Ter Leede

Het is ‘snarrepes koud’ en gezien het grote aantal afgelastingen dat in mijn app verschijnt heb ik zo mijn twijfels of het wel door zal gaan daar in het verre Sassenheim. Zou me niet slecht uitkomen gelet op de pittige verkoudheid waar ik mee te kampen heb. Een telefoontje naar Sassenheim bevestigt echter het doorgaan van ons duel. Naar zou blijken het enige duel op de zaterdag dat in onze competitie door zou gaan. Mogelijk zondag nóg één duel en dat is de oogst voor deze speelronde dan. Wéér verdere scheefgroei in een competitie die al zo de neiging tot scheefgroei heeft.
Met die verkoudheid in de spelersbus stappen lijkt me niet verstandig. Voor het zelfde geld jaag ik de halve selectie het ziekbed in en dat wil ik toch niet op mijn geweten hebben. Eigen vervoer dus en dat is maar goed ook, want onderweg krijg ik een niesbui waarbij ruitenwissers aan de binnenkant eigenlijk geen overbodige luxe geweest zouden zijn. Blij dat ik niet daar in die bus zit!
In Sassenheim ruimschoots parkeerruimte. De kou heeft voor veel mensen de keuze in het voordeel van de centrale verwarming doen doorslaan. Wie gelukkig wel weer ter plekke is, is onze onvolprezen Bertje Brons. Zijn afwezigheid door ziekte vorige week deed Bernard Kooij verzuchten “Nou merk je pas hoeveel die man eigenlijk doet!” terwijl hij een houder vol bidons leeg stond te maken.
Het veld ligt er inderdaad prima bij daar in Sassenheim. De laatste keer dat ik me kon herinneren hier geweest te zijn speelde Sergio Ommel nog bij Huizen en was het nog een knollenveld waarop die zelfde Ommel (afkomstig van Ter Leede!) een strafschop miste.
Huizen begint met captain Theo Visser op de bank. Hij heeft wat trainingsachterstand vanwege een korte vakantie. Timo Vos kampt met een blessure die hem aan de kant houdt, maar verder kan Huizen in volle oorlogssterkte aantreden. Naast Visser nemen ook Helms, Haian, Bakker, Van der Wal en reservedoelman Van Schaik plaats op die bank.
In het zonnetje op de tribune is het met thermo-ondergoed, dikke truien en mijn warme pet op eigenlijk nog niet eens slecht toeven. Naast me schuift een gezellig Sassenheims gezelschap aan en dan kunnen we dan om drie uur ’s middags toch van start. Een koude start, weliswaar. Zeker voor de man in de geluidscabine die louter ‘ding-dong!’ uit zijn installatie weet te persen. De goede man moest invallen, werd mij verteld door de Sassenheimers naast me. Een beetje uitleg had dus geen overbodige luxe geweest… ‘Ding-dong!’…

Levendig

Er ontstaat meteen een levendig duel waarbij beide ploegen graag de aanval blijken te zoeken. Al in de eerste minuut een schitterende onderschepping van Nathaniël Johnson die er ook nog eens een fraai vervolg aan geeft en Hidde van der Veldt op avontuur stuurt. De aanname van Van der Veldt is prima, maar de passeerbeweging die volgde werd helaas doorzien door zijn directe tegenstander en de fraaie actie heeft dus geen gevolgen voor het scorebord.
Een vriendschappelijke omhelzing voor Frank van den Bosch als hij met Dirk Hoekstra een duel voor de tribune uitknokt. Het heeft iets van David en Goliath, maar dat is bij Frank natuurlijk al vlug het geval.
Ter Leede probeert de Huizer defensie te verschalken met snelle counters. Als er in de derde minuut dan even bij Huizen achterin gedraald en geschutterd wordt, moet Dailey Groenewegen tenslotte een corner toestaan om erger te voorkomen. De bal komt voor, wordt geruimd door onze inmiddels wakker geschudde defensie en dan begint Hidde van der Veldt aan een imposante rush over zo ongeveer het hele veld. Helaas worden lange rushes zelden ook doeltreffend afgerond en zo ook deze indrukwekkende actie van Van der Veldt. Diep in de Sassenheimer gelederen wordt hij toch tot staan gebracht. Maar het was wel even lekker om naar te kijken!

Aiii!

In de zevende minuut mag Sebastian van Kammen een vrije trap nemen halverwege de helft van Ter Leede. De bal krult in de menigte voor doelman Daan Prins en meteen neemt Ter Leede de aanval over. En dan gaat het snel. Achterin zorgde Sergae Kogeldans voor de restverdediging en hij drijft de snelle counter wat naar buiten, wordt uitgekapt en ondanks de mee gesprinte Johnson bereikt de bal dan toch de geheel vrijstaande spits Carolith Fermina die met een droge uithaal de verre hoek vindt en zo Ter Leede op een 1 – 0 voorsprong zet. Dat is even slikken!
Marc de Kruijs raakt dan Johnson in het gezicht. Johnson tien tellen en De Kruijs het eerste geel van de wedstrijd. Het verbaasde me enigszins aangezien ik vanaf mijn positie niet echt constateerde dat er enige opzet in het spel was. Maar ik zat wel aan de andere kant van het veld natuurlijk…

Drukken

Het in smetteloos ‘Real Madrid wit’ gestoken Huizen laat het er uiteraard niet bij zitten en gaat op zoek naar de gelijkmaker. Het zet aan, zet Ter Leede onder druk en met bij tijd en wijle fraaie combinaties die dat schitterende tenue waardig zijn, drukt het de Sassenheimers terug op eigen helft. Een prachtig doortrapte krulbal van Frank van den Bosch wordt maar ternauwernood door de niet al te lange doelman van Ter Leede weg getipt voor de instormende Joshua Lo-Asioe er iets mee kan aanvangen. Meteen weer een uitval van Ter Leede en deze keer levert dat ergens achter de dug-out een corner op voor de thuisploeg. De bal komt voor en dan laat Dirk Hoekstra een kopbal los die alleen door de paal gekeerd wordt. Huizen kruipt door het oog van de naald! Maar ja: als je een omelet wilt maken zul je het ei moeten breken, ofwel: als je druk zet moet je ook ruimte weggeven.
Huizen drukt opnieuw en als Sergio Kozjak dan vanaf de flank een bekeken voorzet aflevert is daar weer eens de krullenbol van plaatsvervangend captain Lo-Asioe die met een heerlijke tegendraadse kopbal doelman Prins kansloos laat: 1 – 1 en nu lijkt het een kwestie van doordrukken en de wedstrijd naar ons toe trekken! De geluidsman doet weer een verwoede poging zijn apparatuur tot leven te wekken en heel even lijkt het te lukken. De naam van onze onvolprezen middenvelder komt echter zo verhaspeld uit de luidsprekers dat het zich haast een nieuw lid van onze selectie doet toeschijnen…
Nathaniël Johnson en Van den Bosch combineren heerlijk richting Prins. Het levert helaas slechts een corner op. Van den Bosch besluit hem zelf - en kort - te nemen. Het levert een drietal schotpogingen op die alle drie in de kiem gesmoord worden door Ter Leede verdedigers die zich voor de voeten van onze schutters werpen.

Voorsprong

De als altijd weer leep voetballende Sergio Kozjak laat in de zesentwintigste minuut een hoge bal los waar die kleine Ter Leede keeper zich volledig voor moet strekken om de bal onder de lat weg te werken. Even later moet Daan Prins opnieuw zijn klasse etaleren door ver uit zijn goal een voorzet van Frank van den Bosch te onderscheppen.
Aan de andere kant laat De Kruijs ook een gevaarlijke bal los die echter bekwaam door Olivier Pabon wordt weggeplukt.
Doordat beide ploegen de lange bal en de counter niet schuwen is het een boeiend voetbalgevecht geworden dat de snijdende wind enigszins doet vergeten. De kou heeft echter ook vat op de beide doelwachters die toch minder ‘lopen’ dan de veldspelers. Een kopballetje terug van Kogeldans leidt dan bijna tot een ‘Tikkie terug Jaap’ als Pabon even grabbelt. Gelukkig is onze jonge doelman weer bijtijds bij zijn positieven en weet de bal weer te pakken voor er een Sassenheimer akelige dingen mee kan uitrichten.
Johnson heeft even verzorging nodig en met tien man moet Huizen het hoofd zien te bieden aan een corner. Gedisciplineerd en geconcentreerd slaat onze defensie dit gevaar af, neemt de aanval over.  Als Prins dan op de rand strafschopgebied net op tijd zijn doel uit is voor Hidde van der Veldt bij de bal kan, belandt de bal via een fraaie combinatie bij Frank van den Bosch die met een heerlijk steekballetje tussendoor Joshua Lo-Asioe bedient die uit de rug van zijn verdediger wegloopt, de bal oppikt en als een volleerd topspits het gaatje langs Daan Prins vindt! [Red.: Vanaf mijn tribunepositie meende ik dat Frank de bal doorstak op Joshua. Na het zien van de beelden op YouTube blijkt dat het inderdaad een verkeerde terugspeelbal was waar Joshua perfect op anticipeerde!] 1 - 2 En Huizen krijgt daarmee loon naar werken, want het speelt van de twee ploegen het meest verzorgde voetbal.

Rood

Het is nu dus even slikken voor de thuisploeg. De druiven zijn echter zuur en als Luc de Kruijs een kansrijke voorzet door laat schieten gaat de frustratie toch een beetje wrikken. Na een sterke onderschepping haalt Frank van den Bosch meteen van een meter of twintig uit en ziet Daan Prins de bal tot zijn opluchting een half metertje naast zijn heiligdom tegen de boarding uiteenspatten.
In de hoek van het veld is Sergio Kozjak wat aan het bakkeleien met - naar ik meen - Dirk Hoekstra. Ik kan het vanaf mijn plek niet helemaal goed zien, maar de irritatie is duidelijk waarneembaar en beide spelers meppen elkaars graaiende handen van zich af. De zichtbaar geïrriteerde Kozjak haalt dan zijn gram en ontvangt terecht geel van arbiter Matthijs Jobse. De gemoederen zijn daar blijkbaar nog niet mee gesust, want kort daarop lijkt Kozjak weer aan de bal te komen. Als een kamikaze Boy komt Tetteroo op hem invliegen. De hand van Jobse gaat naar de achterzak en dan weet iedereen al wat er komen gaat: het is einde wedstrijd voor Tetteroo! Ook Luc de Kruijs ontvangt in de consternatie die dan volgt nog een gele prent en het is begrijpelijk dat Jobse weinig tijd bijtrekt om de beide ploegen even tot bezinning te laten komen door voor de rust af te blazen.

Rust

Huizen gaat dus de rust in met een terechte 1 – 2 voorsprong. Terecht op basis van het verzorgder spel, maar de marge is dermate dun dat hiermee de wedstrijd bepaald nog niet gelopen is.
De rode kaart was een dissonant in een leuke wedstrijd die daar dus eigenlijk helemaal niet naar was. Van écht grove overtredingen was tot op dat moment eigenlijk geen sprake. Het is maar te hopen dat dit de sfeer in het veld niet verziekt.
In de rust zien we hoe Theo Visser aanstalten maakt om in te gaan vallen. Hij is serieus warm aan het lopen. Zou hij dan komen voor Kozjak die al met geel rondloopt?
Daarbij is het ook de vraag hoe Huizen nu met die nieuwe situatie om zal gaan. We hebben in de wedstrijd tegen SWIFT kunnen zien dat tegen tien man spelen bepaald nog geen garantie op een goed resultaat inhoudt…

Ongewijzigd, hoewel…

Beide ploegen beginnen toch ongewijzigd aan de tweede helft beide coaches houden de troeven nog even in wederzijdse mouwen. Huizen begint echter meteen met knoeien achterin en moet een corner toestaan. Het blijft gelukkig zonder verdere gevolgen, maar het angstige gevoel bekruipt me dat Huizen zich geen raad weet met die man méér…
Dirk Hoekstra timet dan verkeerd en de bal rolt over hem heen en lijkt Frank van den Bosch vrije doorgang te gaan bieden. De noodrem is dan wat Hoekstra rest en een gele kaart is zijn deel. Routinier Van Kammen belast zich met de schone taak de vrije trap vanaf een meter of twintig binnen te gaan schieten. Aanloop, schot… KRUISING! Zinderend zoekt de bal weer zijn weg het veld in. Deze prachtige vrije trap had zeker een beter lot verdiend!
Na een klein kwartier brengt Ter Leede coach Niek Oosterlee dan toch de eerste wissel: Oscar Minnaard komt Luc de Kruijs vervangen. Vijf minuten later brengt Arnold Klein Theo Visser en Adil Haian voor Hidde van der Veldt en Sebastian van Kammen. Maar wissels ten spijt, het Huizen van vóór rust zullen we niet meer zien: het is rommelig, ongecoördineerd, onsamenhangend, slordig en het verzorgde spel lijkt met de ondergaande zon mee te zijn getrokken naar verre oorden. Geen hartverwarmend spel dus meer, geen zonnetje om de winterkou wat in te dammen, en dan wordt het toch nog afzien op de tribune.

Afzien

Afzien dus. Pabon moet een harde inzet van Jeffrey van Kempen keren en heeft daar twee pogingen voor nodig, Oosterlee brengt Mike van den steenhoven voor Dirk Hoekstra. Oosterlee brengt Van den steenhoven persoonlijk naar de middenlijn, maar arbiter Jobse is niet gediend van dit ‘Kiss-and-Ride’ gedrag en een heftige discussie tussen trainer en arbiter is het gevolg. Hoewel Jobse zeker niet slecht floot, kon hij af en toe wel wat pietluttig op zijn strepen blijven staan. Daarbij ook niet echt geholpen door zijn assistent aan de tribunezijde die dat emotionele afscheid nemen aan de zijlijn van Oosterlee allemaal ook maar niks vond. Vooralsnog komt Oosterlee er echter met een reprimande vanaf.
Ook de wissel van Remco Helms voor Sergae Kogeldans weet het spelpeil niet wezenlijk te reanimeren. De tien van Oosterlee leggen de elf van Klein nadrukkelijk hun wil op, Huizen laat het gelaten over zich heen komen en beperkt zich tot tegenhouden. Het spelbeeld krijgt daardoor iets van die oefenvorm die ik vroeger wel eens speelde op de training: ‘aanvallertje-verdedigertje’. De aanvallers tegen de verdedigers die dan bij balbezit meteen afgefloten werden waarna de aanvallers aan een hernieuwde poging mochten beginnen die verdediging te slechten. Huizen krijgt de bal zelden twee keer achter elkaar bij een medespeler en de tien Sassenheimers blijven daardoor vol in de race naar de gelijkmaker. Zonder daarmee overigens tot erg veel uitgespeelde kansen te komen, want het bleef vooral blauwbekken voor die arme Pabon.

Aftellen

En dus wordt het aftellen op de tribune. Het bijna wanhopige ‘Weg die bal!’ van onze onvolprezen voorzitter krijgt een letterlijk vervolg op het veld an blind gaan de ballen alle kanten op om slechts zelden in de buurt van een Huizer shirt neer te dalen. Het is ‘vrouwen en kinderen eerst!’ voor Huizen dat zich geen raad weet met die tien dappere Sassenheimers die volledig voor hun kansen gingen. ‘Weg-is-weg’ is een prima tactiek als er nog luttele seconden te spelen zijn, maar een complete helft? Een ramp om aan te moeten zien!
De minuten stropen weg en die klok daar links naast me lijkt gewoon wel stil te staan.
Desondanks is het Huizen dat de twee grootste kansen van deze tweede helft voor zich opeist.
Eerst is daar Frank van den Bosch die in volle sprint het halve veld oversteekt en de bal perfect breed legt naar de mee sprintende Theo Visser. Iets voorbij de goal neemt hij de bal goed aan en haalt spijkerhard uit. Doelman Prins gooit zich wanhopig in de baan van het schot en ik kreeg de indruk dat de doelman de bal nog aanraakte, maar de bal vliegt naast en Ter Leede mag een doeltrap nemen. Het zou meteen de laatste actie van Van den Bosch blijken want de sprint heeft teveel van onze jonge held gevergd en hij wordt vervangen door Lars van der Wal.
De wedstrijd zit er al bijna op als Huizen opnieuw uitbreekt via invaller Lars van der Wal en Sergio Kozjak. Opnieuw een bal vóór en op luttele meters voor Prins weet Adil Haian de bal toch de juiste richting niet mee te geven! Kansen waar men graag het etiket ‘100%’ op plakt, maar die dus wel degelijk gemist kunnen worden door een ploeterend en tegen zichzelf knokkend elftal…
Aangezien ook Ter Leede ondanks alle inspanningen (als ik een objectief toeschouwer was geweest, dan had ik ze zeker een punt gegund!) niet bij machte bleek potten te breken, mag Huizen met drie punten de bus in stappen als Matthijs Jobse de kleumende toeschouwers uit hun lijden verlost. Huizen mag zich met deze magere overwinning in ieder geval één dag verzekerd weten van de derde(!) plek op de ranglijst. Een lastig te verkroppen resultaat voor Ter Leede trainer Oosterlee die na de wedstrijd verhaal haalde bij Jobse en daarvoor alsnog op de bon ging. De frustratie kan ik zeker begrijpen, maar ik had alleen niet het gevoel dat die arme Jobse daar een beslissende rol in had gehad. Na afloop werd me in de catacomben nog toegebeten dat Huizen een donkerrode kaart had verdiend. Er werd daarbij waarschijnlijk gedoeld op de natrappende beweging waarmee een van onze spelers een uitbraak van Ter Leede trachtte te voorkomen. Hij miste de Sassenheimer weliswaar, maar ook ene ‘poging tot’ is volgens mij rood. Jobse zag de beweging, maar het spel ging verder en Jobse liet het bij een mondelinge reprimande in het voorbijgaan. Maar áls Huizen rood had verdiend, dan was het voor dat ‘anti-voetbal’ dat Huizen ons die gehele tweede helft voorschotelde. Het léék niet eens meer op voetbal!

Arnold Klein

“Ik denk dat ik de slechtste tweede helft van Huizen ‘ever’ heb gezien…” gooi ik onze trainer maar meteen voor de voeten.
“Tja, weet je wat het is, je moet altijd maar zien na de winterstop om te kijken hoe je er ‘uit’ komt. We hadden uiteraard wat weinig wedstrijdritme en we begonnen dan ook slap… Ter Leede was sterker in de duels en we kwamen daardoor met 1 – 0 achter. Dat was op dat moment gezien het spelbeeld gewoon terecht. Daarna kropen wij wat meer uit onze schulp en zeten we wat meer druk vooruit…”
“De eerste helft vond ik ons gewoon toch het betere van het spel hebben…”
“Ja, maar dat was pas ná die 1 – 0 toen we het heft wat meer in handen namen. Heel eerlijk: zij hadden de 2 – 0 kunnen maken met die kopbal op de paal. Uit de tegenaanval scoren wij dan de 1 – 1 en komen we zelfs op 1 – 2. Daarna trokken we die wedstrijd gecontroleerd naar ons toe.
Na de zestigste minuut gingen zij wat anders spelen en lijkt het of wij gewoon niet tegen tien man kunnen voetballen. Er viel een stukje organisatie weg, misschien heeft dat ook te maken met de wissels, haal het maar terug DHSC ooit, SWIFT, op de een of andere reden hebben wij gewoon moeite om tegen tien man te spelen, we worden onrustig, ik vond dat de organisatie wegviel. Daarbij zijn we nog niet op volle oorlogssterkte qua conditie na de winterstop. Er lopen ook nog wat spelers met wat kleine pijntjes. En dan wordt het onrustig als zij het spel gaan spelen dat ze ook bij ons hebben gespeeld in het laatste kwartier: opportunistisch, va banque vooruit, hoge ballen… Dat is gewoon heel lastig voetballen. Dan moet je druk zien te houden op hun achterhoede en daar kwamen wij niet meer aan toe…”
“Maar we wisten de bal ook totaal niet in de ploeg te houden terwijl er toch altijd één speler van ons ongedekt in de rondte moet lopen!”
“Tja, als de organisatie niet goed staat, dan houd je de bal gewoon niet meer in bezit. Dan wordt het overleven en nog eens overleven. Dan maakt het op een gegeven moment niet meer uit hoe je speelt als je het resultaat maar binnen haalt. Liever een resultaat met minder goed voetbal, dan leuk gevoetbald hebben en uiteindelijk toch tegen puntverlies aanlopen. Maar je hebt gelijk dat we tegen tien man de trekker eigenlijk gewoon over hadden moeten halen als we heel eerlijk zijn…
Ter Leede is gewoon een hele goede ploeg. Wij hebben de eerste helft net als zij gewoon ‘gevoetbald’ en dat zijn we de tweede helft vergeten te doen. Zij gingen ook steeds meer lange ballen spelen waardoor het een hotseknotse wedstrijd werd. Maar ik blijf zeggen dat ze daarmee toch geen grote kansen gehad hebben…”
“Je begon met Visser op de bank. Was dat vanwege de trainingsachterstand?”
“Ja, hij had deze week niet getraind. Uiteindelijk wilde ik hem wel een half uurtje brengen omdat er spelers tegen het einde van hun latijn begonnen aan te lopen.
Het was dan wel afzien, het was koud, maar uiteindelijk hebben we wel gewoon weer drie punten waarmee we hen op tien punten zetten. Hoe je het wendt of keert, iedereen kon zien waar we tekort zijn geschoten de tweede helft. Wij zullen daar iets mee moeten om ons te wapenen tegen die tien-tegen-elf-situaties, daar moeten we over praten, maar drie punten was vandaag het belangrijkste. Ik denk dat we er wel eens een keer een paar tactische trainingen aan moeten gaan besteden…”

Nathaniël Johnson

Hij heeft haast vanwege sociale verplichtingen, dus heel kort even met onze vleugelverdediger die vandaag weer een sterke partij stond te verdedigen.
“Een sterke partij van jou!” open ik.
“Dank je! Ja het ging lekker. En de drie punten zijn het belangrijkste.”
“Ik heb jouw naam nog niet bij de verlengingen gezien…”
“Nee, ik ben er nog niet helemaal uit wat ik wil gaan doen.”
“Heb je een andere club op het oog of wil je helemaal met voetballen stoppen?” vraag ik door als ik een wat algemenere twijfel in zijn woorden hoor doorklinken.
“Nee, ik heb nog geen andere club en het is ook best een moeilijke beslissing. Ik ben voor mijn werk ook vaak van de weekenden afhankelijk. Die keuze is lastig, want ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Ik moet een en ander dus voor mezelf op een rijtje zetten en daar ben ik nog niet helemaal uit…”

Joshua Lo-Asioe

Met twee goals natuurlijk dé man van de wedstrijd vandaag.
“Jaaaa! Daar was ie weer! Je mag het weer een keer zeggen, he?” lacht Joshua als ik hem met ‘Hee topscorer’ begroet. “Die eerste zat er al goed in. Een prima voorzet van Sergio Kozjak, en ik kan het nog steeds, Ron, scoren met het hoofd! Maar hij zat er lekker in en die tweede was gewoon het gevolg van wat we vooraf al tegen elkaar hadden gezegd: druk zetten en doorlopen! Frank zette goed druk op die centrale verdediger en die raakte in de war. Ik loerde er al een beetje op en hij legt ‘m zo in mijn voeten en ik kan hem zo binnenschuiven!“
“De goal deed me sterk denken aan die goal van Parrott van Excelsior tegen Heerenveen van gisteravond!...”
“Ja, dit soort dingen gebeurt natuurlijk ook op het professionele niveau! Je kunt altijd gewoon loeren. Zo zie je maar weer: negen van de tien keer krijg je ‘m niet, maar dan ineens…”
“Ambieer je geen carrière als spits? Die ballen gingen er wel héél lekker in…”
“Ja, ik zat er goed bij he?” lacht DJ Joshy…
“Maar even serieus, Josh… Wat was er met jullie aan de hand in die tweede helft… Wat was dát ongelofelijk slecht, zeg…”
“Het was niet best inderdaad…”
“Niet best?! Dat vind ik nog veel te positief uitgedrukt!”
“Het was niet goed, maar ik moet wel een compliment geven aan het team, voor de werklust die we aan de dag hebben gelegd, ondanks dat ons veldspel ronduit slecht was. We hebben dat begin dit seizoen ook tegen SWIFT meegemaakt, het lijkt er wel op dat we tegen elf beter voetballen dan tegen tien!”
“Met mijn clowntjesverstand denk ik dan dat er altijd één van jullie vrij moet lopen, maar die heb ik dus die hele tweede helft niet gezien, hoor!”
“Nee, ik ook niet, haha! Maar nogmaals: met werklust hebben we ‘m toch over de streep gehaald. Je ziet nu ook in de kleedkamer jongens die er helemaal doorheen zitten, vandaar mijn compliment aan de ploeg voor de werklust!”
“Ik begrijp het gewoon niet. De eerste helft spelen jullie bij vlagen gewoon héél leuk voetbal. Daardoor vond ik de 1 – 2 met rust ook terecht op basis van dat verzorgdere spel. Bij ons zat er toch meer een idee achter…. Hoe kan dat dan in de tweede helft zo volkomen ánders zijn?”
“Inderdaad, maar dat is moeilijk te zeggen. Ik heb daar ook geen verklaring voor. Ik denk niet dat we er makkelijker over gingen denken of zo. Ik denk wel dat we het er met zijn alleen over moeten gaan hebben hoe we dit voor de toekomst kunnen gaan voorkomen. We moeten wel een idee hebben hoe we dat dan gaan oppakken en oplossen, dat we wel blijven ‘voetballen’ en niet vervallen in dat ‘kick-and-rush’…”
“Maar even wat anders: je hebt promotie gemaakt! Je bent reserve-aanvoerder geworden…”
“Nee hoor, dat wás ik al hoor Ron… Jeroen Lamme heeft gewoon geen band nodig om de zaak goed neer te zetten en het is gewoon een keuze en volgende week hebben we denk ik gewoon weer onze échte aanvoerder terug…”

Foto's bij dit artikel zijn welwillend ter beschikking gesteld door Erik van Kordelaar Fotografie  (erikvankordelaar@xs4all.nl) waarvoor onze hartelijke dank!
Alle rechten voorbehouden!