Rohda Raalte: ons zijden draadje

Zeventig jaar zijn en dan nog steeds met een dikke knoop in je buik op een voetbalwedstrijdje liggen wachten. Ik ben ook niet goed bij mijn hoofd ook! Het verlate aanvangstijdstip dat de KNVB verordonneerd heeft om alle wedstrijden in de laatst twee speelrondes gelijk te laten verspelen maakt het wachten nog eens wat langer. Lekker zonnig weertje in mijn tuin, maar ik heb de rust niet om er van te genieten en pendel als de slinger van een klok heen en weer tussen werkkamer en tuin. Wat duurt zo’n mooie dag dan ineens lang! Het vogelhuisje geschilderd om maar wat om handen te hebben, twee(!) bladzijden gelezen, vier bakken koffie en dan mag ik eindelijk van mezelf op weg naar de Wolfskamer.
Huizen hangt aan een zijden draadje. Alleen winst biedt nog enig uitzicht op een langer verblijf in de derde divisie met DEM dat met een gelijk puntenaantal nog volop in de achtervolging is. Het staartgroepje op de ranglijst wordt eigenlijk aangevoerd door Ajax dat zich met vijfendertig punten nog steeds in de gevarenzone bevindt. Twee keer verliezen en de Amsterdammers kunnen maar zo ingehaald worden door Excelsior’31, Huizen en DEM. Het blijft hoe dan ook tot op de laatste speeldag akelig spannend onderin.
De arbiter voor vandaag staat als ‘afgeschermd’ op de website. Ik kom dat de laatste tijd wel vaker tegen. ‘t Kan toeval zijn, maar zo niet, dan begrijp ik het wel. Je gaat als arbiter nooit helemaal kritiekloos over de velden en er zijn gewoon figuren die in hun frustraties de maat niet weten te houden. Ik kan me goed voorstellen dat je als arbiter daar niet op zit te wachten. En ik kan me al helemaal voorstellen dat de partners van onze ‘helden in het zwart’ er al helemáál niet op zitten te wachten om die schuimbekkende idioten aan de deur te krijgen vanwege de liefhebberij van manlief…
Via het wedstrijdformulier verneem ik dan dat oud eredivisiespits Geert den Ouden (Excelsior, Willem II, Graafschap, ADO Den Haag, RBC) onze arbitrage gaat verzorgen. Die hebben we nog niet eerder gehad, dus ik ben benieuwd!
Huizen moet de strijd gehavend aan. Naast de al wat langer geblesseerden Joshua Lo-Asioe en Adil Haian, is daar ook Lars van Huisstede bij gekomen. Hij komt wel op de bank, maar is geen volledige wedstrijd inzetbaar. Ook Dennis Lamme is niet geheel ‘okselfris’ uit de strijd op Urk gekomen en donderdag was het nog onzeker of hij wel op tijd inzetbaar zou zijn. Maar Dennis kan gelukkig wel gewoon aan de aftrap verschijnen. De vraag is dan natuurlijk wel voor hoe lang… Zorgen, zorgen, zorgen…
Coach Arnold Klein heeft gekozen voor Tristen Kroeze op de vleugel waar Van Huisstede normaliter opereert. Een opmerkelijke keuze met Biljardt en Kuiper beschikbaar op de bank. Maar ik heb in de zeven jaar dat ik het genoegen heb gehad met Arnold Klein te mogen samenwerken hem nog nooit kunnen betrappen op een ondoordachte zet. Alles heeft een reden bij Arnold, met alles heeft hij een doel voor ogen. De term ‘voetbaldier’ is op hem zeker van toepassing. Ook Elijah Kruize heeft met zijn uitstekende invalbeurt op Urk een basisplek afgedwongen. Hij vult het gat op dat de blessure van Lo-Asioe heeft geslagen.
De opstelling van Rohda Raalte kent vijf nieuwe basisspelers ten opzichte van een klein jaar geleden toen we hier met 0 – 0 gelijk speelden in de nacompetitie en ons daarmee promoveerden naar de derde divisie. Max Blanke is van die vijf de enige die zich van wissel naar basis heeft opgewerkt.
Op de tribune blijkt mijn kleiding toch wat al te zomers: tegen het snijdende windje in de schaduw is mijn hoodie eigenlijk toch niet echt bestand en die korte broek blijkt ook een koude misvatting. Maar hopen dat de wedstrijd hartverwarmend zal zijn…
De pupillen van de week doen hun werk tot grote trots van een van de opa’s die voor me de gang richting doelman Amos Wesseh op de gevoelige plaat vastlegt en dan kunnen we beginnen aan onze D-Day…

Druistig

De druk zit er dus goed op voor Huizen. Rohda Raalte is hier echter niet naartoe gekomen om zich als kanonnenvoer te laten afslachten en dat leidt tot druistig voetbal over en weer. Gretig wordt er af gejaagd en dat maakt dat geen van beide ploegen lekker in haar spel weet te komen en de bal lang in eigen gelederen blijft. Het zal ook die spanning en nervositeit geweest zijn waardoor een terugspeelbal op Olivier Pabon niet helemaal lekker uitkomt. Onze doelman probeert een voortzetting, maar ziet de bal op het hoofd van een Rohda speler belanden. Gelukkig levert de kopbal van ver geen problemen op voor onze jonge doelwachter.
Met pas drie minuten op de klok zien we dan een een goede voorzet van die tot vleugelspits gepromoveerde Tristen Kroeze. De bal scheert de doelmond, maar helaas ook aan spits Ahmed al Mahdi voorbij. Van een meter of drie mag dit toch eigenlijk al tot de eerste serieuze kans voor Huizen worden gerekend!
Arbiter Den Ouden laat even zien dat hij van de hoed en de rand weet als Martijn van de Werken met een forse ingreep een aanslag op de benen van Timo Vos pleegt. Meteen ter plekke, meteen de dader bij zich roepen en even duidelijk maken dat een volgende poging richting gipskamer onverbiddelijk bestraft gaat worden. Ik houd daar wel van: gekscherend wil ik dat nog wel eens ‘De Ziekte van Nijhuis’ noemen, maar Geert heeft meer dan voldoende autoriteit en hoeft die autoriteit niet met kaarten af te dwingen.
Na een kwartiertje van slordig voetbal geeft Taylan Aslan dan een heerlijke pass breed waar Ebi Willemsen en Teije ten Den domweg vergeten hun voet tegenaan te zetten. Daarna is het een ‘oprapertje’ voor Pabon en mag Huizen een dankgebedje tot vrouwe Fortuna richten…
Het is duidelijk een ‘degradatie-plus-duel’ aan het worden: alleen het resultaat telt…

Tussen hoop en vrees

Het spel gaat snel heen en weer, maar de kansen zijn vooralsnog dun gezaaid. Beide keepers hebben zich nog niet bovenmatig hoeven in te spannen.
Pabon is er attent uit als Ebi Willemsen wel brood ziet in een diepe bal, Thom Strijland plukt een akelige terugspeelbal van Taylan Aslan fraai uit de lucht voor het een perfecte voorzet op de sluw positie kiezende Theo Visser kon worden, Zutterman zit er goed tussen als Willemsen een poging doet. De bal schiet door naar de andere kant waar de inzet Casper van der Veen tot een hoekschop leidt. Van der Veen neemt hem zelf, maar doet dat zwak. Het is over en weer slordigheid troef.
Een vrije trap van Visser na een klein half uur zwoegvoetbal lijkt dan een uitgelezen kans voor onze captain om de scoren open te breken. De bal gaat echter spijkerhard in de muur en bezorgt ongetwijfeld daarin iemand een paar dagen hoofdpijn…
Het wordt een corner die Visser nu fraai in de doelmond brengt. Daar zit doelman Amos Wesseh er akelig naast en de bal wordt in paniek geruimd door de Raalter defensie. Het deed een beetje denken aan Urk vorige week. Die scoorden dus uit een min of meer soortgelijke situatie, maar op de een of andere manier zijn dit soort kansen maar steeds niet aan Huizen besteed.
Drie minuten later opnieuw een corner voor Huizen als Thom Strijland een halve mistrap produceert als hij de bal van de achterlijn weg wil werken. Visser brengt voor en ziet zijn inzet weggekopt worden.. Opnieuw een corner terwijl Rohda Raalte coach Jos van der Veen twee man de dug-out uit stuurt om warm te gaan lopen. Nu Van Huisstede niet beschikbaar is komen alle corners en vrije trappen voor rekening van onze aanvoerder en opnieuw zwaait de bal goed voor. Deze keer wordt hij op de doellijn weggekopt. Opnieuw toch een kans, dan wel ‘een mogelijkheid’ voor Huizen… Maar nog steeds ligt ie er niet in. Aan de andere kant ineens een voorzet van Willemsen die perfect op het hoofd van spits Teije ten Den belandt. Recht in handen van de opgeluchte Olivier Pabon. Ook deze had er maar zo in gekund. We worden heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees…

Dan toch!

Aan de zijlijn ligt dan Martijn van de Werken geblesseerd te zijn. Sportief speelt Huizen de bal uit hoewel Van de Werken buiten de lijnen ligt. Het is einde wedstrijd voor Van de Werken die ondersteund naar de kleedkamers afgevoerd wordt. Vanaf hier wensen wij Martijn een spoedig herstel! Max Koelen wordt dan binnen de lijnen gebracht en als Rohda Raalte de bal weer sportief richting Pabon heeft gespeeld, zien we een minuut later hoe die zelfde Koelen een heerlijke dribbel in huis heeft en zijn inzet in eerste instantie geblokt ziet worden. De rebound valt opnieuw voor zijn voeten en in een reflex jaagt hij de bal van een meter of drie tegen de buitenkant van de paal. Opluchting opnieuw voor Huizen.
We naderen de rust al als Timo Vos op karakter doorzet, de bal herovert en doorgaat. Doelman Wesseh komt als een speer zijn goal uit en blokt de inzet van Vos. De rebound van Ahmed al Mahdi – die hard werkte maar wat ongelukkig was in zijn afronding – is dan opnieuw een prooi voor de Raalter doelman. Huizen gaat echter door en kort daarna lijkt een bal onstuitbaar richting het lege Raalter doel te vliegen. Achtervolgd door de venijnig doorzettende Tristen Kroeze weet Thom Strijland de bal echter net voor de doellijn weg te werken. Weer een kans die maar ternauwernood aan de Huizer neuzen voorbij gaat.
De rust lijkt daarmee op een onontkoombare  0 – 0 uit te gaan draaien als Dennis Lamme goed doorzet. Arbiter Den Ouden ziet er geen overtreding en en laat gewoon doorspelen. Daardoor mag Dennis doorstoten tot net binnen de zestien en dan ziet hij zijn kans schoon om met een heerlijke schuiver de goede hoek te kiezen en Wesseh kansloos te laten! 1 – 0 en dan komt de hoop uiteindelijk toch boven de vrees uitdrijven!
Lang lijkt Huizen niet te kunnen genieten van die voorspong, want kort daarop ligt de bal al weer achter Olivier Pabon in het net. Gelukkig heeft de grensrechter buitenspel geconstateerd en met de schrik nog om het hart haalt Huizen daardoor de rust met die wankele voorsprong.

Rust

Met die late 1 – 0 mag Huizen zich dus de gelukkigste van de twee ploegen noemen. Ondanks de kansen oogt het door het povere voetbal maar zo als een wedstrijd die door een enkele treffer beslist zou kunnen worden. Ik hoop dat mijn voorgevoel me niet bedriegt!
Huizen en Rohda Raalte spelen slordig voetbal waarbij vooral inzet en werklust de hoofdmoot vormen en kwaliteit en virtuositeit ondersneeuwen in de onzorgvuldigheid. De verre inworpen van Tristen Kroeze blijken voor het nodige gevaar te zorgen en zo een extra wapen in deze strijd om lijfbehoud te vormen. Die invaller aan Rohda zijde – Max Koelen – verbaast me. Zijn acties maken hem zo ongeveer de gevaarlijkste man bij onze gasten. Daar zou ik zeker mee begonnen zijn. Dat nummer elf op de rug doet inderdaad een voormalig basisklant vermoeden. Wellicht ook niet volledig inzetbaar na een zwaar seizoen?
Timo Kozjak en Justen Kuiper begonnen kort voor rust al aan een warming up. Zouden zij de ploeg komen versterken? Wat is Klein van plan om deze voorsprong over het eindsignaal te tillen? Vooralsnog vullen deze twee invallers de rust met een ontspannen balletje hooghouden waarbij de het ‘vingertje-tik’ op de oren van de deelnemers het voornaamste doelwit lijken te vormen.
De standen op de andere velden gonzen over de tribune. Ik weiger ze tot me te nemen. Ik krijg er de zenuwen van. Ik zie ze wel als ze definitief zijn. Het laatste waar ik nou trek in heb is wel valse hoop…

Wissels

Coach Jos van der Veen grijpt in en brengt Fabian te Kolsté en Kevin Peppels binnen de lijnen voor Teije ten Den en Taylan Aslan.
Huizen neemt meteen het voortouw en op een goede voorzet van Theo Visser krijgt Timo Vos ter hoogte van de tweede paal net zo’n slim duwtje in de rug dat hem belet er het hoofd onder te zetten. De bal schiet door en dan volgt er even later een vrije trap van Visser die onderschept wordt. Visser herovert op karakter de bal en dwingt een corner af die hij zelf neemt.
Wat er dan in het hoofd van Visser omgaat weet ik niet, maar hij wil de corner kort nemen op Zutterman, maar de bal is veel en veel te kort en de bal gaat naar de vers ingevallen Kevin Peppels die aan een rush begint waar twee verdedigers geen antwoord op weten. Bij zijn draai in volle sprint gaat Tristen Kroeze dan ook nog eens onderuit en dan is het kaassie voor Peppels om de bal achter de kansloze Pabon te schuiven. De gelijkmaker komt aan als een ferme beuk in de maagstreek. Zelden zag ik het gezegde ‘in eigen voet schieten’ zo nadrukkelijk in beeld gebracht als het drama dat zich zojuist aan mijn ogen voltrok…

En nu?

Klein stuurt Biljardt en Kamstra ook aan de warming-up. Een gelijkspel zou maar zo einde oefening in de derde divisie kunnen betekenen. Tristen Kroeze zet na een goede actie de bal nog maar weer eens goed voor, maar opnieuw ontbreekt het aan een afdoende afwerking. Peppels geeft aan de andere kant een voorzet die Te Kolsté met een halve volley hard voorlangs jaagt na onzeker optreden achterin. Het evenwicht is wankel en de wedstrijd lijkt beide kanten op te kunnen gaan vallen. Vrouwe Justitia heeft een blinddoek om, maar zou dat ook met vrouwe Fortuna het geval zijn?
Even een botsing tussen de fanatiek op een diepe bal van Timo Vos doorlopende Ahmed al Mahdi en doelman Wesseh. De doelman moet even op de been worden geholpen maar kan de wedstrijd gelukkig gewoon vervolgen. Het zou de laatste actie van Vos betekenen op eigen veld. Justen Kuiper komt zijn plek in nemen. Het ga je goed Vossie! Ik heb je altijd gewaardeerd vanwege je inzet, je werklust en je ‘goede kop’. Je scoorde helaas niet zo veel, maar die je maakte waren wel altijd belangrijk! Een teamplayer waar Hoogland zeker een hoop plezier aangaat beleven. Succes!
Ruim een uur op de klok en mijn hartslag gaat even naar gevaarlijke waarden als Max Blanke de bal voor open doel naast jaagt! De grensrechter aan de tribunezijde zat er helaas een aantal keren lelijk naast en ook aan deze actie leek een buitenspelsituatie vooraf te gaan.
Te Kolsté heeft er ook een op de schoen die uitstekend gepareerd wordt. Het zijn de oogjes in de naalden waar Huizen even doorheen kruipt. Ook deze bal telde ik al. Het geloof lijkt een beetje weg te zijn geëbd bij onze mannen.
Maar ook aan de andere kant zien we hoe Ahmed al Mahdi verwoed zwoegt om zich over zijn dode punt heen te zetten. Zijn uithaal mist de bal echter half en ook de herkansing weet het doelvlak niet te raken. Alleen een goal ontbrak er nog aan de goede wedstrijd van onze aanvalsleider.
Opnieuw een dubbele wissel bij onze gasten: Sam Nijland en Coen van Heun komen Max Blanke en Ebi Willemsen aflossen. We gaan de slotfase van deze titanenstrijd in…

Er overheen of er onderdoor?

In de rust bekroop me het gevoel dat één treffer deze wedstrijd zou kunnen beslissen. En dat gevoel bekruipt me nu weer. Wie nu scoort gaat er met de volle winst vandoor! Nog steeds probeer ik me af te sluiten voor de kreten om me heen die de uitslagen op de andere velden doorgeven. Ajax achter, DEM achter, Excelsior achter… Verdikkeme! Als we een kans hebben dan is het nú!
Arbiter Den Ouden gaat in alle hectiek ook een paar foutjes maken, valt mij op. Zo krijgt de uitstekend spelende Kogeldans de bal hard op de borst geschoten door Rohda en lijkt er vandoor te kunnen gaan. Den Ouden ziet er echter een handsbal in…
Van Huisstede krijgt haast de heldenstatus als hij de bal bekeken inzet. Helaas treft ook hij slechts de paal. Zutterman jaagt de bal wat wild over de goal, we proberen toch de overwinning te forceren. Dat wordt door de onverzettelijkheid van Sergae Kogeldans nog eens onderstreept die al zitvoetballend zelfs zijn man nog weet te passeren! Helaas komt hij centimeters tekort met zijn zittende uithaal om de bal nog door te kunnen spelen, maar het karakter droop er vanaf! Jammer dat we deze kleine mannetjesputter kwijt gaan raken. Ik zou er zeker nog eens over na gaan denken…
Thomas Kamstra komt er dan in voor Elijah Kruize. Kruize speelde net als vorige week opnieuw een uitstekende wedstrijd. Hij was voor mij vandaag een van de kandidaten voor de titel Man-of-the-Match en solliciteerde daarmee zeker opnieuw naar een basisplek.

Er overheen!

Minuut drieëntachtig op deze gedenkwaardige zeventiende mei tweeduizendenvijfentwintig… Een frêle invaller krijgt de bal aangespeeld op de rand van de zestien. Geen spoortje van twijfel, geen vrees in het hart en met een zelfbewuste kapbeweging stuurt hij zijn directe tegenstander heel even uit positie. Het gaatje dat daardoor valt wordt door hem onmiddellijk herkend en met een sierlijke geplaatste trap laat hij in de verre hoek doelman Amos Wesseh volstrekt kansloos. Wanhopig graaien de handen van de lange doelman in het luchtledige terwijl de bal genadeloos naar de 2 – 1 suist…
Onze Lamine Yamal heet dan maar ‘gewoon’ Justen Kuiper, maar het doelpunt was van een ongekende schoonheid en importantie!
Officieel nog zeven minuten te gaan, maar het spel heeft herhaaldelijk stilgelegen voor wissels en blessures. Maar van mij mag Den Ouden gewoon af fluiten.
Ahmed al Mahdi doet nog een moeizame poging de score verder op te voeren, maar de inzet mist de kracht om Wesseh te verschalken.
Huizen ruikt de overwinning en rost alles naar voren. Zo’n diepe bal belandt voor de voeten van doelman Wesseh die de bal even hard weer terug knalt. Het is daarmee meteen een voorzet op Thom Strijland die zomaar vrij voor Pabon op mag duiken! Onze opluchting gaat als een collectieve zucht over de tribune als Strijland zijn harde lob over de goal van Pabon stuurt.
Dan vallen de corners als rijpe appelen. Vier stuks op rij als Huizen er maar niet in slaagt de scherp indraaiende hoekschoppen afdoende te verwerken. Dan na de vierde lukt dat dan eindelijk en vindt Den Ouden het welletjes. Huizen pakt de winst en daarmee voorlaatste strohalm… Next stop: Heemstede…

Arnold Klein

“Heb jij er van de week nog een telefoontje naar Genemuiden aan gewaagd?” vraag ik Arnold Klein, doelend op de 0 – 2 winst die zijn toekomstige ploeg op onze concurrent DEM wist te behalen waarmee ze de directe degradatie van de Beverwijkers min of meer een feit maakten. DEM heeft in die laatste speelronde qua doelsaldo minimaal dertien doelpunten goed te maken om zich het vege lijf nog te kunnen redden. Dat lukt nooit zonder vragen van de KNVB-tuchtcommissie…
“Haha, nee, ik weet in welke situatie Genemuiden ook zit. Die hebben vorig seizoen nog een week langer door moeten voetballen dan wij met een hele krappe selectie. Daardoor hadden ze de laatste weken wat moeite om spelers op de been te houden. Dat wrikt toch ook wel bij hun supporters, die willen een Genemuiden zien dat er voor gáát. En dat hebben ze vandaag gedaan!”
“Ik kan me voorstellen dat dat voor een thuiswedstijd voor eigen publiek geldt, maar dit was een uitwedstrijd. Ik dacht: Genemuiden pakt geen punt meer…”
“Nou, ik was er ook eigenlijk niet meer vanuit gegaan. Zeker niet omdat DEM een beetje een angstgegner is voor Genemuiden. Het enige waar ik wel vanuit ging, was dat Sportlust van Ajax zou winnen. Sportlust gaat nog vol voor de periode, dus die hebben nog genoeg om voor te gaan…”
“Ze zeggen wel eens dat aan het einde van het seizoen alle plussen en minnen met elkaar in evenwicht zullen zijn. Is dat nu met ons ook het geval? Alle concurrenten verliezen en wij pakken weer eens de volle winst…”
“Nou, dan hoop ik niet dat we nu al in totaal al gecompenseerd zijn… Haha! We hebben best wel wat pech gehad dit seizoen, dus laten we deze lijn maar gewoon voortzetten…”
“Het dreigde er toch even beroerd uit te gaan zien voor ons toen we eigenlijk in onze eigen voet schoten met die gelijkmaker. Wat een belachelijke corner… Sorry dat ik het zeg…”
“Mwoah, ik heb er ook geen andere woorden voor! Ik snapte ‘m ook niet en in het veld ook niet. Als je ‘m iets harder geeft, dan komt ie gewoon bij Artuur Zutterman die hem dan voor kan geven. Misschien moet Artuur daar dan ook maar gewoon een overtreding maken. Maar goed, je kunt alles wel goed willen praten, maar het was gewoon géén slimme corner!”
“DEM is vandaag eigenlijk direct gedegradeerd en wij zijn die dans ontsprongen…”
“Tja, je kunt van tevoren heel veel scenario’s bedenken, DEM moet volgende week nog uit naar Excelsior, maar voor ons maakt dat eigenlijk allemaal niet meer uit, wij moeten gewoon winnen!
Ik heb vooraf bij de jongens aangegeven dat we achteraf niet met spijt mogen blijven zitten van ‘hadden we maar dit, of hadden we maar zo’, je moet gewoon zorgen dat je zes punten pakt in die laatste twee wedstrijden!”
“Je denkt HBC, al gedegradeerd, dat moet te doen zijn. Maar ik vrees dat dat nog wel eens de lastigste wedstrijd van het seizoen zal kunnen gaan worden…”
“Ja, als je kijkt naar de afgelopen wedstrijden, dan had ik HBC als moeilijkste op mijn lijstje staan. Rohda Raalte vind ik zonder meer een goed voetballende ploeg, maar ik weet dat ze ook wat kwetsbaar zijn achterin. HBC kan gewoon lekker frank en vrij voetballen en doen waar ze zin in hebben. Wij moeten daar zelf gewoon gedegen blijven voetballen en geen gekke dingen gaan doen.”
“Jij hebt in mijn ogen vandaag wel een beetje gek gedaan… Van Huisstede niet helemaal inzetbaar, dan kies je niet voor een andere aanvaller, maar schuif je Tristen Kroeze naar voren…”
“Wij hadden gedacht dat ze 5-3-2 zouden spelen, al deden ze dat vandaag dus niet, door Tristen daar neer te zetten kon ik ook Artuur een beetje ondersteuning geven in een andere defensieve kwaliteit en Tristen heeft ook het loopvermogen en het tactische inzicht om daar wat te kunnen schakelen in de omschakeling. Dat pakte goed uit, zeker in de beginfase.
We moesten vandaag de zones gesloten houden waar nodig en dat hebben we vandaag naar behoren gedaan.”
“Dan heb je ook een gelukkige hand van wisselen met Justen Kuiper die een ‘Yamal-goal’ maakt!”
“Ja, het is jammer voor Justen, maar die is een half jaar geblesseerd geweest en sloot pas in januari weer bij de groep aan. Ik weet de kwaliteit van Justen, en ik bedenk in de zomerstop altijd welke mogelijkheden er zijn voor welke spelers, voor iedereen heb ik dan een plan in mijn hoofd. Maar als je een half jaar geblesseerd bent, dan valt dat plan in duigen. Dan is het aan Justen om zich daar weer uit te werken. Ik vond hem mentaal en defensief niet altijd sterk genoeg. We weten allemaal welke eisen de derde divisie aan de spelers stelt en daar vond ik hem niet goed, niet ver genoeg in. Maar hij kan hartstikke leuk voetballen en de laatste weken is hij er nadrukkelijk mee aan de gang gegaan. Hij zei ‘trainer je hebt gelijk!’ en vorige week viel hij goed in en daardoor durfde ik hem er vandaag gewoon weer in te gooien. Ik weet dát hij deze goals kán maken, maar het is ook voor hemzelf erg fijn dat hij ‘m ook daadwerkelijk voor ons maakt!”
“Ik heb nou zeven jaar met je samengewerkt, maar ik heb je nog nooit kunnen betrappen op een ondoordachte zet…Ik heb je nog nooit met een vraag voor het blok kunnen zetten. Je denkt werkelijk over alles na…”
“Zwaar, hè?” lacht Klein gekscherend. “Nee, mijn vriendin Irene zegt ook wel eens ’Zit je nou al weer achter die laptop?!’ Ik noteer alles in die laptop en in mijn map, hoe ik wil spelen, hoe ik wil verdedigen, hoe ik aanvallend wil spelen, ik wil gewoon voorbereid zijn op hetgeen er kan gaan gebeuren. Natuurlijk zijn er zat wedstrijden waarin er onverwachte zaken gebeuren, maar dan kan ik mezelf weer lekker triggeren langs de lijn. Maar ik probeer mezelf optimaal voor te bereiden om ook de ploeg optimaal voor te kunnen bereiden, vooraf te lezen wat er zou kunnen gebeuren. Als ik dat zelf niet doe, dan kan ik m’n spelers ook niet verwijten…
Maar goed: zaterdag eerst maar eens zien of we die Houdini-act uit weten te voeren!”

Justen Kuiper

“Ben je me daar zomaar in ene verschrikkelijk belangrijk!”
“Ja, zeker! Het was een fantastische goal en ik ben blij dat ik het team heb kunnen helpen op deze manier!” klinkt het zelfverzekerd.
“Ik wil eigenlijk niet zeggen ‘Yamal-goal’, maar daar leek het wél een beetje op, toch?”
“Haha, ja het was er wel een uit het boekje, hè? Alleen nu met het rechterbeen, maar hij zat er echt heel lekker in!”
“Die goal van jou heeft er voor gezorgd dat we rechtstreekse degradatie gaan ontlopen… Na die 1 -1 zag ik het even niet echt meer zitten, maar door jouw inbreng kwam er toch weer iets van nieuwe energie in ons spel…”
“Ja, ik denk dat dat wel een van mijn kenmerken is, als ik er in kom, dan gebeurt er meestal toch wel iets. Ik hoop dat ik de trainer heb kunnen laten zien dat ik ook volgende week het team weer kan helpen en misschien met wat meer speelminuten.”
“Lars van Huisstede geblesseerd. Dan zet de trainer Tristen Kroeze op die plek. Ik denk dat jij toch stille hoop had dat hij voor jou op de vleugel zou kiezen. Hoe heb jij dat ervaren? Was je teleurgesteld?”
“Ja, dat was zeker even een teleurstelling! Maar het heeft uiteindelijk toch goed uitgepakt. Zoals we het besproken hebben met de trainer kwam ik er in. Ik heb een uitstekende actie in huis, dat ik het tegenstanders erg lastig kan maken en dat bleek ook vandaag weer, dus we mogen niet klagen! Ik was teleurgesteld, maar de trainer maakt zijn keuzes en ik denk dat we daar gewoon achter moeten staan.”
“Tristen is ook wel iemand die hoog druk kan zetten. Meeverdedigen dat is toch niet een van jouw favoriete bezigheden…”
“Ja, dat geeft de trainer ook aan. Ik werk daar ook elke week aan en denk dat ik ook laat zien dat ik steeds meer arbeid kan leveren. Ik denk dat dat ook te maken heeft met een stukje wedstrijdritme. Als je maar weinig speelminuten krijgt, dan kom je niet echt lekker in je wedstrijdconditie.”
“Zou dat meegespeeld hebben in de overwegingen van de trainer? Dat je wellicht nog geen hele wedstrijd vol kan maken en hij je dus als ‘joker’ achter de hand wilde houden?”
“Ik ben dan wel geen ‘beer van een gozer’ zoals jij dat noemt, maar ik denk dat ik ook tegen Urk wel heb laten zien dat ik in staat ben om te schakelen. Dat probeer ik nu vast te houden. Ik probeer ook de mensen die komen kijken plezier te geven met mijn spel. Ik wil graag een actie maken en daar moet ik me nog meer in ontwikkelen en daar ben ik momenteel ook hard mee aan het werk.
Ik heb van de week mijn toezegging gegeven dat ik blijf. Dat zal een dezer dagen nog wel in de ’socials’ verschijnen…”
“Nou, aan zelfvertrouwen ontbreekt het je niet, merk ik…”
“Ik weet wat ik kan, Ron. Ik weet wat ik kan…” klinkt het zelfverzekerd. Het is een beetje onze ‘Noa Lang’! Al denk ik wel dat we met deze knul minder te stellen zullen krijgen dan Peter Bosz met zijn pupil…

Tristen Kroeze

Hij moest vandaag een voor hem onwennige rol zien in te vullen en deed dat zonder morren en zeker ook naar behoren. Het moet voor een trainer een heerlijkheid zijn een zo veelzijdige speler in de gelederen te hebben.
“Je bent wel aan een hele sterke comeback bezig!” open ik mijn gesprekje met onze docent lichamelijke opvoeding. “Misschien sterker nog dan vóór je blessure!”
“Haha, dat denk ik ook ja! Dat ik geblesseerd raakte was natuurlijk een ramp, maar ik ben anderhalve maand na de operatie de sportschool in gegaan en heb er inmiddels acht kilo aan spiermassa bij gekregen. En dat betaalt zich nu ook uit in de sterkte in duels.”
“En dan moet je vandaag ineens als rechterspits aan de slag…”
“Ja, we hadden verwacht dat zij met vijf man achterop zouden gaan spelen, het Inter Milaan principe met hoge wingbacks. Ik moest als verdediger met hun linkerkant mee. Dat bleek echter op het veld toch anders en moest ik tactisch even schakelen naar een iets andere invulling van mijn rol en dat is voor mijn gevoel best wel gelukt…”
“En je werd een geheim wapen met die inworpen van jou… Dat was me nog nooit zo opgevallen. Is dat ook het gevolg van die extra spiermassa?”
“Haha! Ik kón altijd al redelijk ver komen met mijn inworpen, maar nu is het inderdaad wel een stuk verder! Ik denk dat we daar nóg meer uit zouden kunnenhalen als we daar op een bepaalde  manier positioneel mee om zouden kunnen gaan. Maar het is inderdaad bijna een corner…”
“Toch zal het ook voor jou wel als een verrassing gekomen zijn dat er niet gekozen werd voor een Wessel Biljardt of een Justen Kuiper op die plek…”
“Absoluut! Ik hoorde het donderdag pas bij het tactische gedeelte dat ik zou spelen omdat Lars van Huisstede geblesseerd was. De uitleg was dat hun vleugelverdediger hoog zou spelen. Dit soort wedstrijden hoeven we niet ‘rooskleurig’ te voetballen, maar moeten we gewoon alles geven, duels winnen. In dat opzicht denk ik wel dat ik daar een geschikte optie voor was. Maar het was wel enorm zoeken en wennen op die plek…”

Arbiter Geert den Ouden

De voormalig spits van Excelsior, Den Haag en RKC koos na zijn carrière voor de fluit. Vandaag hadden we hem voor het eerst. Reden genoeg om hem even voor een kort gesprekje te vragen, waar hij gelukkig spontaan aan mee wilde werken.
“Dit was volgens mij de eerste keer dat wij het genoegen hadden door Geert den Ouden te worden gefloten!”
“Nou, ik hoop dat ik ook nog terug mag komen!” lacht de lange ex-prof breeduit.
“Zeker!” beaam ik. “Al floot je niet helemaal foutloos in mijn ogen…”
“Nee, maar ik ben een ‘mens’!“ constateert Den Ouden terecht. “Als oud voetballer moet ik wel de regels toepassen, maar ik probeer wel in de geest van de wedstrijd te fluiten,” bevestigt hij als ik stel dat ik wel kon merken dat er ‘voetballer’ floot. “Ik probeer ook als voetballer te denken buiten het feit dat ik moet optreden, maar ik probeer wel lekker te laten voetballen.”
“Dat was goed te merken met die waarschuwing, vroeg in de wedstrijd toen een van onze spelers getorpedeerd werd. Gewoon goed dat je niet meteen een kaart trekt…”
“Ik probeer spelers ook een spiegel voor te houden, maar als ik geel moét geven dan is het gewoon geel. Als het niet echt hoeft dan houd ik ze liever op zak. Is er twijfel, dan laat ik dat ook zien door de spelers even sorry te laten zeggen en dat ze respect voor elkaar hebben. Dat helpt dan heel erg mee.”
“Dit was best wel een beladen duel. Huizen dat knokt voor de laatste kansen. Bereid je je daar nou ook als arbiter nog speciaal op voor?”
“Zeker wel! Je verwacht dat de spelers wat meer in de emoties zitten. Je merkte ook dat de spelers van Rohda vandaag wat ‘rustiger’ waren en moest ik bij sommige spelers van Huizen even op de rem trappen. Maar ze hadden best wel wederzijds respect uiteindelijk!”
“Ik had het laatste kwartier de indruk dat je het wat lastiger kreeg…”
“Je weet dat Huizen die 2 – 1 graag wil behouden, dat ze alles uit de kast zullen halen om te voorkomen dat ze nog een doelpunt tegen zullen krijgen. Dan moet ik als scheidsrechter ook laten zien dat ik dat in de gaten heb. Maar inderdaad, dat laatste kwartier moet ik dan even wat scherper reageren…”
“Die foutjes waar ik het eerder over had, dateren eigenlijk uit dat laatste kwartiertje… Kleine dingetjes, hoor…”
“Tja, dat is uw mening… Het is subjectief dat ik fout zat en dat mag ook gewoon hoor! Iedereen heeft zijn eigen visie daarop…”
“Ik vond het destijds een hele opmerkelijke keuze van je om te gaan fluiten…”
“Ja, dat heeft er deels mee te maken dat ik dat eigenlijk altijd al wel heel leuk heb gevonden, maar ik vond ook dat er nog wel wat te verbeteren viel in de arbitrage. Niet dat ik mezelf daar als ‘voorbeeld’ van zie, maar ik probeer er gewoon deelgenoot van te zijn. Daarnaast houdt het me ook fit…”
“Je hebt een aantal jaren op eredivisieniveau gefloten, nu scheidsrechteren op divisieniveau, dus je kunt het een beetje vergelijken…”
“Zelf voetballen is leuker!” klinkt het resoluut.
“Een intikkertje maken of een voordeelregel die goed uitpakt, wat geeft je meer voldoening?“
“Haha, nou, uiteindelijk is het zo dat als ik na afloop in de kleedkamer kom en het gaat niet over mij, dan hebben we het samen met mijn assistenten wel goed gedaan. Ik denk dat dat vandaag ook weer het geval was… Dat geeft een tevreden gevoel, maar voetballen is gewoon het leukste dat er is. Maar ik ben achtenveertig, dus dan gaat het wel wat rustiger…”
Aldus deze sympathieke sportman die met zijn carrière-switch daad bij woord voegde.

Apenstaartjes kijk op de zaak

Ik zie op tegen die nacompetitie. Er zou me veel aangelegen zijn om die te kunnen ontlopen nu we het gevaar van directe degradatie hebben afgewend. Spelen tegen runners-up die in de winning mood zijn, twee wedstrijden in de week na een zwaar seizoen, spelers die met pijntjes kampen die je vooral voelt als de resultaten tegen vallen…
Dat DEM met een nulletje of tien bij Excelsior zal gaan winnen mag hoogst onwaarschijnlijk en dan zelfs ook ‘verdacht’ worden genoemd. Dus dat lijkt me een gelopen koers.
Excelsior heeft ook nog zicht op directe handhaving in geval van verlies van Ajax en eigen winst op DEM. Excelsior loopt echter ‘slechts’ zeven goals op ons achter en heeft een gelijk puntenaantal en is net als ons Ajax op die veilige veertiende plek genaderd. Huizen ziet zich dan ook genoodzaakt om ook in Heemstede de volle winst mee naar huis te slepen en dan maar te hopen dat Genemuiden opnieuw een cadeautje voor ons in petto heeft tegen Ajax. Maar het begint gewoon met zelf eerst de punten over de streep te trekken.
Dat zal nog een heikele zaak gaan worden tegen een vrijuit spelend HBC. Thuis kwamen we moeizaam op 2 – 1 en stonden we net als nu één plek onder Ajax dat toen ook net ‘veilig’ stond.
Ook voor Ajax zal het een slopend seizoen zijn geweest. De vraag is of Genemuiden voor het eigen publiek er nog even een klap op wil geven en dit seizoen met een klinkende thuisoverwinning af zal willen sluiten. Het zou een vriendelijke geste naar hun toekomstige trainer zijn.
Na afloop van onze laatste thuiswedstrijd werden de vertrekkende spelers en staf nog even in het zonnetje gezet. Ook vanaf hier wil ik al deze geweldige toppers ontzettend bedanken voor de mooie seizoenen, de promoties, de schitterende momenten die ze ons de afgelopen jaren hebben gebracht. Voor een aantal zou ik hier heel voorzichtig toch wel een lans willen breken voor een poging ze alsnog over de streep te trekken om te blijven. Stuk voor stuk gewaardeerde en hardwerkende toppers waarvan de schoenen lastig te vullen zullen blijken. Voor hen die inmiddels toezeggingen elders hebben gedaan wens ik ze vooral veel succes en zal nog met enige weemoed aan ze terugdenken.
Voor mijn gevoel gaan we met de club een geheel nieuwe fase in ons bestaan in. Een nieuwe staf, een vernieuwde selectie, het zal zich allemaal moeten gaan zetten en bewijzen. Maar nu eerst naar Heemstede om daar onze laatste reguliere vuurdoop van dit seizoen aan te gaan. De dood of de gladiolen!