Victoria of Victorie?

Een laatste ‘testcase’ tegen Victoria uit Loosdrecht, vorig seizoen gepromoveerd naar de eerste klasse F. Laat daarmee duidelijk zijn, dat Huizen hier ook met een gehavende selectie, gewoon als favoriet moet gaan starten. Maar gaat het die favorietenrol dan nu ook daadwerkelijk wáármaken?!
Met lichtelijk bezwaard gemoed fiets ik al veel te vroeg naar de Wolfskamer. Het is drukkend warm en ik benijd de mannen die zich straks op die plak kunstgras uit de naad moeten gaan rennen dan ook niet.
Weerzien met Martin Langhout die me met zijn website www.gooischgras.nl een gastvrij onderkomen voor mijn columns biedt. Martin levert mij keurig netjes alle namen en rugnummers. Hij is een trouw lezer van mijn verslagen en hij weet dus hoezeer ik dat op prijs stel. Maar ook een weerzien met Lucas van Esterik die ooit het geel-groen om de schouders had maar de laatste stap naar de basis nooit echt wist te maken.
Op de tribune verrassend ook vader Van den Bosch – helaas zonder omaatjes. Alvast aan het scouten voor Sportlust?
Ik hoop een beetje inzicht te krijgen in de basisopstelling waarmee Klein zaterdag DVS’33 te lijf wil gaan. Maar als ik naast me kijk en die hele sloot aan geblesseerde spelers zie, dan weet ik dat ik bedrogen uit ga komen.
De basis waarmee Klein de eerste helft begint bestaat uit Pabon in de goal, achterin Artuur Zutterman, Jeroen Lamme, Robbie Schipper en Sergae Kogeldans. Het middenrif wordt gevormd door Joshua Lo-Asioe, Theo Visser en Dennis Lamme met daarvoor Timo Vos, Ahmed al Mahdi en Tijmen Bakker… Nou verwacht ik er wel een stel van deze elf zaterdag aan de aftrap te zien verschijnen, maar ik betwijfel ten zeerste of het ‘alle elf goed’ zal zijn.
Victoria is pas een week in training en is ook nog niet op volle oorlogssterkte weet Langhout me te vertellen. Hij zou graag eens tegen Huizen oefenen als zijn ploeg wél in de sterkste formatie kan aantreden. De promotie van Victoria naar 1^e klasse F heeft blijkbaar niet echt zijn zelfvertrouwen aangetast. Zeker iets om voor de winterstop in gedachten te houden!

Stroef

Hoewel Huizen de eerste kans van de wedstrijd laat noteren als na een minuut of zeven (de stadionklok werd niet bemand en liet dus alleen de actuele tijd zien) bij de tweede paal Timo Vos in de drukte ineens de bal voor zijn voeten krijgt. Doelman Daniël van Veen stort zich van dichtbij echter dapper voor de inzet en biedt zo Vos geen mogelijkheid dit onverwachte kansje te verzilveren.
Een foutje van Jeroen Lamme achterin die een bal wat verkeerd beoordeelt of timet, geeft Mo el Hashassi ineens de kans door te gaan breken. Maar ook El Hashassi heeft wat ruzie met die onverwachts voor hem vallende bal en de kans gaat ook nu gelukkig verloren.
Huizen probeert wel de aanval te zoeken, maar het loopt allemaal wat stroefjes. Huizen lijdt veel balverlies en de creativiteit voorin zien we maar mondjesmaat terug. Enkele mooie voetballende acties van spits Al Mahdi ten spijt.
Timo Vos breekt dan goed door. Als altijd keihard werkend zoekt onze nijvere vleugelspits de achterlijn en laat een voorzet los die aan de andere kant voorbij de tweede paal door Tijmen Bakker nog ingekopt kan worden. De bal is echter wel net iets te hoog om écht lekker op het voorhoofd te kunnen nemen en vliegt dan ook in het zijnet.
Victoria tankt met de minuut meer zelfvertrouwen en na een kwartier gespeeld te hebben speelt Hessel Witkop een fraaie steekbal schuin het strafschopgebied in. Alle alarmbellen gaan af en gelukkig is het Sergae Kogeldans die die bellen hoort en er met een uiterste poging alsnog een voetje tussen weet te krijgen voor er erger kan gebeuren.
Dit wordt duidelijk niet echt een ‘walk-over’ voor Huizen.

Vliegende kiep

De aanvalsdrift van Huizen droogt wat op en doelman Van Veen dreigt zijn minuten vooral als toeschouwer te gaan maken. In mijn straatvoetbaldagen kenden we het fenomeen ‘vliegende keeper’, een veldspeler die eenmaal in de buurt van de twee stapeltjes jassen de bal gewoon in de handen mocht nemen. Van Veen besluit dat fenomeen maar weer eens nieuw leven in te blazen bij afwezigheid van enig Huizer gevaar en begeeft zich ver op eigen veld naar voren om daar doodgemoedereerd mee te doen met het rondspelen van achteruit. Het is een lange neus naar een onmachtig Huizen die onze mannen niet passend wisten af te straffen.
In de drinkpauze die uiteraard heel terecht door scheidsrechter Appel werd ingelast vanwege de drukkende warmte de ploeg even bijeen met een heftig gebarende en uitleggende Klein. Maar heeft hij wel genoeg puntjes paraat om op al die ‘i’s te zetten die ik meende te constateren?
Het lijkt dan inderdaad iets beter te gaan. Tijmen Bakker verovert met hard werken de bal en brengt hem diagonaal in het Victoriaanse strafschopgebied waar Timo Vos de inzet doorkopt, helaas rakelings over de gretig springende Joshua Lo-Asioe heen. De bal wordt daarmee een simpele prooi voor doelman Van Veen die voor deze gelegenheid zijn doellijn maar weer eens had opgezocht.

Domper

We hebben een half uur gespeeld als Theo Visser een corner mag nemen. De bal komt voor en valt in de drukte bij de eerste paal. Daar gaan Joshua Lo-Asioe en doelman Van Veen een luchtduel aan waarna beiden voor de wereld gaan. Dit kunnen we met die hele sloot blessures nou net niet hebben! Na wat verzorging lijkt Joshua verder te kunnen, maar hij hinkt pijnlijk het halve veld over voor hij weer gaat zitten. Het gáát gewoon niet. Een fikse domper in de aanloop naar DVS’33…
Elijah Kruize neemt zijn plek in. Ook bij Victoria worden drie nieuwe spelers het veld in gestuurd.
Een volley van Theo Visser had bepaald een beter lot verdiend. Niet eens zozeer vanwege de poging, als wel vanwege de fraaie, snelle combinatie die daar aan ten grondslag had gelegen tussen Vos en de opvallend opbouwend spelende Artuur Zutterman. Waar onze aanwinst in de eerdere oefenpotjes wat anoniem zijn verdedigende werk deed, bleek de sympathieke Belg zich nu ook nadrukkelijk met de opbouw te kunnen bemoeien en was opvallend vaak aan de bal waar hij ook opvallend vaak iets goeds mee deed. Kort hierna opnieuw Zutterman die aan de basis staat van een nette aanval die echter deze keer ruim over de goal wordt gejaagd door Theo Visser, die het vizier dus nog niet echt ‘gefinetuned’ had…
Elijah Kruize lost dan met veel inzet een slechte pass op ons middenveld op voor Victoria daar munt uit wist te slaan. Ik mag die Kruize graag zien spelen. Basis? Nóg niet, wellicht, maar zeker daar héél dicht tegenaan!
Ook verdedigend stond Artuur weer zijn ‘Zuttermannetje’ en als Hessel Witkop dreigend voor Pabon opduikt en aan lijkt te willen leggen voor een vernietigend schot, is Zutterman ter plekke om de noodzakelijke handelingen te verrichten om onze bedreigde veste te ontzetten. Een zekerheidje, onze nieuwe aanwinst die ons Nathaniël Johnson moet gaan doen vergeten…

Berusting

Inmiddels is er iets van berusting onder de toeschouwers om me heen neergedaald. In de hoop op een lekker overwinning voor het zelfvertrouwen was men hier heen gekomen, maar voorlopig zijn wel al blij als we de rust ongeschonden zullen gaan halen. Het verschil tussen de eerste klasser en de derde divisionist laat zich vooralsnog niet op het veld waarnemen: de ploegen houden elkaar keurig in evenwicht zonder dat de beide doelwachters zich tot het uiterste hoeven in te spannen. De verrichtingen van FC Twente trekken met enige regelmaat méér aandacht dan de verrichtingen van de tweeëntwintig op het veld.
Sergae Kogeldans jaagt op volle snelheid langs de lijn, breekt door en laat een voorzet los die echter via de bovenkant van de lat op de verste haak van het doel van Van Veen belandt. Het had een wereldgoal geweest, maar ‘hadden’ komt als ‘hebben’ te laat is…
Doelman Van Veen neemt nog maar eens de gelegenheid te baat om ver uit zijn goal in ieder geval voetballend zijn steentje bij te dragen. Toch moet de doelman van Victoria nog wel een keer zijn klasse op de doellijn tonen als een harde inzet van Kruize via een verdediger in de verre hoek dreigt te spatten. Met een verbluffende reactie weet Van Veen zich echter nog voldoende te strekken om de van richting veranderde bal uit die verre hoek te tippen. Een hele knappe reactie voor een doelman die eigenlijk amper wat te doen had gekregen tot dusver. De corner komt nog voor, maar in de drukte voor de doellijn neemt arbiter Johnny Appel het zekere voor het onzekere en fluit de goal die volgt vanuit de kluwen af. Ik geloof hem op zijn eerlijke gezicht…

Rust

Ik schrijf ‘rust’, maar ik ben allerminst gerust! Er gaat nauwelijks dreiging van onze frontlinie uit hetgeen nadrukkelijk onderstreept werd door een doelman die brutaal richting middenlijn kon opereren.
Ik merk ook dat ik mijn bakens, mijn normen, aan het verzetten ben. Ik ben al blij met iedere dooie mus, iedere geslaagde combinatie, met willekeurig welke doelpoging ook. Ook in het kansenland wordt de éénoog dus uiteindelijk toch koning… Iedere bal die de middenlijn passeert doet me al opveren. Waar leven is, is hoop immers… Mijn kinderhand laat zich steeds makkelijker vullen. Victoria is pas een week in training, speelt lager dan wij, maar op het veld zie ik daar dus helemaal niks van terug…

Hervatting

Zoals te doen gebruikelijk bij oefenwedstrijden ook in de rust weer veel wissels. Nadat het er aanvankelijk naar uitziet dat we een herhaling van de eerste helft krijgen voorgeschoteld en Kogeldans met een felle spint een doorbraak van Luuk van Ommeren moet verijdelen, zien we dan toch hoe Huizen langzaam maar zeker wat opkrabbelt. Visser jaagt een bal van buiten het strafschopgebied naast de goal van de Victoria doelman Alex Jonkman, die de tweede helft acte de présence mocht geven. Een plaagstootje, maar het toont in ieder geval wel iets van dadendrang.
Dan een hachelijk moment als Witkop ineens Tijs Biemans alleen voor Olivier Pabon zet. De goal lijkt een zekerheidje, maar ook Pabon toont zijn klasse door met een heerlijke reactie met het rechter scheenbeen de inzet naast zijn goal te werken. Klasbak! De hele avond luisteren naar het groeien van het gras en er dan gewoon meteen staan als dat van hem gevraagd wordt. Een eigenschap die je vooral bij de betere doelwachters aantreft.
De corner wordt goed voorgebracht, maar Dimitri Krommenhoek krijgt de bal meer op het achter- dan op het voorhoofd en de bal vliegt gevaarloos achter.
Maar Huizen richt zich wat op qua spelbeeld. Kruize heeft een goede steekbal voor Jesse Adah. De rappe spits breekt goed door en weet vanaf de achterlijn de bal fraai voor te brengen, tenminste: de bal dwarrelt op de bovenkant van de lat en gaat zo aan iedereen voorbij. Maar er is tenminste weer iets van Huizer dreiging te bespeuren.

Duisternis

Inmiddels is de avond aan het vallen en wordt onze nieuwe veldverlichting aangestoken. Als ik het artikel van destijds mag geloven besparen we hier enorm veel elektriciteit mee. En dat wil ik best geloven, want er komt nauwelijks voldoende licht uit die masten!
Ik denk dat als je de oude verlichting op halve kracht had laten branden, dat je die besparing wellicht ook wel gehaald zou hebben met dezelfde lichtopbrengst als nu. De veldverlichting wordt gewoon overstraald door het fraaie LED-scherm aan de kantinemuur. Ik zit op een gegeven moment met een lege vulpen te schrijven zonder dat ik daar erg in heb. Ik zie de cijfers op mijn stopwatch niet meer en schrijven gaat eigenlijk min of meer op de tast…
Thomas Kamstra staat dan op doorbreken en wordt voor mijn gevoel toch gewoon ‘gevloerd’. Helaas ziet arbiter Appel er geen been in en laat gewoon doorspelen.
Kruize en Adah beginnen aan iets moois als Olivier Pabon en Jeroen Lamme achterin een ijzig kalm potje uitverdedigen ten beste hebben gegeven. Adah gaat neer en dan is het nu wél een vrije trap. De inzet wordt door de Victorianen eenvoudig onschadelijk gemaakt, maar Huizen onderneemt nu tenminste wel weer eens wat aanvallende pogingen en drukt Victoria terug op eigen helft. Nu geen doelman die zo ongeveer op onze helft gaat lopen voetballen. Er zit meer ‘schwung’ in Huizen, maar nog steeds weet het geen bressen te slaan bij Victoria achterin.

Irritatie

Toch gaat het nog niet goed genoeg naar de zin van Klein bij wie lichte irritatie in zijn coaching vanaf de zijlijn door begint te klinken. Met venijnige uithalen moet hij spelers aan hun taken en posities herinneren.
Een zeldzaam foutje van Zutterman die vanuit eigen strafschopgebied een ingezette bal wat ongelukkig wegkopt. Dat biedt Milan Ketelaar de mogelijkheid tot een uithaal. Tot onze opluchting zien we het schot hard over de goal van Pabon stijgen.
Dan een schiettent in het Victoriaanse strafschopgebied. Met de moed der wanhoop werpen de Victorianen zich in de banen van de schoten die de Huizers op Jonkman loslaten. Tot twee keer aan toe ziet de brutaal spelende Robbie Schipper zijn inzet gekeerd door diverse lichaamsdelen van beider pluimage. Even de druk die je van een divisionist tegen een eerste klasser mag verwachten.
Weer Kamstra die goed doorzet. Hij biedt de kans aan Jesse Adah, maar ook deze poging wordt met kunst- en vliegwerk verijdeld door onze gasten.
Weer even schrikken als bij een kopduel Schipper en Luuk van Ommeren hoorbaar met de koppen tegen elkaar ketsen. Akelig geluid! Maar gelukkig lijkt de schade mee te vallen. Schipper kopte voorwaarts en leek al vlot weer bij zijn positieven. Maar Van Ommeren werd tegen het achterhoofd gekopt en ziet de wereld even wat langer voor een toverbal aan. Gelukkig lijken beide spelers geen blijvende gevolgen aan de clash over te hebben gehouden en kunnen dus de wedstrijd gewoon vervolgen.
Opnieuw een goede actie van de fysiek sterke Kamstra die de kont er goed indraait en zo de bal verovert. Een sterke demarrage en een goede pass die helaas geen passend vervolg krijgt. Het is wel een beetje typerend voor het ‘net-niet’ gehalte van het Huizer spel.
De slotfase van deze laatste testcase wordt gekenmerkt door een kletterende hagelbui die de spelers teistert. Gelukkig duurt de bui slechts een paar minuten, maar het zal daar op het veld zeker geen pretje geweest zijn.
Een bal gaat nog rakelings voorlangs en het is nu even pompen of verzuipen voor Victoria waarbij het gebrek aan wedstrijdminuten zich wat begint te wreken. Huizen zal er echter niet van weten te profiteren en dus eindigt deze wedstrijd even doelpuntloos als teleurstellend…

Arnold Klein

Ik ben natuurlijk zeer benieuwd of Klein al een beetje het idee heeft of we ‘klaar’ zijn voor zaterdag.
“Arnold, nog één keertje trainen… Zijn we er klaar voor?” De stelligheid waarmee Klein bevestigend antwoordt bevreemdt me echter. “Je weet dat ik het volste vertrouwen in je aanpak heb, maar ik heb dat gevoel bepaald nog niet…”
“Waarom niet?” klinkt het dan wat korzelig.
“Om wat ik vandaag ook weer gezien heb, dat was toch niet echt ‘ overtuigend’…”
“Tja, dat wordt een herhaling van zetten, je moet kijken wat je op het veld hebt staan, waar we naartoe leven. We kregen op een gegeven moment wat meer de bal omdat zij wat meer gingen inzakken. Zijn we al toe aan die manier van spelen? Nee, dat nog niet. Maar zaterdag wordt het echt een heel ander potje, daarin is voor ons de competitie van belang. Vriendschappelijke wedstrijden zijn leuk en aardig, ik heb er al veel gezien deze voorbereiding, ook van andere ploegen, en dat waren allemáál dit soort wedstrijden! Maar je moet gewoon kijken welke middelen we momenteel tot onze beschikking hebben! Dáár moeten we ook vandaag weer mee aan de slag en van daaruit proberen we het straks om DVS’33 moeilijk te gaan maken. Dát is ons doel, daar werken we naartoe en dit zijn maar gewoon leuke wedstrijden voor de ‘minuutjes’… We hebben wat mooie aanvallen opgezet en hebben wat ruimtes durven weggeven die Victoria ook wat kansen hebben geboden, dat hoort bij het voetbal… Maar we hebben er heel veel energie en drive in kunnen steken en dat vind ik het belangrijkste op dit moment.”
“Met name de eerste helft vond ik dat er héél erg weinig dreiging in ons spel zat…”
“Ja, dat had te maken met de speelwijze van Victoria dat gewoon op eigen helft ging spelen en wij hadden moeite daar doorheen te voetballen. Dat betekent dat je positioneel niet helemaal goed staat of niet de juiste loopacties maakt. Dat zijn zaken die gaandeweg moeten gaan komen. We hebben tot nu toe vooral met ‘mix’ elftallen aangetreden, we hebben niet echt vijf of zes wedstrijden met dezelfde elf gespeeld.”
“Ik snap dat je er wel tien had willen spelen. Je blijft nu op drie oefenpotjes steken. Ik denk dat dat toch wel héél erg weinig is..”
“Ik heb al eerder gezegd dat onze hele voorbereiding naar de gallemiezen is gegaan door die nacompetitie. Daardoor loopt ons oefenprogramma een beetje achter de feiten aan, maar ook dát had ik je al eerder gezegd! Dat zijn allemaal dingen die spelen en we weten allemaal dat we de eerste vier wedstrijden gewoon nog niet ‘topfit’ zijn! Maar dat mag niet inhouden dat we vanuit de voorbereiding met een negatieve lading naar DVS’33 toe moeten gaan! Wij vinden dat als collectief ook niet nodig! Dat we het dit seizoen heel erg zwaar gaan krijgen, dat weten we ook allemaal. Maar we moeten er voor waken dat we gaan vervallen in ‘doemdenken’. Het zal wellicht dit seizoen allemaal wat minder fraai ogen, we zullen minder frivool gaan spelen, maar het gaat uiteindelijk wel om het resultaat!”
“Ik schrik toch wel van de enorme rij geblesseerde spelers die ik naast me op de tribune had zitten… Ik sprak net Artuur Zutterman die het ook over ons veld had. Is dat de grote factor in deze golf van blessures?”
“Tja, je kunt het zien aan de nieuwe jongens… Die jongen krijgen te maken met een verandering van veld, maar ook van de manier van trainen. De spelers die hier al langer zitten geven aan dat ze dit de lichtste voorbereiding vinden die ze hier gehad hebben. Zij hebben dan nergens last van en bij de nieuwe spelers zien we nu toch veel blessures. We hebben gewoon niet de voorbereiding die we hadden gehoopt, maar ook dát wisten we van tevoren. We weten dat we een slecht veld hebben, we weten dat de gemeente er niets aan wil doen. Het is gewoon jammer dat onze gemeente niet ‘voetbalminded’ is, want als je ziet dat Huizen derde divisie gaat spelen en je wilt niets aan het veld doen, dan vraag ik me af waar het voetbalhart van de gemeente zit!
Maar goed, terug naar de voorbereiding, dan hebben we ook nog eens de pech dat afgelopen zaterdag de tegenstander een van de weinige oefenwedstijden die we gepland hadden afzegt, dan weet je dat het allemaal bepaald niet meezit in deze voorbereiding! Maar dat zegt nog niks over aanstaande zaterdag!” Arnold Klein gebruikte iets andere bewoordingen, maar die vond ik dus niet echt geschikt om op onze website wereldkundig te maken. “Dat negatieve doemdenken dat het er niet uit ziet, het is dit niet of het is dat niet, daar ga ik gewoon niet in mee, want ik wil die goede motivatie naar aanstaande zaterdag hebben. Oefenwedstijden zijn leuk, zijn fantastisch, maar ook vorig seizoen hebben we niet één oefenwedstrijd gewonnen, maar uiteindelijk is het toch gaan lopen en promoveerden we gewoon wel! Dat is het doel: leren van de gemaakte fouten en een goede serie neerzetten.
Maar goed: we zijn misschien ook wel een aantal hele belangrijke spelers kwijtgeraakt die we moeten vervangen. Spelers die gestopt of vertrokken zijn waar we wellicht eigenlijk wel mee door hadden gewild, daar hebben we versterkingen voor gehaald, nieuwe krachten. Maar we zitten nu in een fase met flink wat geblesseerden, dus dat moeten we dan gewoon maar zien op te vangen. Maar dat is niet anders dan vorig seizoen: toen moesten we het ook gewoon doen met diegenen die we tot onze beschikking hadden.
Maar laten we wel wezen: zaterdag valt de beslissing in de competitie nog niet, he? Daardoor ga ik nog geen spelers inzetten die nog maar half fit zijn en dan het risico lopen dat we ze het halve seizoen zullen moeten gaan missen…”
“Maar kan je je een beetje de gevoelens voorstellen van ‘de man op de tribune’?”
“Ja, maar wat verwachten die supporters dan? Wat denken ze in een oefenwedstijd te zien te zullen krijgen?”
“Wat ik zo om me heen hoor , een stukje ingespeeld zijn, de contouren van de komende basis….”
“Tja, kijk naar de spelers die we op de tribune hebben zitten en kijk naar de spelers die in het veld staan! Hoe vaak denk je dat wij al elf-tegen-elf op de training hebben kunnen spelen? Échte intensiteitstrainingen doen? Hoe vaak hebben zelfs eredivisieteams niet nodig voor het team echt ingespeeld raakt? Iedereen mag van mij zeggen wat ze vinden, van het team, van deze wedstrijd. Ze mogen denken dat we helemaal niks gaan doen in die derde divisie, ik zou zeggen: ga daar vooral mee door, supporters, dat heeft geen enkele zin! Wij zullen alles uit de kast moeten halen om boven de lijn te gaan eindigen, dat moet ook de supporter willen begrijpen, die moet ook kunnen begrijpen waar we mee bezig zijn…”
“Je hebt natuurlijk wel een enorme sprong gemaakt: in twee jaar van de eerste klasse naar de derde divisie…”
“Daar moeten we natuurlijk ook trots op zijn. Maar we negeren die trots met het feit dat we in die hogere divisie gaan voetballen en dat we daar naar zullen moeten gaan handelen. We zullen minder gaan winnen, je kunt maar niet verwachten dat we ook in de derde divisie maar weer zo de ene na de andere wedstrijd zullen gaan winnen. Wie weet komen we er de eerste vier wedstrijden nog heel goed vanaf? We zijn de hele week al met DVS’33 bezig, hoe we het ze zo moeilijk mogelijk kunnen maken. Met vandaag zijn we eigenlijk amper bezig geweest, die was puur voor de minuutjes. Maar ook zaterdag zullen niet alle spelers die negentig minuten vol kunnen maken en moeten we zuinig omgaan met de spelers die ons ter beschikking staan op dat moment… Ik ben blij dat we nog steeds vijf keer mogen wisselen. Met drie had ik denk ik echt een probleem gehad…Haha!”

Artuur Zutterman

Hij speelde zich bij mij wel wat in de kijker vanavond: alom aanwezig en zeker de eerste helft toch een van de weinige voldoendes die ik had durven uitdelen. Ik vang hem op het veld op als de groep de uitlooptraining heeft afgewerkt.
“Ik vond je vandaag opvallend ‘betrokken’!” open ik mijn gesprekje.
“Ja, maar dat is wel iets dat ik wel elke wedstrijd probeer,” klinkt het met die heerlijke zuidelijke tongval. “Ik ben het type verdediger die zich eerst focust op het verdedigen, maar die als er ruimte is om aan te vallen dan wel graag mee gaat. Ik heb een groot loopvermogen dus ik kan vaak op en neer gaan over het veld. Ik heb het liefst zoveel mogelijk de bal!”
“Het viel me vandaag op dat je heel veel bij de opbouw betrokken was. Waar je in de vorige oefenwedstijden allen maar netjes ‘tegenhield’, speelde je vandaag ook in de opbouw een belangrijke rol…”
“Ja, door de manier waarop we vandaag opbouwden kwam ik steeds iets lager te staan, meestal sta ik al iets hoger. Daardoor kwam ik veel aan de bal en kon het spel zo een beetje meebepalen met Jeroen [Lamme, Red.] en Robbie [Schipper, Red.]. Als het moment daar is, dan kan ik me meer met de opbouw gaan bemoeien. Is dat moment er niet, dan blijf ik gewoon achterin hangen.
Ja ik voelde me als een vis in het water. Sowieso ben ik hier graag, Huizen bevalt me heel erg goed, de mensen hier hebben me heel erg goed opgevangen, alleen dat veld hier… Ik moet zeggen, Ron, ik moet altijd om vijf uur mijn bed uit voor mijn werk en dan heb ik na een training altijd de eerste stappen heel erg stramme benen [Artuur doet een loopje na wat mij heel erg bekend voorkomt met mijn door artrose geteisterde knieën, Red.]. Mij hele voetzool is dan pijnlijk en kapot. Ik heb wel gehoord dat er in januari wellicht een nieuw veld komt. Ik heb speciale zooltjes in mijn schoenen, dat helpt wel iets, maar het blijft behelpen. Maar verder bevalt het me hier uitstekend. Ik denk ook mijn manier van spelen van vandaag door te kunnen trekken door het hele seizoen.”
“Heb jij al het gevoel dat we er ‘klaar’ voor zijn, voor zaterdag?”
“Weet je Ron, dat kán je gewoon nog niet weten… We trainen heel veel op automatismen, tactiek, pressing, dus dat zit er allemaal wel redelijk goed ingeslepen. Maar ik heb wel voorbereidingen meegemaakt waarin we alles wonnen en de eerste wedstrijd keihard verloren, maar ik heb het omgekeerde ook meegemaakt. Ik heb echt wel het gevoel dat hier een ploeg staat die bereid is voor elkaar te werken. Voor een oefenwedstrijd als vandaag gaat het niet per se om winnen of verliezen, maar meer om samen combineren, ingespeeld raken.”
“De eerste helft vond ik Huizen vrij gevaarloos spelen en was jij nog een van de gevaarlijkste aanvallers…”
“Ja, de tweede helft werd er best veel gewisseld, waardoor het bij hun ook voor wat ‘destabilisatie’ zorgde. De eerste helft stond het bij hen organisatorisch best wel goed. Ze stonden inderdaad heel erg hoog met hun keeper en wisten zo een soort mannetje meer te creëren. Dat deden ze wel heel erg goed eigenlijk…”
“Ik vond het eigenlijk wel wat denigrerend naar Huizen toe…”
“Ik snap je gevoel wel, ik had het ook graag anders gezien. Maar goed, gaandeweg het seizoen zullen er wel meer wedstijden komen waarin het een soortgelijk verhaal gaat zijn. De eerste wedstrijden gaan allemaal pittige duels worden. Dus het was best wel leerzaam om daar nu even mee te oefenen hoe daar mee om te gaan….”

Ludwuincy Marceli

Een seizoen of drie, vier geleden viel deze bedrijvige speler me al op. Vervolgens zakte hij een beetje weg in de vergetelheid tot ik zijn naam ineens als jeugdtrainer bij onze jeugd tegenkwam. En nu dan ineens toch weer op het veld. Raadselachtig en raadsels vragen om tekst en uitleg. En dus pluk ik hem uit de kleedkamer waar hij onder luid gejoel van zijn medespelers mee gaat voor een kort gesprekje…
“Wat een opwinding dat ik je ging interviewen,” merk ik lachend op als ‘Ludy’ naast me op de gang staat.
“Haha, nee die jongens zijn gewoon altijd zo,” lacht Ludy wat verlegen. “Het is gewoon een goede groep, een goede sfeer, dus lekker!”
“Ik was je een tijdje uit het oog verloren…” open ik.
“Ja, ik train de Onder17-1. Ik had hier twee seizoen met veel plezier gevoetbald, waarna ik voor mijn gevoel een beetje weggezakt was. Ik heb toen de keuze gemaakt om weer bij Forza gaan voetballen. Heel veel jongens van mijn vriendengroep voetballen daar. Heelleuk seizoen gehad, kampioen geworden. Ik bleef echter wel bij Huizen betrokken. Ik ben ook trainer van Onder14 geweest en nu heb ik toch de stap terug naar Huizen weer gemaakt, ook omdat dat wat makkelijker te combineren is met het coachen van Onder17. Ik zou in principe bij Onder23 beginnen met voetballen als dispensatiespeler en dan zouden we wel kijken hoe het gaat.”
“Ik vond het wel lekker gaan, eerlijk gezegd…”
“Ja, wissels zijn natuurlijk altijd wel belangrijk, maar ik vond dat de jongens uit de eerste helft het ook gewoon goed hadden gedaan. We speelden tegen een tegenstander die ook niet echt wilde voetballen en dus moest het van ons komen en dat maakte het ons niet makkelijk. Natuurlijk willen de jongens die van de bank komen ook graag laten zien aan de trainer wat ze kunnen.
Zelf ben ik vaak wat kritisch op mijn eigen spel. Ik denk dat ik verdedigend mijn taak wel gewoon heb gedaan. Aanvallend vind ik dat het nog beter moet, daar ben ik al mee aan de slag om te zien hoe ik het beter kan gaan doen.”
“Ik vond het in ieder geval een prettige hernieuwde kennismaking! Ik hoop nog veel van je te zien en je te spreken!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Zaterdag blies het Purmer regioteam dat onze oefentegenstander zou zijn, helaas op het allerlaatste moment het oefenduel af. Dat betekende wéér een gelegenheid minder voor Klein en zijn staf om te smeden en te kneden. De extra training die men daar ’s ochtends voor in de plaats deed is dan maar een klein doekje voor het bloeden.
En bloeden deed het, mijn Huizer hart. In de 0 – 4 tegen Scherpenzeel vond ik al geen aanleiding tot enig optimisme, en ook vandaag zag ik geen moment het Huizen zoals ik dat zo graag had willen zien. Een geïmproviseerd team met veel geblesseerden en anderszins afwezigen, dat zonder enige samenhang opereerde. Excuses en verklaringen te over, allemaal heel plausibel uiteraard, maar zaterdag aanstaande wacht ons wel gewoon die eerste competitiewedstrijd tegen het pittige DVS’33. En met die uitgevallen oefenwedstrijd wordt dat wel héél kort dag! Wanneer moet Klein dan die automatismen inslijpen die we vorige week dinsdag zo schrijnend in ons spel misten? Volgens Zutterman gebeurt dat volop in de training, maar helaas kwam dat op het veld nog niet echt tot uitdrukking.
Zijn drie oefenpotjes wel voldoende voor het maken van die noodzakelijke minuutjes, of moeten we maar hopen dat een en ander gedurende de competitie zijn beslag zal krijgen? En hoeveel speelruimte krijgen we daarvoor in die loodzware competitie, met clubs die door de bank genomen aanzienlijk meer euro’s in hun eerste selectie kunnen stoppen dan wij als Huizen zijnde?
Klein wil hardnekkig waken voor pessimisme. Als je al met de staart tussen de benen naar Ermelo vertrekt, dan kan je het natuurlijk bij voorbaat al schudden. En dus verklaart hij met en stalen gezicht dat we ‘klaar’ zijn voor zaterdag. Zijn teksten verraden echter toch wel dat er een fiks hiaat in de voorbereiding zit, en met die hele sliert aan geblesseerden is het mij moeilijk me voor te stellen dat we het wel eventjes zullen gaan redden tegen een ploeg met onder meer de voormalig eredivisiespeler Stef Nijland in de gelederen. We hebben als vereniging een enorme sportieve groeispurt meegemaakt. Dat heeft ons gebracht waar we nu staan. Die basis is wankel, daar moeten we heel realistisch in zijn, alleen al als we naar de diverse budgetten kijken. We zijn wat budget betreft Klein Duimpje, verdwaald in het land van de reuzen. Voetballend de David tegen de Goliaths. Maar ook die Davids maken dus een kans, leert de overlevering ons.
Als vader Van den Bosch aan het spioneren was, dan werd hem tegen Victoria denk ik aardig zand in de ogen gestrooid. Ik denk dat we inderdaad een heftig seizoen gaan beleven. We zijn ‘verwend’ met die twee promoties in drie seizoen, het gevoel dat winnen de norm en verliezen eigenlijk geen optie is. Daar moeten we vanaf. Elk punt zal het resultaat worden van strijd, bittere strijd. Ons team staat bekend om de eendracht, de sfeer onderling. Het is zaak dat we die sfeer ook als club blijven ondersteunen, onze mannen blijven steunen in die bittere strijd. Geen vijfde colonnes van betweters die het allemaal wel eventjes weten te vertellen. Eén voor allen, allen voor één! Besef dat iedere supporter deel uitmaakt van het uiteindelijke resultaat, positief, maar zeker ook negatief!
Te beginnen bij aanstaande zaterdag…

Het kriebelt…