Jong Almere City

Het is fris, maar niet echt koud op deze donderdagavond. Droog en bijna windstil, prima voetbalweertje dus. De begeleiding van van Jong Almere City staat gebroederlijk bijeen op het veld en op mijn verzoek wordt er met een big smile een lijst met namen en rugnummers uit de kleedkamer opgehaald. Prima gasten! Die lijst verraadt een nummering die van 35 tot en met 56 loopt. Zeker niet allemaal eerste keus en dat wordt me ook nog even verteld als ik vraag of ze compleet zijn. Zeven spelers die normaal in de basis staan zullen vanavond ontbreken omdat ze aan de eerste selectie zijn toegevoegd.
Op die lijst zie ik tussen de namen van de begeleiding ook de naam van Ervin Lee. Ooit een hogelijk gewaardeerd speler van ons eigen Huizen 1. Ook op hoge voetballeeftijd nog onverwoestbaar en met een fysiek waar menig Onder23-speler een puntje aan kon zuigen! Toppertje!
Ook bij Huizen tref ik wat wissels aan in de basis. Minuutjes maken is immers veelal het credo voor dit soort oefenpotjes. Mooie gelegenheid voor de mannen die wat minder speelminuten maken om zich eens te presenteren.

Duidelijk

De mannen uit Almere nemen meteen het initiatief. Snelle en behendige jonge spelers en meteen leidt dat tot de eerste corner als Immanuel Ghogli goed doorzet. Olivier Pabon weet de corner te pareren en weet zo het eerste gevaar te bezweren.
In de vijfde minuut gaat Zutterman goed door. Hij weet de bal bij de gretig door sprintende Dani Vivié te bezorgen die goed voorzet, maar daar helaas geen medespeler mee weet te bereiken. Het idee was goed, de uitvoering eigenlijk ook wel, maar ja, dan moet er wel iemand de tegenwoordigheid van geest hebben om mee op te komen en voor de man te kruipen. ‘n Mogelijkheid tot een kans die dus verloren gaat.
Drie minuten later is het dan toch raak voor de Jonge Almeerders: een diepe pass en dan gaat die Ghogli goed door en snijdt als een warm mes door de Huizer boter. Oog in oog met Pabon blijft Ghogli koeltjes en rond af zonder Pabon ook maar een schijn van kans te geven. Na acht minuten staat er dus al 0 – 1 op ons scorebord. Dat belooft weinig goeds!
Jong Almere City heeft duidelijk een surplus aan kwaliteit over de hele ploeg genomen. De extra trainingsuren die deze jonge spelers maken betalen zich op het veld uit en de krachtsverschillen zijn op dit moment overduidelijk waarneembaar.

Stug doorgaan

Wat doet Huizen nu met die achterstand. Aan de ene kant dreigt het open mes als men vol op de aanval gaat en deze snelle en creatieve spelers van City de ruimte krijgen om naar hartenlust rond te dartelen. Huizen gaat stug door. Het knokt en werkt en als Zutterman zich opnieuw onderscheidt en goed doorzet, weet hij ook Thomas Kamstra te bereiken. Kamstra legt de bal heerlijk voor en voor het eerst raakt de laatste lijn van Jong Almere City even in de stress. De bal wordt maar half geruimd en als de bal dan voor de voeten van de ijverige Tijmen Bakker valt, bedenkt hij zich niet en haalt verwoestend uit. Je moet een beetje geluk hebben met dit soort uithalen vol op de slof. En die mazzel had Tijmen dus niet. Als een kruisraket verdwijnt de bal hoog in de duisternis van het tweede veld…
Nog een goede aanval van Huizen als Kamstra de bal opnieuw goed breed weet te leggen en Jostein Ohm de bal voorlangs jaagt bij doelman Noël Reit. Opnieuw geen werk voor doelman Reit die vooralsnog een rustige avondje Huizen beleeft.

Kans

We zitten in de drieëntwintigste minuut als spits Joyce Nsingi ineens vrij voor Pabon opduikt op een goede voorzet. De kan is levensgroot en van twee meter afstand denkt Nsingi de 0 – 2 al op de schone te hebben. Een intikkertje! Maar daar heeft Nsingi buiten de waard gerekend. En die waard heet Pabon! Met een flitsende reactie weet Pabon de van dichtbij ingetikte bal toch te pareren en houdt zo Huizen min of meer in de race.
Uiteraard is 0 – 1 geen kansloze stand, maar heel eerlijk gezegd kan Huizen voorin niet echt een krachtige vuist maken. En die vuist heb je toch echt nodig wil je tot scoren komen…
Een leuke combinatie tussen Joshua Lo-Asioe en Jostein Ohm gaat loopt ook maar net op niets uit. Tegen tegenstanders op dit niveau moet je niet op foutjes wachten, die zal je moeten afdwingen. Maar daar leek het voorlopig niet echt op bij Huizen. Thomas Kamstra lijkt nog het dichtst bij de gelijkmaker te komen, maar helaas ziet hij zijn harde afstandsschuiver een half metertje langs de verkeerde kant van de paal spatten.
Tijmen Bakker controleert dan een minuut of vijf voor rust een bal ontzettend fraai en weet er meteen een vervolg aan te geven waarmee hij Dani Vivié op avontuur stuurde. Maar ook dit avontuur zou het gewenste einddoel niet gaan halen, want hij wordt professioneel gevloerd. Het nemen van de vrije trap laat even op zich wachten, want doelpuntenmaker Ghogli is erbij gaan zitten en heeft een naar het zich liet aanzien een blessure aan de knie opgelopen en moet vervangen worden door Xavi Woudstra. Opnieuw een slachtoffer van onze erbarmelijke kunstgrasmat? Voetbal blijft een sport waarbij knieblessures aan de orde van de dag zijn, maar de gedachte drong zich toch wel nadrukkelijk aan me op.

Rust

De 0 – 1 is een milde afspiegeling van het spelbeeld dat we de afgelopen drie kwartier hebben mogen aanschouwen. Het verschil in de wekelijkse trainingsarbeid tussen deze aanstaande profs en onze goedwillende amateurs is onmiskenbaar aanwezig. De mannen uit Almere zijn technischer, handelen sneller, vinden elkaar makkelijker.
Huizen mist uiteraard een aantal basiskrachten die wellicht toch enig tegenwicht hadden kunnen bieden. Op volle oorlogssterkte heb je het als derde divisionist al lastig tegen een ploeg die een divisie hoger speelt. Laat staan als je dan ook nog met wat spelers aantreedt die je normaliter niet echt als eersten op het wedstrijdformulier zou hebben gezet. Het is dan ook zeker in die mannen te prijzen dat het nog ‘slechts’ 0 – 1 staat! Ook nu blijkt toch weer dat we best een brede bank hebben, want bij vlagen wist Huizen toch ook zelfs wel leuke stukjes voetbal op de mat te toveren, ook al heeft dat doelman Reit uiteindelijk niet echt veel werk opgeleverd.
Minuutjes maken is het devies voor onze mannen. Zo’n wedstrijd tegen een sterke tegenstander is vooral heel leerzaam. Dan doet de score er an sich niet echt zoveel toe. Al zou een Huizer treffertje me zeker veel plezier hebben gedaan…

Wissels

Uiteraard wordt er gewisseld. Bij Huizen betekent dat dat Ahmed al Mahdi in de ploeg gebracht wordt. Ook ons kersverse taatje Mike Lettinck verschijnt binnen de lijnen.
Huizen lijkt wat voortvarender te werk te gaan met onze aanvalsleider op zijn vertrouwde plek. Een goede actie van Ludwuincy Marceli die Thomas Kamstra denkt weg te sturen. De pass houdt helaas geen gelijke tred met de goede actie daarvoor en is helaas te scherp voor Kamstra om nog te kunnen belopen. Even wat frustratie over en weer, maar Huizen lijkt toch iets meer de aanval te willen zoeken. Twee minuten later opnieuw een fraaie aanval waarna Elijah Kruize vanaf de achterlijn de bal voor weet te krijgen. Vóór, maar niet bíj een medespeler. Opnieuw gaat er een goede voorzet verloren bij gebrek aan mankracht. Een minuut later opnieuw Huizen dat scherp in de aanval gaat. Zutterman zet goed door en zet ook weer vanuit lastige hoek de bal in de doelmond. Doelman Reit moet nu wel degelijk de handen uit de mouwen steken en weet de bal wat onorthodox weg te meppen. Maar Huizen lijkt echt wat meer in de wedstrijd te komen.

Gretig

Met een dik uur op de klok zien we dan hoe Lev Lenssen ingebracht wordt voor Aethan Yohannes. Vlak voor de tribune wordt een aantal verbeten lijf-aan-lijf-duels uitgevochten. Sportief, dat wel, maar gretig en bepaald niet met wederzijds ontzag.
Ook Sergio Kozjak, Tijmen Bakker, Jaylon Moi Thuk Shung en Saber Charif komen dan (weer) in het veld. De zesenzestigste minuut zien we dan de beste kan voor Huizen als de bal zomaar in de Almeerder doelmond blijft hangen. Verbeten pogingen worden gedaan om de bal die laatste tik in dat gapende gat te geven terwijl Jong Almere City met evenveel energie zulks tracht te voorkomen. Er gebeurt teveel om allemaal te kunnen omschrijven, maar die bal hád er gewoon in gemoéten! U heeft de uitslag uiteraard al zien staan en weet dus al dat die bal het net dus niet wist te vinden. Sterker nog: het mondt uit in een uitval van de Almeerders. Doelman Milo de Man is gelukkig attent en met een duidelijke brul waarmee hij de bal opeist is hij de aanstormende aanvaller net te vlug af en weet met een snelle hervatting Huizen weer op weg naar zijn collega aan de andere kant te sturen. Het leidt tot een hoekschop voor onze mannen die door Sergio Kozjak helaas gevaarloos voorlangs wordt gestuurd.
Diezelfde Kozjak wordt kort daarop stevig geraakt door Caleb Asante die wel zo sportief is om onze nijvere back meteen weer overeind te helpen.

Het doek valt

Dan worden Jostein Ohm en Tim Vrakking weer in de ploeg gebracht. Dat geeft even een wat andere bezetting achterin waar nu captain Jeroen Lamme ontbreekt. En daar maakt Jong Almere City onmiddellijk gebruik van. Met een heerlijke solo dwarrelt invaller Lev Lenssen door ons strafschopgebied, gaat neer, maar ziet de bal wel voor de vrijstaande voeten van Aymane Bais rollen die genadeloos uithaalt en De man kansloos laat. Even verwarring aangezien arbiter Van den Broek eigenlijk voor een strafschop had gefloten. Maar heel terecht prevaleert hij het doelpunt boven de strafschop en wijst naar het midden. 0 – 2 en daarmee lijkt het pleit wel beslecht. Zeker als vijf minuten later Xavi Woudstra simpel vrij wordt gespeeld en al even simpel binnen mag schuiven. 0 – 3 en dat is aan de ene kant dan wel lichtelijk geflatteerd, maar aan de andere kant was Jong gewoon de betere ploeg, had meer kwaliteit in huis dan huizen.
De slotfase brengt on s nog een fel op doelman Reit doorjagende Saber Charif. De jonge doelman verblikt of verbloost niet en weet doodgemoedereerd gewoon een fraaie voortzetting te produceren. Hoogtepuntje was nog wel een actie van Tim Vrakking die een open doekje kreeg voor een fraaie passeeractie achter het standbeen langs waarmee hij zich onder de druk van Jong Almere City uit wist te spelen. Maar ook deze fraaie actie had geen vervolg die op het scorebord tot uitdrukking kon komen… Huizen verliest wat forser dan verdiend van een beter Jong Almere City. Geen schande, wel veel leermomenten…

Rob de Groot

Terwijl Rob de camera opruimt en we over het veld naar de kleedkamers sjokken, neem ik de gelegenheid te baat om hem even naar zijn conclusies te vragen. Hij moet er weer even een paar seconden ver nadenken voor hij die conclusies met me kan delen…
“Eeeehhh… Nou, als je het vergelijkt met de tegenstander, dat we dan aan de bal, het positiespel, nog heel veel stappen te maken hebben,” klinkt het bedachtzaam en voorzichtig.
“Je speelt natuurlijk wel tegen een ploeg die vier keer in de week traint…” werp ik ter verdediging op.
“Ja, het is natuurlijk een hele jonge en talentvolle ploeg die heel graag wil, ze kunnen allemaal voetballen, dus het maakt niet zo heel veel uit wie er op het veld staat. Maar ook in die zin is het gewoon een hele nuttige oefenwedstijd waarin we de jongens die wat minder gespeeld hebben ook wat minuutjes hebben kunnen laten maken.”
“Je houdt het dan toch nog opmerkelijk lang op 0 – 1. De tweede helft vond ik dat we sterker voor de dag kwamen….”
“Ja, eens! Meer duels, meer vooruit…”
“Ik had toen nog even het gevoel dat het nog wel eens ‘leuk’ kon worden…”
“Ja… Maar dat werd het niet…” constateert De Groot nuchter.
“Het werd uiteindelijk 0 – 3 en dat vind ik toch wel een beetje geflatteerd…”
“Ja, ook dat ben ik wel met je eens, even los van het feit dat we wel erg weinig gecreëerd hebben, die keeper had een hele makkelijke dag. Nee, wat dat betreft hebben we weinig potten kunnen breken vanavond.”
“Had je dat wel verwacht? Viel het je tegen?”
“Nou, het viel me met name tegen hoe we in balbezit functioneerden. Ik moet het nog even rustig op video nazien, maar ik vond het verschil in positiespel té groot… Ik denk dat we dat beter kunnen. Als je steeds de keuze maakt om de bal terug te spelen, dan blijf je gewoon onder druk staan. Zodra je de mogelijkheid hebt moet je vooruit de oplossing zoeken. Door die manier van positiespel spelen roep je het ook wat over jezelf af…”
“Dat moet de personele bezetting dan ook wel toelaten. Ik wil de jongens die speelden zeker niet affikken, maar je speelde niet met je sterkste elf vanavond…”
“Nee, precies! Maar daarom zeg ik ook dat het een hele nuttige oefenwedstijd was en volgende week krijgen we een heel ander potje! Iedereen is hier fit gebleven en dat is het belangrijkste…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Natuurlijk wil je altijd winnen, natuurlijk ben je teleurgesteld als je in de slotfase nog even twee ferme tikken op de neus krijgt. Maar je speelt gewoon tegen een ploeg die op een heel ander niveau speelt. Was het verschil in kracht tussen de vierde en de derde divisie al fors, het verschil met die tweede divisie is zo mogelijk nóg groter. Jong Almere City staat heel netjes vijfde in die tweede divisie. IJsselmeervogels, de ploeg die vorig seizoen toch wel met enige overmacht promoveerde naar die tweede divisie, staat nu op de voorlaatste plek. Dat zegt toch wel wat over die krachtsverhoudingen.
Kijkend naar deze jonge ploeg van aanstormende talenten, dan kan je van een ploeg gelardeerd met spelers die normaliter niet op een basisplek kunnen rekenen niet verwachten dat ze daar wel even in de bus zullen blazen. Dan calculeer je een nederlaag op voorhand gewoon in.
Persoonlijk vind ik het heel bemoedigend dat we ondanks deze geïmproviseerde equipe toch lang op die mager 0 – 1 wisten te blijven en de tweede helft zelfs nog een paar keer met wat fraaie staaltjes voetbal toch aardig wisten mee te voetballen.
Ik vind het daarentegen wel teleurstellend dat we zo weinig hebben weten te creëren. Eén levensgrote kans telde ik, verder een handjevol ‘mogelijkheden om tot een kans te kunnen komen’ waar verder geen doelman aan te pas hoefde te komen. Dáár had ik toch wel iets meer van verwacht.
Aan de andere kant: ook Jong heeft onze doelmannen niet echt het zweet in de bilnaad gespeeld. Behoudens de drie goals zag ik eigenlijk alleen nog één keer een wereldredding. verder waren het ‘oprapertjes’ en de trieste gang naar het net dat ze als voornaamste bezigheid hadden.
Volgende week zaterdag wacht ons dan het serieuzere werk in de vorm van het sterke Staphorst dat zich met haar derde positie op de ranglijst als wel een héle sterke promovendus etaleert. Zaterdag even op adem komen en dan vol goede moed naar Staphorst!