Revanche!

Een dekkingsfout en goed keeperswerk van onze doelman Pabon bepaalden in Hoogland destijds de eindstand op 1 – 0 voor de thuisploeg. Een bittere pil voor het jonge Huizen en het is vandaag aan datzelfde Huizen om die bittere nasmaak weg te spoelen en deze misstap recht te zetten.
Die misstap moet dan rechtgezet worden met een nagenoeg complete selectie. Bij Hoogland is dat even anders: vijf nieuwe namen in de basis, waarvan er vier vorige keer op het wedstrijdformulier niet eens voorkwamen. De vader van de geblesseerde Ruben Jansma weet onze voorzitter al te voorspellen dat het 5 – 0 zal gaan worden. En zoals u weet heeft hij er ‘kijk’ op. Wie? Kees Jansma! Hoewel zoon Ruben niet tot de wedstrijdselectie behoort en geblesseerd aan de kant blijft heeft Kees het toch de moeite waarde gevonden naar de Wolfskamer af te reizen.
Een brede bank bij Huizen: naast reservegoalie Kay Rademaker nemen ook Remco Helms, Adil Haian, Tijmen Bakker, Sebastian van Kammen, Justen kuiper en Lars van der Wal plaats in de dug-out.
Het duo dat midweeks half Huizen nog op stelten zette in de radiokamer staat ook weer in de basis: DJ Joshy Lo-Asioe en Frank ‘Van Turenhout’ van den Bosch zijn gelukkig weer bijtijds fit genoeg om in de basis te starten. Alleen Timo Vos bevindt zich nog in die beruchte lappenmand, samen met de lang geblesseerden Kroeze en Boterenbrood, waarvan deze laatste zich gelukkig al weer flink op de weg terug aan het knokken is.
Heerlijk voetbalweertje en als de pupilletjes van de week van de middenstip zijn vertrokken hebben ze even een vriendelijk hakje nodig van Mohammed al Haydar om voor de goal van doelman Daan Broere op te duiken. De afronding is – laten we maar zeggen – ‘subtiel’ en dan kunnen we onder leiding van arbiter Martin Wever serieus aan de slag met de door Schaap & van Dijk Verhuizingen geschonken wedstrijdbal…

Hier die daalder!

Ondanks alle goede bedoelingen van onze mannen is de eerste corner voor Hoogland als aanvoerder Visser zich niet uit een omsingeling van drie Hooglanders weet te kappen en draaien. Als de corner voor komt weet Justin de Vos er echter geen raad mee en hij jaagt de bal ‘Huizen’hoog over. Wel even oppassen dat we er niet wéér intuinen tegen die Hooglanders!
Dan een te korte terugspeelbal als Jorrit Fiegen zich verkijkt op de snelheid van Hidde van der Veldt die gretig achter die bal aanstuift. In volle snelheid en oog in oog met doelman Broere weet hij helaas de bal niet te controleren en verspeelt de bal vervolgens knullig. Het wordt echter wel duidelijk dat er op snelheid het een en ander te halen valt daar achterin bij Hoogland.
En dat blijkt ook als de weer ijzersterk spelende Nathaniël Johnson de turbo erop zet. De bal komt voor bij Theo Visser die wel wat in ongelukkige positie voorbij de tweede paal gepositioneerd staat. De kans lijkt daarmee verkeken, maar de sluwe Visser lepelt de bal leep voor de inlopende Frank van den Bosch die met een halve omhaal doelman Broere het nakijken geeft! 1 – 0 en al na vier minuten! Maar dat is lekker! Een eerste klap die vast en zeker die befaamde daalder waard is!
En dat blijkt, want twee(!) minuten later is het opnieuw Visser die zijn vorm etaleert met een splijtende diagonale pass. Al Hayar mist de bal in zijn poging deze halverwege zijn tocht naar de andere kant van het veld te onderscheppen en zo bereikt Visser dus opnieuw Frank van den Bosch die wederom Broere kansloos laat met zijn diagonale schuiver: 2 – 0 na zes(!) minuten. Hoeveel daalders gingen er ook weer in een gulden? In een euro? Dit kon wel eens op een hele leuke middag uit gaan draaien!

Ruimte

Huizen krijgt veel ruimte van Hoogland en Huizen maakt daar gretig gebruik van. De laatste lijn van Hoogland kent op geen van de vier posities een speler die zich met de snelheid van onze aanvallers kan meten.
Dan helaas een blessure: Sergae Kogeldans gaat neer en moet zich laten verzorgen. Aan de zijlijn wordt het bekende wisselgebaar gemaakt en haastig moet Remco Helms uit de kleren om Sergae’s plek over te nemen. Nadat Rochdi Hathot de bal sportief terug bracht binnen de Huizer gelederen wordt Helms met amper voorbereiding het veld in gestuurd.
Wat prijst Huizen zich toch gelukkig met die Helms die je zonder problemen in kunt brengen, je wordt er eigenlijk niet zwakker op. Zo’n Helms is eigenlijk één van de belangrijkste sleutels van het Huizer succes: de breedte en kwaliteit van je bank bepaalt immers voor een groot deel het succes van je formatie. Hoogland kon blijkbaar de opengevallen plekken in de basis niet naar behoren opvullen, waar Huizen met Helms dus een volwaardige remplaçant binnen de lijnen kon brengen.
En Huizen drukt door. De weer geslepen spelende Kozjak geeft een perfecte steekbal door op Hidde van der Veldt die bepaald niet gelukkig was met zijn doelpogingen en ook deze keer zijn inzet half gekraakt ziet. Het levert een boogbal op die geen probleem opleverde voor Broere.
Ook even werkzaamheden van reddende aard voor onze onvolprezen ‘Ollie’ Pabon: een uitval van Henri Kersten doet de bal bij een van de Hooglander spitsen belanden. De kopbal is echter een dankbare prooi voor Pabon.
Een halve misser achterin bij onze gasten en als de bal daarmee voor de voeten van Joshua Lo-Asioe belandt, mondt diens uithaal ook uit in een halve misser die helaas naast de goal van Broere hobbelt.
Al met al zitten we naar een levendige en aantrekkelijke wedstrijd te kijken waarin ons aller Huizen ‘The Jazz’ lijkt te hebben.

Knak!

Weer is het Nathaniël Johnson die in de achttiende minuut de bal met een afgemeten pass perfect bij Theo Visser brengt. Onze captain, die met de week weer meer van de grote vorm van weleer laat zien, ziet het gaatje in de Hooglander gelederen ontstaan. En dat is dodelijk met een Visser in vorm: met een bekeken uithaal jaagt hij de bal voor de derde keer achter Broere: 3 – 0 en een ongekende luxe voor dit ontketende Huizen. Het geeft de Hooglanders een knak die ze niet meer te boven zullen komen.
Ook een vrije trap van Theo Visser scheert op centimeters van de Hooglander doellijn aan alles en iedereen voorbij. Geen voet of kruin die dat laatste zetje aan die bal wist te geven. De kansen blijven echter maar doorkomen en we voelen dat er wellicht nog wel wat méér te halen valt tegen dit Hoogland dat nu al een geslagen indruk maakt.
Toch een snelle uitval van Hoogland. In de linkerhoek van het strafschopgebied werpt Olivier Pabon zich dapper voor de bal. Even klinken er protesten van Hooglander bank op dat er sprake zou zijn van een strafschop, maar daar wil arbiter Wever niets van weten.
Ook verdedigend onderscheidt Johnson zich nadrukkelijk: bij een dreigende doorbraak van de doelpuntenmaker uit de heenwedstrijd, Serif Sengul, houdt onze noeste verdediger zich vastberaden tussen bal en aanvaller en weet zo de bal keurig achter te laten lopen. De bekende nachtkaars scheen zijn licht daarmee ook over deze aanvalspoging van Hoogland…
Een kopballetje van Hidde van der Veldt zeilt naast als de bal merkwaardig heen en weer caramboleert voor de goal van Daan Broere. Het zat Hidde dus ook nu niet mee in de afwerking.

Niet versagen!

“Ga door! Ga door! Ga door!” klinkt het luid van de als altijd actief voor de dug-out coachende Arnold Klein. Hij wil ondanks de de ruime 3 – 0 voorsprong nog niets weten van verslapping.
Toch sluipt die er onwillekeurig in. De scherpte in de aanvallen ebt wat weg en Hoogland probeert in die voetballende ruimte te springen. Maar Huizen is op haar hoede en heeft bijvoorbeeld in Sergio Kozjak een spits met heerlijke kwaliteiten. Dat demonstreert Sergio even op overtuigende wijze voor de tribune als hij eerst rustig zijn tegenstander de pas afsnijdt, de bal verovert, zich vrij draait en vervolgens soepeltjes het middenveld in slalomt, zijn tegenstanders tot etalagepoppen degraderend. Zo geeft hij de aanzet voor een aanval die helaas niet het gewenste resultaat, maar Kozjak wel een open doekje van de toeschouwers oplevert.

Wissel

Hoogland coach Raymond Prins grijpt dan in en haalt Vincent Muis naar de kant om diens broer Rinze binnen de lijnen te brengen. Geen idee overigens of dat een tactische wissel was of dat Vincent met fysieke ongemakken te kampen had. Hoe dan ook is wisselen voor de rust meestal geen goed teken.

NB:
Leo Muis berichtte me 26 februari jl. het volgende: "In het verslag van de wedstrijd tegen Hoogland stond dat je niet zeker was of de wissel van Vincent voor Rinze een tactische was. Dat was het niet. Vincent was niet fit (zat vlak voor zijn wissel ook minutenlang dizzy op het veld). "

Nog even moet Huizen op haar tellen passen als Rochdi Hathot een spijkerharde uithaal loslaat die op het lichaam van Jeroen Lamme uiteenspat. Pabon ging al naar de hoek, maar of hij deze spijkerharde bal gehad zou hebben? Kort daarvoor had Hidde van der Veldt zich van zijn verdedigende taken gekweten door zich in de baan van een fikse pegel te begeven.
Huizen zet nog een paar keer goed aan, maar tot doelpunten komt het niet meer voor de rust. De scherpte is daarvoor helaas toch een beetje te veel uit de aanvalspogingen weggesijpeld.

Rust

Het is een hele tijd geleden dat ik zo ontspannen aan mijn rustverhaal kon beginnen. Een 3 – 0 met de rust is een luxe die we lang niet hebben genoten. Huizen speelt soepeltjes en ondanks dat het ‘heilig vuur’ na die derde treffer wat gedoofd lijkt, lijkt het zich Hoogland toch zonder noemenswaardige moeite van het lijf te kunnen houden.
Geen serieuze warmlopers op het veld. Van Huizer zijde kan ik me dat indenken, dat loopt feitelijk als een trein, maar ik kan me voorstellen dat Raymond Prins eigenlijk de meeste van zijn spelers wel zou willen wisselen. Maar ook van die kant dus geen spelers die serieus aanstalten maken aan het spel te gaan deelnemen.

Hattrick

En dus beginnen de beide teams inderdaad ongewijzigd aan de tweede helft. Een tweede helft die rommelig begint. Huizen lijkt het fraaie combinatiespel van de openingsfase in de kleedkamer te hebben achtergelaten. Ook arbiter Wever – die overigens verder een prima wedstrijd zou fluiten – moet nog even ‘warm’ worden, want een overduidelijk obstructiegeval tegen ziet hij volledig over het hoofd. Ook twee blessuregevalletjes kort achter elkaar bezorgen deze openingsfase van de tweede helft een wat rommelig karakter. Eerst moet Joshua Lo-Asioe zich laten verzorgen en meteen daarop moet de Hooglander Sengul opgelapt worden voor hij verder kan. Hoogland lijkt zich met de moed der wanhoop energiek in de strijd te willen gooien en Huizen moet dat eerst even het hoofd zien te bieden. Heeft coach Prins een donderpreek gehouden in die kleedkamer?
Dan herpakt Huizen zich. Een heerlijke voorzet van de flank en daar duikt de Hooglander nachtmerrie weer op. Met een heerlijke Bep Bakhuys-duikkopbal steekt Frank van den Bosch zijn derde binnen en maakt zo zijn hattrick compleet. Die mag straks de wedstrijdbal van Schaap & van Dijk Verhuizingen in zijn voetbaltas stoppen!

Uitblinkers

Opnieuw Sergio Kozjak die met een heerlijke actie de aanzet voor een nieuwe aanvalsgolf geeft.
Weer een open doekje voor begenadigde spits die ook vandaag het edele loopwerk weer niet schuwde en zich goed dienstbaar opstelde voor het team. Een speler waar ik sowieso met veel plezier naar kan kijken. Waar je sommige wedstrijden met je tenen krom in je schoenen een uitblinker moet aanwijzen, kon ik er vandaag wel vijf of zes voor Man-Of-The-Match nomineren: Nathaniël Johnson die een nagenoeg foutloze wedstrijd speelde, Sergio Kozjak die weer heerlijke staaltjes voetbal ten beste gaf, Theo Visser bij wie nadrukkelijk de grote vorm weer aan het doorbreken is, Remco Helms die weer sober, degelijk en betrouwbaar opereerde, Frank van den Bosch die met zijn drie goals uiteraard de show stal, zeker omdat er twee van uitzonderlijke kwaliteit bij zaten (die omhaal en de kopbal). Maar verder kon ik ook niemand als dissonant aanwijzen: allemaal dikke voldoendes vandaag!

Slotakkoord

Joshua Lo-Asioe zet goed druk op doelman Broere en de ervaren doelman weet de bal maar ternauwernood naar veiliger oorden te dirigeren. Remco Helms die heerlijk gedegen een aanval onderbreekt en rustig een nieuwe aanval opzet. Het is genieten voor het groen-gele deel van het ruim opgekomen publiek.
Opnieuw een wissel bij de Hooglanders. Prins brengt Frank Voorwald voor Rochdi Hathot.
De druiven beginnen wat zuur te worden voor de Hooglanders en dat moet Jeroen Lamme bezuren als hij een knietje krijgt terwijl doelman Pabon al lang en breed de bal heeft weggevangen. Ook dit meent arbiter Wever echter met de mantel der liefde te moeten bedekken. Ik zit er te ver vanaf en Wever staat er dichterbij, maar voor mijn gevoel had ook hier een kaartje wel op zijn plaats geweest. Lamme kan de wedstrijd voortzetten, maar het ijsbeentje blijft hem toch wat parten spelen.
Ook Arnold Klein grijpt de luxe stand aan om wat spelers speelminuten te gunnen. Joshua Lo-Asioe wordt vervangen door Sebastian van Kammen, Frank van den Bosch maakt plaats voor Justen Kuiper en kan zijn hattrickbal onder luid applaus lekker op gaan poetsen, terwijl Adil Haian Dennis Lamme komt aflossen.
Ook Sergio Kozjak wordt het slachtoffer van de Hooglander frustraties. De wedstrijd is gespeeld en ik denk dat niemand buiten de drie invallers er rouwig om zou zijn als Wever deze wedstrijd af zou blazen. Ook Lars van der Wal mag nog even de plek van Hidde van der Veldt innemen. Alle wissels brengen even wat desorganisatie met zich mee en Justin de Vos kopt de bal in kansrijke positie over uit een corner van Coen Heus. Daar heeft Huizen even het geluk aan haar zijde. De verder foutloos spelende Dailey Groenewegen grijpt dan twee keer wat onzeker in. Het levert Tim van Iddekinge een schietkans op maar ook nu weet de bal ons doelvlak niet te doorboren.
Sergio Kozjak trekt er dan langs de flank weer eens vandoor. De bal wordt keurig ingeleverd bij Theo Visser die met een ragfijne trap ineens de gretige Justen Kuiper vrij voor doelman Broere zet. Met een heerlijke schuiver bekroont ons talent zijn invalbeurt met een prima doelpunt: 5 – 0, een afgetekende overwinning voor Huizen dient zich aan…
Floris Goldschmeding mag nog een paar minuutjes voor Tim van Iddekinge invallen, maar deze partij is gelopen. Lars van der Wal probeert Broere nog te verschalken met een boogbal in de verre hoek, maar dat was wat veel van het goede geweest. En dus fluit Wever een klinkende 5 – 0 overwinning in de boeken voor een soepel draaiend Huizen dat hiermee naar een sensationele tweede plek op de ranglijst stijgt…

Arnold Klein

Met “Wat heb je gedaan met die ploeg? Dit was een totaal andere ploeg dan ik tegen Alphense Boys aan het werk heb gezien…” open ik het interview met onze winnende coach.
“Nou nee! Net als daar kwamen we nu op een 2 – 0 voorsprong, alleen hebben we het nu anders uitgespeeld dan tegen Alphense Boys. Waar we tegen Alphense Boys uit de posities gingen lopen, hebben we hier heel geduldig ons balbezit kunnen koesteren en konden we geduldig wachten waar de mogelijkheden zich zouden aandienen en wisten we de vrije man op het middenveld steeds goed te vinden. Dat was het verschil tussen Alphense Boys en vandaag.”
“Hoewel we toch ook het laatste kwartier voor rust wat gas terug namen, wist Hoogland daar voetballend toch niet van te profiteren…”
“Wij hielden veel meer de controle over ons balbezit en áls we balbezit verloren, dan stonden we eigenlijk op het veld direct weer goed om druk te kunnen zetten of om meteen op eigen helft te groeperen waardoor Hoogland niet in staat was om te kunnen counteren…
We weten waar we voetballend toe in staat zijn, maar voetbal houdt toch iets ongrijpbaars in zich. Je moet gewoon met zijn allen ‘de focus’ goed hebben. Dan is het niet erg dat je na dertig minuten dat tandje terugschakelt, als je maar niet nonchalant wordt en cornerballen en vrije trappen gaat weggeven. Zeker tegen een ploeg met lengte als Hoogland, moet je alert blijven. Maken ze 3 – 1 dan is het gat ineens nog maar twee goals… Als ik dan even heel kritisch wil zijn, dan is dat wel iets waar ik nog niet volledig tevreden over ben.”
“Vind je het niet onbegrijpelijk dat je van deze ploeg uit met 1 – 0 verloren hebt?”
“Mwoah, als je kijkt naar de kansenverhouding die we ook daar hebben gehad, dan had het daar net zo’n wedstrijd kunnen zijn als vandaag. Ook daar hadden we in de openingsfase een paar hele goede kansen die we daar dus niet hebben benut. Doe je dat wel, dan loopt het daar óók zo als vandaag…”
“Ik kan me de tijd niet heugen dat ik zo relaxed de rust in ging…”
“Ja, met 3 – 0 de rust in gaan is voor mij toch ook wel een signaal om alert te blijven. We moeten ons focussen op het creëren van onze meerwaarde in balbezit. Als wij in staat zijn drie keer te scoren in twintig minuten, dan is Hoogland dat ook! Daar moet je dan toch scherp op blijven. Dat hebben we toch prima opgepakt en ook na de wissels zag ik geen verschil in de manier van het defensief oppakken van Hoogland. En daar maakten we nog twee prima goals uit! Ik was erg blij voor Hidde van der Veldt dat zijn voorzet zo goed aankwam en tot een goal leidde. Hidde werkte keihard vandaag en voldeed prima aan de opdracht die hij mee had gekregen, schakelde ook defensief goed mee zoals we dat van het hele team vragen. Ook Theo Visser had weer een belangrijk aandeel vandaag. Wat ik al eerder heb aangegeven, hij maakt ontzettend veel meters voor het elftal. Ik heb daarover onder meer met hem gesproken, maar meer spelers hebben de neiging teveel te willen lopen. Teveel lopen betekent teveel energie verliezen. Dus zijn we ook met Theo aan de gang gegaan om te bezien waar en hoe we de meerwaardes van hem beter tot hun recht kunnen laten komen. Tegen PVCV merkte hij zelf ook al op dat hij met minder te lopen toch heel effectief kon zijn.
Volgende week WV-HEDW, zéér lastig. Daarna Hollandia thuis, ook weer een hele goede ploeg en ook een BOL is bepaald geen makkelijke… Je hebt gewoon geen makkelijke wedstrijden in deze competitie. We moeten de focus op ons eigen spel blijven leggen, dat is het belangrijkste voor ons…”

Frank van den Bosch

“Voor de wedstrijd vroeg ik me af of je in het radiohok of op het veld het beste tot je recht zou komen….Wat doe JIJ liever?”
“Haha! Nee, ik blijf het liefste lekker voetballen, maar achter die microfoon vond ik ook wel een heel mooi moment!”
“Een Hattrick, dus ‘n terechte Man-Of-The-Match… Ze belden me op en voor ik je naam hoorde riep ik al: ik ben het er mee eens!”
“Haha, ja het was een lekkere wedstrijd en dat mocht ook wel weer eens een keer, want ik stond al weer een tijdje ‘droog’…”
“Met die drie erbij ben je denk ik meteen topscorer van Huizen!”
“Ja, ik sta er nu eentje voor op Joshua, heerlijk! Het was mijn eerste hattrick ook in het amateurvoetbal, echt een heerlijk moment.”
“Jij gaat nog spijt krijgen van je overgang! Het is dat we hier geen pannendak hebben, anders had je die pannen er vandaag vanaf gespeeld!”
“Ja, ik speelde lekker vandaag, maar het hele team speelde vandaag fantastisch. Wat we anders deden? Tja, we behielden de rust, hielden het baltempo hoog en maakten onze kansen af. We speelden dit seizoen wel vaker goed, maar nu paste het ook allemaal. Als we snel op voorsprong komen dan gaat het gewoon ‘lopen’ bij ons, dus dat is alleen maar mooi om dat terug te zien.”
Op weg naar de kleedkamer rent een jongetje met zijn telefoon op Frank af voor een selfie. Frank laat het zich met zichtbaar plezier welgevallen. Een heerlijk gezicht. Die gaan we écht nog wel missen…

Theo Visser

“Een dominante rol voor jou, vandaag… Waren ook doelpunten waar jij NIET bij betrokken was?”
“Eeehhh… Grinnik… Nee, volgens mij vandaag niet! Alleen een vóór-assist op die wereldvoorzet van Hidde waaruit Frank hem binnenkopt, maar voor de rest allemaal assists en zelf één doelpunt…”
“Dat was ook wel meteen weer een hele lekkere…”
“Ja ik kreeg een ‘uitdaging’ waardoor ik zomaar de bal kreeg. Ik wilde eigenlijk iemand wegsturen, maar toen kreeg ik gewoon ineens ruimte en dacht ‘Dan gaan we lekker zelf schieten!’”.
“En een hele fraaie lob op Frank die met een heerlijke omhaal scoorde. Was dat een bewuste keuze die bal zo te geven?”
“Het was zeker een bewuste voorzet, maar dat hij ‘m zo afmaakt dat is natuurlijk Franks kwaliteit!”
“Ik heb het er al een paar keer met je over gehad, maar we beginnen de ‘oude’ Theo weer steeds nadrukkelijker terug te zien…”
“Ja, je voelt het gewoon in je benen. Als ik me fit voel en het hoofd is scherp, dan kan ik gewoon lekker ‘gaan’ en ben ik lekker ontspannen op het veld. Ik maak niet altijd de juiste keuzes, maar ik ben wel energiek en voel me gewoon fit en dat scheelt een hoop.”
“Vandaag was je gewoon weer de regisseur, de dirigent…”
“Ah dank je wel! Maar het is wel zo: ik voelde me weer comfortabel aan de bal, dan wil je ‘m ook graag hebben en durven je teamgenoten je ook in te spelen. Als ik er niet lekker inzit dan zal ik best wel eens ‘overgeslagen’ worden, zo is het gewoon.
Vandaag zat ik er lekker in, maar ook de spelers om me heen deden het gewoon goed. Ook hoe het achterin ging gaf gewoon veel vertrouwen, de bal ging rustig rond en we speelden op het juiste moment diep waardoor we gewoon mooie aanvallen konden laten zien.
Begin tweede helft werd het wel even wat rommelig, maar we scoorden wel gewoon nog twee keer.
Ja het is eigenlijk wel raar dat we tegen deze ploeg uit drie punten hebben laten liggen. Misschien ligt het er aan dat we vandaag thuis speelden. We spelen thuis over het algemeen best wel goed en pakken veel punten thuis. Uit hebben we het vaak wat lastiger, maar we leren wel van onze fouten. Alphense Boys was daarin gewoon heel erg jammer, maar daardoor waren we vandaag ook met 3 – 0 voor nog heel erg gefocust op scherp blijven en wat inzakken.
Onderling bespreken wij onze titelkansen wel, maar het is niet in onze eigen hand. We moeten gewoon ons eigen ding blijven doen, goed spel blijven leveren en blijven winnen en dan moeten we een beetje geluk hebben met wat de rest doet… Vandaag goede goals gemaakt en verdedigend stond het ook heel lekker en hielden we daarmee de nul…”

Remco Helms

“Ik hoorde dat de kogel door de kerk is…” houd ik Remco Helms voor.
“En dat is?” houdt hij zich een beetje van de domme.
“Nou ja, dat je hier stopt…”
“Ja, nee, nou ja, ik heb nog geen definitieve keuze gemaakt…”
“Dat heeft me dus al een hele box tissues gekost, he dat ik hoorde dat je ging stoppen!”
“Haha! Nou ja, ik ben er gewoon nog niet definitief uit. Ik heb het ook nog niet definitief aan de TC en de trainer laten weten, want ik vind het een lastige keuze. Ik heb het er hier en daar wel over gehad en de kans is inderdaad wel wat groter dat ik moet gaan stoppen of dichter bij huis gaan voetballen. Ik woon in Houten. Dat is een half uurtje rijden voor me, dat is op zich wel te doen, maar ik merk af en toe toch wel dat het me teveel tijd en energie gaat kosten, thuis met een kleine erbij…”
“Maar ja, zo’n kleintje wordt groter…”
“Ja, dat is ook zo, en dat maakt het ook een lastige keuze, want ik zou het eigenlijk nog wel een jaartje door willen trekken bij Huizen want ik heb het hier prima naar mijn zin en ik kan voor mijn gevoel nog prima mee op dit niveau. Dus dat is het allemaal niet, maar het is voor mij de vraag of ik het allemaal mentaal nog op weet te brengen om het nog een jaar door te trekken. Maar goed: ik heb dus nog geen definitieve keuze gemaakt…”
“Dan ga je ‘dichterbij’ spelen. Dan moet je toch ook op een zaterdag of een zondag voetballen, dan ben je die dag toch ook gewoon kwijt, speel je op lager niveau en win je misschien maar een kwartiertje reistijd… En je wordt hier hogelijk gewaardeerd!” probeer ik onze sympathieke allrounder over te halen…
“Dat klopt, dat maakt de afweging ook lastig. Wil ik er nog op een hoog niveau een seizoen aan vast knopen zolang het nog gaat, of ga ik dichter bij huis voetballen bij mijn oude club Delta Sports Houten… Daar heb ik ook mijn hele jeugd gespeeld. Daar kan ik eventueel op de fiets heen. Daar kan ik ook af en toe een training overslaan, want dat is een beduidend lager niveau.”
“Áls je stopt is het ook definitief afgelopen, hè? Ik droom op mijn zeventigste nog wekelijks dat ik in het veld sta! En dan moest ik nog noodgedwongen stoppen vanwege een blessure!”
“Dat geloof ik ook graag! Maar dat weet je pas als je die keuze gemaakt hebt of het een goede keuze was of niet…”
“Nou dat dat een foute keuze is, dat kan ik je uit eigener ervaring wel verzekeren!”
“Haha! Tja, dat is toch gewoon de lastige keuze die ik maken moet. Maar ik kan je verzekeren dat het écht een lastige keuze voor me is want zoals gezegd: ik heb het hier ontzettend goed naar mijn zin en ik kan hier nog gewoon prima meekomen…”
“Dat bleek vandaag ook weer, want je viel weer ijzersterk in, je was weer gewoon een zekerheidje met je rust aan de bal…”
“Ik ben blij dat te horen want zo voelt het voor mij ook. Ik heb voor mijn gevoel vandaag een lekkere pot gespeeld. Het was niet makkelijk om er gelijk in te komen, ik kreeg amper twee minuten de gelegenheid om warm te lopen en moest er gelijk stáán. Ik ben ook niet echt een explosieve speler die er meteen alles uit moet persen. Door mijn ervaring weet ik me over het algemeen goed te positioneren en ben ik de felle sprints vaak al voor….”
Ik mag toch hopen dat ons ‘zekerheidje’, onze ‘meerwaarde’ voor het team, er nog een jaartje aan vast plakt. Het zou zonde zijn als deze prima voetballer nu al zijn schoenen aan de Houtense wilgen zou gaan hangen door in de derde klasse te gaan voetballen…

Nathaniël Johnson

“Het is toch wel ontzettend jammer dat die Frankie er gewoon drie inschopt, he?” vraag ik Nathaniël die grote ogen van verbazing op zet.
“Jammer?” klinkt het ongelovig.
“Ja, want anders had jij wellicht Man-Of-The-Match geworden!...”
“Haha! Ik begon wel prima vond ik, maar ik vond het wel verdiend hoor! Frankie was lekker bezig!”
“Maar jij was óók lekker bezig!”
“Nou, dankjewel!”
“En je waagt het niet om te stoppen, he?”
“Daar ben ik nog steeds niet helemaal uit….”
“Aaaahh! Dat is toch een verlies voor de voetbalsport en Huizen in het bijzonder!?”
“Nou, het zou ook een verlies voor mij zijn als ik zou stoppen. Maar er zijn ook andere dingen, andere passies buiten het voetbal waar ik nu eigenlijk voor mijn gevoel te weinig aan toe kom…”
“Maar voetballen kan je eigenlijk maar heel kort doen. Voor die andere dingen heb je straks nog tijd genoeg!”
“Ja, maar je kunt met sommige dingen niet vroeg genoeg beginnen. Maar ja, ik moet er gewoon nog even goed over nadenken!”
“Denk er inderdaad maar héél er goed over na, want je speelde vandaag een berenpartij!”
“Dank je wel,” klinkt het bescheiden uit de mond van Johnson die op het veld vandaag weer zo’n uitstekende indruk achterliet en niets van dat schuchtere karakter liet zien. Eeuwig zonde als die jongen met voetballen zou stoppen!

Arbiter Martin Wever

“Vooraf, toen ik je de hand schudde aan de bestuurstafel, stelde ik gekscherend dat ik je ging beoordelen. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik je nog niet één keer had hoeven noteren in mijn aantekeningen…”
“Dat is dan alleen maar positief, zou ik denken!”
“Precies! De beste scheidsrechters zijn inderdaad onzichtbaar! Nou ja: bijna onzichtbaar, want ik zag toch twee momentjes waar ik wel even mijn twijfels had… Een gevalletje obstructie begin tweede helft en een incidentje waarbij onze centrale verdediger een knietje kreeg…”
“Die tweede situatie waar je naar verwijst had ik niet de indruk dat er heel veel gebeurde. Ik zag in die situatie geen overtreding. Ik zag wel dat jullie speler naar de grond ging, een ‘ijsbeentje’ had hoorde ik achteraf. Ik heb daar dus even het spel stilgelegd om verzorging mogelijk te maken. Daarna stond die jongen ook redelijk snel weer op en het ‘ijsbeentje’ er uit liep. Omdat het in het strafschopgebied was kon ik de scheidsrechtersbal zo aan jullie doelverdediger geven…”
“Je kwam ook niet echt voor vreselijke dilemma’s te staan vandaag…”
“Gelukkig niet. Beide teams hielden het bij een sportieve wedstrijd. Zeker een lekkere wedstrijd om op terug te kijken. We hebben er met z’n drieën een goed gevoel aan over gehouden. Als het nodig is moet je als arbiter ingrijpen, maar vandaag was dat eigenlijk niet echt nodig en hoefden we ook niet onnodig op de voorgrond te treden…”
Aldus de heer wever die de wedstrijd zonder kaarten tot een goed einde wist te brengen. Hoewel ik zelf waarschijnlijk twee gele kaarten zou hebben uitgedeeld, kan ik ook zeker de beslissingen van Wever billijken. ‘n Prima scheidsrechter!

Apenstaartjes kijk op de zaak

In Alphen aan de Rijn ging onze onvolprezen keukenprinses Roelie Visser voor de wereld op de tribunes. Na zich kranig overdag door de pijn heen te hebben geslagen, werd ’s nachts toch duidelijk dat een bezoekje aan het ziekenhuis geen overbodige luxe was. Er werd dan ook een breukje geconstateerd dat die arme Roelie met haar arm in een draagband deed belanden. Daarbij hadden we nog een pechvogeltje dat op haar skivakantie haar knie helemaal aan gruzelementen draaide. En laat Elly Evers nou een heerlijke serie foto’s van dat duo hebben! Bij deze aan beide meisjes een voorspoedig herstel gewenst!

Een herstel dat ons vlaggenschip inmiddels al toonde na het echec in Alphen. De vijf nul is een klinkende overwinning dat alle chagrijn even deed verdampen. Het blijft natuurlijk zonde dat je zo slordig punten verspeelde deze competitie en kijkend naar die ranglijst kan ik een licht gevoel van euforie toch niet onderdrukken. Het is echter een bedrieglijk beeld, want Huizen staat op verliespunten slechts vijfde en kan in dat klassement maar zo zondagmiddag door Hollandia en Purmersteijn worden voorbijgestreefd. Daarvoor moeten die ploegen dan uiteraard wel hun beider uitwedstrijden zien te winnen, maar het is duidelijk dat de zaken in deze ontwrichte competitie bepaald nog niet uitgekristalliseerd zijn.
Arnold Klein memoreerde er in zijn praatje na afloop aan dat we vandaag het puntenaantal hadden bereikt waarmee we volgens de rekenmeesters ‘veilig’ zouden zijn gespeeld. Dat doet met een tweede plek op de ranglijst wat kolderiek aan, maar anderzijds geeft het ook wel aan hoe vertekend het beeld is dat die ranglijst momenteel geeft. In de slotfase van de competitie worden de prijzen pas écht verdeeld en zien we ieder seizoen en iedere competitie weer de raarste uitslagen op de scoreborden floepen.
Huizen moet de schwung die het vandaag op de mat legde zien vast te houden, want er volgt nog een loodzwaar programma. Achtereenvolgens WV-HEDW uit, Hollandia thuis, BOL uit, HBC thuis, Purmersteijn uit en ARC thuis. Niet één van die wedstrijden zou ik Huizen op voorhand winnend op mijn totoformuliertje durven zetten. Het worden nog hete weken voor de mannen van Klein en hoewel in de kantine het woord ‘titel’ vaak voorzichtig rond gonst, zijn we daar nog mijlenver vanaf.
Wat er ook gonst zijn mijn oren. De geluidsinstallatie werd weer knalhard gezet. Een ergerlijke toestand waar ik het bestuur oproep om die geluidskast gewoon op slot te gooien! Het zal aan het gezelschap liggen waaronder ik mij begeef, maar ik heb er nog niemand met enige waardering over dat hoge geluidsvolume horen spreken. Met mij komen de mensen die ik spreek niet om mee te zingen, maar om over de wedstrijden na te praten. Nu terroriseert een klein clubje enthousiastelingen de rest van de aanwezigen in de kantine met die herrie. Een gesprek is haast niet meer mogelijk en het speeksel van je tafelgenoten druipt na een uur zo ongeveer uit je oorschelpen.
Zaterdag aanstaande dus naar Amsterdam, naar dat lastige WV-HEDW dat op verliespunten voorlaatste staat, maar ‘altijd lastig’ is. Dat Huizen thuis goed voor de dag komt zullen we denk ik toch ook zeker aan de supporters te danken hebben. Komt dus allen naar WV-HEDW om onze mannen weer een stapje dichter bij een glansrijk seizoen te helpen!