
3 – 2

Angstgegner Sportlust?
Van die akelige afdroogpartij op eigen terrein schrik ik soms nog wel eens zwetend wakker. De 0 – 6 en het gemak waarmee ene Van den Bosch door onze defensie sneed alsof hij om wat pilonnetjes slalomde op het trainingsveld, die staan me nog akelig vers voor de geest. Maar Huizen heeft ‘stappen’ gemaakt en dus ben ik eigenlijk wel benieuwd naar deze return. Wordt het weer een herhaling van zetten, of laat Huizen opnieuw haar nieuwe gezicht zien?
Sportlust en Huizen hebben een lange historie. Mijn app’je voert me terug tot seizoen 2007/2008 waarin we op Cromwijck op 3 – 3 eindigden en op de Wolfskamer met 2 – 0 aan het langste eind trokken. Sportlust roept bij mij op de een of andere manier ook altijd herinneringen aan voormalig Sportlust en Huizen vleugelaanvaller Guus Verhoef op. Waarom? Geen idee. Zo vaak stond hij niet bij de doelpuntenmakers van deze ontmoetingen. ‘n Flamboyante voetballer, dat dan weer wel…
In mijn nieuwe Huizenjas (die overigens opmerkelijk veel tongen losmaakte…) stap ik eigenlijk best wel met vertrouwen het zonnige Woerdense Sportpark Cromwijck op. Een weerzien niet alleen met Frank van den Bosch, maar ook met zijn sympathieke ouders én zijn twee onafscheidelijke omaatjes. Heerlijk om die twee schatten toch weer in goede gezondheid langs de lijn te treffen. Na de hartelijke ontvangst in de ruime bestuurskamer zie ik hoe de geblesseerde Sanny Monteiro onder leiding van de Bert Brons van Sportlust een hersteltraining afwerkt. Ziet er al best wel fit uit!
Voor Ahmed al Mahdi is het een terugkeer op het oude nest. Ik hoop dat hij vanmiddag zijn oude club een poepie zal laten ruiken!
Ik word uitgebreid voorzien van documentatie in Woerden. De fraaie persaccreditatie die ik aan had gevraagd heb ik niet echt nodig gehad, blijkbaar krijgen deze verslagen ook in Woerden de nodige aandacht. De opstellingen leren me dat Arnold Klein weer heeft gekozen voor de gekende basis met Timo Vos op de flank en Adil Haian weer in de laatste lijn. Niet écht de favoriete positie van Adil, maar hij is ‘prof’ genoeg om zich voorbeeldig in die rol te schikken. Op de bank gelukkig weer de naam van Wessel Biljardt die na een optreden in Onder23 fit genoeg bleek om weer bij de hoofdmacht aan te sluiten. Ook Timo Kozjak en Justen Kuiper zijn weer van de partij en nemen samen met Sergae Kogeldans, Nabil Harchaoui, Elijah Kruize en reservedoelman Brent van Bockel bezit van de dug-out.
Flitsend
Huizen schiet uit de startblokken en laat brutaal de eerste hoekschop noteren. De bal komt goed voor en bij de tweede paal komt Lars van Huisstede maar net een schoenmaatje tekort om de openingstreffer te kunnen noteren.
Dat lukt twee(!) minuten later de thuisclub beter als Wessel Meiring (die een constante plaag voor Huizen zou gaan worden vandaag) er vandoor gaat, de bal bij Martijn Jansen bezorgt die haarfijn voortrekt. Bij de tweede paal kan Nordin Zoufri ondanks de aanwezigheid van lange mensen als Groenewegen en Lamme toch simpel de 1 – 0 binnen knikken…
En dat is een lelijke domper met die 0 – 6 nog steeds brandend in het geheugen.
Sportlust, dat vorige week nog tegen een stevige 4 – 0 nederlaag tegen Hercules opliep, put er moed uit en gaat voortvarend voetballend door. Huizen zet de tanden op elkaar en in de zevende minuut resulteert dat in een ferme pegel van aanvoerder Theo Visser. De bal van twintig meter is hard en zet vastberaden koers naar een goed heenkomen onder de lat. Maar de Woerdense doelman Stilanos Damkalis is attent en weet die koers te verleggen tot óver de lat. Een hoekschop is dus alles dat Huizen rest. Die kort genomen hoekschop lijkt te worden geruimd, maar Huizen houdt de aanval levend. En dan haalt Lars van Huisstede geweldig uit: buiten bereik van die Griekse(?) doelman spat de bal spijkerhard op de binnenkant van de paal. Negenennegentig van de honderd ballen die zo ingeschoten worden ketsen dan binnen, maar helaas was dit die ene van de honderd: de bal spat weer het veld in om door de Woerdense defensie te worden verwerkt.
Nee, we hoeven ons niet echt te vervelen daar in Woerden!
Sterk
Visser jaagt dan de wat dralende doelman Damkalis af. Damkalis heeft het wat laat in de gaten lijkt het. Hij jaagt wat paniekerig de bal weg én Visser onderuit. De wat fors bemeten arbiter Mitchel Krop bekijkt het van een afstandje en ziet er geen strafschop in. De goede man zou het grootste deel van de wedstrijd rondstappend rond de middencirkel afdoen, maar eerlijk is eerlijk en kan ik niet zeggen dat ik Krop op fouten kon betrappen! Ondanks dat hij wat ‘stevig’ oogde, betoonde Krop zich een meer dan prima arbiter! Plusje!
Sportlust wordt sterker en sterker. Voetbalt makkelijker en die Meiring bleek niet alleen handig met de bal, maar ook een man met een gouden steekpass in de benen. Als ik een objectief toeschouwer was geweest, dan zou ik ontzettend van die man hebben zitten genieten. Maar ik ben dus geen objectief toeschouwer en dus kreeg ik de zenuwen van die vent. Vallend en liggend weet Jeroen Lamme op karakter een doorbraak te voorkomen en kort daarop weer zo’n heerlijke steekpass van Meiring die Zoufri bereikt. Opnieuw is daar Jeroen Lamme de ‘sta-in-de-weg’, maar hij moet er wel een corner voor prijsgeven. De bal wordt kort genomen door Meiring, krijgt de bal terug en draait ‘m richting tweede paal. Daar is een kluwen van spelers aanwezig en de bal zie ik ineens hoog onderkant lat binnen ketsen. Scoorde Meiring nou in één keer of zat er nog iemand aan? Ik durf het niet met zekerheid te zeggen, maar de goal wordt toegekend aan deze voortreffelijke speler. ‘n Knappe goal, zonder meer, maar weer zag het er bij Huizen achterin niet helemaal spatzuiver uit… 2 – 0 Na een kwartier voetbal… Waar gaat dit straks in eindigen?
Veerkracht
Lars van Huisstede is vleugelspits, maar ook hij is niet te beroerd om vuile meters te maken. Helemaal terug in de eigen defensie verovert hij de bal, zet op pure wilskracht door, breekt door een tackle heen en weet zo het aandringende Sportlust de voet dwars te zetten. De uitval die hij daarmee inleidt loopt weliswaar stuk, maar het tekent de onverzettelijkheid van onze jonge spits.
Weer die Meiring, nu een bal op Christiaan van Hussen. Huizen moet opnieuw een corner toestaan om erger te voorkomen. De bal komt voor en dan is daar Frank van den Bosch die tussen twee verdedigers door een poging waagt om Olivier Pabon in de verre hoek te verschalken. Olivier is echter attent en weet zich te strekken en weet de inzet weg te grabbelen voor er verdere schade aangericht kan worden. Huizen dreigt wat overlopen te worden en ik noteer dat dit wel eens een lange en zware middag voor onze mannen zou kunnen gaan worden.
En dan ineens uit het niets een bal die voor de voeten van Theo Visser belandt. Op de tribune verzuchten we al dat deze aanval weer ‘te lang duurt’ om nog succesvol te kunnen worden. Schuin voor de goal haalt Visser echter verwoestend uit en waar de pegel van Lars van Huisstede eerder nog een ongelukkig einde op de paal vond, slaat de Theo-versie ongenadig binnen. Damkalis kansloos en Huizen zowaar op 2 – 1! En dat is meer dan waar ik op dat moment op durfde te hopen!
Domper
Huizen vat moed en probeert even druk te zetten. De aanval loopt echter stuk. Theo Visser raakt even geblesseerd en heeft verzorging nodig. Eenmaal terug in het veld ziet hij met lede ogen toe hoe Frank van den Bosch voor de Woerdenaren een tweede poging waagt Olivier in de verre hoek te verschalken. Opnieuw is Pabon er snel bij, maar deze keer kan hij de bal niet klemmen en duwt de bal ongelukkig voor de voeten van Max Fichtinger die van deze afstand de openliggende goal niet meer kan missen en dat dan ook niet doet: 3 – 1 en dat lijkt de genadeklap voor een dapper knokkend Huizen.
Een minuut later opnieuw zo’n aanvalsgolf van Sportlust. Een kneiterharde spetter van Oussama Lahri lijkt de 4 – 1 en Huizens ondergang te gaan betekenen, maar nu is Olivier Pabon gelukkiger in zijn actie en de weet de bal schitterend tot corner te verwerken. De corner komt gevaarlijk voor en opnieuw is Sportlust gevaarlijk bij de tweede paal. Deze keer belandt de bal gelukkig in het zijnet. Het zit toch niet helemáál tegen, vanmiddag…
Áls Huizen dan ten onder gaat, dan is het wel strijdend, want we zien een vrije trap van Lars van Huisstede met een lange boog voor komen. Dennis Lamme pikt de bal op en zet in. Helaas wordt de bal uit de doelmond geruimd voor een Huizer voetje opnieuw de aansluitingstreffer kon laten noteren. Van Huisstede gaat een minuut later goed door en haalt de bal voor de achterlijn. De hoek is daarmee onmogelijk en Lars doet het enige logische en trekt de bal voor. Helaas, opnieuw geen Huizer been in de buurt om er de aansluitingstreffer van te kunnen maken. Huizen worstelt, maar zal het boven weten te komen? Ahmed al Mahdi gaat vijf minuten voor rust twee keer sterk door. De bal opnieuw naar Visser die zijn kunststukje van de 2 – 1 wil herhalen. Nu spat de bal echter ruim over de goal van Damkalis.
Dan nog een pegel van Zoufri waar Pabon alert op reageert. De corner wordt door Fabio helderton perfect op het hoofd van Meiring geplant. Maar koppen is niet zijn sterkste punt en de bal vliegt naast de tweede paal.
Rust
Nadat Joshua Lo-Asioe nog een met kopballetje een poging had gedaan Damkalis te passeren, gaan we dan met een 3 – 1 stand aan de thee en de koffie. Het is weer een lastige middag voor Huizen. Sportlust is zeker geen wonderploeg, maar coach Romp weet de aanwezige kwaliteiten optimaal te benutten en dat maakt de ploeg degelijk en sterk. Een van die kwaliteiten is zoals ik al eerder opmerkte die dekselse Meiring, die niet alleen erg balvaardig is, maar ook nog een gouden steekpass in de voeten heeft waarmee Sportlust al meerdere keren als een warm mes door de Huizer boter was gesneden. Drie maal liet onze defensie zich in de luren leggen, drie maal vond ik het niet overtuigend wat we in die laatste lijn lieten zien. Daarmee wordt een noodzakelijke driepunter wel heel onwaarschijnlijk. Met TEC dat op gelijke hoogte staat en morgen aantreedt tegen het laag geklasseerde HSC’21 is een driepunter het enige redmiddel om ook komende week nog boven de rode streep te staan. Ik weet het: de weg is nog lang, maar toch voelt het echt een stuk prettiger als je vier ploegen onder je hebt staan…
Kijkend naar de wisselspelers die ontspannen bezig zijn op het veld, verwacht ik geen drastische ingrepen zometeen aan de aftrap…
Ongewijzigd
Beide ploegen komen inderdaad ongewijzigd de kleedkamers uit. Voor Willem Romp uiteraard geen enkele reden om in te grijpen in zijn ploeg. Hij lijkt op een zetel naar een driepunter te gaan. Bij Huizen had ik wellicht toch een Justen Kuiper verwacht voor wat meer creativiteit en brutaliteit voorin. Maar Klein houdt de kaarten nog even tegen de borst.
Net als vorige week komt Huizen sterk aan de aftrap. Eerst is het Ahmed al Mahdi die goed doorgaat en oog in oog met doelman Damkalis opdoemt. De hoek is lastig en Ahmed probeert de verre hoek te vinden. Helaas zien we de bal voorlangs scheren en Damkalis opgelucht in zijn doel terugkeren.
Sportlust probeert het nog wel, maar het wil allemaal niet meer zo soepeltjes lukken als voor de rust. Fichtinger gaat op avontuur in onze strafschopgebied maar wordt met vereende krachten gestuit die een verbeten knokkend Huizen. De afvallende bal wordt door Van den Bosch nog fanatiek op de slof genomen, maar al even fanatiek weet Dennis Lamme de inzet te blokkeren. De corner wordt vervolgens goed geruimd. Huizen leeft op!
Dan komt Sergae Kogeldans voor Timo Vos die erg veel ondankbaar loop– en stoorwerk had verricht.
De als altijd weer met veel inzet spelende Al Mahdi gaat dan in volle sprint door op een bal die kansloos over de achterlijn dreigt te gaan. Wonder boven wonder weet hij de bal vanaf de achterlijn nog glijdend voor te geven. Doelman Damkalis heeft het gevaar echter onderkend en weet de voorzet met het rechterbeen te pareren. Maar Huizen ‘leeft’ duidelijk nog!
Wilskracht
Huizen komt nu ineens opvallend vaak als winnaar uit ‘kluts-situaties’. Het is wilskrachtig en vastberaden, hier speelt een ploeg die zich weigert neer te leggen bij wat zich voor rust nog als een onvermijdelijke nederlaag leek af te tekenen. Een inzet van Adil Haian die zich brutaal me de aanval ging bemoeien wordt met gevaar voor lijf en leden geblokt door Oussama Lahri, die met een blessure en een wissel moet bezuren. Voor hem brengt coach Willem Romp Mitchel van der Veer in het veld.
Huizen blijft zoeken naar aansluiting bij de thuisploeg. Een voorzet van Van Huisstede vliegt maar rakelings aan Visser voorbij, een kopbal wordt maar ternauwernood geblokt. Nu is het pompen of verzuipen voor Sportlust. Wéér een voorzet van Lars van Huisstede, Theo Vissers inzet wordt opnieuw geblokt. Even is er de roep om hands, maar nogmaals: ik kon Michel Krop niet echt op fouten betrappen. Deze keer is het Thomas Heideman die zijn heldenmoed met een blessure moet bekopen. Voor hem komt Gautam Kalpoe in het veld. Het piept en kraakt bij de Woerdenaren…
Aansluiting!
Dan ineens een goede voorzet van de ijverige Al Mahdi. En dan is daar bij de tweede paal de krullenbol van Van Huisstede die het juiste knikje weet te geven en Huizen op de rand van een kleine sensatie weet te brengen: 3 – 2, een stand die ik voor rust eigenlijk niet meer voor mogelijk had gehouden!
Romp grijpt meteen in. Zijn ploeg wankelt en hij brengt Kesley den Haag voor Martijn Jansen. Nog een kwartier te gaan en Huizen ‘ruikt bloed’!
Dat bloed wordt ook door Arnold Klein geroken en hij brengt met Justen Kuiper voor Dennis Lamme extra aanvalskracht in het veld. Een minuut na de wissel trekt Al Mahdi er weer tussenuit en steekt de bal schitterend in de loop van Lars van Huisstede. Opnieuw staat er een Huizer oog in oog met Damkalis. Een sleepbeweging? Een schot? Van Huisstede kiest voor het laatste en we zien de inzet voor ons geestesoog al binnenrollen. Maar helaas! Ook nu weet Huizen de bal weer niet de juiste richting mee te geven en de de kans rolt jammerlijk náást de goal van Damkalis… Die vent heeft een beschermengel zo groot als een adelaar op zijn doel zitten!
Op jacht
Het kan. Het moét! Huizen zet aan, voelt dat er meer in het vat zit dan de kansloze nederlaag die zich voor rust aftekende. Dit lijkt op een herhaling van vorige week toen Sparta Nijkerk wankelend de eindstreep wist te halen. Nu zal het dan toch een keertje wél gaan lukken om die o zo verdiende gelijkmaker uit het vuur te slepen?
Een pegel van Visser spat recht op Damkalis af, en dat is geen probleem voor deze prima doelman. Huizen houdt druk. Willem Romp haalt Frank van den Bosch naar de kant. Na afloop zou Frank verklaren er helemaal doorheen te zitten. Vandaag voor ons gelukkig niet zo’n dominante rol als in die vorige editie voor onze voormalige Horzel.
Dan lijdt Justen Kuiper gevaarlijk balverlies op het middenveld en nu is het invaller Van der Veer die alleen op Pabon af mag gaan. Ik krijg een hartverzakking! Dit zal toch niet? De hoek is lastig en Van der Veer besluit net als Van Huisstede even eerder tot een schot in plaats van de doelman te omspelen. Met een katachtige reflex weert Pabon de spijkerharde inzet en behoudt Huizen zo voor de genadeklap.
Alles of niets!
Met nog vijf minuten officiële speeltijd te gaan gooit Klein alle registers open. Jeroen Lamme en Joshua Lo-Asioe worden naar de kant gehaald voor de lange Timo Kozjak en de grillige en creatieve Wessel Biljardt. Alles of niets! Kogeldans jaagt de bal dan rakelings naast zijn eigen doel. Corner! Fichtinger probeert de bal voor te krijgen, maar nu is de Huizer defensie alert en ruimt. De bal gaat naar Ahmed al Mahdi die vervolgens met een heerlijke pass Justen Kuiper wegsteekt. De weg naar Damkalis ligt open en de snelle Kuiper blijkt niet te achterhalen. Vertwijfeld komt Damkalis zijn goal uit, hij is het laatste obstakel voor de welverdiende Huizer gelijkmaker… Kuiper is niet zelfzuchtig. Hij ziet dat de doelman zijn weg dreigt te gaan versperren en wil niet het risico lopen zich vast te lopen. Had hij immers niet net gevaarlijk balverlies geleden waar Huizen met de schrik vrij was gekomen? Hij weet Biljardt naast zich die in volle sprint mee opgestoomd is. Voor Biljardt ligt het doel wagenwijd open nu Damkalis zich op Kuiper heeft gefocust. En dus geeft Kuiper de bal breed op de sprintende Biljardt. Ik sta al half op om te juichen, maar dan zie ik tot mijn afgrijzen dat Biljardt niet uitkomt met zijn passen en de bal rommelig naast werkt! Aiaiaiai! Hoe mooi wil je ze dan hebben? Dit is al de derde keer dat er een Huizer oog in oog met Damkalis het net niet weet te vinden! Ongeloof wint het haast van de verbijstering….
Huizen gaat ondanks de teleurstelling onverdroten voort met de jacht op de gelijkmaker. Een vrije trap van Visser wordt door Van Huisstede rakelings over de lat en óp het doel van Damkalis gekopt. Geel voor Kalpoe die te lang draalt met het nemen van een vrije trap, de minuten gaan tikken en het spel wordt gejaagder en daarmee rommeliger. Een bal wordt nog bij Pabon voorlangs gekopt, Al Mahdi probeert een corner bij de eerste paal met een soort hakbal binnen te werken, Damkalis grabbelt, maar houdt ‘m, Van Hussen pakt nog geel voor een overtreding op Justen Kuiper en dan is het helaas over en uit voor Huizen: Mitchel Krop fluit de toch wel wat ‘gestolen’ overwinning voor Sportlust in de boeken. Opnieuw weet Huizen een voortreffelijke tweede helft niet in punten om te zetten…
Arnold Klein
“De vraag is eigenlijk te stupide voor woorden, maar ik stel ‘m toch: waarom speel je die eerste helft niet gewoon net zoals die tweede helft?”
“Tja, dat heb ik ook gevraagd aan ze! De eerste helft waren we niet goed in de manier van druk zetten en ook aan de bal was het niet goed genoeg. Ik vond ons ook in de duels niet sterk genoeg en ik vond dat de doelpunten wel wat gemakkelijk vielen. Desondanks had er wel een 3 – 3 ruststand op het bord kunnen staan, want we hebben ook in de eerste helft best nog wel wat kansjes gehad, ondanks dat we zeker niet de beter ploeg waren. Als Joshua die laatste situatie voor rust gewoon binnen prikt, dan staat het met rust als 3 – 2.
Maar het ging van kiet af aan al fout: op sommige momenten moet je gewoon meelopen met je man en dat werd de eerste helft niet gedaan. Daardoor waren ze gevaarlijk over hun linkerflank zoals ze er voetballend doorheen konden komen. Daar heb ik in de rust op gewezen en dat ging daarna dan ook beter. Ik denk dat dat het grote verschil tussen de eerste en de tweede helft was. Je kunt nou eenmaal niet alles afschuiven op een ander, je zult ook naar jezelf moeten kijken en dat ging de tweede helft wél goed. Je moet in voetbal altijd de strijd aangaan! Maar goed: als je drie, vier keer alleen op de keeper af mag gaan, dan moeten ze er in principe allemaal in! Lars, Ahmed, Justen en Wessel alleen op de keeper… Als je al die kansen optelt en dan ziet wat zij nog aan kansen hebben gehad in die tweede helft, dan zie je dat wij die tweede helft eigenlijk heer en meester waren op het veld, maar alleen niet dat dik verdiende punt mee naar huis hebben genomen…”
“Tja, nét als vorige week…”
“Ja, dat is eigenlijk dat wat ik net ook al aangaf: voetbal staat en valt met het leveren van strijd! En dat heb ik zowel vandaag als vorige week die eerste helft niet voldoende gezien. En als je dan toch in dat tweede bedrijf nog wilt winnen, dan zul je gewoon je goals moeten maken… En dat hebben we dus ook vandaag opnieuw nagelaten. Als je heel kritisch bent, dan had je vandaag gewoon vier of vijf keer moeten scoren…”
“Thuis 0 – 6, nu eigenlijk een beetje ‘schlemielig’ verloren, dan denk ik dat we toch stappen hebben gemaakt…”
“Ja, ik heb net binnen ook aangegeven dat ik trots op de mannen ben zoals ze die tweede helft hebben gevoetbald, hoe we het goed hebben omgezet met z’n allen. We hebben nu vier hele goede ploegen gehad. Daarin hoopten we wat punten te kunnen pakken en die hébben we! Nu is het zaak gewoon weer door te gaan naar volgende week. Dan zal het voor ons de ene week mee en de andere week tegen zitten. Kijkend naar die vier wedstrijden kan ik over vandaag de eerste helft niet blij zijn, maar met de rest eigenlijk wel. We moeten alleen onze kansen gaan benutten. We kunnen wel elke week kijken naar die ranglijst, maar we weten gewoon dat we vierendertig wedstrijden lang zullen moeten knokken om boven die rode streep te eindigen. Wij hebben nu een aantal zware ploegen gehad, Sparta Nijkerk, D.O.V.O., DVS’33, Sportlust waar andere ploegen wellicht tegen elkaar zijn uitgekomen. Natuurlijk ben ik vandaag teleurgesteld in het resultaat, maar ik ben blij met de manier waarop we ons gemanifesteerd hebben, zeker die tweede helft!”
Dailey Groenewegen
“Vorige week tweede helft oppermachtig, 0 – 1 verloren. Vandaag tweede helft oppermachtig, 3 – 2 verloren. Hoe kan dat toch?”
“Ja, hoe kan dat… Ik denk dat dat in beide wedstrijden gewoon toch een stukje scherpte is hoe we aan een wedstrijd beginnen. Als je ook naar vandaag weer kikt, dan zie je een wereld van verschil tussen de eerste en de tweede helft. Aan de ene kant is het positief dat we het toch nog hebben weten om te keren en de strijd hebben kunnen leveren. Aan de andere kant moet je je wel afvragen waarom we dat dan wéér niet in die eerste helft al op konden brengen.
Kijkend naar die tweede helft dan zie je dat we twee of drie honderd procents kansen hebben gehad. Daar moet er in ieder geval ééntje van in! Als je die snel maakt, dan wordt het nog een hele leuke wedstrijd om hier zelfs met drié punten weg te gaan! Dat zou ons echt in een flow naar boven hebben gezet.”
“Wat mij verbaasde, was dat zij met name die eerste helft met hoge voorzetten zo succesvol waren. We hebben daar met jou en Jeroen Lamme toch best wel goede koppers staan!”
“Ja, we hadden een paar momenten dat wij hoog druk probeerden te zetten en dat zij er goed onderuit wisten te voetballen. Dat mag gewoon niet gebeuren. En als dat wel gebeurt, dan moet je gewoon lager op het veld gaan staan waardoor die voorzetten minder gevaarlijk worden omdat het speelveld dan compacter is. Dat pakten we de eerste helft gewoon niet goed op en moesten we achter de feiten aan hollen…”
“Na de 3 – 1 gaf ik geen stuiver meer voor onze kansen…”
“Zoals we de eerste helft speelden maakten we inderdaad weinig kans. Maar de tweede helft zetten we het om en kregen we dotten van kansen en werd er veel meer strijd geleverd. Dan had maar zo onze kant op kunnen vallen…”
“Thuis 0 – 6 en nu hadden we eigenlijk minimaal een punt verdiend. Dan denk ik toch dat we stappen maken…”
“Zeker weten! Ik denk dat we in vergelijking met vijf wedstrijden gelden echt wel de nodige stappen hebben gemaakt! Zoals het nu gaat is het echt wel een stuk beter en die lijn moeten we gewoon door zien te zetten! We hebben nu ploegen gehad die gewoon hoog op de ranglijst staan. Als we dit vol kunnen houden dan ben ik zeker positief voor de komende weken!”
Wessel Biljardt
“Wesseltje, Wesseltje, Wesseltje…Kom je er in, na lang blessureleed en de eerste de beste bal die krijgt moet je er eigenlijk gewoon in rossen…” plaag ik onze kleine dribbelaar na afloop.
“Haha, ja… Dat zou ik graag hebben gedaan! Ik had het er net met Justen Kuiper nog over: ik kwam gewoon net niet uit met mijn passen! Ik loop één-op-één met Justen en die geeft écht een goede bal. Alleen ik kom niet uit met die passen…”
“Verwachtte je ‘m niet?”
“Jawel, ik snap wel dat Justen niet voor eigen succes ging. Als hij die bal kwijt zou raken, dan kreeg ie de volle laag over zich heen, dus de bal was goed, de keuze was goed, alleen kom ik dus net niet uit. Het was net niet genoeg zoals het eigenlijk de hele wedstrijd al net niet genoeg was. Dus dat was gewoon balen!”
“We gingen op het eind helemaal va banque spelen met Timo Kozjak, Justen Kuiper en jij erbij…”
“Ja, we gingen er ‘volle bak’ voor! Dat was ook het plan. We moeten gewoon allemaal door en strijd leveren die laatste paar minuten…”
“Hoe gáát het met je?”
“Haha! Ja, met mij gaat het de goede kant op. Ik heb vorige week mijn eerste wedstrijd weer gespeeld in Onder23 en heb daarin zelfs een doelpuntje kunnen scoren. Vandaag weer bij het eerste en vijf minuutje mee kunnen doen. Ik hoop zo mijn minuten weer te kunnengaan maken. Qua conditie moet ik natuurlijk nog wel even volle bak gaan, maar ik voel me beter dan de vorige keer….”
“Ik hoop dat dat dat nu goed gaat, want ik moest donderdag wel even aan je denken toen ik Mika Godts bij Ajax weer uit zag vallen…”
“Oei! Ja dat was een Wesseltje! Die jongen heeft ook geen geluk. Voor de tweede keer zijn hamstring, dacht ik… Ja ik ook al voor de tweede keer….”
“Is dat ook de reden dat we je nog niet op de website je handtekening hebben zien zetten?”
“Nee, dat ligt niet per se dáár aan, ik wil gewoon eerst mijn minuten gaan voetballen, dat is gewoon het belangrijkste, denk ik…”
“Ik zie pretlichtjes in je ogen…”
“Haha! Ja? Nee, eerst minuten maken, dan hoop ik daarna gewoon te gaan tekenen!”
Apenstaartjes kijk op de zaak
Na zo’n wedstrijd als tegen Sportlust word ik toch een beetje heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Huizen werd door vriend en vijand overladen met complimenten. Maar complimenten houden je het hoofd niet boven water. Het Huizen van vóór de winterstop is duidelijk niet het Huizen van erna. Maar opnieuw moest Huizen dus met lege handen een sterke maar opgeluchte tegenstander aan het langste eindje laten trekken. Of je nou goed of slecht speelt: een verloren wedstrijd kan je niet meer winnen, memoreerde José Mourinho ooit. Dit zijn die wedstrijden waar je tandenknarsend op terugkijkt als het seizoen voorbij is en al zeker als die beoogde handhaving niet gerealiseerd zou zijn. Dit waren drie punten die voor het grijpen lagen, punten die op millimeters aan onze neus voorbij gingen. En dat doet zeer…
Voetbal is een spel van kansen, maar als je die kansen maar steeds niet weet te benutten, dan is dat ook een kwestie van kwaliteit. Voetbal is geen jurysport, geen juryleden die na afloop bordjes opsteken om aan te geven hoeveel punten je zijn toebedeeld. De enige twee bordjes die tellen zijn die bordjes ‘Voor’ en ‘Tegen’ op het scorebord. Huizen beloont zich opnieuw niet voor het goede spel, laat zich opnieuw kort na het begin van de wedstrijd een loer draaien. Als je daar geen verandering in weet aan te brengen zoals we wél ons totale spel hebben weten om te zetten na de winterstop, dan krijg je het ook tegen ‘de kleintjes’ moeilijk. Hoewel er in deze divisie eigenlijk geen sprake meer is van ‘kleintjes’.
Volgende week mogen we thuis aantreden tegen Arnold Kleins toekomstige werkgever Genemuiden. Eigenlijk vond ik dat nog de sterkste ploeg die ik aan het werk heb gezien deze competitie. Degelijk, sober, sterk, goed… Natuurlijk hoop ik op een revanche voor de afgetekende 4 – 0 nederlaag in Genemuiden, eerder dit seizoen. Heel eerlijk gezegd heb ik er wat minder fiducie in dan ik had toen ik op weg was naar Sportlust, D.O.V.O. of DVS’33. Ik hoop dat de mannen me opnieuw weten te verrassen en nu dan weer mét een resultaat!
Wat dat betreft bewijs ik Huizen denk ik geen goede dienst met mijn verhalen hier: alle tegenstanders zijn gewaarschuwd voor Huizen 2.0. Aan de andere kant zag ik ook nu weer diverse scouts zitten die driftig hun aantekeningen zaten te maken. Die zullen ook hun ogen niet in de zak hebben en blind varen op de verhalen van een Huizer Apenstaartje…
Dank aan Jan Wiggele die weer bereid was de kantine open te houden tot we uit Woerden terug waren. Dank ook aan Dirk Westland voor zijn prachtig fotowerk en dank ook aan Brenda Schipper die me van sjaal en jas voorzag! Ondanks de nederlaag dus toch een tevreden Apenstaart!
Zaterdag Genemuiden. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk uw steun voor onze mannen is. Daarbij is het voetbal bepaald een heel stuk aantrekkelijker dan voor de winterpauze, dus het is zeker uw steun en aanwezigheid waard! Komt allen!
Het was weer fijn langs de lijn!

Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via ron apenstaartje rtpsoftware punt NL