De Tielse Eendracht Combinatie op bezoek

De bestuurstafel is druk bezet in de bestuurskamer: naast de bestuursdelegatie uit Tiel ook even de handen schudden met het arbitrale trio onder leiding van Franklin Berg. Aanvankelijk stond Thom Winkel voor deze wedstrijd op de rol, maar de KNVB heeft daar om hen moverende redenen dus Franklin Berg van gemaakt. Beide staan met plusjes in mijn database, dus wat mij betreft geen gevoelens hieromtrent.
Ook even mijn excuses gemaakt aan T.E.C.-coach Eric Meijers die ik in de voorbeschouwing abusievelijk even met Eric Speelziek verwarde. ’n Onbegrijpelijke blunder waar Frank Tevaarwerk me gelukkig snel op wees. Geen idee waar die naam Speelziek nou ineens vandaan kwam. De geest speelt soms rare spelletjes met de mens.
De immer hartelijke en enthousiaste Brenda Schipper heeft mijn bakkie koffie al neergezet en dat wil er best in met dit gure weer. De opstellingen verschijnen alras op tafel. De twee nieuwe aangetrokken spitsen bij de mannen van Meijers – Knuiman en Roseboom – zijn beiden geblesseerd. Dat moet toch hoe dan ook een aderlating zijn voor T.E.C.. De ploeg heeft in Pele van Anholt, Mohamed el Makrini en Bo van Essen echter nog voormalige profspelers rondlopen die de kwaliteit in de ploeg van Meijers kunnen waarborgen. De ploeg die Meijers nu in het veld brengt is op zeven plekken gewijzigd ten opzichte van vorig seizoen, waarbij aangetekend dat Mohamed el Makrini en doelman Mykola Yaroshevych bij de vorige editie wel al bij de wedstijdselectie zaten (El Makrini viel destijds ook nog in)
Bij Huizen is het puzzelen. De Groot heeft er vandaag voor gekozen om zowel Vrakking als Groenewegen in de basis te zetten. Dan kom ik er zo 1-2-3 niet meer uit: vijf man achterop, twee middenvelders en drieman voorop? In het hedendaagse voetbal is juist dat middenveld de plek waar veel wedstrijden beslist worden. Om daar slechts twee man neer te zetten, lijkt mij onwaarschijnlijk. Daar moet ik na afloop nog maar eens even bij hem op terugkomen. Ik vermoed voorlopig het doorschuiven van één speler uit het trio Vrakking, Groenewegen, Kozjak naar dat middenveld.
Fred Kirchner maakt mijn plekje al vrij van de jeugd die daar plaats had genomen. Het ‘Gereserveerd Pers’ bordje dat prominent op mijn schrijftafeltje is geschroefd maakte blijkbaar weinig indruk. Ik hoor dat de jeugd weinig leest tegenwoordig, zou dat hier dan ook uit blijken?
Het pupilletje van de week gaat in gestekte draf op doelman Mykola Yaroshevych af en komt daarbij wat schuin voor de goal uit waardoor de hoek lastig wordt. Gelukkig krijgt hij wat hulp van Yaroshevych en kan hij opgetogen richting bank terug.

Winderig

De harde wind maakt secure passing lastig en dat merken we in de openingsfase al meteen. Toch wordt Jostein Ohm in de vierde minuut lekker op avontuur gestuurd. Zijn rush is indrukwekkend en Niek Hoogveld moet nadrukkelijk het loodje leggen qua snelheid. Maar Hoogveld is slim en met een heerlijke actie weet hij de bal toch nog zo te raken dat Ohm de bal zelf achter kaatst. Slim gedaan, Niek…
Ik meen te kunnen constateren dat Huizen inderdaad dus toch met vijf man in de laatste lijn opereert. De Groot houdt daarbij de linies wel dicht opeen, waardoor er niet direct een ondertal op het middenveld ontstaat.
T.E.C. komt er vier minuten na de rush van Ohm ook een keer sterk uit: Bram van Tiem bezorgt de bal goed bij Elmo Rene Lieftink die op zijn beurt Bo van Essen bereikt. Dan begaat Tijmen Bakker een overtreding op Van Tiem en mag T.E.C. halverwege onze helft een vrije trap nemen. Walid Hassoun zet zich er achter, maar zijn inzet is verbijsterend zwak. Ik denk dat Olivier Pabon lastiger terugspeelballen op zich af heeft zien komen… ‘n Makkie voor Ollie!
Veel valt er verder niet te noteren van deze rommelige openingsfase.

Modderen

En dus modderen we verder. In de elfde minuut lijdt Jaylon Moi Thuk Shung wat slordig balverlies en dat biedt Bram van Tiem een schietkans. De bal is hard zat en wordt gelukkig net voldoende aangeraakt zodat de schade tot een corner beperkt blijft. De bal komt gevaarlijk voor, maar als de bal dan half geruimd wordt en T.E.C. de aanval door lijkt te kunnen zetten staat de nemer van de hoekschop buitenspel en kunnen we weer opgelucht adem halen.
Zo schommelt het spel heen en weer zonder dat de beide ploegen tot écht grote kansen voor een van de doelen weten te komen. Zutterman gaat op karakter door en weet Ohm te lanceren. De bal gaat richting achterlijn en dan komt Jostein niet helemaal lekker met zijn passen uit als hij de bal wil voorzetten. De bal hobbelt achter. Dit soort situaties zie je wel eens bij benefietwedstrijden waarin oude coryfeeën weer eens de voetbalschoenen hebben aangetrokken en nog niet door hebben wat ze aan voetbal hebben ingeboet. Maar Ohm is geen oude coryfee en dus oogt het nogal knullig.
Wind en striemende regenbuien werken de onzuiverheden in het spel van beide ploegen in de hand: passen komen niet aan, ballen springen van de voet. Je zou hier niet snel een wedstrijd op het vierde niveau van Nederland in herkennen als je hier als nietsvermoedende toeschouwer zou zijn aanbeland.
De bal dwarrelt in een soort carambole tussen Lieftink en Raphael Nartey. Het loopt uit op een corner die kort wordt genomen door Hassoun. Dan een hard schot dat via een eigen speler over de achterlijn ketst. Het is tekenend voor het niveau dat we vandaag voorgeschoteld krijgen…

Voorsprong en weer gelijk…

Opnieuw een uitval, deze keer via Jaylon. Behendig omspeelt hij zijn man, dribbelt naar binnen en probeert dan de bal op Tijmen Bakker te steken. Helaas gaat de bal weer net voor Bakker langs en deze kans dus ook verloren.
Twee minuten later weet Jaylon Bakker wél goed te bereiken. De bal komt fraai voor en dan is daar bij de tweede paal Ahmed al Mahdi er als de kippen bij om zijn vijfenzeventigste doelpunt in zijn carrière aan te laten tekenen. Opluchting alom. Als het zo stroef gaat, dan zijn doelpunten schaars en met een beetje geluk gaat het nu dan toch wat beter lopen voor onze mannen!
Eerst is T.E.C. echter aan de beurt. Tulughan Türkmen zit er goed tussen en neemt de aanval van Huizen over. Behendig stuurt hij Nartey op weg. Na wat schijnbewegingen wordt de bal voorlangs gejaagd. T.E.C. heeft de strijd bepaald nog niet opgegeven.
Dan een diepe bal waar Nartey in gelooft. Tim Vrakking lijkt het gevaar te gaan bezweren, maar dan laat hij op onbegrijpelijke wijze Nartey binnendoor komen en is daarmee meteen in een kansloze positie gemanoeuvreerd. Oog in oog met Pabon kiest Nartey de korte hoek en tot onze verbijstering slaat de bal simpel binnen en konden we dus maar zes minuten van die voorsprong genieten.

En door?

Maar nog steeds geen man over boord: we weten waar onze mannen toe in staat zijn en als het ook maar weer even gaat ‘draaien’, dan moet dit T.E.C. toch over de knie te leggen zijn is mijn heilige overtuiging. Maar dan moet er uiteraard wel aan die voorwaarde worden voldaan dat ze weer in gewone doen komen en daar lijkt het vooralsnog nog niet echt op.
Huizen zoekt de aanval weer via Al Mahdi die tot twee keer aan toe een poging de bal voor te zetten geblokkeerd ziet worden. Het levert slechts een corner op die bedroevend slecht genomen wordt. De lage bal wordt met twee vingers in de neus geruimd door de Tielse defensie.
Dan een bal over de boarding en Olivier Pabon moet de schaarsprong over die boarding maken om de bal uit de bosjes vandaan te halen. Waar zijn die extra ballen rond het veld en de ballenjongens die voor de ballen zorgen?
Het eerste geel van de wedstrijd valt in de slotfase van de eerste helft ten deel aan Pele van Anholt die opnieuw zijn tegenstander te snel af leek te zijn. He levert Huizen een vrije trap op vanaf een metertje of twintig. Een positie waar we in het verleden een specialist voor in huis hadden. Nu zet zich Jostein Ohm achter de bal en ook hij weet de bal keurig richting bovenhoek te krullen. Maar Mykola Yaroshevych, het toch niet al te lange keepertje van T.E.C., is snel met de voetjes en dartelt keurig richting de bedreigde hoek en weet de inzet keurig te pareren. Geen showduik, geen fraai gezweef, maar nuchter naar de hoek dribbelen en vangen… Het had wel wat van een tafelvoetbalspel waarbij de keeper ook niet duikt maar razendsnel heen en weer beweegt. Prima keepertje!

Rust

Het heeft iets van ‘verspilling’ om je voorsprong zo teloor te laten gaan. Al zet je tien man achterop, als je de tegenstanders zo vrij baan geeft, dan is daar geen numerieke inzet tegen gewassen.
De slordigheden over en weer maakten deze eerste helft niet echt een belevenis die ons lang bij zal blijven. Het was vooral ‘frisjes’ en met enige weemoed denk ik aan de winterjassen die in huize Tuijnman nog steeds op zolder hangen. Zondag toch maar weer naar beneden halen gaat het door me heen.
Al met al heb ik nog steeds het gevoel dat we deze pot moeten kunnen winnen. Was het vorige week ook niet de eerste helft huilen met de lamp scheef? Heeft Huizen er niet een handje van om één helft belabberd te spelen om dan die andere helft gewoon naar behoren te presteren? Ik vestig er mijn hoop maar op.
Zo te zien heeft ook Rob de Groot er nog alle vertrouwen in, want ik zie geen mensen serieus warm lopen.

Ongewijzigd, of toch?

Beide ploegen verschijnen inderdaad ongewijzigd aan de aftrap. Beide coaches hebben er blijkbaar het vertrouwen in dat hun equipe de zaken na rust naar behoren zullen oppakken. Eric Meijers had daarbij het meeste gelijk van de beide coaches: het is zijn ploeg die met de wind in de rug nu sterker uit de startblokken schiet dan Huizen. Meteen is het alle hens aan dek en mogen we van geluk spreken dat Jaylon ons met een felle demarrage weet te ontzetten uit de omsingeling die T.E.C. meteen vanaf de aftrap had gelegd. Twee minuten bezig en dan is het Olivier Pabon die met een prachtige safe een voorsprong voor T.E.C. weet te voorkomen. Een kopbal van Lieftink lijkt van dichtbij onder de lat te spatten, maar onze jonge doelman is paraat en ranselt de bal keurig weg.
Het is echter uitstel van executie, want twee minuten later mag Hassoun aanleggen binnen de zestien voor een leep en geplaatst schot. Met een heerlijke krul jaagt hij de bal in de verre hoek en zet zo T.E.C. alsnog op voorsprong: 1 – 2 en dat doet zéér!
Beide ploegen waren ongewijzigd uit de kleedkamers gekomen, maar T.E.C. was wel degelijk een ander team geworden. In ieder geval qua instelling…

Ploeteren

Huizen zet uiteraard aan om weer op gelijke hoogte te komen. Het spel was al slordig, maar de drang naar de gelijkmaker bevordert de zorgvuldigheid in de opbouw nou niet bepaald. We zijn bijna een uur onderweg als Van Essen de kuierlatten neemt en een aanval van Huizen omzet in een gevaarlijke counter. Tim Vrakking komt nu wel adequaat in actie en weet ten koste van een corner erger te voorkomen. Nam Huizen haar corners al allerbelabberdst, T.E.C. kan er ook wat van: met een hoge boog wordt de bal voorlangs gejaagd om aan de andere kant roemloos als doeltrap te eindigen. We zien het hoofdschuddend aan…
Als het voetbal niet wil lukken kun je nog wel strijd leveren en dat moet de beide ploegen nagegeven worden: die strijd wérd er geleverd. Hassoun stuurt een crosspass over de hele naar Lieftink die op zijn beurt de bal weer bij Hassoun bezorgt. Het eindigt met een kopbal die gelukkig de juiste richting mist.
Het is voor Rob de Groot het signaal om met verse krachten te proberen of er nog bakens zijn die verzet kunnen worden. Saber Charif en Elijah Kruize komen Joshua Lo-Asioe en Tijmen Bakker aflossen. Huizen ploetert voort en dan zien we hoe doelman Mykola Yaroshevych een voorzet van Artuur Zutterman wat ‘onorthodox’ uit de doelmond werkt. Dan gaat het er toch wat op lijken dat Huizen wat nadrukkelijker in het spel voor komt. Ineens is daar de weer sterk spelende Sergio Kozjak die uit de omsingeling breekt en Al Mahdi aan het werk zet. Met een heerlijke steekpass wordt Jostein Ohm op weg gestuurd naar Yaroshevych. Ohm komt echter wat schuin voor de goal uit en als hij dan een stap teveel doorloopt voor hij tot een besluit gedwongen wordt, dan is de bal breed die hij kiest eigenlijk de ongelukkigste van al zijn opties. Een corner is al wat Huizen rest en onze voormalige voorzitter Klaas Vos krijt in opperste wanhoop richting De Groot dat hij eens op het nemen van corners moet gaan trainen, want ook deze hoekschop ontstijgt het niveau van de Onder14-3 niet, waarmee ik Onder14-3 nog tekort doe ook waarschijnlijk…

Stug doorgaan

Het is zonder meer in Huizen te prijzen dat men gewoon stug doorging met de jacht op de gelijkmaker. Hassoun drukt Saber Charif neer net buiten de zestien. Een vrije trap en opnieuw rolt er uit het overleg tussen Kozjak en Ohm het besluit dat Jostein de bal nog maar eens moet proberen achter Mykola Yaroshevych te planten. Opnieuw is er weinig mis met de inzet van Jostein, maar opnieuw is die lichtvoetige doelman bijtijds bij de bedreigde hoek om er de vuisten onder te kunnen zetten. Omdat hij gewoon op de been is gebleven is hij vervolgens bijtijds weer ter plekke om de vallende bal weg te vangen voor Huizen er haar snode plannen mee ten uitvoer had weten te leggen.
De minuten gaan tellen. Nog een stuk of twintig heeft Huizer er over om een nederlaag te voorkomen. Een corner en nu een ferme uithaal van Zutterman die weer een corner oplevert. Helaas wéér een die belabberd genomen wordt en bij de eerste paal simpel geruimd kan worden door de T.E.C. defensie. Die suggestie van Klaas Vos was wellicht zo gek nog niet…
Een ruim kwartier nog als arbiter Berg opnieuw in de borstzak moet graaien. Nu is het Hassoun die een duel van Kozjak verliest en hem vervolgens het doorspelen belet met een tik tegen de enkels.

Het venijn en de staart

Eric Meijers brengt Rick Wouters in het veld voor Bo van Essen. Het lijkt mij een behoudende wissel gelet op de betrokken rugnummers. Geen gekke gedachte als je 1 – 2 voor staat en je tegenstander aanzet. Toch ondanks de felle strijd die er her en der gestreden wordt ruimte voor sportief gedrag als Jeroen Lamme bij een uitbraak geblesseerd raakt en Pabon de bal over de zijlijn speelt om behandeling mogelijk te maken. De bal gaat keurig netjes terug en de koude handjes op de tribune gaan keurig op elkaar om deze sportieve daad van de waardering te voorzien die het verdient.
Toch opnieuw geel voor een speler van T.E.C. als Rick Wouters de bal wegslaat om tijd te rekken. T.E.C. voelt de bui al hangen en het begint steeds beter te passen bij Huizen: met one-touch-voetbal speelt het zich onder een aanval van T.E.C. uit en ging het weer even op het Huizen lijken waar ik zo van hou. Helaas weet Huizen deze aanval niet in een kans om te buigen, maar het leek tenminste weer even op voetbal.
Ook Sami Haouam moet de gelederen van T.E.C. komen versterken. Meijers is er niet gerust op! De gevaarlijke Nartey wordt bedankt voor bewezen diensten en mag zijn trainingspak weer aantrekken.
De minuten sijpelen weg als het zand in een zandloper. En met dat zand sijpelt ook langzaam maar zeker de hoop op een resultaat weg op de tribune. Haouam bereikt Türkmen die een akelige mispeer produceert. Daar komt Huizen nog even goed mee weg. Saber steekt een bal door die door vriend en vijand gemist wordt. Doelman Yaroshevych is echter weer snel ter plekke om het gevaar te bezweren voor het echt een gevaar kon gaan worden.
Het voetbal heeft nu echt het hotseknots-begonia niveau bereikt. Hassoun gaat zitten om een blessurebehandeling mogelijk te maken. Het oogt een beetje als tijdrekken, zeker als verzorger Bart Potjes op zijn elfendertigst naar de plek des onheils sjokt. Ik ken bejaarden in ‘De Bolder’ die met hun looprek sneller ter plekke zouden zijn geweest.
Dani Vivié komt dan voor Jostein Ohm die vandaag geen potten kon breken. Alles of niets! Meijers gooit ook Dico Jap Tjong in de strijd ten koste van Hassoun die dus klaarblijkelijk toch wel aangeslagen bleek. Tik-tak-tik-tak… De minuten sijpelen weg…
We zijn op twee minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd aangeland als die sterke Sergio Kozjak de pleiterik trekt. Als een speer jaagt hij naar voren, bereikt Jaylon die goed voorzet en dan duikt daar bij de tweede paal ineens Saber Charif op, die zich niet bedenkt en de bal keurig achter Yaroshevych prikt! 2 – 2, en heel eerlijk was mijn zandlopertje hoop al enige tijd geleden leeg geraakt…

Extra tijd

De negentig minuten zitten er op en Huizen heeft de smaak nu te pakken en hoopt alsnog de wedstrijd naar zich toe te trekken. Arbiter Berg heeft er nog zin in en laat nog even doorspelen. Huizen neemt echter meer risico’s dan ik verantwoord vind op de tribune. Je moet je zegeningen tellen als je twee minuten voor tijd op gelijke hoogte weet te komen terwijl je gewoon niet echt lekker in de wedstrijd zit. En dus wordt die extra tijd met gemengde gevoelens ontvangen.
Een hoge voorzet nog en de bal valt op het hoofd van Dani Vivié die tussen twee verdedigers opspringt en de bal eigenlijk meer ‘op’ het hoofd krijgt dan er tegenaan. Doelman Yaroshevych had echter zijn doel al verlaten en als Dani de bal wat gelukkiger op zijn achterhoofd gekregen zou hebben, dan had hij maar zo binnen kunnen vallen. Het zou teveel van het goede zijn geweest. Zeker als we zien hoe slordig T.E.C. in die extra minuten nog met de kansen omgaat: in de vijfennegentigste(!) minuut jaagt invaller Jap Tjong de bal in kansrijke positie nog ruimschoots richting A27. Dan besluit arbiter Franklin Berg uiteindelijk na zeven minuten toch dat het genoeg is geweest en krijgt deze wedstrijd die geen winnaar verdiende een uitslag die recht deed aan de inspanningen van beide teams: 2 – 2. Huizen blijft vier punten voor op T.E.C. maar zal dus geen sprongen gaan maken op de ranglijst. En heel eerlijk: daar moet je toch echt beter voor gaan voetballen dan wat Huizen vandaag op de mat wist te leggen…

Rob de Groot

“Ik vond het vandaag een wedstrijd van de lamme tegen de blinde,” oordeel ik wat hardvochtig.
“Oef, dat vind ik wel heel…. ehhh…” aarzelt De Groot die toch altijd wat moeite lijkt te hebben met mijn stellingen. “Daar ben ik het niet mee eens,” vervolgt hij. “Die stelling lijkt me wat overtrokken!”
“Vond je? Ik heb zóveel mis zien gaan vanmiddag…”
“Ja, ik heb ook wel heel wat dingen mis zien gaan, maar wat ik net bij Gijs Moerman van de Gooi & Eemlander al aangaf, speelden de weersomstandigheden daar wel een enorme rol in. Iedere bal die stuitert of hoe dan ook de grond verlaat, daar komt de wind onder en dan wordt het gewoon heel moeilijk om daarmee om te gaan. Dat zag je denk ik wel bij beide ploegen, dat beide ploegen daar heel veel moeite mee hadden. Dus vind ik het moeilijk te beoordelen en denk ik dat er heel weinig ploegen zijn die onder deze omstandigheden een goede partij voetballend op de mat weten te leggen.”
“Ik moet onmiddellijk toegeven dat die omstandigheden slecht waren, maar ik zag toch ook een heleboel verkeerde keuzes…”
“Ja, die keuzes heb ik ook gezien. Je weet van die weersomstandigheden, dan moet je soms toch een beetje anders gaan voetballen dan je gewend bent. Als je vanaf de zijkanten een bal in de as teruglegt, dan is dat onder deze omstandigheden vaak geen juiste oplossing! Dan moet je de oplossing gewoon één linie verder zoeken. Dat deden we een aantal keren niet en creëerden daarmee voor onszelf een probleem.”
“Nu we het over problemen hebben, ik had voor de wedstrijd een probleem met het neerzetten van je opstelling…Ging je nou daadwerkelijk met vijf man achterop spelen?”
“Ja, dat klopt ook, in de zin van dat we op papier met drie centrale verdedigers gingen spelen, waarbij de vleugelbacks beurtelings bij dat middenveld zouden aansluiten. T.E.C. speelde met twee spitsen, dan heb je maar drie centrale verdedigers nodig en met die ene blijvende vleugelverdediger heb je dan gewoon vier achterop. In aanvallend opzicht betekent dat elke keer als wij in balbezit zijn, dat onze vleugels gewoon vrij zijn en er iemand van hen moet uitstappen. Op het moment dat dat gebeurt, dan is het spel op de wagen… Dat was dus het idee. Zij speelden 4-4-2 waardoor je dan toch steeds in gelijk aantal op dat middenveld zou komen te staan… Dus dat was inderdaad de gedachte…”
“Dat werkt dan, want je komt netjes met 1 – 0 voor… Ik dacht ‘Nou gaan we door!’, maar dan krijgen we toch een goal tegen waar een paard de hik van krijgt…”
“Ja, eens! Hij stapt uit en de wind komt onder die bal en hij komt verkeerd uit als hij zijn lichaam ervoor probeert te zetten om de weg af te schermen en dan gaat die bal ineens naar het midden toe waardoor hij de situatie verkeerd inschatte. Dan denk ik dat Nartey hem ook nog met alle geluk van de wereld binnen prikt, ik denk niet dat hij dit van plan was… Helaas: als je met 1 – 0 de rust in kan gaan, dan weet je dat zij moeten komen en dan kan je echt afstand gaan nemen. Dus dat was zeker een domper op de eerste helft.”
“In de rust dacht ik nog dat we het uiteindelijk toch wel zouden gaan klaren als we nog een kleine opleving zouden krijgen. Maar ik zag dat we de tweede helft totaal overrompeld werden…”
“Overrompeld… Nou, wat ik zie is dat we de eerste helft wind mee hebben gehad. Dan weet je dat je de tweede helft wind tegen gaat krijgen. Dan moet je gewoon scherp zijn dat een tegenstander geen gebruik kan maken van voorzetten. Als je dan laag op het veld gaat staan, dan wordt het moeilijk verdedigen. Dan moet je wel heel scherp in je duels gaan zitten en al helemáál geen schietkansen weg moet geven. Dan pakt in die eerste vijf minuten Ollie nog een goede kopbal van Lieftink uit een voorzet, daarna is er op onze rechterkant eigenlijk niks aan de hand, maar staat het drie tegen drie en staan we gewoon té statisch op die zestienmeter te verdedigen. Dat besef: wind tegen, niet laten schieten, dat gebeurt dan toch en dan wordt het wel héél erg lastig, zeker als de tegenstander daarna de wedstrijd helemaal op slot wil gooien. En zo zag het er zeker wel een minuut of twintig naar uit…”
“Ik had de hoop inderdaad al wel opgegeven…”
“Daarna vond ik toch dat wel meer de oplossingen via de zijkanten gingen kiezen en de ruimtes achter de linies van T.E.C. te gaan bespelen. Dat leverde wel wat meer momenten op waarvan ik dacht dat er wat te halen zou zijn….”
“Maar echt kansen… Ik heb ze bijna niet gezien…Ja, één en die ging er in!”
“Eh, ja als je het hebt over schoten op de goal, dan wel, maar ik heb Jostein Ohm twee keer in de laatste fase in kansrijke positie gezien waar met wat meer overtuiging toch wel wat in had gezeten.
Als het dan maar niet wil lukken, dan is het gewoon fijn dat Sergio Kozjak die lijn doorbreekt en die bal achter de laatste linie zet. Toch uiteindelijk weer een hele goede goal, denk ik…”
“Al met al denk ik dat dit toch de enige reële uitslag is…”
“Dat denk ik ook! Ik heb al vaker aangegeven dat het in deze divisie niet zo makkelijk is om wedstrijden te winnen en al helemaal niet onder deze omstandigheden. Als je wil winnen, dan mag je gewoon geen fouten maken en moeten de kansen die je krijgt er ook in zitten. En dat hebben we nu niet volledig gedaan en moeten we dus tevreden zijn met een punt, waarmee het gat vier punten blijft met T.E.C. dat gewoon toch gewoon een concurrent is…”

Saber Charif

Opnieuw een hoofdrol voor onze getalenteerde middenvelder die met zijn belangrijke treffer een punt voor Huizen veilig stelde.
“We hebben het wel eens over een redder des vaderlands, maar vandaag was jij met je treffer redder der Huizers! Ik had er niet meer op gerekend op die treffer…”
“Nee? Had je er niet meer op gerekend? Nou, misschien niet als je kijkt naar de staat van ons spel waarop we op dat moment speelden. We gingen een beetje teveel mee met de flow van de tegenstander. En dat deden zij heel goed om ons daarin mee te krijgen. Maar zoals je kunt zien: als wij gewoon gefocust blijven, en doen waar we goed in zijn, dan hebben we aan één goede aanval genoeg!”
“Ja, dat is wat jij zegt: één goede aanval, maar veel méér heb ik er ook niet gezien vanmiddag!”
“We hadden vandaag moeite om onze taken en ons plan uit te voeren. We wilden ‘er omheen’ spelen, maar dat gebeurde niet en we gingen teveel de duels aan in het middenveld en veel tweede ballen gingen verloren waardoor zij in hun kracht kwamen te voetballen en ons daarin mee te krijgen. Als wij ons gewoon goed aan het plan houden en wat we trainen qua opbouw in de praktijk kunnen brengen, dan kunnen we gewoon heel goed voetballen en gaat het lopen en scoren we.”
“Uiteindelijk heb ik de hele wedstrijd misschien drie of vier kansen en kansjes gezien. Daar gaan er dan twee van in, dus het was wel heel efficiënt!”
“Ja, een hoog rendement, toch? Haha!”
“Dat is dan een van de weinige positieve dingen die ik over de wedstrijd van vandaag op kan merken…”
“Nee, maar natuurlijk! Wij gingen ook teleurgesteld de kleedkamer in omdat we het gevoel hadden dat er veel meer in had gezeten als we scherper hadden blijven staan. We zijn ook niet echt blij met dit puntje, het voelt meer als een verlies voor ons dan als een gewonnen punt…”
“Vond je dat we meer verdiend hadden?”
“Eehhh… Ik vond dat wij vandaag hadden kunnen winnen, ja… Het gaat niet om ‘verdienen’ in een wedstrijd, het gaat gewoon om dat we weten wat we kunnen en wij voeren dat gewoon niet uit. Als wij uitvoeren wat we kunnen, dan loopt het. Wij hebben niet zes aanvallen nodig om er drie te maken. Wij kunnen dat gewoon uit drie aanvallen. Dus we moeten gewoon meer creëren! Nu komen we in de slotfase nog goed weg. Dat begint allemaal aan de zijkanten bij de ingooien, dat we te lang proberen daarvanuit te voetballen waar we die ballen er gewoon uit moeten halen, verplaatsen, maar wij gingen mee in hun spel en daar putten zij kracht uit.”
“Je pakt vandaag toch weer een punt voor ons…”
“Nee, die pakken wij als team! Het belangrijkste is dat we groeien en dan is het niet belangrijk wie ‘m maakt! Ik wil aan het einde van het seizoen op de ranglijst zien dat Huizen stappen heeft gemaakt, daar doen we het voor!”

Arbiter Franklin Berg

Hij liet lang doorspelen, onze arbiter. Zoveel blessuretijd was er niet geweest en ook de wissels zouden hooguit een minuut of drie extra tijd op hebben moeten leveren. Het werden er zeven. Reden voor mij om dus even met Berg te praten. Gelukkig gaat hij bereidwillig met me in gesprek.
“Het was best een enerverend potje, maar voetballend hebben we weinig goed gezien,” open ik het gesprek als we even de rust van de gang hebben opgezocht. “Het was voor jou als arbiter ook een beetje ‘Ren-je-rot’!”
“Ja het was zeker een beetje een ‘Ren-je-rot’ wedstrijd! Dat kwam ook door de wind natuurlijk die volkomen dwars over dat veld stond. Maar dat bijbenen lukte wel, daar moet je gewoon fit genoeg voor zijn. De tweede helft zagen we wel wat meer actie en werden er wat meer lange ballen gespeeld waardoor het speltempo nog wat omhoog ging. Maar het ging eigenlijk wel prima.”
“Je ging érg lang door. Ik had na een minuut of drie extra tijd wel het gevoel dat je af zou gaan fluiten, want ik kon me niet echt veel blessuregevallen voor de geest halen…”
“Nee, er waren inderdaad niet veel blessuregevallen, maar wel wat wisselmomenten die wat tijd hadden gekost. Maar ook toen T.E.C. nog voor stond werd er behoorlijk tijd gerekt, dus daar heb ik ook wat tijd voor bijgetrokken. Ik ben geen arbiter die snel een kaart trekt voor tijdrekken. Ik kon er alleen niet onderuit toen die nummer vijf van T.E.C. (Rick Wouters, Red.) die inworp verhinderde. Daar kon ik niet onderuit. Het was vanwege het tijdrekken dus dat ik lang door liet gaan.”
“Hoe kijk je zelf op de wedstrijd terug? Tevreden?”
“Ja, ik vond het een leuke wedstrijd. Het voetballen werd door de weersomstandigheden wel heel lastig gemaakt, maar het was toch spannend. Met name in de tweede helft was er meer actie waardoor we als arbitraal trio goed scherp moesten blijven.”
“Drie keer geel en allemaal terecht voor mijn gevoel…”
“Ja, voor mijn gevoel ook, anders geef ik ze niet. De meningen kunnen daarover altijd verdeeld zijn, maar ik vond ze wel terecht in ieder geval…”
De meningen op de tribune waren wat verdeeld over het optreden van Berg, maar ik heb hem persoonlijk niet op echte fouten kunnen betrappen. Gewoon ‘goed’ gefloten is dan ook mijn niet altijd even bescheiden oordeel…

Apenstaartjes kijk op de zaak

Dit was een wedstrijd die we vorig seizoen nog verloren zouden hebben. De ploeg is hoe je het wendt of keert toch gegroeid, volwassener geworden. Als ze nou ook nog eens een corner leren te nemen…
Maar alle gekheid op een stokje: je vraagt je af wie je een plezier doet om wedstrijden onder deze omstandigheden door te laten gaan. De naweeën van een herfststorm die het KNMI noopte tot het uitgeven van waarschuwingen maakten het voetbal lastig en goed voetbal onmogelijk.
Huizen liet helaas toch de kans liggen om door te stoten naar plek tien op de ranglijst, al kan ik niet met droge ogen volhouden dat we vandaag méér hadden verdiend dan dat ene puntje.
En dus moeten we tevreden zijn met de twaalfde plek waar we nu toch met enige bestendigheid bivakkeren. Hoogeveen is ons weliswaar tot op één overwinning genaderd, maar verder hebben we toch wat vlees op de botten als we naar beneden kijken.
Nou wil ik echter liever niet naar beneden kijken en kijk ik liever omhoog. D.O.V.O. lijkt het spoor toch wat bijster en ging met 2 – 1 onderuit in Hoogeveen. Daarboven staan alle ploegen tot en met nummer acht (ADO’20) allemaal binnen één enkele overwinning van ons. En dan mag ik toch wel graag even fantaseren hoe dat zou zijn… Deze trainer verdient het, deze ploeg verdient het, en zeker de dapperen die het slechte weer trotseerden om deze wedstrijd bij te wonen verdienen het!
Zaterdag is er geen wedstrijd en oefenen we donderdagavond tegen Jong Almere City. Daarna volgt de wedstrijd in en tegen het Staphorst dat verrassend tweede staat. De promovendus doet het opvallend goed en knoopte Eemdijk met 2 – 4 aan de zegekar waar de ‘diekers’ zich in het gezelschap voegden bij ploegen als Sparta Nijkerk en D.O.V.O… Toch lijken de Staphorsters zich niet echt opvallend versterkt te hebben. Moet dus al een degelijke promovendus geweest zijn. Huizen mag zich gewaarschuwd achten, daar tref je een geroutineerde ploeg waar je maar zo 1-2-3 niet van gaat winnen. Gelukkig wél gewoon om half drie daar in Staphorst!
Donderdag dus Jong Almere City. Ik hoop op een beetje fatsoenlijk weer!