Hillegom

Het is een drukte van belang in de prachtige kantine van sv Hillegom. Het jeugdtoernooi dat er voor zorgde dat er geen plek eerder dan zeven uur ’s avonds was voor het bekertreffen sv Hillegom – s.v. Huizen is net afgelopen. De accommodatie kan het goed aan, alleen de snackcorner waar de uitgevoetbalde jeugd samendromt om hun versverdiende eurootjes voor goals, reddingen en wat al dies meer zij om te zetten in heerlijkheden heeft het even zwaar. Ik kijk met hongerige ogen, want om even over vier vertrokken van huis, speelt de inwendige mens van uw verslaggeverd nadrukkelijk op. Gelukkig is die drukte snel voorbij en kan ik mijn broodje bal en patatje mét bestellen. Het wordt me liefdevol nagebracht naar de tafel waar ik de eerste Huizers inmiddels binnen zie komen. Ondanks de aanwezigheid van een pinautomaat alleen á contant, dus met angst en beven door de vakjes van de beurs gewandeld en een haast vergeten briefje gevonden. Opluchting dus!
Een vriendelijke vrijwilliger leidt me naar de bestuurskamer die net aan de andere kant van de trap gesitueerd was. Ook daar een allervriendelijkste ontvangst en de opstelling. En dat is even puzzelen: géén Lo-Asioe, geen Kozjak uiteraard, maar óók geen Johnson, geen Van den Bosch, geen Pabon. Dat laatste is logisch aangezien onze voortreffelijke tweede doelman Kay Rademaker de bekerstrijd voor zijn rekening neemt. Haian voor Kozjak, da’s duidelijk, maar gáát hij ook weer in de spits? Na vorige week HBC lijkt dat voor de hand te liggen, maar ook breekijzer Tijmen Bakker begint in de basis, dat zou óók nog een optie voor de spitspositie kunnen zijn. Je weet met Klein maar nooit! Tim Boterenbrood begint ook in de basis op de plek van Johnson. Zijn eerste basisplaats na lang blessureleed, waar onze geblokte verdediger goed uit tevoorschijn blijkt te zijn gekomen. Justen Kuiper start op de plek die door het ontbreken van Van den Bosch is opengevallen. Een mooie kans voor onze jongeling om te laten zien dat hij ook volgend seizoen kandidaat is om die plek in te gaan vullen. Verder de gekende namen met dien verstande dat Kogeldans weer hersteld is en vandaag zijn eerste basisplek sinds weken in mag nemen en dat Hidde van der Veldt de voorkeur in de basis kreeg boven Timo Vos. Naast Vos en Helms is er op de bank nog plek ingeruimd voor Robbie Schipper, Kevin Schaap, Sebastian van Kammen en Mick Bakker. Olivier Pabon mag vandaag de rol van reservedoelman invullen.
De sfeer op het sportpark, waar ik helaas de naam niet van heb weten te achterhalen, (‘De Zanderij’, met dank aan Paul Visser, Red.)  is voortreffelijk: de tribunes puilen uit en op de galerij staat men mannetje aan mannetje. Bij aanvang knalt er vanachter de bosschages prachtig vuurwerk de lucht in. Een heerlijke voetbalavond lijkt zich aan te dienen met een echte cup sfeer! Als de wedstrijd straks gelijke tred weet te houden, dan wordt het een voetbalfeest!

Bekerstrijd

Adil Haian vult inderdaad weer de spitspositie in in de formatie die Arnold Klein heeft neergezet. Of Hillegom op volle oorlogssterkte is kan ik u niet vertellen, maar het gaat onverveerd in de aanval. Niks ontzag of angst, brutaal gaan de blauwbroeken richting doelman Rademaker. Zonder hem echt te bereiken overigens, want deze openingsfase staat bol van de eindpasses die vooral het einde van de aanvallen inleidden, maar helaas niet tot uitgespeelde kansen wisten te leiden. Bij Hillegom deed één naam me even wat speurwerk verrichten: verdediger Maurice van der Neut die na wat omzwervingen via Noordwijk en Lisse weer op het oude nest is teruggekeerd.
Het meeste gevaar komt bij Hillegom van de flank: Aziz Talaat is een druistig dribbelaar en aan de andere kant is Dilano Wegkamp dreigend in zijn acties. Tim Boterenbrood is een no-nonsens verdediger die de bal rustig buiten de lijnen werkt als de risico’s hem te groot lijken. Een beetje onzeker moet hij in dat openingskwartiertje drie keer naar dat middel grijpen om zijn opponent de baas te blijven: twee keer prima, maar ook een keer waarbij ik toch betere oplossingen vooruit vermoedde. Ik kan wel verklappen dat Tim na deze lichtelijk onwennige openingsfase zich uitstekend herpakte en een heerlijke wedstrijd zou spelen.
Het is een echte bekerstrijd. De underdog (Hillegom speelt een divisie lager dan Huizen) geeft geen duimbreed toe. Waar in een competitie altijd meerdere wedstrijden de klassering bepalen, is het nu een kwestie van één wedstrijd erop of eronder! Bekervoetbal is een strijd an sich, zoals het ‘grote’ Ajax zich eerder dit seizoen al realiseerde toen het door de amateurs van Hercules doodleuk uit het KNVB bekertoernooi werd geknikkerd. Die rol van reuzendoder ligt ook op de plank voor de winnaar van vanavond: namelijk een ticket voor de voorronden van diezelfde KNVB beker…

Geel

In de tiende minuut bezorgt Tijmen Bakker de bal bij de opstomende Boterenbrood. De voorzet is prima en bij de tweede paal kan captain Theo Visser er maar nét niet lekker bij met het hoofd. Het leidt een tegenaanval van Hillegom in. Visser moet in de achtervolging en zet een voorbeeld qua inzet en werklust. Helaas gaat hij daarbij nét iets te ver en grijpt met een tackle van achteren in op de uitbrekende Jesper Warmerdam. De jonge arbiter Helgering kan niet anders dan geel uit de borstzak trekken. Even de grens trekken: tot hier en niet verder. Een prima beslissing, al valt die dan ook in ons nadeel uit.
De vrije trap wordt door Warmerdam in de muur gejaagd, nog steeds geen ernstige werkzaamheden voor doelman Kay Rademaker of zijn collega Justin van Vuren. Beide aanvalslinies ontbreekt het aan de kwaliteit of de finesse om echt door de wederzijdse verdedigingslinies te breken. Het niveauverschil is op het veld niet echt zichtbaar en beide ploegen houden elkaar prima in evenwicht.
Wel een goede onderschepping van Rademaker op een gevaarlijke voor zwaaiende corner. Kay bokst de bal dapper weg en zet zo een aanval op via Justen Kuiper die er met Hidde van der Veldt vandoor gaat. Onze aanvaller gaat neer in de zestien voor hij tot een doelpoging weet te komen en vanaf de tribune klinkt uit de ruim opgekomen Huizer kelen de roep om een strafschop. Arbiter Helgering ziet er echter geen overtreding in en heel eerlijk denk ik vanaf mijn verre positie op de tribune dat hij daar eigenlijk wel gelijk in had.

Sumo

In Japan heb je van die zwaargewicht worstelaars die elkaar uit een cirkeltje moeten zien te duwen. De wedstrijd krijgt ook een beetje dat karakter nu de beide doel’wachters’ maar steeds alleen het ‘wacht’ gedeelte van hun functie mogen invullen. Het spel golft heen en weer maar geen van beide partijen weet tot iets écht daadkrachtigs te komen waar de keepers hun bekaamheden op kunnen etaleren. Rademaker heeft een paar keer goed ingegrepen op voorzetten, maar verder was er aan beide zijden geen bal die richting doelvlak dreigde te gaan.
Theo Visser krijgt na dik twintig minuten een vrije trap net over de middenlijn. Geen idee waarom Helgering hier toe besloot, want ik zag niets dat op een overtreding leek. Maar ik ben dan ook zo ongeveer de slechtste scheidsrechter die je je maar kunt voorstellen. De vrije trap levert overigens weer niets op dat mijn voetbalhart sneller deed kloppen.
Een paar minuten later verschijnt Huizen opnieuw dreigend in het strafschopgebied van Hillegom. Kuiper zet goed door op een voorzet van Theo Visser. Dan gaat de bal van Kuiper terug naar de inlopende Visser die echter net te laat bij de eerste paal arriveert om de bal van dat laatste zetje te voorzien.
Rademaker komt opnieuw goed zijn goal uit op een gevaarlijke voorzet richting Hillegomspits Niels van Veen. Beide mannen komen met elkaar in botsing en hebben even verzorging nodig. Gelukkig kunnen ze alle twee de wedstrijd voortzetten. De vrije trap werd in dank afgenomen, maar een van de Hillegommers voor me op de tribune merkte terecht op dat het eerder de doelman was die tegen de spits aan knalde dan andersom. Maar het mag ook wel eens een beetje meezitten, toch?

Vuurwerk?

Er gaat veel mis als het er op aan komt. Maar ook op het middenveld zien we na een dik half uur een prachtige actie van Dennis Lamme die na die actie een geweldige pass richting Theo Visser stuurt. Onze begenadigde technicus/aanvoerder laat de bal echter wat knullig aan zich voorbij schieten. Het is een beetje illustratief voor de wedstrijd waar we nu naar zitten te kijken. We mogen blij zijn met het vuurwerk voor aanvang, want voorlopig is dat het enige vuurwerk dat hier in Hillegom te bewonderen valt.
Tim Boterenbrood zit er dan uitstekend tussen als een hoge voorzet over hem heen dreigt te gaan vallen. Met een uiterste krachtsinspanning weet hij de bal met het hoofd naar veiliger oorden te verlengen. Ook een vrije schop van een meter of achttien wordt door Wesley van Vuren hopeloos hoog over gejaagd. Ze zijn die bal nou nog tussen die bollenvelden aan het zoeken, denk ik…
Een schotpoging van Sergae Kogeldans maakte meer kans op succes na een goede combinatie. Toch zou ook deze bal doelman Van Vuren niet bereiken: de bal wordt goed geblokt in de Hillegom-defensie.

Rust

De 0 – 0 ruststand is de enige stand die deze eerste helft verdient. We werden voetballend niet verwend en de spanning moest veel compenseren. De beide aanvalslinies ogen wat onmachtig, ondanks enkele aardig opgezette aanvallen. De eindpass ontbrak in vele gevallen en vaak lopen dribbelende spelers zich vast in de muur van verdedigers die de tegenstanders voor hen hebben opgetrokken. Hillegom wil zich niet laten lachten, maar als ze in hun eigen competitie ook zo moeilijk tot scoringskansen komen, dan begrijp ik die achtste plek in 1A wel.
De tweede plek van Huizen in de vierde divisie zal echter ook wat wenkbrauwen bij de Hillegommers hebben doen fronsen, want Huizen bracht het er ook niet best vanaf. Beide keepers hebben eigenlijk een verloren avondje: wat opraapwerk en een enkele voorzet.
De vraag is dan ook gerechtvaardigd of Arnold Klein deze pauze aan zal grijpen om uit die hoge hoed maar weer eens een tactisch konijn te toveren. De reserves wekken echter niet echt de indruk direct aan de bak te moeten na de rust en onder luid gejoel van hun geblesseerde maten op de tribune houden ze een balletje hoog terwijl de Hillegommer jeugd massaal het veld inneemt om dan zelf maar een beetje te scoren.

Ongewijzigd

Beide teams beginnen inderdaad ongewijzigd aan de tweede helft. Ik zag tenminste één blauwbroek serieus bezig in de rust, maar ik durf niet met zekerheid te zeggen óf en wanneer deze wissel plaats heeft gevonden.
Het spel is in ieder geval ook ongewijzigd. Als we al stille hoop hadden op dat tactische konijn uit de hoge hoed van Arnold Klein, dan was dit blijkbaar een gevalletje ‘De douif is dood, meneer…’ (vrij naar Toon Hermans) want het geploeter gaat gewoon verder waar het de eerste helft mee heeft afgesloten.
Jesper Warmerdam troeft Kogeldans dan af en onze rappe verdediger heeft een overtreding nodig om dat te corrigeren. De vrije trap wordt door Talaat gevaarlijk voor gebracht. Opnieuw is onze defensie paraat en ruimt de bal voor Rademaker in actie hoeft te komen.
Nu er geen kentering in het wederzijdse spel is te bekennen voor mijn lekenoog, lijkt de wedstrijd toch al op een bloedeloze 0 – 0 af te gaan stevenen. Als er al een winnaar uit de bus gaat komen, dan zal het denk ik puur de gelukkigste in deze wedstrijd zijn.
Toch wel enkele leuke staaltjes voetbal die de rit naar Hillegom nog enigszins de moeite waard maakten. Zo draait Justen Kuiper op de achterlijn Mike van Veen helemaal dol. Van Veen gaat neer met kramp en de aanval loopt door. Opnieuw weet niemand een passend vervolg aan deze fraaie actie te geven en Van Veen moet zich helaas kort daarna laten vervangen door Mats Jansen.

Mistflarden

Het ploeteren gaat voort. Hillegom weigert te capituleren en blijft prima in de wedstrijd. Huizen is niet bij machte het verschil in kwaliteit ook in kansen tot uitdrukking te brengen. Een uitval van Dilano Wegkamp kan alleen via een corner tot staan gebracht worden. De bal komt voor en wordt bij de tweede paal loodrecht omhoog gekopt. Daarmee wordt het een simpele vangbal voor Rademaker die de handen daarmee dan toch nog enigszins kan warmen.
Inmiddels legt de avondmist een grijze deken over de hoeken van het veld. Met de lampen recht tegenover me wordt het daarmee lastig kijken wat er gebeurt en door wie.
Een aanval van Huizen dan en Justen Kuiper is dreigend, Kogeldans is dreigend, Hidde van der Veldt is dreigend, maar nog steeds geen bal waar doelman Van Vuren de handen voor uit de mouwen moet steken.
Weer Wegkamp die een corner forceert. De bal wordt voor de goal verlengd door onze defensie en opnieuw moeten de toeschouwers zich tevreden stellen met een simpele uitbal. Er wordt weinig ‘weggegeven’ aan beide zijden.

Wissels

Dan toch maar wat wissels: Klein brengt Timo Vos en Sebastian van Kammen voor respectievelijk Hidde van der Veldt en Tijmen Bakker die vanaf de andere kant van het veld een lange wandeling richting dug-out moeten maken.
Even schrikken als een bal zomaar op het dak van het doel valt. Veel dichter bij een treffer was Hillegom nog niet geweest.
Ook coach Sluijter van Hillegom gooit een handjevol troeven in de strijd: Swen Ofril van Ommeren en Luca Tarani moeten maar zien of zij dan Hillegom over dat dode punt heen weten te trekken. Menno van Gurp en de gevaarlijke Aziz Talaat worden bedankt voor bewezen diensten.
Ook Remco Helms en Kevin Schaap maken kort daarop hun opwachting als onze defensie nog een hachelijk moment overleeft door de inzet knap te blokken. Sergae Kogeldans en Justen Kuiper staan hun plekje voor hen af.
Veel wissels, maar in het veld zien we daar weinig tot niets van terug . Ook de invallers weten vooralsnog het verschil niet te maken.
Een snelle uitbraak van Van Ommeren. Dailey Groenewegen denkt een pass te gaan onderscheppen en zet een felle sliding in. Van Ommeren kapt echter en ziet Groenewegen in het luchtledige voorbij glijden. Dan wordt er in het vervolg van die uitbraak buitenspel geconstateerd en loopt ook dit weer met de bekende sisser af.

Beng!

We zitten al een kwartier voor tijd als dan ineens een aanval via Timo Vos over de flank tot een fraaie breedtepass leidt. Vanaf de tribune gilt men ‘Doen! Doen!’ en als Sebastian van Kammen dan met een geweldige dreun van buiten de zestien gehoor geeft aan die hartenkreet, produceert hij het eerste en enige serieuze schot op doel dat deze wedstrijd rijk zou blijken. Als een granaat slaat de bal achter de weinig benijdenswaardige doelman Van Vuren binnen! Wat een frustrerend gevoel moet dat zijn geweest voor die doelman: één bal op goal en die gaat er dan meteen in ook. Niet dat de doelman ook maar iets te verwijten viel bij deze goal, overigens. Het was een goal van wereldklasse, bij studio sport al vlot goed voor een herhaling of drie…

Vasthouden

Het is nu zaak de voorsprong nog een kwartiertje vast te houden. De mist wordt alsmaar dikker en de Hillegommers nijdiger en gretiger in hun jacht naar de gelijkmaker. Wegkamp levert een voorzet af die door Wesley van Vuren knap wordt ingeschoten, maar opnieuw geeft onze defensie geen krimp. Even later controleert Remco Helms een bal fraai op de borst en speelt zo terug op Kay Rademaker. Het thuispubliek probeert arbiter Helgering luidkeels van een strafschop te overtuigen, maar dat waren puur wanhoopskreten. Wie niet waagt, die niet wint, of zo…
Een voorzet vanaf de achterlijn door Van Ommeren (die sterk inviel) wordt door spits Van Veen van dichtbij hoog over gejaagd via Kay Rademaker die bij deze actie wel wat geblesseerd raakt. De corner van Warmerdam vormt de inleiding tot een counter van Huizen dat wordt besloten met een fraaie doelpoging van Dennis Lamme die echter op het dak van het doel boven Van Vuren belandt.
Dan weer Hillegom dat de aanval zoekt. Een gevaarlijke voorzet en Kay Rademaker zit er goed bij. Maar opnieuw raakt onze doelman geblesseerd en terwijl hij op de grond ligt verzuimt Warmerdam de bal in het verlaten doel te schieten: hij jaagt de bal onbesuisd over.
Het is einde wedstrijd voor onze onvolprezen doelman en Olivier Pabon moet snel de handschoenen aantrekken terwijl Rademaker per brancard wordt afgevoerd.
Met een rollertje van invaller Daan Schimmel – die Dilano Wegkamp was komen vervangen – wordt getest of Pabon al warm is. Maar met rollertjes kom je echt niet voorbij een klasbak als Pabon. Nee, over onze doelmannen hebben we niet te klagen!

90+

Hillegom blijft alles of niets spelen en Huizen moet pompen om niet te verzuipen. De minuten tikken weg en de negentig staat al bijna op de klok. Een scrimmage na een corner wordt overleefd ondanks diverse schotpogingen, frustraties nemen even de overhand als eerst Haian lelijk neergehaald wordt en kort daarop ook Visser voor de wereld gewerkt wordt. Hier had arbiter helgering eigenlijk wel een kaartje voor mogen trekken. Een rookbom in de hoek van het veld beperkt inmiddels het zicht bij de cornervlag tot een minimum.
Billenknijpen als de negentig al lang en breed op de klok staat en Van Ommeren aan een indrukwekkende solo over de rand van ons strafschopgebied begint. Onze verdedigers vallen om als was het een ‘strike’ met bowlen, en we houden ons hart vast voor de afwerking. Tot onze opluchting staat het vizier van de Hillegommer niet scherp afgesteld en mist de inzet alle richting. Wéér geen bal tussen de palen voor Hillegom.
Huizen tracht gebruik te maken van de ruimtes die Hillegom nu moet weggeven, maar ook daar ontbreekt het aan stootkracht. Geel nog voor Wesley van Vuren die gefrustreerd de bal wegtrapt als de minuten wegtikken voor Hillegom en er een overtreding op Theo Visser wordt begaan.
Het zijn hectische slotminuten als arbiter Helgering keurig de tijd van blessurebehandelingen en wissels uit laat spelen. De stand is immers niet van dien aard dat de wedstrijd al duidelijk gelopen is. Zulks tot groot ongenoegen van onze supporters voor wie de wedstrijd niet snel genoeg afgelopen kan zijn. Het eindsignaal komt tenslotte als een verlossing voor alles dat Huizen een warm hart toedraagt. Met een benauwde 0 – 1 weet Huizen zich verzekerd van een plek in de halve finale én volgend seizoen in de voorronden van de KNVB-beker! De eerste ‘prijs’ is binnen!

Arnold Klein

“Ik vond het een echte bekerwedstrijd: niet fraai, veel strijd en een underdog die zich lekker laat gelden…”
“Ja, het was inderdaad leuke bekerwedstrijd met een tot op het bot gemotiveerde tegenstander bij wie er alles aan had gelegen om die halve finale te bereiken. Met veel inzet en strijd hebben ze ons uitstekend partij gegeven. Ik vond wel dat wij ons té makkelijk lieten terugdringen, we vergaten ook diezelfde dosis inzet en dosis strijd te leveren. Daarom kwamen wij zeker in het begin gewoon niet aan voetballen toe. Als wij zelf wat rustiger aan de bal zijn en goed de duels aangaan, dan kan je veel makkelijker doorvoetballen. We verloren die duels veel te makkelijk, waardoor ze ons op eigen helft wisten te houden. Als je dat eventjes hebt is dat niet erg, maar dan moet je wel de juiste man kunnen vinden om er een counter overheen te gooien. En dat hebben we te weinig gedaan…”
“Zij hebben niet één bal echt op de goal gehad en wij exact één…”
“Haha, ja en dat was meteen een goal… Zij probeerden gevaarlijk te worden uit vroege voorzetten. Dan kan er natuurlijk een keer een bal goed vallen. Maar Kay Rademaker keepte daarin fantastisch, maar verder stonden we defensief ook steeds goed, waardoor zij die kansen lieten liggen. Dat zijn de geluksmomentjes die zij lieten liggen. Daarentegen kregen wij eigenlijk de beste kans toen Hidde er vandoor ging en de bal op Justen af had moeten geven. Dan hadden we zelf binnen een half uur al op voorsprong kunnen komen. Maar goed, dat hebben we dus niet gedaan…
De tweede helft liep het iets soepeler bij ons, waarna de oudste man van het veld uiteindelijk de goal maakte! De enige bal tussen de palen en het is meteen een goal!
Het was inderdaad meer transpiratie dan inspiratie. Hillegom heeft ons gedwongen om alle zeilen bij te zetten. Dan kan je wel stellen dat je wat spelers mist, maar aan de andere kant was dit dan de gelegenheid voor andere spelers om die rollen in te gaan vullen en te laten zien dat ze terecht op de deur kloppen. Die spelers moeten dan gewoon ‘de ballen uit hun broek gaan lopen!’ Bij Huizen 1 wordt gewoon wat anders gevraagd dan in de Onder23 waar ze normaliter hun ‘vlieguren’ maken. Waarmee ik overigens beslist niet wil stellen dat ze onder de maat gepresteerd hebben! Maar doordat het tempo en de wisselingen hoger liggen maakte het dat wij iets minder makkelijk konden voetballen. Waarbij je ook de basisspelers het nodige kunt verwijten.
Nu eerst drie competitiewedstrijden en dan zien we wel verder wat ons in die beker wacht. Dan weten we ook al weer meer over hoe we er voor staan in de competitie en met ons spelersmateriaal. De beker weegt niet zwaarder dan de competitie!”
“Andersom wel?”
“Haha! Tja wat ik elke week zeg en dat is gewoon ook zo: elke week gebeurt er wel wát. We staan nu op twee punten en dus gaan we het wel zien waar we over vier weken staan als de halve finales gepeeld worden!”

Kay Rademaker

“Wat gebeurde er?” vraag ik de onfortuinlijke Kay Rademaker in de kleedkamer als hij hinkend en ondersteund door twee man binnen wordt geloodst.
“Ik pakte die bal en toen kwam ik tegen die speler aan. Daarna landde ik op mijn linkervoet en wat er gebeurde weet ik niet, maar ik hoorde ineens een ‘krak!’. Daarna deed het bewegen gewoon heel veel pijn…” Dan gaan de mannen over tot luidkeels vreugdegezang en moeten we even naar de gang verhuizen. Nog steeds ondersteund komt Kay de kleedkamer uit om het interview voort te zetten
“Je kwam er een paar keer heel dapper uit op voorzetten en werd al eerder enkele malen geraakt…” hervat ik ons gesprekje.
“Ik werd inderdaad al een paar keer geraakt, ja. Maar ja, daar moet je gewoon rekening mee houden als je er als keeper uitkomt en een duel aangaat. Maar gelukkig had ik bijna elke keer de bal…”
“Verder had je ook niet echt veel te doen, vanavond…”
“Nee, inderdaad. Ik hoefde geen reddingen te verrichten behoudens die één-op-één die buitenspel was. Maar voor de rest had ik inderdaad niet veel te doen…
De buitenkant van de enkel wordt nu wel een beetje dik, maar ik hoop dat het allemaal meevalt!”

Tim Boterenbrood

“Was het wennen, voor het eerst weer in de basis en negentig minuten spelen?”
“Ja, dat was zeker wel even wennen! Ik heb bij de Onder23 wel een paar keer al een volledige wedstrijd gespeeld, dus ik had al wel een paar keer negentig minuten in de benen gekregen. Dat scheelt wel, maar er is natuurlijk best wel een verschil qua intensiteit met het eerste, dat merk je dan toch echt wel…”
“Je begon een beetje onwennig, vond ik, met die drie ballen zo over de zijlijn…”
“Ja, dat klopt. Eentje wipte ik gewoon over de zijlijn. Ik wilde hem eigenlijk wegschieten, maar ik was bang dat ik dan weer zo’n klutsballetje zou veroorzaken.
Nee, ik was niet echt gespannen, maar het is natuurlijk een belangrijk potje en er was wel lekker veel ambiance omheen met dat vuurwerk en zo. Er stond echt wat op het spel, dus licht gespannen was ik zeker. Maar ik denk dat ik na een kwartiertje wel weer lekker in de wedstrijd zat. Toen was ik weer gewend hoe we druk zouden gaan zetten en zo.”
“Dit was zeker geen beroerde tegenstander…”
“Ne, zeker niet! Ze konden echt wel voetballen. Alleen voorin konden ze geen vuist maken. Die ene jongen gaf steeds een vroege voorzet. Ze konden op het middenveld echt wel voetballen! maar dat kwam ook omdat wij het met name de eerste helft niet echt lekker hadden staan. Dat pakten we de tweede helft wel weer beter op en kregen we wat meer grip op de wedstrijd!”

Arbiter Helgering

Ik pluk ook arbiter Helgering nog even uit de bestuurskamer voor een kort vraaggesprekje.
“Een goede wedstrijd gefloten en ik vond met name het toepassen van de voordeelregel erg sterk,” open ik het interview.
“Dank u! Ja, je probeert als scheidsrechter op zo’n avond een beetje het voetbal erin te houden. Als dat kan door een keertje niet te fluiten en de voordeelregel toe te passen, dan komt dat het spel alleen maar ten goede, denk ik. Dat maakt het voor iedereen leuker!”
“Ik vond dat u voor de wedstrijd een wat ‘onzekere’ indruk maakte met de opmerkingen over het vuurwerk en de kaartencontrole. Daar merkte ik op het veld echter niets meer van, u had het goed in de hand!” merk ik op. Helgering had voor de wedstrijd aangegeven dat het afsteken van vuurwerk buiten zijn competenties viel en vond een kaartencontrole vooraf niet nodig omdat de pers dat wel in de gaten zou houden…
“Haha! Tja, ik heb geen idee dat dat anders over zou komen als dat ik het bedoelde, maar ik maak me gewoon niet zo heel druk om dat soort zaken. Ik denk dat het meer ‘nonchalance’ is dan onzekerheid. Maar toch goed om terug te krijgen hoe dat overkomt.”
“Welke klasse fluit u normaal gesproken?”
“Dit seizoen eerste klasse. Vorige jaar heb ik vierde divisie gefloten. Ja, ik ben gedegradeerd. Ik weet niet of je dat terecht moet noemen. Scheidsrechteren is in feite een jurysport en als je dan aan het einde van het seizoen onderaan de ranglijst staat, dan moet je zakken. Het is niet anders!”
En met “Nou, ik denk dat u zeker in die vierde divisie niet zou misstaan!” stuur ik Helgering weer de gezellige bestuurskamer in.

Apenstaartjes kijk op de zaak

Voor beide keepers zal dit geen avond zijn waar ze met louter plezier op terug zullen kijken. Justin van Vuren kreeg één schot op goal en moest daar meteen voor capituleren. Als je dat zo leest dan zou je de doelman zonder meer tekort doen, het was voornamelijk aan Huizen te wijten dat ze hem niet vaker op de proef wisten te stellen. Ik denk dat hij zich zaterdagmiddag een wat inspannender middag voor de geest zal hebben gehad. Kay Rademaker kon ook niet excelleren zoals tegen Kampong 2 en zijn voornaamste herinnering zal de komende weken die pijnlijke enkel wel blijven. Het is maar te hopen dat onze sympathieke reservedoelman weer snel inzetbaar is!
Bekerwedstrijden zijn altijd wedstrijden op zich. Niks ‘underdog’ of ‘appeltje-eitje’. Eén wedstrijd die alles beslist haalt het fanatieke en het extra in spelers naar boven. Zowel voor de eersteklasser als voor de vierde divisionist. Verschillen in kwaliteit worden gecompenseerd met werklust en inzet en het was dan ook tekenend dat de eerste wissel met kramp al tien minuten na rust plaatsvond.
Die heerlijke goal van routinier en invaller ‘Bassie’ van Kammen was eigenlijk meer dan deze wedstrijd verdiende. Aan de andere kant was dit halve ei beter dan de lege dop die de wedstrijd anders had geworden. Een lege dop die dan met strafschoppen beslist had moeten worden. Een loterij waarvan ik blij ben dat ons dat bespaard is gebleven.
Huizen dus naar de halve finale. Ik heb nog even geen idee welke tegenstander ons dan wacht, maar we kunnen er vergif op innemen dat het een pittige zal zijn. De simpele tegenstanders zijn er echt wel uit nu.
Pittig is ook onze tegenstander van aanstaande zaterdag als Purmersteijn ons met geslepen messen opwacht in Purmerend. Inmiddels begint de selectie toch wel hier en daar de spoortjes te vertonen van een zwaar seizoen: Kozjak uitgeschakeld, Lo-Asioe twijfelachtig en niet voor niets zat een goed deel van onze selectie lekker ontspannen op de tribune toe te kijken naar de verrichtingen van het fitte deel van onze selectie. In hoeverre die rust er voor zorg gaat dragen dat we straks opnieuw mogen juichen in die Purmerendse kleedkamers, dat zullen we straks gaan zien. Duidelijk is wel dat de laatste loodjes zwaar wegen. Gelukkig wegen ze dat ook voor onze concurrentie en de race is bij lange na nog niet gelopen! Ik hoop dan ook dat u onze mannen ook in Purmerend een hart onder de riem zult steken!