4 – 2

Thrillers!

Opnieuw een cruciaal duel voor de club. Nadat ons vlaggenschip zich pas een tien minuten ná het seizoen veilig wist gespeeld, staan nu onze jonge talenten van Onder 23 voor een speelronde waar een Alfred Hitchcock de neus niet voor zou hebben opgehaald. Voor de titel in 2F is winst tegen de jongelingen van Urk een vereiste, terwijl in Borne het duel tussen RKSV NEO en Rohda Raalte gelijk zou moeten eindigen. Niet meer geheel in eigen hand, dus, tenzij we in ‘vreemde’ uitslagen wilden gaan denken. Qua doelsaldo liggen we op zowel Rohda als NEO achter, vandaar die gewenste puntendeling in Borne.

Voortvarend

De start van Huizen is bepaald voortvarend te noemen als in de eerste minuut Mick Bakker een harde inzet loslaat die aanvankelijk nog door doelman Al Radi gekeerd lijkt te worden. Maar de controle is slecht en de bal kletst alsnog in de verre hoek tegen het net. 1 – 0 voor Huizen en ineens zijn dan ook die rare uitslagen niet meer zo denkbeeldig.
We komen echter bedrogen uit, want drie minuten later mag Urker 11 (Albert Hakvoort) zomaar doorstoten. Met een lastige stuit stuurt hij de bal in de verre hoek en laat zo doelman Akse kansloos. 1 – 1 en dat is even slikken voor onze mannen.
De Urker doelman Yasien Al Radi komt dan even later wat adem tekort als de doorgebroken Tijmen Bakker hem zijn inzet snoeihard in de maag jaagt. Een goede kans voor Huizen om weer op voorsprong te komen, maar de jonge doelman behoedt zo dapper zijn ploeg voor een nieuwe achterstand.

Levendig

En zo zien we een levendige wedstrijd ontstaan waarin beide ploegen vrijuit willen voetballen en fraaie acties aan zeldzame blunders koppelen. Huizen lijkt toch wel wat te lijden hebben van de stress die ‘het moeten’ met zich meebrengt.
Zo’n zeldzame blunder zien we dan na een kleine tien minuten speeltijd, als ‘dekken’ in een aantal woordenboekjes bij Huizen achterin niet lijkt voor te komen. Urker 7 (Andre Visser) mag zonder noemenswaardige tegenstand doorstoten, voorzetten en dan heeft Maarten Verbaan een open goal waarin hij de hoek mag uitkiezen. Opnieuw geen kans voor doelman Jorik Akse en Huizen kijkt tegen een 1 – 2 achterstand op die op dat moment zeker niet onverdiend kan worden genoemd.
Twee minuten na deze treffer lijkt Huizen alweer op gelijke hoogte te gaan komen als Justen Kuiper aan een fraaie solo rand zestien meter begint. De overtreding is in mijn ogen binnen de beruchte lijnen en ik meen dat de bal op de stip zal gaan. Scheidsrechter Constant Alflen legt de bal echter net op de rand! De vrije trap die ons rest gaat hard via de muur in handen van de al liggende doelman Al Radi.

Lars de Wit heeft het vier minuten later dan even op de heupen als hij de bal op een meter of dertig van de Urker goal lekker voor de voeten voelt rollen. Zonder zich te bedenken laat hij een spetter los die bijna vanaf de middenlijn op de kruising uiteen spat! Pure pech, want zelfs van die afstand was de Urker doelman kansloos geweest!

Zorgen

Het loopt niet lekker, concludeert coach Harris Bantvala als de mannen zich voor de dug-out verzamelen tijdens de drinkpauze. Bantvala houdt een vurige peptalk om zijn mannen weer in de wedstrijd te praten. Inmiddels is NEO op voorsprong gekomen en winst is dan ook essentieel voor Harris en zijn mannen.
Het lijkt zijn effect te hebben, want een splijtende pass en de bal ligt opnieuw bij Urk in het mandje! Helaas geen VAR en een grensrechter die er als een van de weinige aanwezigen buitenspel in ziet. Arbiter Alflen wil aanvankelijk niets van buitenspel weten, maar treedt dan toch in overleg met de vlaggenist en blijkbaar is de overredingskracht van clubgrensrechter Kobus van Urk dermate sterk, dat Alflen overstag gaat en de goal alsnog afkeurt. Zulks tot groot ongenoegen op de tribune waar de beelden (helaas zonder die blauwe en rode lijnen) van hand tot hand gaan. Het zit Huizen bepaald niet mee. Arbiter Alflen floot overigens verder een prima wedstrijd, laat dat vooral gezegd zijn!

Nervositeit

Dat de spanning er goed op zit bij onze mannen, wordt duidelijk als doelman Akse wat lang draalt en dan in paniek een belabberde uittrap produceert die rechtstreeks in de voeten van Andre Visser belandt. Het doel is leeg, de afstand een meter of twintig en de boogbal gelukkig voor Huizen al van dezelfde kwaliteit als die uittrap. Huizen komt met de schrik vrij…
Een bijna vergelijkbare blunder zien we dan kort daarop als Urk-speler Joas Visser net van zijn coach te horen heeft gekregen dat hij het nog heel even tot de rust moet zien vol te houden. Moeizaam hervat hij de wedstrijd na zijn blessure om eigenlijk meteen daarna de bal zomaar in de voeten geschoven te krijgen van een Huizer middenvelder. Onbegrijpelijke fouten, en weer weet Huizen het oogje van die naald te vinden als doelman Akse zich heldhaftig voor de aanstormende Urker werpt en zo de kans verijdelt.
Doelman Al Radi onderscheidt zich door zich tot twee keer aan toe dapper voor een harde inzet van dichtbij te werpen als de weer sterk spelende Elijah Kruize zich door de Urker defensie heeft geworsteld.
Opnieuw lijkt Huizen zich in eigen voet te schieten als Albert Hakvoort opnieuw zo’n onbegrijpelijk slechte pass in de voeten geschoven krijgt en de bal vervolgens prima breed legt op Maarten Verbaan. De Urker spits weet daarna echter de goal ook niet op de plek terug te vinden waar hij hem dacht te hebben zien staan. Opluchting, maar wel nog steeds op achterstand, dus…

Inhaalrace

Na rust valt dan toch die 2 – 2 waar we de hoop mee in stand kunnen houden: Tijmen Bakker krijgt een bal bij de tweede paal aanvankelijk niet lekker onder controle, maar weet hem in tweede instantie alsnog langs die wanhopig vallende doelman te schuiven! We zijn weer in de race!
En dan ruikt Huizen bloed! Drie minuten na de gelijkmaker breekt Justen Kuiper door de Urker linies en oog in oog met de doelman tracht hij deze met een schuiver te verschalken. Maar doelman Al Radi verstaat zijn vak en weet de inzet te keren! Weer drie minuten later een fraaie voorzet die richting doelgebied krult. Met een ferme snoekduik wil Tijmen Bakker er het hoofd tegenaan zetten, maar helaas: de bal vliegt rakelings zijn fraaie poging voorbij. Ook Elijah Kruize is dicht bij een voorsprong als hij de bal van de uitstekend spelende Kuiper ontvangt en rakelings over de kruising bij Al Radi krult.

Zinderende slotfase

De minuten beginnen te knijpen. Wij knijpen hem op de tribune ook. Het wonder in Borne is inmiddels al bezig zich te voltrekken: ook daar is de stand 2 – 2! Eén goaltje scheidt Huizen slechts van die felbegeerde titel en promotie naar de eerste Divisie! Twee keer geel als er hands wordt gemaakt en doelman Al Radi de bal nog even wegtrapt. Geen onsportieve wedstrijd, maar toch vier keer geel voor Urk. En op geen van die kaarten viel veel op te merken, want zoals gesteld floot arbiter Alflen een prima partij!
Een ‘open doekje’ voor Lars de Wit op de rand van de eigen zestien drie afjagers hopeloos het bos in stuurde met zijn bewegingen. Levensgevaarlijk, maar als het lukt is het genieten!
Dan de zesenzeventigste minuut aan de andere kant. De bal kaatst in de kluts maar rakelings over. De hoekschop komt voor en dan gaat er in het tumult bij de eerste paal iemand tegen de vlakte. Gedecideerd wijst Alflen nu wél naar de stip. In een zinderende spanning neemt Yanick Sloep zijn aanloop en laat Al Radi geen kans: Huizen heeft haar voorsprong!
De wedstrijd in Borne is inmiddels definitief in 2 – 2 geëindigd. Aan Huizen dus de taak om die 3 – 2 over het eindsignaal te tillen. Het worden zenuwslopende minuten met een aandringend Urk. Coach Harris Bantvala brengt nog twee wissels in het veld, spelers die ook wat met een bal kunnen. En dan als de extra tijd al is ingegaan een aanval zó mooi dat het een voorrecht was hiervan getuige te kunnen zijn. De uitval over de flank, de voorzet, Tijmen Bakker die keurig over de bal heen stapt, de bal die als in een rugbyaanval de hele aanvalslinie doorloopt en dan Maurits Stuivenberg die met een dodelijke precisie de bal voor de vierde maal achter Al Radi pegelt. Het pleit is beslecht: Onder23 pakt de titel en promoveert naar de eerste divisie!

Harris Bantvala

Heel even kort napraten met een dolgelukkige Harris Bantvala die hiermee gretig de vruchten van zijn werk mocht plukken. “De jongens voelden nadrukkelijk die hoogspanning,” vertelt Harris. “Ik had ze nog zo ingeprent alleen met de eigen wedstrijd bezig te zijn en dan maar na afloop te kijken wat er in Borne was gebeurd en vooral de focus op het eigen spel te behouden. Maar je zag aan de vele onbegrijpelijke fouten dat de druk er toch wel stevig op zat bij de jongens.
Het is een geweldige groep die hard voor elkaar wil werken. Dat betaalde zich dit seizoen vaak in de slotfase uit waarin we alsnog het verschil wisten te maken. De jongens hebben goed getraind dit seizoen, ze waren steevast aanwezig en dat betaalde zich uit in de conditie die ons over de eindstreep hielp. Ook een woord van dank aan Arnold Klein die steeds met ons mee heeft gedacht en ook onze belangen zwaar liet meewegen. En nu dus op naar de Eerste divisie!”

Tenslotte

Het was een knotsgek seizoen voor Huizen. Ons eerste op het nippertje gehandhaafd in de derde divisie, onze aanstormende talenten promoveren naar de Eerste Divisie. Het geeft onze club een voetballende aantrekkingskracht die we nodig zullen hebben om de nodige aanvullingen en versterkingen uit de eigen gelederen te kunnen blijven halen.
Tenslotte: men klaagt wel eens over ‘de jeugd van tegenwoordig’, maar kijkend naar de jonge Urkers die na lekker op het terras te hebben vertoefd keurig hun lege glazen en flessen naar binnen brachten, dat was toch ook echte klasse, mannen!