekers in de gezellige kantine niet meegerekend. De wat pompeuze opkomstmuziek die over sportpark Bentinckspark schalt, doet met deze geringe publieke belangstelling toch wat ‘overdone’ en hilarisch aan als de mannen zich in de druilerige motregen presenteren. De pupil van de week doet keurig wat hij doen moet en dan kunnen we beginnen aan een wedstrijd die qua belangen veel meer publiek verdient dan dit handjevol getrouwen.

Lekker

Vooralsnog bewijzen de spelers de dapperen op de tribune een goede dienst met heerlijk open voetbal. Een diepe pass op Jostein Ohm wordt er in de derde minuut keurig uitgelopen door aanvoerder Levon van Dijk en het spel golft snel heen en weer. De eerste corner is in de vijfde minuut voor Huizen als Saber Charif goed diep gaat op een pass van Tim Vrakking. Helaas wordt deze corner erbarmelijk slecht genomen en vormt zo dan ook geen enkele dreiging voor de Hoogevener defensie. Huizen sluit snel de rijen voor Hoogeveen snode plannen ten uitvoer kan weten te leggen met wat eigenlijk meer een goede aanzet voor een counter van de thuisploeg was, dan een poging om het doel van doelman Nick Borgman onder vuur te nemen.
Tim Vrakking heeft dan in de achtste minuut al de eerste kans op de openingstreffer als een scherpe voorzet bij de tweede paal en Vrakking belandt. In plaats van een koppoging kiest Tim voor iets onduidelijks met de voet waardoor de bal steil omhoog schiet en over de goal van Borman wipt.
Ook de volgende goede kans is voor Huizen als Jostein Ohm met de hem zo kenmerkende lange passen op doelman Borgman af davert. Natuurlijk is de hoek niet makkelijk, maar de overtuiging druipt nou ook niet bepaald van de inzet af, wellicht omdat Ohm op het moment van schieten onderuit glibbert. Borgman blokkeert de inzet en de snel opgekrabbelde Ohm krijgt een tweede kans die echter opnieuw door Borgman gekeerd kan worden. Huizen met zich opnieuw tevreden stellen met een corner. Als de bal voor komt neemt Saber Charif alle risico door de bal vol op de slof te nemen. Daar moet je een beetje geluk mee hebben, maar dat zat er voor Saber niet in: de bal vliegt hoog over.
Aan de andere kant neemt Menno Heerkes de eerste hoekschop voor de thuisploeg. En die levert wél meteen gevaar op als Levon van Dijk een kopbal loslaat die door Sergio Kozjak van de lijn wordt gehaald.

Tsjakka!

We schrijven de twintigste minuut als Tijmen Bakker een lekker voetje tussen de opbouw van Hoogeveen krijgt. De bal komt voor de voeten van Saber Charif die er meteen de middenlijn mee oversteekt en goed het oog houdt op de mee sprintende Ahmed al Mahdi die naar binnen komt en net voor de inkomende Marshelon Pourier de bal mee weet te pikken. Oog in oog met doelman Borgman met een heerlijke schuiver de 0 – 1 laat aantekenen. Een heerlijke opsteker na een fraaie combinatie uit de omschakeling.
Uiteraard wil de thuisploeg het hier niet bij laten zitten en via een goede combinatie tussen Björn Klaassens en Jim Veltmaat die Tom Heerkes ziet staan. Heerkes heeft oog voor Emil Bijlsma die een heerlijke treffer in gedachten heeft maar met zijn uithaal vooral lucht verplaatst. De bal hobbelt jammerlijk naast. Hier komt Huizen dus even goed mee weg.

Zeven minuten na de openingstreffer zien we hoe de weer uitblinkende Sergio Kozjak met een heerlijke beweging Sander Egbers het bos in stuurt en meteen Ahmed al Mahdi inspeelt. Al Mahdi op zijn beurt ‘voelt’ de loopactie van Saber Charif aan en nu zijn de rollen omgedraaid, nu is het Ahmed die Saber wegsteekt waarna Saber met een heerlijke krul in de verre hoek doelman Borgman voor de tweede keer kansloos laat! Tsjakka! 0 – 2 en het voelt bepaald aan of er nog wel meer van dit fraais in het vat zit voor Huizen!

Kansen!!

Na een matige kopbal van Levon van Dijk is het weer Huizen dat er tussenuit trekt. Een gekrulde voorzet van Jostein Ohm lijkt een prooi voor zowel Saber als Elijah Kruize te gaan worden. In hun drang naar de rechterpaal worden ze echter gestuit door wat duw- en trekwerk dat door arbiter Robin Brinkman niet als zwaar genoeg wordt beoordeeld om de bal op de stip te leggen. Natuurlijk teleurstelling en commentaar op de tribune van onze ‘huis-criticaster’ waar het de arbitrage betreft, maar ik kan me heel goed voorstellen dat Brinkman de overtreding te licht vond voor een strafschop. Kans verkeken…
Een verre uittrap van Olivier Pabon en daar ziet Jostein Ohm wel brood in. Hij davert richting zestien en besluit zijn geluk te beproeven met een doelpoging in volle ren. De uithaal is hard zat, maar klimt helaas meters over de goal van Borgman. Kans? Kansje…
Een paar minuten later opnieuw een inzet. Borgman moet lossen en dan is daar Saber Charif er als de kippen bij. Helaas heeft de grensrechter geconstateerd dat Saber voordeel uit een eerdere buitenspelsituatie heeft getrokken en Brinkman fluit de situatie dus af. Een beetje dubieus voor mijn gevoel. Weer een mogelijkheid of kans voor Huizen. We moeten nu toch echt meer afstand gaan nemen!
De rust nadert al als Jostein Ohm de bal tot twee keer aan toe voor de voeten lijkt te gaan krijgen. Maar Jostein durft er niet goed voor te gáán en dus gaan ook deze mogelijkheden onbenut aan onze neus voorbij als Hoogeveen wél doortastend het duel ingaat. De vijfenveertig staat al op de klok als Tijmen Bakker opnieuw goed ingrijpt en zijn tackle meteen een steekpass voor Saber Charif vormt. Saber ziet Jostein Ohm met hem mee oprukken en legt keurig breed als Pourier uitglijdt in een poging de breedtepass te onderscheppen. Ohm staat oog in oog met Borgman en een bekeken schuiver lijkt de meest logische optie. Ohm kiest er echter voor om de bal opnieuw breed te leggen op de meelopende Saber Charif die vervolgens keurig afdrukt en de 0 – 3 op het bord denkt te brengen. Daar steekt echter de grensrechter opnieuw een vlaggetje voor. Op de tribune kan ik niet helemaal goed beoordelen of dit een terecht vlagsignaal was. Ohm had ook eigenlijk gewoon meteen af moeten maken, maar a la. Na de wedstrijd zou ik vernemen dat Saber dus niet buitenspel stond en de beelden in de samenvatting op Youtube laat zien dat Saber achter de bal blijft en hij op het moment van schieten zelfs zowel doelman Borgman als Van Dijk voor zich heeft. Een zéér dubieuze beslissing derhalve die voorkomt dat Huizen met rust eigenlijk al een gewonnen wedstrijd speelt.

Rust

En dus gaat Huizen rusten met een marge van slechts twee doelpunten, waar het er eigenlijk wel een stuk of vier hadden moeten zijn. Met name dat laatste ‘buitenspelgeval’ was eigenlijk te dom voor woorden: die bal moet er gewoon in, daar mag je de arbitrage geen gelegenheid meer geven om zo’n goal nog af te keuren!
Huizen is de bovenliggende ploeg en Olivier Pabon heeft zich niet echt bovenmatig hoeven in te spannen. De meeste aanvalspogingen van Hoogeveen liepen al in een vroegtijdig stadium stuk waarbij Tijmen Bakker een prima rol vervulde en tot twee maal aan toe met zijn ingrepen een doelpunt (waarvan dus één helaas afgekeurd) inleidde. Geen vuiltje aan de lucht voor Huizen, dus. Maar terwijl ik dat schrijf schiet me te binnen dat ik dat al een aantal keren eerder memoreerde in de rust. Huizen maakt er helaas een gewoonte van om één helft de pannen van het dak te spelen om vervolgens die andere helft geen deuk meer in dat spreekwoordelijke pakje boter te schoppen. Die goede helft hebben we net beleefd: een goede helft waar we helaas maar, pak ‘m beet, 50% profijt van hebben getrokken. En dat baart me toch zorgen.
Wat me ook zogen baart is het warmlopen van Ludi Marceli. Niet dat ik geen vertrouwen in onze nijvere back heb, maar Sergio Kozjak behoorde deze eerste helft tot de absolute uitblinkers. Wie daar ook voor in de plaats komt, dat is altijd een aderlating met een Kozjak in deze vorm.

Wissel

En inderdaad: Sergio Kozjak zien we niet meer terug. Na het afhaken van Jaylon Moi Thuk Shung in de warming-up een tweede gevoelige aderlating. Bij Hoogeveen ook een drietal wissels: coach Björn Zwikker grijpt drastisch in. Zulks tot genoegen van de dames achter me waarvan één van hen zoonlief ziet aantreden. Björn Klaassens, Marshelon Pourier en Levon van Dijk mogen de frustratie van zich af douchen ten gunste van Noah Schuurman, Lars Miedema en Alagie Foday Jabbie.
Diezelfde Jabbie gaat meteen hopeloos de mist in als hij zich een meter of twee voor de eigen zestien de bal door Saber laat afsnoepen. Saber komt oog in oog met doelman Borgman en we veren al op als we het net zien bollen! Helaas bolt het net aan de verkeerde kant. Met een fantastische reflex weet doelman Borgman een vrijwel zekere goal te voorkomen en drukt de bal in het zijnet. Huizen rest slechts een corner.
Huizen gaat dus blijkbaar toch door op die voor rust ingeslagen weg! Dat moet gewoon goed gaan komen vanavond! Een blik op de ranglijst van dit moment verraadt inmiddels een heerlijke elfde plek. Loon naar werken voor Rob de Groot en zijn mannen!
Die andere invaller, Noah Schuurman gaat er dan over de flank vandoor. Zijn hoge voorzet wordt verkeerd beoordeeld door Olivier Pabon die half onder de bal doorgaat. Dat geeft Tom Heerkes een uitgelezen schietkans die Heerkes niet aan zich voorbij laat gaan. Huizen en Pabon hebben alle geluk van de wereld dat de snoeiharde inzet via de buitenkant van de paal achter spat. Maar Huizen is gewaarschuwd!
Kort daarop opnieuw Schuurman die mag voorzetten. Nu is het Miedema die het doel van Pabon veel te hoog zoekt met zijn doelpoging. Weer een schot ‘voor de boeg’… Huizen, houd je koppie er toch bij!

Aansluitingstreffer en erger

Een inzet van Tom Heerkes wordt nog een keer goed geblokt door Ludi Marceli, maar dan mag even later Sander Egbers aanleggen voor een vrije trap van een meter of twintig. Een muurtje van twee man en iedereen stelt zich in op een voorzet op een van de inlopende mensen. Maar Egbers heeft andere plannen. Met een prachtige wreeftrap jaagt hij de bal onder het opspringende tweemans muurtje richting de verre hoek, waar ook Pabon verrast wordt en dus geen antwoord heeft op die splijtende schuiver die op het natte veld nog extra snelheid lijkt te krijgen. 1 – 2 En dat zal ongetwijfeld de hoop bij de dolende thuisploeg aanwakkeren.
Rob de Groot grijpt meteen in en brengt Joshua Lo-Asioe voor Tijmen Bakker. Helaas, het leed is eigenlijk al geschied: de angst kruipt in de ploeg waar het zelfvertrouwen van Hoogeveen een ferme boost krijgt.
En dan met een dik uur op de klok een aanval over onze linker flank waar enerzijds het gemis van Kozjak zich stevig doet voelen en anderzijds invaller Schuurman het lekker op zijn heupen heeft. Opnieuw komt zijn voorzet aan en koeltjes tikt die andere invaller Lars Miedema de bal sluw tegendraads binnen tussen de toekijkende Vrakking en Lamme door en Pabon de bal in de andere hoek verwachtte: 2 – 2 en dat doet zeer! Héél erg zeer!

Als je ‘m niet kunt winnen…

…dan moet je zorgen dat je ‘m niet verliest! Het is een van de gevleugelde uitspraken van voetbalwijsgeer Cruijff. Huizen probeert die raad ter harte te nemen terwijl de druk van de thuisploeg met de minuut toeneemt. Huizen dreigt zelfs wat overlopen te gaan worden. Overal komen we een stap te laat en zijn dan vervolgens kansloos in de duels waar we die vóór rust nog zo simpel leken te kunnen winnen. Waar vóór rust alle aanvallen van Hoogeveen als de bekende nachtkaars uitgingen, is het nu een complete belegering van de zestien van Pabon.
Gersom Klok en Jim Veltmaat lopen elkaar bij de tweede paal lichtelijk in de weg en zien zo hun kans verloren gaan, Zutterman verkijkt zich even op een bal die over hem heen gaat en daarmee vrij baan geeft aan Gersom Klok, waarna Emil Bijlsma bij de tweede paal af mag drukken, maar de juiste richting niet weet te vinden.
Toch ook nog een poging van Huizen als een goede rush van Tim Vrakking de bal bij Ahmed al Mahdi brengt. Deze heeft oog voor de vrijstaande Elijah Kruize die het in één keer probeert. Ook Elijah had echter het vizier niet helemaal op scherp en de bal verdwijnt jammerlijk richting de reclame-uitingen om het veld.

Je voelde het al aankomen…

Joey Roufs staat aan het eind van een goede Hoogevener combinatie. Ook hij jaagt de bal over de goal. De wedstrijd wankelt. Maar valt hij naar de ene of de ander kant?
Geel voor Roufs als hij zich aan de doorbrekende Ahmed al Mahdi vergrijpt, Saber jaagt de bal nog een keer recht op doelman Borgman, Matias Jones Mourigan wordt nog ingezet ten koste van Menno Heerkes. Ook Dani Vivié komt acht minuten voor tijd nog binnen de lijnen voor Jostein Ohm en zijn eerste actie is het ontvangen van een ‘bodycheck’ bij het positie kiezen. Tot hier en niet verder! De verdediging laat even weten dat ze klaar voor hem zijn. Dani moet ook meteen zelf in een verdedigende rol als hij achter Tom Heerkes aan moet stiefelen om hem de voorzet te beletten. Robbie Schipper komt vier minuten voor tijd nog voor Elijah Kruize en opnieuw wordt Ahmed fors onderuit gehaald op de middenlijn. Geel nu ook voor Jim Veltmaat, die vreemd genoeg wel de vrije trap meekrijgt.
Arbiter Brinkman heeft de handen even vol aan de gemoederen die door de wankele stand wat aan het oplopen zijn. Ook Schipper incasseert een gele prent. De vrije trap wordt snel genomen en de doorbrekende Lars Miedema jaagt de bal wild over. Huizen wankelt, maar de 90 staat al op de klok. Nog even de extra tijd volhouden en dan houden we toch nog een — weliswaar teleurstellend — puntje over aan deze dramatisch uit handen gegeven wedstrijd.
Joshua Lo-Asioe glijdt nog een voorzet uit de doelmond, maar de druk houdt aan. Gersom Klok stuurt Lars Miedema weg. Miedema geeft voor richting rand zestien waar de Uruguayaan Matias Jones Mourigan in alle rust zijn hoek mag uitkiezen. Dailey Groenewegen en Ludi Marceli proberen zich er nog voor te gooien, maar het is te laat. De bal kletst al achter Pabon in het net. Huizen laat alsnog een zeker lijkende overwinning hopeloos uit handen vallen, verzuimde in de eerste helft Hoogeveen naar een kansloze achterstand te spelen en moet hier nu wederom een pijnlijke prijs voor betalen. In plaats van een keurige elfde plek die we met rust nog innamen, vallen we nu terug naar een akelige vijftiende PD-plek…

Rob de Groot

“Als kernwoord voor het verslag denk ik aan ‘onvoorstelbaar’…” open ik mijn gesprekje met onze coach aan wie de nederlaag goed is af te zien. Ik ben boos, teleurgesteld en gefrustreerd en kan het niet laten het zout nog even in de open wonde van onze coach te wrijven. “Een verdiende overwinning, denk ik voor Hoogeveen, want als je nalaat om hier met rust de vier nul op het bord te zetten, dan verdien je het ook niet om te winnen!”
Het blijft even stil. Ik zie de raderen bij Rob druk draaien en ratelen. Zou Rob me nu een repliek geven a la Louis van Gaal? Of zou die me gewoon een directe hoek op de kaak geven? Ik zou het eigenlijk wel verdiend hebben met die treiterige opmerking, maar gelukkig is Rob daar de man niet naar.
Bedachtzaam werpt hij tegen: “Jaahh… Die verdiende overwinning, dat gaat me wat te ver. Maar ik ben het met je eens dat het onvoorstelbaar is dat je deze wedstrijd hier met 3 – 2 verliest! Sowieso moet ie na de eerste helft eigenlijk al in de tas zitten. Ik denk dat we gewoon een hartstikke goede eerste helft spelen met kans op kans. En als het dan nog maar 0 – 2 is… Dan doe je jezelf zo ongelofelijk tekort! Ik heb al vaker gezegd, dat kán niet op dit niveau! Dan krijg je momenten dat je daar spijt van gaat krijgen!
Maar goed: ook ná rust krijg je nog een enorme kans om alsnog de 0 – 3 te maken en dat laten we wéér na. Dan zijn er nog heel veel mogelijkheden en daar doen we ook helemaal niks mee en geef je ‘m uiteindelijk zo weg, dat is ongelofelijk…”
“Ik zat inderdaad in ongeloof te kijken. We hebben het er al vaker over gehad, die twee gezichten die Huizen laat zien in een wedstrijd! Dat is toch wel haast een grote gemene deler!”
“Nou, deze vind ik echt wel anders. In de tweede helft kom je ook gewoon nog goed uit de startblokken en krijg je nog een écht grote kans. Dus wat mij betreft zit ‘t ‘m meer in de zin van ‘de kwaliteit leveren die op dat moment nodig is’. Bij die kansen is het gewoon een kwestie van die kansen áfmaken…”
“Die afgekeurde goal op slag van rust! Ik kon wel janken! Die schuif je toch gewoon meteen binnen?”
“Ja, dan mag je zeker niet meer buitenspel staan! Ik heb echt zoveel kansen gezien en het is écht onbegrijpelijk en is dat uiteindelijk toch ook weer ‘kwaliteit’ dat je ze niet benut. Het past niet op dit niveau dat je zoveel kansen nodig hebt om een wedstrijd te beslissen. Dan past ook bij dit niveau dat je dan een vrije trap tegen krijgt die er zomaar invliegt en in een keer het momentum helemaal kwijt bent.”
“De tweede helft waren we gewoon elke keer een stap te laat om het duel in te kunnen gaan…”
“Ja, een stap te laat. Maar ja, dát snap ik dan wel weer, omdat het logisch is dat de tegenstander dan bloed ruikt. Dan zijn er nog steeds tal van mogelijkheden om die aanvalsdrift te stoppen door gewoon je counters goed uit te spelen, maar als je dat dan óók niet doet…”
“Zijn we gewoon niet ‘volwassen’ genoeg?”
“Als ‘volwassen’ betekent dat je niet de kwaliteit levert op de momenten dat dat gevraagd wordt, dan wel, ja…”
“Als ik zie dat we drie, vier keer alleen voor de keeper staan en die keeper elke keer als winnaar uit de strijd mag komen, een vrije trap van twintig meter die er gewoon van die afstand toch niet in mag…”
“Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Kwaliteit, volwassenheid, hoe je het ook wilt noemen, je moet gewoon ook een bepaalde lef en durf hebben op die momenten en dat je niet maar naar achteren blijft lopen. Dat deden we op die momenten wel. Het mag je gewoon niet overkomen als je dit soort wedstrijden wilt winnen. Maar het begint bij de voorkant, daar moeten we gewoon al voor rust voldoende afstand nemen en heb je het hier helemaal niet over…”
“Dit wordt een lange rit terug…”
“Ja, precies. Maar dat hoort ook bij volwassen zijn, dan moet je dit resultaat met zijn allen ‘nemen’. We wisten toen we hierheen reden dat het hier om een ‘zes-punten-wedstrijd’ zou gaan. Aanhaken of afhaken. Nu komen ze over je heen en het is natuurlijk pas wedstrijd zestien, maar het is zo jammer dat je stappen wilt maken en zo snel mogelijk ‘veilig spelen’ en dat momentum kan je in dit soort wedstrijden pakken.”
“Toch blijf ik het wel een repeterende breuk vinden hoe vaak wij hier met zijn tweeën na een wedstrijd hebben gestaan met filosofieën over waar we hadden kunnen staan… Maar op de een of andere manier is het altijd blaffen maar niet doorbijten…”
“Ik zie dat niet zo dat ‘hadden’, daar ben ik niet zo van. Ik zie het meer als een vorm van realisme. Je kunt wel een gevoel hebben, maar uiteindelijk is het wat het is. Als je nog nooit meer dan tien goals in de derde divisie hebt gemaakt, dan kan je wel dénken dat je er tien gaat maken, maar doe dat dan eerst maar eens een paar jaar achter elkaar. Een aantal concurrenten van ons die hebben het wel al gedaan. Dan moet je realistisch zijn dat het niet ‘vanzelf’ gaat. Het is dan aan mij om te zorgen dat de jongens het vertrouwen houden dat ze het wel degelijk zouden kunnen. Ik zie spelers die op de training fantastisch afwerken, maar eenmaal op de zaterdag niet thuis geven als het een paar wedstrijden niet echt wilde lukken… Da’s logisch, want de meeste jongens hebben nog niet op dit niveau gespeeld en daar moeten we wél naartoe…”
“Je hebt deze week je contract verlengd. Ik moet zeggen dat ik daar erg verheugd over ben. Heb je er lang over na moeten denken voor je tekende?”
“Nou, niet zozeer over na hoeven te denken, het was meer dat ik nog helemaal niet bezig ben met het volgende seizoen. Ik ben voor mezelf niet zozeer op zoek naar zekerheid en ben vol in dit seizoen bezig om er in te blijven met z’n allen. Maar ik kan me van de club uit gezien wel voorstellen dat je continuïteit wilt hebben. Voor mij was het gewoon een leuke groep en een leuke staf bij een mooie club. Ik heb geen enkele reden om niet door te willen gaan…”
“Maar goed, het zou me ook niet verbaasd hebben als er andere clubs aan je aan het trekken zouden zijn geweest…”
“Nee, daar ben ik niet mee bezig. Ik heb van begin af aan gesteld dat ik in het hier en nu sta en alleen met dit seizoen bezig ben. Als er wat langs komt, dan zie ik dat dan wel weer, maar vooralsnog is dat niet aan de orde…”
“Nog één wedstrijd tot de winterstop. Wat ga je vooral overdenken in die periode?”
“Gelukkig is de winterstop niet zo héél lang, dus ik heb zo heel lang om na te gaan denken. Maar wat ik op een rijtje ga zetten is meer een evaluatie van deze eerste seizoenshelft waarin veel sterkhouders geblesseerd zijn geweest. Ik ben blij dat Dailey Groenewegen weer terug is en ik hoop dat ook de andere jongens na de winterstop weer aan kunnen sluiten. Dan ga ik proberen op een rijtje te krijgen welke stappen we na de winterstop nog kunnen gaan zetten, fysiek onder andere. Je moet érgens de sterkste kunnen zijn, dan is fysiek misschien wel de meest voor de hand liggende factor. Hoe kunnen we het collectief nóg sterker maken. Maar inderdaad, deze nederlaag komt hard aan. Ook in de kleedkamer en dat moeten we toch komende week nog zien te managen,” besluit De Groot als ik hem ter afsluiting nog even sterkte wens met de verwerking van deze zure nederlaag.

Jaylon Moi Thuk Shung

Hij stond in eerste instantie in de basis, maar haakte toch af na de warming-up en werd vervangen door Elijah Kruize. Ik vraag hem even om tekst en uitleg als hij de kleedkamer uitkomt…
“Het ging even mis in de training van afgelopen donderdag. We dachten dat het wel zou lukken om vandaag te spelen, maar in de warming-up voelde ik dat ik toch niet helemaal pijnvrij was als ik een sprintje aantrok of draaide. En dus heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen en heb aangegeven dat ik niet volledig fit was.”

Jeroen Lamme

“Waarom maakten jullie het nou verdorie niet gewoon met rust al met vier of vijf nul af?” schiet ik onze aanvoerder nog even aan als hij de bus in wil stappen.
“Ja, onbegrijpelijk, onvoorstelbaar,  zijn inderdaad wel de woorden die door me heen gaan. We waren de eerste helft dan misschien wel niet helemaal dominant aan de bal, maar voor mijn gevoel hebben we toch wel de momenten en de kansen gehad om uit te lopen naar drie-nul, vier-nul. Nou heb ik wel mijn twijfels bij die drie-nul, want die maakten we ook gewoon! Saber geeft zelf aan dat hij niet buitenspel stond. Maar ja, die grensrechter steekt zijn vlag in de lucht. Dat is natuurlijk een twijfelgevalletje. Dan kan je in de tweede helft opnieuw op drie-nul voor komen en dat gebeurt dan helaas niet. We hebben dat nu al een paar keer dit seizoen ervaren: als je het zelf niet afmaakt, dan weet je dat je tegenstander gaat komen. En vandaag was dat dus opnieuw het geval.
Je merkt wel dat de energie een beetje opraakt en dat we minder in die momenten kwamen waar we de eerste helft nog wél in kwamen. Dat kwam natuurlijk ook omdat Hoogeveen het iets anders ging doen. Zij gingen iets opportunistischer spelen, positioneel stond het iets anders.
Dan denk je in minuut tachtig nog: ’Dan maar een puntje en in ieder geval niet verliezen!’, maar dat werd het ook niet helaas…”
“Ik had het er niet met de trainer ook over hoe vaak we dit seizoen al niet aan de rand van het linker rijtje hebben mogen snuffelen. Telkens gaven we echter de zaak uit handen. Wat overkomt jullie dan in de rust?”
“Ik heb écht geen idee. Het is nu al zo vaak voorgekomen dat we binnen vijf minuten na de rust een tegentreffer kregen…”
“Maar dan komen jullie ook niet meer aan voetballen toe en komen jullie overal een stap te laat. Dan gaat er een vrije trap in die er gewoon nooit in had mógen gaan…”
“Nou, we hadden niet echt een muur volgens mij. We stonden meer klaar voor een voorzet voor mijn gevoel.”
“Ik word er gewoon een beetje mismoedig van… Dit is niet de eerste keer, maar zeker al de derde of de vierde keer dat je ‘m door de vingers laat glippen…”
“Ja, volledig mee eens!  Ergens heb je nog wel het gevoel van dat je er zo vaak zó dichtbij zit. We zouden in principe van iedereen kunnen winnen, waardoor je wel een beter gevoel dan vorig seizoen houdt. Volgende week toch weer een kans om drie punten te pakken, maar hoe je het bekijkt: op dit moment staan we gewoon op een nacompetitie plek. Dus uiteindelijk kunnen wel het gevoel hebben dat het beter gaat, maar staan we dus toch gewoon op een nacompetitieplek!”
Aldus een realistische Jeroen Lamme.